مشترکان مخابرات را مطلع کنید
علی شمیرانی – این روزها و به موجب اجرای اصل 44 قانون اساسی اکثر شرکت های دولتی از روش ها و طرق مختلفی، نحوه زمینه سازی مشارکت مردمی و واگذاری سهام خود به بورس را در پیش گرفته اند. شرکت مخابرات ایران نیز از جمله این شرکت های دولتی به شمار می رود.
اما مجموعه شرکت مخابرات و شرکت ارتباطات سیار در حالی برنامه خصوصی سازی خود را در پیش گرفته اند که تا قبل از این جزییات دقیقی از طریق یک نشست خبری یا حداقل یک اطلاعیه به سمع و نظر رسانه ها و افکار عمومی نرسانده اند. علت چنین امری را نیز با توجه به اهمیت موضوع کمتر می توان به حساب اهمال و فراموشی گذاشت و چنین عذری در شرایط موجود قابل قبول نخواهد بود.
در این خصوص یک احتمال در عدم به اشتراک گذاشتن جزییات نحوه واگذاری سهام شرکت های مخابراتی با رسانه ها را می توان به نوعی حمل بر نگرانی مدیران ارشد مخابراتی از برخی هجمه های غیر کارشانسی و گاه سیاسی کرد. اگرچه نگرانی هایی از این دست تا حدودی نیز قابل پیش بینی و درک است لیکن اینطور که بی هیچ اطلاع رسانی و آگاه سازی افکار عمومی دست به چنین اقدامی زده شود شاید تبعات دیگری را دامن گیر ایشان کند.
چراکه به هر حال کشور قصد دارد با عزمی جدی به سوی خصوصی سازی پیش برود و سرپوش گذاشتن روی جزییات می تواند در برخی موارد کندی ها و کاستی هایی را به همراه داشته باشد. برای نمونه شرکت های مخابراتی و شرکت ارتباطات سیار در سراسر کشور در حالی با تهیه فرم های ویژه از مردم می خواهند که موافقت یا عدم موافقت خود را با تبدیل ودایع به سهام اعلام کنند که این موضوع نه تنها برای مردم بلکه برای رسانه ها نیز به شکل روشنی تبیین نشده است.
نتیجه آن که امروز و با نقدهای رسانه ای که برخی از سر کم یا بی اطلاعی انجام می شود موجبات نوعی سردرگمی و تردید را در مشترکان مخابرات به بار آورده است که بر اساس کدام مصادیق و معیارها باید به پرسش تبدیل ودیعه به سهام پاسخ دهم؟ در حقیقت مزیت سهامدار شدن و نشدن در چیست؟
در خصوص ارزش واقعی و به روز ودایع مردم نزد مخابرات نیز بحث ها و تردیدهایی مطرح شده است. شرکت ارتباطات سیار تقریباً یک سوم ارزش ودایع اولیه مردم را قابل عودت به ایشان یا تبدیل به سهام اعلام می کند، حال آن که بر اساس قانون و اظهارات مسوولان مخابراتی اصولاً توسعه مخابرات کشور در شهرها و روستاها دقیقاً از محل ودایع مردم انجام شده است. به عبارت دیگر مخابرات در طول سال های گذشته با سرمایه گذاری و ودایع مردم اقدام به توسعه شبکه ارتباطی خود کرده و از این بابت برخی کارشناسان معتقدند نه تنها نباید قریب به یک سوم ارزش ودایع برای مردم محاسبه شود، بلکه می بایست ارزش سهام ایشان به روز و با توجه به توسعه مخابرات افزایش نیز بیابد.
در عین حال اگرچه مدیران مخابراتی نیز پاسخ هایی برای این موضوع دارند لیکن عدم ارایه اطلاعات جامع و به هنگام موجبات سردرگمی رسانه ها و بالغ بر 36 میلیون از مشترکان ایشان را به بار آورده است.
بدیهی است مادامیکه اطلاع رسانی متناسب با اجرای این طرح عظیم انجام نشود، احتمال هر نوع گمانه زنی به ویژه از نوع غیرکارشناسی و گاه حتی مضر وجود داشته که این موضوع زمینه کندی و بلاتکلیفی احتمالی در اجرای به موقع طرح را به همراه خواهد داشت. از این رو و با توجه به این که مدیران مخابراتی کشور نیز همگام با سایر بخش های دولتی قصد اجرای به موقع اصل 44 در کشور را دارند، می بایست زمینه هر نوع شک و شبهه را حتی از طریق رسانه ملی یعنی صدا و سیما ازمیان بردارند.
این توقع که محاسن و فواید نحوه خصوصی سازی در مخابرات از طریق رادیو و تلویزیون به اطلاع 36 میلیون مشترک این شرکت در سراسر ایران برسد انتظار نابجایی نمی تواند باشد.
- ۸۶/۰۲/۰۸
