ITanalyze

سمیه مهدوی - بله! ما امروز با این پرسش مهم مواجه هستیم که واقعا چه زمانی باید برای کودکانمان گوشی بخریم؟ واقعیت آن است که در کشور ما هنوز تحقیق کامل و گسترده‌ای در خصوص سن استفاده کودکان از گوشی‌های موبایل و شرایط استفاده از آن در اختیار خانواده‌ها قرار نگرفته است.

در عوض شاهد آن هستیم که در ایران هر خانواده با توجه به سطح فرهنگ و درک خود زمانی را برای خرید گوشی برای کودکانشان در نظر می‌گیرند. اقدامی که گاه زودتر از موعد است و روی سایر همسالان این کودکان نیز تاثیر گذاشته و دیگر خانواده‌ها را برای خرید گوشی تحت فشار می‌گذارد.

فارغ از این مساله در کشور ما هیچ تحقیقی در خصوص زمان خرید گوشی از سوی والدین ایرانی برای کودکان ایشان به عمل نیامده و همچنین توصیه و راهنمای خاصی نیز از سوی نهادهای فرهنگی برای این مساله ارایه نشده است.

با ذکر این نکته که سن اعلام شده در این مطلب مربوط به کشور آمریکا با شرایط متفاوت فرهنگی است و لزوما منطبق با سن مناسب در کشور ما نیست، در ادامه گزارش مواردی ذکر شده که تا حدودی می‌تواند برای والدین ایرانی نیز مفید باشد.

بر اساس آخرین بررسی‌های موسسه تحقیقات بازار Influence Central انجام شده سن خرید نخستین ابزار الکترونیکی برای کودکان آمریکایی 10سال و 3 ماه است. این اطلاعات از بررسی و پرسش از 500 زن در آمریکا و خریدهای انجام شده از سوی آنها به دست آمده است.

بر این اساس 70 پرسش از مادران آمریکایی درباره خریدهای انجام شده و زمان خرید نخستین گوشی یا گوشی هوشمند برای کودکانشان به عمل آمد.

سایر خروجی‌های این تحقیق نشان داد:

• تبلت‌ها بین 26 تا 55 درصد از جمله اولین انتخاب کودکان برای استفاده در ماشین هستند و گوشی‌های هوشمند در 45 درصد موارد مورد استفاده است که نسبت به سال 2012 نزدیک به 39 درصد رشد استفاده را نشان می‌دهد. به عبارت دیگر اکثر کودکان آمریکایی ترجیح می‌دهند در ماشین‌ها از ابزارهای الکترونیکی استفاده کنند.
• 64 درصد کودکان از طریق لپ‌تاپ و تبلت خودشان و نه دیگران به اینترنت دسترسی دارند که این میزان نسبت به سال 2012 حدود 42 درصد رشد نشان می‌دهد.
• 39 درصد کودکان در سن 11.4 سالگی یک اکانت شخصی در شبکه‌های اجتماعی ایجاد می‌کنند و 11 درصد از آنها زیر سن 10 سال در شبکه‌های اجتماعی صفحه شخصی دارند.
• در حالیکه تا سال 2012 وضعیت به گونه‌ای بود که 85 درصد کودکان از اتاقی اشتراکی با یکی از اعضای خانواده به اینترنت دسترسی داشتند، اما حالا آمار نشان می‌دهد که این میزان به 76 درصد کاهش یافته و 24 درصد کودکان در اتاق‌های "تنها و اختصاصی" به اینترنت دسترسی دارند. در حالیکه این میزان در سال 2012 تنها 15 درصد کودکان را شامل می‌شد.

این مرکز در پاسخ به این که چرا صرفا مادران در این تحقیق مورد سوال قرار گرفته‌اند نیز این پاسخ را داده که نخست اینکه در تحقیقات سال 2012 نیز مادران مورد سوال بودند و برای تعقیب همین روند در سال 2016 نیز همین جامعه آماری مورد تحقیق قرار گرفتند. از سوی دیگر معمولا اجازه‌ها و مجوز خریدهایی از این دست بیشتر از سوی مادران صادر می‌شود تا پدران.

در تحقیق سال 2012 مشخصا یک پرسش این بود که اگر برای کودک خود یک گوشی معمولی یا هوشمند خریده‌اید،‌ کودک شما چه سنی داشته است؟

نکته قابل توجه دیگر آنکه کودکانی که اکنون دارای گوشی‌های هوشمند هستند روی آمار و جمعیت دارندگان ابزارهای قابل حمل بازی تاثیر گذاشته و میزان فروش این ابزارها را کاهش داده‌اند.

آخرین آمار از میزان فروش ابزارهای دستی شرکت نینتندو نشان می‌دهد که فروش این ابزار به جایگاه چهارم انتخاب کودکان تنزل کرده و آنها به ترتیب تبلت، گوشی‌های هوشمند و DVD‌ها را جایگزین این ابزار کرده‌اند و در حال حاضر و در یک تغییر رفتار محسوس 24 درصد کودکان در حین سفر با نینتندو بازی می‌کنند.

