لزوم پرسش نهاد‌های نظارتی از همراه اول
شرکت همراه اول تبلیغی را از ابتدای ماه رمضان در تلویزیون پخش می‌کند که هدف آن نمایش تاثیر تکنولوژی پیام کوتاه در روابط انسانی است.
پسری به دوستش پیام کوتاه می‌فرستد و معذرت‌خواهی می‌کند و او نیز به پیشنهاد پدرش با پیام کوتاه، او و پدرش را برای افطار دعوت می‌کند. واقعیت این است که شرکت همراه اول در تبلیغات خود تلاش زیادی می‌کند تا اعتباری را برای این اپراتور منتفع از ده‌ها مزیت و رانت دولتی به همراه بیاورد که پیش از این سرویس‌های پر از مشکل این شرکت آن اعتبار را از این برند مخابراتی زدوده است.
در تازه‌ترین حرکتی که شرکت همراه اول در جهت بی‌اعتبار کردن خود نزد مشترکان انجام داده، قطع و یک طرفه کردن خطوط مشترکانی است که پیش از این قبوض خود را در موقع مقرر به حساب این شرکت پرداخته‌اند. فراهم آوردن مزاحمت و اتلاف وقت مشترکان برای اثبات پرداخت خود شامل مراجعه به یکی از دفاتر و تسلیم کردن فتوکپی آخرین قبض پرداخت شده و منتظرشدن برای وصل مجدد است. این نخستین بار نیست که مشترکان این اپراتور دولتی عملا در مقابل افکار عمومی و مشتریان خود به هیچ عنوان پاسخ‌گو نیست. مدیران این اپراتور و مدیران وزارت ارتباطات همواره تلاش‌های این اپراتور برای واگذاری سیم‌کارت های بیشتر را به شکل‌های گوناگون و از طریق تبلیغ و آمار و مصاحبه به گوش مردم می‌رسانند، اما در مقابل مشکلات این‌چنینی که قطعا مربوط به ناهماهنگی است، نه تنها هیچ پاسخی به مشترکان داده نمی‌شود، بلکه حتی یک عذرخواهی بابت اتلاف وقت هزاران مشترک به آنها گفته نمی‌شود. اگر حق مشترکانی که دیر هزینه تلفن خود را پرداخت می‌کنند، قطع تلفن و پرداخت هزینه وصل مجدد است، آیا حق اپراتوری که این چنین مشکلاتی را پیش روی مشترکان می‌گذارد و تعرفه‌هایش را نیز (همچون تعرفه پیام کوتاه) مرتبا افزایش می‌دهد، پرداخت جریمه به مشترکانی که دچار مشکل شده‌اند، نیست؟
به راستی مشترکان همراه اول چه خطا و خبطی را انجام داده‌اند که مرتب باید هزینه اشتباهات و مشکلات درونی این شرکت را بپردازند و چرا نهادهایی چون سازمان بازرسی و دیوان محاسبات موارد مشخص نقض حقوق مشترکان را در این اپراتور پیگیری نمی‌کنند؟
منبع : روزنامه دنیای اقتصاد
- ۸۷/۰۶/۲۸