ITanalyze

اثرات سوء جسمی و روحی تجهیزات هوشمند مانند کامپیوتر، لپ تاپ، آی پد، گوشی های همراه ، تبلت و... بر زندگی واقعی کودکان و نوجوانان آن قدر گسترده است که اکنون بسیاری از رسانه های غربی از والدین می خواهند به جای این ابزار، سرگرمی های مناسب دیگری برای آنها تدارک ببینند.

به گزارش گاردین، برخی از شرکت های بزرگ نرم افزاری و رایانه ای، سرمایه عظیمی را به طراحی انواع برنامه ها و بازی های کودکان یک و دو ساله اختصاص داده اند. این بازی های رنگانگ برای کودکان جذابیت فوق العاده ای دارد؛ از طرفی مشغله والدین باعث شده است که از چنین برنامه هایی برای سرگرم کردن کودکان استقبال کنند. مجموع این دو عامل سبب شده است که بازار طراحی و تولید سرگرمی دیجیتال برای نوپایان یک و دو ساله در آمریکا پر رونق باشد و موج آن به کشورهای دیگر هم سرایت کرده است.

این در حالی است که انجمن اطفال آمریکا درباره استفاده کودکان، به ویژه کودکان زیر دو سال از تجهیزات دیجیتال به شدت هشدار داده است و حتی به والدین توصیه کرده که تا حد امکان به کودکانشان اجازه تماشای تلویزیون ندهند.

در اروپا نیز دستورالعمل هایی مشابه وجود دارد؛ متخصصان آلمانی به والدین توصیه می کنند که اجازه استفاده از هر نوع تجهیزات دیجیتالی از قبیل کامپیوتر، تلویزیون و تلفن هوشمند را به کودکان ندهند و اکثر والدین به این دستورات احترام می گذارند و از آن تبعیت می کنند. در اسپانیا و لهستان نیز اجازه خیره شدن به صفحه نمایش برای کودکان زیر دو سال به هیچ وجه وجود ندارد.

همانطور که مشاهده می شود، قوانین استفاده از این تجهیزات در نقاط مختلف متفاوت است ولی تقریبا در مورد ممنوعیت استفاده از این تجهیزات تا دوسالگی کودکان توافق جهانی وجود دارد. البته بازار جهانی فناوری در جهت مخالف این اجماع در حرکت است.
***** مقایسه دو جهان

صفحه نمایش (صفحه نمایش تمام تجهیزات از قبیل کامپیوتر، لپ تاپ، آی پد، گوشی هوشمند و تبلت)یک دنیای مجازی ایجاد می کند. برای درک مفهوم های نمایش داده شده در این دنیای مجازی باید تفکر کرد و آن را با دنیای واقعی تطبیق داد؛ این مهمترین کاری است که همه ما هنگام تماشای تلویزیون انجام می دهیم. اکنون سوالی که مطرح می شود این است که آیا کودکان با تجربه اندک خود قادر به انجام این فرآیند دشوار هستند! در بیشتر مواقع آنان هرگز نمی توانند مفهوم مثبت و اولیه این تصاویر نمایش داده شده را درک و تحلیل کنند. این موضع به دلیل کم هوشی آنان نیست؛ بلکه ساختار ذهنشان به این گونه است. حال فرض کنید در مهمترین سال های توسعه مغز و روح کودکان، آنان درگیر مفاهیم عرضه شده در دنیای مجازی باشند. پس از استمرار در تماشای انواع صفحه نمایش، قابلیت کودکان برای درک رابطه بین یک نماد و نماینده واقعی آن در دنیای واقعی به شدت تضعیف می شود.

تحقیقات انجام شده در دانشگاه ویرجینیا نشان می دهد که اکثر کودکانی که از تجهیزات دیجیتالی استفاده می کنند، خطای مقیاس دارند؛ برای مثال نمی توانند به درستی ماشین اسباب بازی را از ماشین واقعی تفکیک کنند. در مقابل کودکانی مورد بررسی قرار گرفته اند که والدینشان برایشان کتاب می خوانند. دید این کودکان نسبت به رویداهای مختلف واقعی تر است و واکنش های سنجیده تری دارند.

مهم نیست که نرم افزارهای زبانی استفاده شده در یک بازی یا برنامه خاص تا چه اندازه دقیق و حرفه ای باشند، این برنامه ها هرگز نمی توانند با نشانه های زبانی انسان رقابت کنند، از طرفی تُن صدا، زبان بدن، بازتاب حالات صورت و حرکات یک سخنران واقعی، باعث توسعه تمام این ویژگی ها در کودکان می شود.
***** دنیای دیجیتالی در مقابل دنیای پرنشاط و پر تحرک کودکان

بازی و تحرک یکی از مهمترین مشخصه های دوران کودکی است که معمولا به محض ورود به بلوغ و دوره جوانی جای خود را به تنبلی و پرخوری می دهد. بنابراین روا نیست این چند سال محدود پر تحرک را نیز از کودک خود دریغ کنیم. اکثر کودکانی که تمام مدت جلوی بازی های کامپیوتری یا کارتون نشسته اند، سست و بی تحرک هستند و از اضافه وزن رنج می برند. گوشه گیری و ذهن غیر منطقی و خشن نیز برخی از ویژگی های دیگر این کودکان است. آنان به جای رفتن به پارک و بازی های دسته جمعی و پر تحرک، ترجیح می دهند در مبل خود لمیده و بازی کنند.

به گزارش ایرنا خشونت، ناراحتی های ستون فقرات و گردن، اطمینان از نامیرا بودن بشر و اقدام به رفتارهای پرخطر، اختلال در بینایی به دلیل خیره شده طولانی مدت به صفحه نمایش و اختلال در خواب، برخی دیگر از تاثیرات استفاده از دنیای دیجیتالی در کودکان است. حال انتخاب با خودمان است که کودکانی سالم داشته باشیم یا از مشاهده فرزندان بیمار و متوهم رنج ببریم.