بی‌طرفی شبکه‌ای،چالشی جدید در اینترنت
مونا صداقت - بزرگراه فناوری - در زمان اتصال به اینترنت فرض بر این است که در هر زمان و مکانی بتوان به هر سایت اینترنتی دسترسی داشت و هر عملیاتی را مانند تماشای یک ویدئوی آنلاین، گوش دادن به پادکَست‌ها، جست‌وجو، دریافت و ارسال ایمیل و پیام‌های فوری انجام داد. همچنین از دستگاه‌ها و ابزارهایی مانند مسیریاب‌های بی‌سیم، کنترل‌کننده‌های بازی و یا ابزارهای ذخیره‌سازی استفاده کرد. آنچه باعث می‌شود این فرضیات ممکن شود قوانینی است که آزادی و عدم محدودیت در اینترنت تضمین می‌کند." بی‌طرفی شبکه‌ای" مانع آن می‌شود که شرکت‌های کنترل‌کننده اینترنت برای کاربران در برابر استفاده از منابع اینترنت تبعیض قایل شوند.
شرکت‌های بزرگ مخابراتی مایلند که از امکانات دسترسی آسان به وب‌سایت‌ها، سرعت اجرای نرم‌افزارها و اجازه اتصال انواع ابزارها، درآمد کسب کنند. آن‌ها معتقدند که باید از مسؤولان سایت‌‌ها، تهیه‌کنندگان نرم‌افزارها و تولید‌کنندگان ابزارها به‌خاطر استفاده از شبکه، هزینه دریافت کرد. در این صورت آن‌هایی که مخالفت کنند و هزینه‌ها را پرداخت نکنند، دچار تبعیض می‌شوند: سایتشان با سرعت بسیار کم بارگذاری می‌شود و نرم‌افزارها و دستگاه‌هایشان به‌درستی کار نمی‌کند. بدون هیچ حمایت قانونی، مصرف‌کنندگان متوجه می‌شوند که مسؤول شبکه، وب‌سایت رقیبی را مسدود کرده و یا به‌قدری سرعت بارگذاری آن را کاهش داده که قابل استفاده نیست. مسؤولان و گردانندگان شبکه‌ها اظهار کرده‌اند که خواستار یک اینترنت لایه‌ای هستند به این معنی که هرچه انتخاب مشتری در لایه‌های بالاتر باشد، سرویس‌های آن‌ها سریع‌تر اجرا می‌شوند و اگر نه سرعت اجرا به نسبت پایین می‌آید.
بی‌طرفی شبکه‌ای، قانونی است در راستای اینکه اینترنت باز و آزاد باقی بماند و از آن حفاظت شود. بی‌طرفی شبکه‌ای، باعث می‌شود کاربران براساس انتخاب خودشان به محتوا و نرم‌افزارها و ابزارهای موجود بر روی اینترنت دسترسی یابند. با وجود قانون بی‌طرفی شبکه‌ای تنها وظیفه شبکه‌ها انتقال داده‌ها خواهد بود، نه انتخاب اینکه کدام داده با کیفیت سرویس‌دهی بهتر و یا بدتر باید اعطا شود. بی‌طرفی شبکه‌ای باعث شده است اینترنت به سمت نوآوری در زمینه‌های اقتصادی، مشارکت‌های دموکراتیک و گفتوگوهای آنلاین پیش رود و همچنین آن را محیطی جهت ارتباطات، مشارکت‌های مدنی و گفتوگوهای آزاد درآورد.
مخالفان بی‌طرفی شبکه‌ای
شرکت‌های مخابراتی بزرگی چون AT&T، وریزون، کامکست و تایم‌وارنر خواهان نگهداری از دروازه‌های اینترنت و تصمیم‌گیری در مورد آنکه کدام وب سایت با سرعت بالاتری بارگذاری شود و کدام بارگذاری نشود، هستند. آن‌ها می‌خواهند از فراهم‌آورندگان محتوا جهت تضمین سرعت ارسال داده‌هایشان مالیات دریافت کنند و به‌واسطه موتورهای جست‌وجوی خود، سرویس‌های تلفنی اینترنتی و سرویس‌های ویدئویی‌شان بین کاربران و مشتریان تبعیض قایل شوند.
این شرکت‌ها دیدگاه دیگری نسبت به اینترنت دارند. آن‌ها می‌خواهند به جای یک میدان هموار، از مسیرهای مشخص شده خاص جهت ارسال و دریافت محتوا و سرویس‌های مربوط به‌خود استفاده کنند و بقیه را در مسیرهای ناهموار پیچاپیچ رها کنند.
