ITanalyze

رئیس ستاد مبارزه با بازی های رایانه ای غیر مجاز با تاکید بر اینکه سِرور بازی نهنگ آبی از کار افتاده و این بازی از دسترس خارج شده است، گفت: آمار رسمی در ارتباط با تاثیر منفی این بازی در ایران در دست نیست اما برخی از کاربران تا مرز آسیب جدی پیش رفتند.

به گزارش ایرنا 'خسرو کردمیهن' روز سه شنبه در جلسه شورای فرهنگ عمومی آذربایجان غربی با تاکید بر اینکه نهنگ آبی به جای بازی، یک چالش به شمار می رفت، افزود: سازنده این بازی که به دلایل روانی از دانشگاه اخراج شده بود، تا مرحله 46 بازی کاربران را به کارهای عجیب سوق می داد و در نهایت وی را به مرحله خودکشی می کشاند.
وی اظهار کرد: سازنده روسیه ای این بازی نیز مدعی شده که با این بازی برخی از آدم های به درد نخور جهان همچون نهنگ های مازاد به خودکشی اقدام می کنند.
به گفته وی چالش نهنگ آبی حساسیت مردم و مسئولان نسبت به بازی های رایانه ای را افزایش داده و تاثیر این بازی ها را مورد توجه قرار است.
وی با تاکید بر اینکه گردش مالی بازی های رایانه ای در سطح جهان طی پنج سال گذشته از فیلم نیز پیشی گرفته است، ادامه داد: بازی های رایانه ای یک فرصت بر ای ایجاد اشتغال و کسب درآمد و از سوی دیگر تهدیدی برای کاربران به شمار می رود.
به گفته 'خسرو کردمیهن'، والدین باید نسبت به استفاده بهینه فرزندانشان از بازی های رایانه ای حساس تر شوند تا بازی مجاز وارد سبد خرید خانوارها شود.
وی ادامه داد: در ایران هر کودکی می تواند بازی های رایانه ای بخرد اما در بسیاری از کشورهای دیگر فروش بازی های رایانه ای به افراد زیر 18 سال ممنوع است.
رئیس ستاد مبارزه با بازی های رایانه ای غیر مجاز کشور اظهار کرد: بنیاد ملی بازی های یارانه ای حدود 11 پیش بر اساس منویات رهبری و با هدف حمایت از بازی سازان داخلی تاسیس شد و تاکنون از 220 بازی داخلی حمایت کرده و سه هزار عنوان بازی خارجی را پس از بررسی محتوایی، مورد تایید قرار داده است.
به گزارش ایرنا خون بازی نامی است که روی خط خطی کردن دست و پا و آسیب زدن به بدن با تیغ گذاشته اند؛ اتفاقی که همین چند ماه پیش بعضی از کارشناسان اجتماعی و تربیتی به عنوان موج جدیدی از آن نام بردند و هشدار دادند که وارد مدارس دخترانه پایتخت شده تا هیجان طلبی، افسردگی، نیاز به دیده شدن، نمایش قدرت، اعتراض و بسیاری از عواطف دیگر سرکوب شده و دوران نوجوانی از این طریق بروز پیدا کند.
اینکه نهنگ آبی و بازی‌ها و چالش‌هایی مثل آن از جان نوجوان‌ها چه می‌خواهد، به جای اینکه در مجامع تحقیقاتی و دانشگاهی پرسیده و برایش راهکار پیدا شود، برای مدتی در خانواده‌ها به عنوان یک نگرانی جدی مطرح شد.
اعضای خانواده که هرکدام تنها بخشی از این ماجرا را شنیده‌اند، در همان فرصت کمی که برای گفت‌ و گو پیدا می‌کردند از بازی خطرناکی سخت گفتند که بچه‌ها باید حواسشان را درباره آن جمع می کردند.
پدر و مادرهایی که دقیقا نمی‌دانستند که از چه چیزی باید نگران باشند و درباره چه چیزی باید به بچه‌هایشان آگاهی بدهند، با اطلاعات دست و پا شکسته، خبرهایی که در اینترنت خوانده‌ بودند را منتقل می‌کردند و نتیجه به جای آگاهی به هیجان و جذابیت بیشتر منجر می‌شد و فرزندانشان برای عقب نماندن از قافله دست به کار می‌شدند تا ببینند این نهنگ قرار است چه کار کند که اینطور صدایش همه جا پیچیده است.
با یک جستجوی ساده در اینترنت، اطلاعاتی درباره این بازی پیدا می‌شد، این که چه قوانینی دارد و چه مراحلی را باید پشت سر گذاشت.
اما این چالش قرار نبود تا یک شبه تمام شود، روزها طول می‌کشید و مرحله به مرحله بیشتر بازی‌کننده را درگیر خودش می‌کرد، هر روز از طرف مدیر بازی وظیفه‌ای به متقاضی بازی محول می‌شد که باید آن را تمام و کمال انجام می داد و عکس‌ها و شواهدش را برای مدیر می فرستاد؛ وظیفه‌هایی که تقریبا تمامشان انزوا و خشونت بود، مثل این نمونه‌ها:
مرحله اول- به کمک یک تیغ، عبارت «f57» را روی دستت حک و نتیجه را برای مدیر بازی ارسال کن.
مرحله دوم- راس ساعت 04:20 صبح از خواب بلند شو و چند فیلم ترسناک که توسط مدیر برایت ارسال شده را ببین.
مرحله سوم- به موازات سیاهرگ، روی بازویت سه مرتبه خراش بینداز (این زخم‌ها نباید عمیق باشند). از نتیجه عکس گرفته و برای مدیر بازی ارسال کن.
مرحله چهارم- یک نهنگ روی کاغذ بکش و بعد، تصویر آن را برای مدیر بفرست.
مرحله پنجم - اگر برای تبدیل شدن به یک نهنگ آماده‌ای، عبارت «Yes» را با استفاده از تیغ روی بدنت حک کن. اگر هنوز آمادگی نداری، باید تنبیه شوی! مجازات تو این است که چندین جای بدنت را با تیغ برش بدهی...!
و این مراحل آنقدر ادامه پیدا می‌کرد که به اعلام نهنگ بودن از سوی فرد بازی‌کننده و ایجاد تصویر نهنگ روی بدن می‌رسید و در نهایت یعنی در مرحله 50 باید این دستور اجرا شود: از یک ارتفاع بلند به پایین بپر.