شادی‌های واگیردار در شبکه‌های اجتماعی
میثم لطفی - نیکولاس کرستاکی و جیمز فلاور، از معروف‌ترین کارشناسان حوزه پزشکی و فناوری محسوب می‌شوند و به‌تازگی مطالعه جالبی در زمینه شبکه‌های اجتماعی انجام داده‌اند که نتیجه آن در آخرین شماره از «نشریه پزشکی بریتانیا» به‌چاپ رسیده است. آنها در این مطالعه سعی کردند نشان دهند شادی یک کاربر تا چه اندازه می‌تواند با شادی اطرافیان و خانواده او در شبکه‌های اجتماعی و دنیای خارج از اینترنت در ارتباط باشد. در این اتفاق میزان شادمانی گروهی از کاربران در شبکه‌های اجتماعی و دنیای واقعی مورد تحلیل قرار گرفت و فعالیت کاربران در پلتفرم‌هایی ماند توییتر و فیس‌بوک بررسی شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد افراد شادمان تعداد بیشتری دوست را در کنار خود نگه می‌دارند و در مقایسه با آنها، کاربرانی که در عکس‌های خود کمتر می‌خندند و چندان شاد نیستند تعداد دوستانشان کمتر است.
شادمانی در دنیای آفلاین
کارشناسان در این بررسی میزان خوشحالی کاربران را در دنیای آنلاین و آفلاین مورد تحلیل قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که شبکه‌های اجتماعی خوشه‌های گسترده از کاربران شاد و غمگین را در خود جا داده‌اند و هر کدام از آنها تا سه مرتبه دورتر را هم تحت تاثیر قرار می‌دهند. به‌عبارت دیگر هر کاربر شاد می‌تواند از طریق صفحه اختصاصی خود روی دوستان، دوستانِ دوستان، و دوستانِ آنها تاثیر بگذارد. این محققان همچنین دریافتند که افراد شاد و خوشحال به‌طور فعالانه‌تر در شبکه‌های اجتماعی حضور می‌یابند و بیشتر افرادی که با آنها به‌صورت مستمر ارتباط دارند در گروه افراد شاد طبقه‌بندی می‌شوند. هر کاربر شاد در شبکه‌های اجتماعی زمانی یک کاربر شاد دیگر را در جمع دوستان اینترنتی خود اضافه می‌کند به‌طور میانگین 9 درصد خوشحال‌تر می‌شود.
با این توضیحات محققان تصمیم گرفتند این مساله را هم بررسی کنند که خوشحالی در دنیای آفلاین تا چه اندازه می‌تواند روی شادی کاربران در دنیای آنلاین تاثیرگذار باشد. البته سنجش میزان شادی کاربران در شبکه‌های مجازی و دنیای اینترنتی کار دشواری است و نمی‌توان فقط به عکس‌های خندان بسنده کرد. با این وجود این بررسی برای نخستین بار صورت گرفت و مشخص شد میان خوشحالی در دنیای آنلاین و آفلاین ارتباط مستقیم و تنگاتگ وجود دارد.
فیس‌بوک همیشه خندان
کارشناسان در این مطالعه جهانی 1700 کاربر را که تمامی آنها در دانشگاه‌های مختلف دانشجو بودند انتخاب کردند و البته نکته مهم اینجا بود که همه آنها در شبکه اجتماعی فیس‌بوک با یکدیگر در ارتباط بودند. در این مطالعه تصویر پروفایل تمامی این کاربران و دوستان پیرامون آنها به دقت بررسی شدند. همچنین این مساله بررسی شد که هر کاربر تا چه اندازه تمایل دارد عکس پروفایل خود را خندان منتشر کند. محققان در گام بعد دیگر عکس‌های دانشجویان فیس‌بوکی در آلبوم‌های آنها را هم مشاهده کردند و این بار به‌دقت بررسی شد که چه کاربرانی در این عکس‌ها برچسب خورده‌اند یا اصطلاحا تگ شده‌اند. این مساله اهمیت بسیار زیادی داشت، زیرا افرادی که در یک عکس گروهی تگ می‌شوند با صاحب صفحه اجتماعی ارتباط نزدیک دارند و اتفاق مذکور باعث می‌شود عکس خصوصی که در این صفحه به خصوص منتشر شده است به‌صورت مستقیم توسط دوستانِ دوستان او هم مشاهده شود. در این میان اگر یک کاربر از گروه دوستانِ دوستان عکس مذکور را لایک کند، دوستان او هم می‌توانند این عکس را ببینند و به همین دلیل است که یک عکس می‌تواند تا سه درجه دورتر هم تاثیرگذار باشد. کارشناسان متوجه شدند در مجموع هر یک از کاربرانی که در مطالعه حاضر شدند به‌طور میانگین 110 دوست فیس‌بوکی داشتند که البته فقط نام شش نفر از آنها را در عکس‌های خود تگ کرده بودند و با آنها نزدیک‌ترین رابطه را داشتند.
