سفر آنلاین به مریخ با اینترنت بین‌سیاره‌ای
مژگان کریم‌نیایی - به‌دلیل وجود اینترنت و سایر پیشرفت‌ها در حوزه الکترونیک شما میتوانید در لحظه با هر کسی و در هر گوشه‌ای از جهان ارتباط برقرار کنید. اما در حال حاضر دانشمندان آرزوهای بلندپروازانه‌ای را در سر می‌پرورانند و قصد دارند ارتباطات را در فراتر از زمین نیز برقرار کنند. بر اساس آنچه دانشمندان در پی انجام آن هستند قرار است ارتباطات از طریق اینترنت در سراسر منظومه شمسی برقرار شود، برای مثال بتوان با مریخ یا سایر سیاراتی که حتی دورتر هستند ارتباط برقرار کرد.
اگر ما بخواهیم درباره سیارات دیگر بیشتر بدانیم، به یک سیستم ارتباطی مناسب برای برقراری ارتباط در ماموریت‌های فضایی نیاز خواهیم داشت. در حال حاضر سرعت ارتباطات فضایی در قیاس با سرعت ارتباطات در زمین بسیار کند است و این موضوع دو دلیل دارد؛ یکی فاصله و دیگری مسیر ارتباطی.
*فاصله: در زمین، ارتباطات که عمدتا از طریق اینترنت برقرار می‌شوند پیام را در کسری از ثانیه منتقل می‌کنند، اما در فضا برای انتقال یک پیام چند دقیقه و گاه حتی چند ساعت زمان لازم است؛ چراکه فاصله‌ای که باید برای رساندن پیام از مخابره‌کننده اصلی پیام تا گیرنده طی شود بسیار زیاد است وحتی با وجود انتقال پیام با سرعت نور طی کردن میلیون‌ها مایل فاصله تا زمین بسیار زمانبر است.
*مسیر ارتباطی: در مسیر ارتباطی میان مخابره‌کننده اصلی و گیرنده پیام یعنی میان زمین و فضا ممکن است موانع زیادی موجب بلوکه شدن سیگنال‌ها شود که همین موجب می‌شود جریان ارتباطی مخدوش شده یا حتی به‌کلی مختل شود.
قابلیت‌های اینترنت بین‌سیاره‌ای
بسیار محتمل است که ما پیش از پایان قرن بیست و یکم شاهد سفر انسان به مریخ باشیم، اما چگونه می‌توانیم در چنین فاصله‌ای یک ارتباطات پایدار با فضانوردان برقرار کنیم؟
دانشمندان، مهندسان، مکانیک‌ها و متخصصان برنامه‌نویسی در حال حاضر مشغول کار روی پروژه‌ای هستند که می‌تواند ما را از طریق یک سیستم اینترنت بین‌سیاره‌ای به کاوشگرهای فضایی در فواصل بسیار دور در فضا متصل کند و از این طریق خواهیم توانست اطلاعات را به فضا فرستاده یا در زمین دریافت کنیم. اما اگر شما نمی‌توانید به فضا سفر کنید تا از اینترنت بین‌سیاره‌ای استفاده کنید، باز هم این تکنولوژی به کارتان خواهد آمد؛ چراکه شما را قادر می‌سازد بدون آنکه میز کامپیوترتان را ترک کنید به سرزمین‌های ناشناخته در فضا سفر کرده و با آنها ارتباط برقرار کنید.
سیم‌کشی منظومه شمسی
از سال 1997 میلادی که کاوشگر مریخ به عملیات رفت، خیلی‌ها متوجه شدند که وجود اینترنت بین‌سیاره‌ای یک نیاز جدی برای آینده تحقیقات فضایی است. کاوشگر مریخ تنها می‌توانست در هر ثانیه چیزی نزدیک به 300 بیت اطلاعات را به زمین ارسال کند. این در حالی است که یک کامپیوتر معمولی در محیط اینترنت می‌تواند با سرعتی 200 برابر این اطلاعات را جابهجا کند.
وجود یک سیستم اینترنتی میان زمین و مریخ می‌تواند موجب شود 11 هزار بیت اطلاعات در هر ثانیه میان زمین و مریخ مبادله شود. البته این سرعت هنوز هم به‌مراتب از سرعت اینترنت زمینی که ما استفاده می‌کنیم کمتر است، اما می‌تواند برای به‌دست آوردن اطلاعات لازم از کاوشگر و فرستادن دستورات لازم به آن کافی باشد. محققان معتقدند که سرعت اینترنت میان زمین و مریخ می‌تواند به حدود نیم مگابایت در هر ثانیه برسد و با چنین سرعتی امکان یک سفر مجازی کاملا تصویری از طریق اینترنت به مریخ برای هر کسی از جمله من و شما برقرار می‌شود.
به این ترتیب اینترنت بین‌سیاره‌ای می‌تواند در سال‌های آینده درست مانند اینترنت معمولی فقط در فواصل و ابعادی گسترده‌تر در دسترس باشد و از این طریق ارتباطات جهانی را بسیار گسترده‌تر کرده و افق‌های دید بشر را وسیع‌تر کند.
چالش‌های نجومی
اینترنت بین‌سیاره‌ای باید اطلاعات را با سرعت زیاد میان زمین، کاوشگرهای فضایی و فضاپیماهای دیگر که هر یک میلیون‌ها مایل با هم فاصله دارند جابهجا کند، به همین دلیل مهندسان چند چالش را باید پشت سر بگذارند تا ما بتوانیم از پشت کامپیوترمان به یک سفر تصویری به مریخ برویم.
در جهانی که اینترنت بین‌سیاره‌ای در آن محقق شده باشد، اما وجود چالش هم اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. تعمیرات احتمالی ماهواره‌های مربوط به برقراری ارتباطات اینترنت بین‌سیاره‌ای در آینده، تاخیر زمانی در پخش به علت فاصله زیاد و خطرات احتمالی که از جانب هکرها متوجه اینترنت بین‌سیاره‌ای می‌شود برخی از این خطرها خواهد بود.
در زمین برای اتصال دو کامپیوتر به هم و تبادل اطلاعات در اینترنت چند هزار مایل فاصله باید طی شود و با توجه به انتقال اطلاعات با سرعت نور در اینترنت و محاسبه سرعت نور که 186 هزار مایل در هر ثانیه است. این انتقال پیام در نهایت کسری از ثانیه زمان می‌برد. اما با توجه به فاصله حداقل 28 میلیون مایلی زمین و یک ایستگاه فرضی فضایی در مریخ( 56 میلیون کیلومتر) و حداکثر فاصله آن که 248 میلیون مایل است، این انتقال پیام چیزی از چند دقیقه تا چند ساعت زمان خواهد برد.
اما حتی اگر دانشمندان به این مشکل فایق آیند، خطر هک شدن فضاپیماها توسط هکرها نیز یک تهدید کاملا جدی و حتی جهانی خواهد بود، بنابراین پیش از اجرای اینترنت بین‌سیاره‌ای لازم است متخصصان امنیتی هم تمهیداتی گسترده را برای حفاظت از فضاپیماها و جلوگیری از هک شدن آنها بیندیشند.
پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که اینترنت بین‌سیاره‌ای طی 10 سال آینده برقرار خواهد شد و سفر تصویری ما به مریخ را ممکن می‌کند، همچنین این پیش‌بینی‌ها حاکی از متصل شدن سیارات دیگر در دهه‌های آینده به پروژه اینترنت بین‌سیاره‌ای است.(منبع:عصرارتباط)
- ۹۵/۰۳/۲۲