چالش قضایی موبایلی در آمریکا
اخیرا مردی به نام تیموتی کارپنتر به واسطه سرقتهای گسترده بین سالهای 2010 تا 2012 در میشیگان و اوهایو دستگیر شده و به 116 سال حبس در زندان فدرال محکوم شده است.
اما نتیجه درخواست استیناف او که اکنون روی میز دادگاه عالی آمریکا قرار دارد، میتواند روی زندگی همه آمریکاییها در سالهای آینده اثرگذار باشد.
ماجرا از این قرار است که در جریان تحقیقات FBI از دزدیهای وی، پلیس فدرال تنها اقدام به ضبط مکالمات گوشی این سارق نکرده، بلکه تمام موقعیت او را از طریق تلفنهمراهش طی 127 روز نیز ذخیره و ثبت کرده است.
اطلاعاتی که از طریق گوشی سارق مذکور به دست آمده، نشان میدهد که او در زمان و مکان وقوع تمام دزدیها در آن محل حضور داشته است. FBI همچنین از طریق کنترل موقعیت گوشی وی، به خوبی میدانسته که این سارق شبها کجا میخوابد، به کدام کلیسا میرود و با چه کسانی رفت و آمد دارد.
اما ماجرا از این قرار است که FBI در واقع مجوزی برای ردیابی موقعیت این سارق نداشته و تنها از شرکت ارایه دهنده خدمات به تیموتی کارپنتر خواسته تا اطلاعات مرسوم مربوط به تماسهای وی را در اختیار آنها بگذارد.
حالا تیموتی کارپنتر در درخواست فرجامخواهی خود اعلام کرده که بر اساس قانون مصونیت از تحقیقات بدون دلیل، حریم خصوصی او با کنترل موقعیتش از طریق ردیابی تلفن همراهش شکسته شده است، آن هم بدون مجوز قانونی برای این مورد مشخص.
به این ترتیب هر آمریکایی که تلفن همراه دارد، چشم به تصمیم دادگاه عالی آمریکا دوخته تا ببیند نتیجه چیست.
دانستن موقعیت کاربران تلفن همراه یکی از اطلاعاتی است که به شکل خودکار توسط اپراتورها ثبت میشود. این اتفاق از طریق برقراری همیشگی ارتباط تلفن همراه چه در حالت خاموش و چه در حالت روشن با آنتنهایی که در سراسر کشور گسترده است، رخ میدهد. در واقع این لازمه ارایه خدمت به کاربران تلفن همراه است که هر لحظه به یک آنتن در نقطهای مشخص متصل باشند.
به علاوه پیشرفتهای فناوری به آنتنهای تلفن همراه این امکان را داده که به نقاط کوچکتر و کوچکتر نیز وارد شوند و به ارایه خدمات ارتباطی بپردازند و این یعنی موقعیت هر کاربر نیز به شکل دقیقتری مشخص میشود.
FCC به عنوان نهاد مقرراتگذار خدمات ارتباطی در آمریکا این الزام را برای اپراتورهای آمریکایی ایجاد کرده تا آنها در شعاع 50 متری آنتنهای خود امکانی فراهم کنند تا کسانی که با پلیس و فوریتهای اورژانسی (911) تماس میگیرند موقعیت افراد را نیز ثبت کنند.
حالا ظاهرا از این امکان برای ردیابی این سارق یعنی تیموتی کارپنتر استفاده شده و این مساله حقوقی را ایجاد کرده که آیا چنین استفادهای مجاز است و آیا این به منزله نقض حریم خصوصی افراد است؟
از منظر عمومی امکان ردیابی و دستگیری مجرمان توسط پلیس پذیرفته شده است. بر اساس قانون اما به منظور حفاظت از شهروندان بیگناه، باید مجوزهای لازم قبل از هرگونه تحقیقات از قاضیها دریافت شود. موضوعی که ظاهرا در این مورد خاص رعایت نشده و مورد شکایت این سارق قرار گرفته است.
به این ترتیب حالا یک پرونده حقوقی جدید روی میز قضات عالی آمریکا قرار دارد تا بررسی کنند آیا دستگیری و استناد به موقعیت گوشی این سارق به عنوان ادله محکومیت، قانونی بوده است یا نه؟ (منبع:عصرارتباط)
- ۹۶/۰۹/۲۴