به‌منظور مشخص شده میزان شادی در این افراد محققان بررسی‌های دقیقی انجام دادند تا متوجه شوند کدام‌یک از این افراد در عکس‌های تگ‌شده می‌خندند. البته محققان به این مساله اشاره کردند که خندیدن در عکس‌ها با شاد بودن تفاوت دارد و با این وجود الگوریتم ویژه‌ای مورد استفاده قرار گرفت تا در حد امکان مشخص شود کدام‌یک از کاربران طبیعی‌تر خندیده‌اند.
خنده‌های واگیردار
در بررسی حاضر سرانجام این مساله مشخص شد که **میان شادی‌های مجازی در دنیای آنلاین با شادی‌های حقیقی در دنیای آفلاین ارتباط مستقیم وجود دارد. نتایج این بررسی در دو فضای مذکور کاملا مشابه هم بود و به‌عبارت دیگر این مساله مشخص شد که میزان خوشحالی افراد در شبکه‌های مجازی با خوشحالی آنها در دنیای واقعی برابری می‌کند.** کارشناسان به این نتیجه رسیدند که دانشجوهای خندان در شبکه‌های اجتماعی افرادی را در اطراف خود جمع کرده‌اند که آنها هم لبخند به لب دارند و به‌عبارت دیگر این افراد در گروه‌های کوچک خندان قرار گرفته‌اند.
در این میان آن دسته از کاربرانی که نمی‌خندیدند افرادی شبیه به خود را به‌عنوان دوست نزدیک برگزیده بودند. پس از انجام بررسی‌های آماری و تحلیل‌های الگوریتمی مشخص شد آن دسته از کاربران شبکه‌های اجتماعی که بیشتر مواقع لبخند به لب دارند به‌طور میانگین تعداد بیشتری دوست در صفحه شخصی خود دارند و میزان ارتباطات آنها نزدیک‌تر و عمیق‌تر است. همچنین این مساله نمایان شد، افرادی که می‌خندند بهتر از دیگر کاربران فعالیت‌های اجتماعی خود را در اینترنت مدیریت می‌کنند.
نیکولاس کرستاکی در این خصوص توضیح داد: «رفتارهایی که مردم امروز در شبکه‌های اجتماعی انجام می‌دهند آیینه کامل رفتار آنها در دنیای واقعی است. به همین دلیل آنکه در اینجا مشاهده می‌کنیم به‌طور کامل و دقیق در دنیای واقعی دیده می‌شود. ممکن است شما در شبکه اجتماعی تنها یک یا دو دوست نزدیک داشته باشید و اگر جزو کاربران شاد طبقه‌بندی نشوید، بررسی‌های علمی نشان داده است که هیچ تلاشی برای افزایش تعداد دوستان خود نخواهید کرد. این احتمال وجود دارد که به همین تعداد اندک افراد بسنده کنید و فقط با آنها ارتباط داشته باشید».
این بررسی همچنین نشان داد **کاربران شاد بهتر از افرادی که کمتر لبخند به لب دارند می‌توانند روی اطرافیان خود در شبکه‌های اجتماعی تاثیر بگذارند.** به‌صورت ویژه مشخص شد آن دسته از افرادی که دنیای شادتری را در شبکه‌های برای خود ترسیم کرده‌اند روی شش دوست نزدیک خود در دنیای مجازی بیشتر می‌توانند برای ایجاد رفتار درست تاثیر بگذارند تا به‌عنوان مثال دوستان و اطرافیان آنها استعمال دخانیات را کنار بگذارند یا برای کاهش چاقی دست به‌کار شوند.(عصرارتباط)
- ۹۶/۰۷/۱۲