درسها و عبرتهای قطع اینترنت
زهرا میرخانی - رکورد قطع اینترنت چه از بعد عمق و چه از لحاظ مدتزمان آن در ایران شکسته شد. به اندازه کفایت در طول این روزها اظهارنظرهای مختلفی در خصوص مشکلات و تبعات ناشی از قطع اینترنت خوانده و شنیدهایم که البته با توجه به وسعت خسارات ناشی از قطع اینترنت و تقویت گمانههایی مبنی بر تکرار این روش، تداوم این بحثها لازم و طبیعی است.
اما آنچه که بیتردید در خصوص آن نمیتوان دیگر با قطعیت نظر داد این است که گویا هیچ تضمینی برای قطع مجدد اینترنت در ایران وجود ندارد و ظاهرا و بر خلاف برخی اظهارات و مصاحبههایی که برای جلب توجه رسانهها و همراهی با مشکلات خسارتدیدگان قطع اینترنت، میشود، در پشت پرده گامهای عملی و اجرایی برای کاهش پارهای از مشکلات و فراهمسازی بسترهای قطع اینترنت در حال اجراست.
واقعیت آن است که اساسا میزان جرایم سایبری و حملات سایبری در دنیا، به واسطه نبود مستندات و تصاویر ملموس با جدیت و حساسیت مورد توجه دولتمردان و حتی گاه رسانهها قرار نمیگیرد. اما کافی است یک آتشسوزی مهیب یا تخریب گسترده مکانی در دنیای واقعی رخ دهد تا توجه همگان به آن جمع شده و رسانهها پرشود از عکس و فیلم.
اما در مورد خسارتهای ناشی از قطع اینترنت اوضاع به شکلی دیگر است؛ از آنجا که خبری از آتش و فروریختن دیوارها و خسارات جانی در فضای مجازی دیده نمیشود و متعاقبا شاهد تصاویر دلخراش نیستیم، لذا توجه و حساسیت تصمیمگیرندگان و رسانهها نیز تناسبی با عمق مشکلات ندارد. این در حالیست که در همین ایامی که اینترنت کشور قطع بود حداقل از بعد خسارات اقتصادی، به قطعیت میتوان گفت میزان خسارت وارده بابت قطع اینترنت کشور به مراتب بیشتر از خسارت به اموال عمومی بوده است.
با این مقدمه بد نیست مروری کوتاه بر درسهای قطع اینترنت برای متولیان و تصمیمگیرندگان قطع اینترنت در کشور داشته باشیم.
- خسارات واقعی ناشی از قطع اینترنت در ایران قابل محاسبه نیست.
- خسارات واقعی ناشی از قطع اینترنت در ایران قابل جبران نیست.
- شبکه ملی اطلاعات پاسخگوی تمامی نیازهای کشور نیست.
- برخلاف وجود ستاد بحران در کشور، هیچ نهادی پاسخگوی بحران در فضای مجازی و تبعات قطع اینترنت در کشور نیست.
- هیچ نهادی زیربار جبران خسارات ناشی از قطع اینترنت نمیرود و این خسارتها تنها متوجه کسبوکارها و کاربران اینترنت است.
- بسیاری از خدمات مورد نیاز کاربران ایرانی با قطع اینترنت در داخل قابل تامین نیست.
- مسوول پاسخگویی و اطلاعرسانی به افکار عمومی مشخص نیست.
- زمزمههایی مبنی بر خروج سرمایهها، خروج نیروی انسانی از کشور و کاهش تمایل برای سرمایهگذاری خارجی در حوزه سایبری ایران شنیده میشود.
- و در نهایت اینکه پیشنهاد ایجاد افراد مجاز و موسوم به «لیست سفید» برای دسترسی به اینترنت یکی از جدیترین گزینههای روی میز تصمیمگیرندگان بوده است که بیشک تصمیمی جامع به شمار نرفته و آثار و تبعات منفی خود را به دنبال خواهد داشت.
(منبع:عصرارتباط)