خطرات موجود
تصمیماتی که امروز درباره اینترنت گرفته شود آینده آن را برای یک نسل رقم خواهد زد. با وجود قانون بی‌طرفی شبکه‌ای همه رسانه‌ها از جمله تلویزیون، تلفن و وب از طریق اتصال به پهنای باند یکسان، قابل استفاده هستند. مجادلاتی که بر سر بی‌طرفی شبکه‌ای وجود دارد درباره این است که چه کسی دسترسی به فناوری‌های جدید را برای عموم مصرف‌کنندگان کنترل کند.
در اینترنت امروز، این مصرف‌کنندگان هستند که کنترل نهایی را انجام می‌دهند و جهت استفاده از محتوا، ابزارها و سرویسهایی که همه جا در دسترس هستند، بدون اهمیت به اینکه شبکه متعلق به چه کسی است، تصمیم‌گیری می‌کنند. در این‌جا هیچ واسطه‌ای وجود ندارد که تعیین کند از کدام محتوا، ابزارها و سرویسهایی استفاده شود. اما عدم وجود بی‌طرفی شبکه‌ای باعث می‌شود اینترنت درست مانند تلویزیون عمل کند. در این صورت این صاحبان شبکه‌ها هستند که تصمیم خواهند گرفت کدام کانال، محتوا و ابزارها در دسترس باشد و مصرف‌کنندگان، محتوایی را که نیاز دارند باید از بین لیست مشخصی که از قبل تعیین شده، انتخاب کنند.
این نوآوری‌ها و خلاقیت‌های مصرف‌کنندگان بوده که تا به امروز باعث پیشرفت اینترنت شده است. وب‌سایت‌ها و سرویس‌ها براساس آنچه استحقاق‌شان بود، موفق می‌شدند و یا شکست می‌خوردند. با عدم وجود بی‌طرفی شبکه‌ای تصمیماتی که درحال حاضر توسط میلیون‌ها کاربر به‌صورت اشتراکی گرفته می‌شود در اتاق رؤسای شرکت‌ها اخذ می‌شود. سؤالی که امروز پیش روست این است: ما خودمان محتوا و سرویسهایی را که می‌خواهیم انتخاب می‌کنیم و یا شرکت‌های برجسته، آن‌ها را برای ما انتخاب می‌کنند؟
کنگره آمریکا
درحال حاضر کنگره آمریکا درحال بررسی اصلاحات عمده‌ای در زمینه قوانین مخابراتی است. شرکت‌های مخابراتی اقدام به استخدام افراد بانفوذ جهت متقاعد ساختن اعضای کنگره کرده‌اند و از طرف دیگر دست به تشکیل گروه‌های متعدد حامیان اینترنت آزاد زده‌اند و با پیچیده کردن موضوع، خود را پشتیبان عموم مردم در این زمینه نشان می‌دهند.
در هشتم ژوئن، مجلس نمایندگان، لایحه "ترویج، بهبود و ایجاد فرصت‌های مخابراتی، مصوب سال 2006" را تصویب کرد که در آن هیچ‌گونه حمایتی از بی‌طرفی شبکه‌ای وجود نداشت. پس از آن اد مارکی، از اعضای کنگره آمریکا، پیشنهاد اصلاحی را بنیان نهاد که الزام وجود بی‌طرفی شبکه‌ای را تایید می‌کرد ولی این اصلاحیه در مجلس با شکست روبه‌رو شد.
اکنون نوبت مجلس سنای آمریکاست که بتواند اینترنت آزاد را نجات دهد. خوشبختانه سناتور اُلیمپیا اِسنو و بایرون دُرگان، یک معیار دوحزبی را تحت عنوان "محافظت از آزادی اینترنت مصوب سال 2006" معرفی کردند که از بی‌طرفی شبکه حمایت خواهد کرد.
در 28 ژوئن لایحه پیشنهادی اسنو و درگان به‌عنوان یک لایحه اصلاحی به نسخه اصلی بازنویسی شده قانون تلکام سناتور تد استیونز الحاق شد و در رقابت انتخاباتی کمیته رای برابر به‌دست آورد (11 نفر مخالف و 11 نفر موافق).