جالب آنکه نتایج این تحقیق در آمریکا شباهت زیادی با نتایج به دست آمده در کشور انگلستان داشت و بررسی‌ها نشان داد تنها 28 درصد کودکان 5 تا 15 سال از ابزارهای قابل حمل بازی به شکل مرتب استفاده کرده و باقی سایر ابزار از جمله گوشی‌های هوشمند را جایگزین آنها کرده‌اند.

6 قانون خرید گوشی برای کودکان

اما همانطور که مشاهده می‌شود میزان علاقه و استفاده کودکان از گوشی‌های هوشمند در دنیا هم رو به افزایش است و هم سن استفاده از این ابزار رو به کاهش است. اگرچه همانطور که ذکر شد در کشور ما قاعده و توصیه مشخصی برای زمان مناسب خرید گوشی اعلام نشده اما بد نیست به 6 توصیه بعد از خرید گوشی برای کودکان بپردازیم.

1. خرید گوشی ابتدایی: برای کودکان در سنین پایین گوشی‌های ابتدایی بخرید یا اگر قصد دارید یکی از گوشی‌های قدیمی خود را در اختیار او بگذارید بهتر است مدلی باشد که دوربین، دسترسی به اینترنت و بازی ندارد. اگرهم گوشی شما این قابلیت‌ها را دارد بهتر است آنها را از کار انداخته و سپس در اختیار کودکان بگذارید.

آنچه مسلم است این اقدام با واکنش و اعتراض کودکان مواجه خواهد شد. اگر با شکایتی مواجه شدید به او تاکید کنید که این یک گوشی است نه یک اسباب بازی. موضوع امنیت و در دسترس بودن است نه به اشتراک‌گذاری وضعیت در شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های آنلاین.

1. محدودیت وضع کنید: بسیاری از کمپانی‌های سازنده گوشی به شما این امکان را می‌دهند که محدودیت مشخصی در میزان ارسال پیامک و حتی زمان استفاده یک گوشی تنظیم کنید. از سیم‌کارت‌های پیش‌پرداخته استفاده کنید و شارژهای محدود در اختیارشان بگذارید و در صورت اتمام زودتر از حد معمول علت را جویا شده و از شارژ مجدد سیم‌کارت خودداری کنید. شما حتی می‌توانید شماره‌های مشخص و محدودی را برای تماس با کودکان تنظیم کنید تا به این ترتیب تماس‌های ناشناخته و غیر مجاز با آنها برقرار نشود.
2. محدودیت‌های بیشتر بگذارید: زمان‌های مشخصی برای امکان استفاده از گوشی تعیین کنید. برای مثال هنگام صرف غذا، بعد از ساعت 10 شب، در طول ساعات حضور در مدرسه گوشی باید خاموش نگه داشته شود. بعضی از خانواده‌ها اصولا امکان بردن گوشی‌های موبایل در شب به اتاق‌های خصوصی کودکان را هم نمی‌دهند. به کودکان اصرار کنید که به تماس‌ها و پیام‌های شما در هر زمان بلافاصله جواب دهند و به آنها آموزش دهید که به هیچ وجه به تماس‌ها و پیام‌های ناشناخته توجه نکرده و پاسخگو نباشند.
3. خودتان هم محدودیت‌ها را رعایت کنید: بگذارید صادق باشیم، اگر دوست ندارید کودکان شما هنگام غذا، رانندگی و در رختخواب گوشی به همراه داشته باشند، خودتان هم باید این محدودیت‌ها را رعایت کنید. یادتان باشد که شما الگوی شماره یک کودکانتان هستید، خواه کودکان آن را قبول داشته باشند خواه قبول نداشته باشند.
4. کمی فاصله بد نیست: در مورد آثار فرکانس گوشی‌ها روی کودکان هنوز بحث و جدل زیاد هست و نتایج روشن و قطعی وجود ندارد. اما کمی فاصله بد نیست و بهتر است کودکان به جای استفاده مستقیم از گوشی از سیم‌های متصل به گوشی استفاده کنند. به هیچ وجه اجازه خوابیدن کودکان با گوشی را هم ندهید. گذاشتن گوشی در جیب جلوی شلوار کودکان هم توصیه نمی‌شود و بهتر است در کیف یا جیب پشت نگه‌داری شوند.
5. رفتار درست را آموزش دهید: کودکان ما هر قدر هم دقت کنند، به دنیا نیامده‌اند تا قواعد استفاده صحیح از گوشی‌ها، همچون پخش نکردن شایعه، ارسال و گرفتن عکس بدون اجازه دیگران، عدم ارسال تصاویر و پیام‌های نامناسب، بلند صحبت کردن در محیط‌های عمومی و صد البته پاسخ ندادن به غریبه‌ها را بلد باشند. این بسته به رفتار ما دارد و آنها از رفتار ما می‌آموزند. (منبع:عصرارتباط)