ایرانی‌های استاکسنت را مهندسی معکوس کردند
در این میان اما توان سایبری ایران هم کم نبود. صدها جوان ایرانی روزانه حتی برای تفریح و سرگرمی با هزینه های شخصی آموزش های پیشرفته حتی در حوزه هک می بینند و هر کدام از آنها را می توان به صورت بالقوه مانند موشک اسکادی دانست که می تواند تخریب بزرگی را برای هر هدفی بوجود آورد.
همان روز که تاسیسات هسته ای بوشهر هدف ویروس استاکس نت قرار گرفت، مشخص شد که در جنگ ما و غربی ها دیگر خون ریزی و کشتار گسترده جایی ندارد. دیگر ضرب المثل مشهور «شمشیرها از رو بسته شده»، معنای خود را از دست داده و در پس خنده های دیپلمات ها اتفاقاتی روی می دهد که ضرر و زیان آن بسی سهمگین تر از جنگ های «عهد قدیم» است.
تب و تاب ویروس استاکس نت که خوابید آرام آرام این باور در برخی محافل به وجود آمد که ایران بسیار بیش از حد و اندازه های یک ویروس می تواند در معرض خطر حملات سایبری باشد. حملاتی با دایره وسعت نیروگاههای برق و هسته ای گرفته تا منابع گاز، بانک ها و... .
اگرچه هیچ گاه رسما اعلام نشد کدام دولت در پس ویروس استاکس نت بوده است اما با آدرس هایی که منابع غربی جسته و گریخته منتشر کردند، تقریبا رد پای اسرائیل و آمریکا در این میان مشهود شد.
در این میان اما توان سایبری ایران هم کم نبود. صدها جوان ایرانی روزانه حتی برای تفریح و سرگرمی با هزینه های شخصی آموزش های پیشرفته حتی در حوزه هک می بینند و هر کدام از آنها را می توان به صورت بالقوه مانند موشک اسکادی دانست که می تواند تخریب بزرگی را برای هر هدفی بوجود آورد.
گزارش های متعددی در یکسال گذشته از توان سایبری ایران منتشر شده است. جالب ترین اظهار نظر در این باره از سوی رئیس شرکت بزرگ «گوگل» بود که چندی پیش اعلام کرد ایرانیان در عرصه سایبر دارای توانایی های خارق العاده ای هستند.
یک ماه پیش هم «ایلان برمن» معاون رئیس مرکز تحقیقات شورای سیاست خارجی آمریکا گفت: «در سه سال اخیر ایران سرمایه گذاری کلانی برای تقویت توانایی های تهاجمی و همچنین دفاعی خود در شبکه اینترنتی و دنیای مجازی آن انجام داده است. آنها بیش از پیش از جنگ سایبری به عنوان راهکاری بالقوه برای حمله به آمریکا یاد می کنند.»
روایت سرویس های اطلاعاتی از توان سایبری ایران اگرچه همواره همراه با تلاش برای کوچک کردن توانایی حریف بوده، اما همان هم نشان از نبردی سخت میان ایران با غرب دارد.
به گزارش شفاف یووال دیسکین، فردی که در سال‌های اخیر ریاست شاباک، تشکیلات امنیت داخلی اسرائیل (سازمان موسوم به شین بت ) بود و جایگاه خود را پانزدهم می به یورام کهن ایرانی تبار داد، در آخرین سخنرانی خود به حملات سایبری به تاسیسات کلیدی در سرزمین های اشغالی اعتراف کرد. این اولین باری بود که یک مقام رسمی صهیونیست از هدف قرار گرفتن تاسیسات این رژیم آن هم با حملات سایبری سخن گفت.
این در حالی است که ژنرال عاموس یادلین، هنگامی که ریاست سازمان اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل را بر عهده داشت، گفته بود که رژیم اسرائیل به یک "ابرقدرت" در نبرد سایبری تبدیل شده است. حال یکی دیگر از مقامات این رژیم از حملات گسترده به تاسیسات کلیدی سخن می گوید. اگرچه هیچ گاه نام کشور حمله کننده به تاسیسات کلیدی اسرائیل معلوم نشد اما اکثر رسانه های صهیونیست در همان برهه اینگونه تحلیل کردند که ایران به دنبال انتقام استاکس نت است و بیشترین انگیزه را در این زمینه دارد.
آخرین تحلیلی که درباره توان سایبری ایران در رسانه های غربی منتشر شد، گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی «ورلد نت دیلی» بود که به نقل از کارشناسان امنیتی نوشت ایران قابلیت‌های جنگ سایبری خود را افزایش داده و اکنون می‌تواند در برابر هر گونه حمله سایبری به تأسیسات هسته‌ای این کشور سیستم‌های زیرساختی آمریکا را مورد هدف قرار دهد.
این پایگاه خبری نوشته است غیر از ایران کشورهای چین و روسیه نیز توانایی حمله به سیستم‌های کنترل صنعتی آمریکا ـ که هم از پیچیدگی خاصی برخوردارند و هم امنیت خاصی در برابر حملات سایبری دارند ـ را دارند.
بر اساس این گزارش، یک شرکت آزاد اطلاعاتی، موسوم به «لیگنت» (شرکتی متشکل از افسران سابق سازمان سیا و مقامات امنیتی آمریکا برای انجام تحلیل‌ها و پیش‌بینی‌های اطلاعاتی) اعلام کرد توان سایبری ایران بعد از حمله سایبری آمریکا با ویروس استاکسنت به زیرساخت‌های تأسیسات هسته‌ای این کشور از سطح دفاعی به سطح هجومی افزایش یافته است.
این گزارش در ادامه نوشت: بعضی‌ها معتقدند ایران ممکن است با مهندسی معکوس ویروس استاکسنت موفق به تولید سلاح‌های سایبری خاص خود شده باشد. این پایگاه خبری به نقل از یک منبع امنیتی افزود ایران در حال حاضر جدی‌ترین خطری است که سیستم شبکه قدرت آمریکا را تهدید می‌کند.
گزارش برآورد جدید اطلاعاتی آمریکا از توان سایبری ایران دو وجه دارد. یکی همان اعتراف به توان سایبری تهران در مقابله با حملات و دیگری اهمیت این جنگ برای طرف دیگر است. جنگی که در آن خونی از بینی کسی نمی چکد اما دهها برابر جنگ های متعارف کشته دارد.