با وجود اینکه لایحه حمایت از بی‌طرفی شبکه‌ای به لایحه استیونز اضافه نشد اما نزاع بر سر آزادی اینترنت همچنان که لایحه به سمت مجلس سنا پیش می‌رود، شتاب یافته است. سناتور رن ویدن تهدید کرده است تا زمانی که بی‌طرفی شبکه‌ای به شرایط قبلی خود بازنگردد و از تبعیض در استفاده از اینترنت جلوگیری نشود، تصویب کل قانون را در وضعیت معلق نگاه خواهد داشت.
دیگر حمایت‌کنندگان
شرکت‌های پیشرفته فناوری از جمله گوگل، eBay، مایکروسافت، اینتل، ارث‌لینک، یاهو، اسکایپ، ون‌ایج و آمازون حمایت خود را از بی‌طرفی شبکه‌ای به گونه‌های مختلف ابراز کرده‌اند. ریک اشمید، رئیس هیات‌مدیره گوگل طی نامه گشاده‌ای از کاربران گوگل خواسته است که مخالفت خود را با تصویب این لایحه ابراز کنند.
وینت سرف نایب‌رییس و مشاور ارشد گوگل و از توسعه‌‌دهندگان پروتکل اینترنت نیز مخالفت خود را طی نامه‌ای در مجلس سنا ابراز کرد. وی کنترل سرویس‌دهندگان پهنای باند را بر آنچه مردم به‌صورت آنلاین می‌بینند و انجام می‌دهند در موفقیت اینترنت مخرب دانست و همچنین افزود "دلایل و توجیهات بسیاری در راستای کنترل مصرف‌کنندگان و بررسی فعالیت‌های آنلاین آن‌ها ارایه شده است که نگاه موشکافانه به آن‌ها مشخص می‌کند که توجیهات قانع‌کننده‌ای نیستند."
تیم برنزلی، مبدع شبکه جهانی وب، در بلاگ خود به حمایت از بی‌طرفی شبکه‌ای پرداخته و از مجلس سنا نیز درخواست حمایت کرده است. وی بی‌طرفی رسانه‌های ارتباطی را برای عموم استفاده‌کنندگان ضروری دانسته و آن را اساس دموکراسی و دانشی خوانده که مردم و جامعه در مورد آن تصمیم می‌گیرند و درستی آن را تایید می‌کنند.
بسیاری از روزنامه‌ها و مجلات خبری آمریکا مانند نیویورک‌تایمز، لس‌آنجلس‌تایمز و... نیز از مجلس سنای آمریکا خواستار نجات اینترنت شده‌اند. نمونه‌هایی از مواردی که بدون در نظر گرفتن بی‌طرفی شبکه‌ای صورت گرفته است و باعث شده است که ارایه‌دهندگان خدمات اینترنت (ISPها) براساس منافع خود کاربران را از محتویات و سرویس‌های موجود بر روی اینترنت محروم کنند عبارتند از:
- در سال 2004 شرکت ارایه‌دهنده خدمات اینترنت کارولینای شمالی دسترسی مشتریان خود را از دسترسی به سرویس‌های تلفنی از طریق وب رقیبانش محروم کرد.
- در سال 2005 بزرگ‌ترین شرکت مخابراتی کانادا دسترسی مشتریان خود را به سایت‌های حامی اتحادیه کارمندان مخابرات در زمان منازعات بین کارمندان و کارفرمایان مسدود کرد.
- شرکت بزرگ تلویزیون کابلی "شا" در کانادا جهت بالاتر بردن سطح رقابت‌ها در سرویس‌های تلفنی اینترنت از مشترکان خود 10 دلار بیشتر در ماه دریافت می‌کند.
- در آوریل سال جاری شرکت AOL تایم‌وارنر، دریافت و ارسال ایمیل‌هایی که شامل www.dearaol.com بودند را مسدود کرد.
در صورتی‌که هم‌اکنون در برابر این نوع سانسورها عکس‌العملی نشان داده نشود ممکن است به‌صورت قانون دربیایند و شرکت‌های ارایه‌دهنده سرویس، منافع خود را قبل از منافع عموم مردم قرار دهند. در بلندمدت شما مجبور خواهید شد برای استفاده سریع‌تر از بعضی سرویسهایی خاص، اشتراک اینترنتی جدیدی از شرکت ثالثی دریافت کنید زیرا شرکت قبلی، مایل نیست شما با سرعت بالا از سرویس فوق استفاده کنید.
- ۸۵/۰۷/۲۳