آخرین فرصت برای جابهجایی مدیران
زهرا میرخانی - اصولا توقعات از دوره دوم دولتها به مراتب قویتر و شدیدتر از دوره نخست است چرا که انتظار بر این است مدیرانی که 4 سال در راس امور بودهاند در دوره دوم به تسلط کافی در حوزه مدیریت خود رسیده باشند و اساسا نباید بهانههای مرسوم مشکلات دولتهای قبل را داشته باشند.
اما این تمام ویژگی مشمول دوره دوم دولتها نیست، چرا که در سالهای پایانی کار دولتها، فشارها، توقعات و انتظارات از دولتمردان به اوج خود میرسد و در هر حوزهای تنها انتظار خروجی و عملکرد مناسب وجود دارد و نه ارایه وعده و شعار و "باید بشود" و "میشود" ها.
در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات هم اوضاع به همین منوال است و به نظر میرسد از این پس شاهد نقدهای به مراتب تندتر و صریحتر هم خواهیم بود، کمااین که در هفتههای اخیر نمونههایی از این موارد را دیدهایم.
حالا با عبور از نیمه دوم چهارساله پایانی دولت دوازدهم، انتظار برای سرعتدهی به امور بالاتر رفته است. به همین جهت، دیگر هیچ عذر و بهانهای قابل پذیرش نبوده و تنها احتمال و فرصت موجود، انتظار برای تغییر و برکناری برخی از مدیرانی است که کارایی لازم را ندارند. روشن است که اگر بنا باشد مدیری در 6 ماهه آخر کار دولت تغییر کند نمیتوان شاهد تغییرات قابل توجهی در حوزه کاری او بود، اما اکنون و برای نیمه دوم بازی، وقت تعویض مدیران وجود دارد و بهتر است که کار به دقایق پایانی کشیده نشود.
به نظر میرسد در مجموعه وزارت ارتباطات وفناوری اطلاعات نیز با توجه به آنچه گفته شد بایستی تغییراتی در برخی مدیران و معاونان وزارتخانه که عملکرد روشن و مطلوبی ندارند اعمال شود و فصل تازهای آغاز شود، چرا که در غیر اینصورت بار انتقادات ناشی از کمکاریها دیگر متوجه ایشان نبوده و مشخصا روی دوش بالاترین مقام این دستگاه یعنی وزیر ارتباطات میافتد، زیرا تا زمانی که او از فرصت و حق جابهجایی مدیرانش استفاده نکند، این کار به منزله تایید و رضایت از آنها و در نتیجه پذیرفتن کل مسوولیت عملکرد ایشان است.
لذا در آینده دیگر این مدیران میانی و خرد نیستند که مورد توجه و نقد قرار میگیرند، بلکه این بالاترین مقام است که تمام و کمال باید پاسخگوی عملکرد مدیرانی باشد که همچنان به آنها اعتقاد داشته و در مناصب خود حفظشان کرده است.(منبع:عصرارتباط)