رویکرد جدید اروپا به قانون کپی‌رایت
اتحادیه اروپا به دنبال این است تا قانون کپی رایت را در سیستم عامل های آنلاین تغییر داده و اصل آن را متوجه خود سیستم عامل نماید.
به گزارش ایسکانیوز، پارلمان اروپا به قانونی بحث برانگیز رای داده که غول های تکنولوژی را مجبور به انجام اقدامات بیشتری برای جلوگیری از گسترش مطالب دارای حق کپی رایت در سیستم عامل های خود می کند.
این قانون به‌روزرسانی قوانین موجود در مورد حق کپی رایت در طول تاریخ به وجود آمدن اینترنت را مورد توجه قرار می دهد.
این دستورالعمل مسئله کپی رایت را در وب سایت هایی مانند یوتیوب، فیس بوک و توییتر رصد می کند و آن را بر عهده سیستم عامل ها می گذارد. تاکنون این وظایف برعهده صاحب کپی رایت یعنی شرکت هایی که محتواهای صوتی، ویدیویی و یا نوشتاری تولید می کردند بوده است.
در قلب این دستورالعمل کپی رایت، دو ماده 11 و 13 وجود دارد که به ترتیب به «مالیات لینک link tax» و« ممنوعیت مِم meme ban» می پردازد. این دستورالعمل منتقدان بسیاری دارد که معتقدند بدین صورت سیستم عامل ها باید برای به اشتراک گذاری لینک اخبار هزینه پرداخت و یا مِم‌ها را فیلتر و پاکسازی کنند.
مِم اینترنتی یک فعالیت، مفهوم، عبارت، یا تکه‌ی از محتواست که اکثراً به صورت تقلید شدن از یک فرد به فرد دیگر بر روی اینترنت پخش می‌شود. مِم می‌تواند یک تصویر، لینک، ویدیو، وب‌سایت، هشتگ، کلمه، یا عبارت یا حتی یک غلط املایی باشد. یک یادآوری اینترنتی، که معمولا به عنوان یک مفهوم شناخته می شود، فعالیت، مفهوم، فریب کلمات یا قطعه ای از رسانه است که اغلب به عنوان تقلید و یا برای اهداف طنز آمیز از فرد به فرد از طریق اینترنت گسترش می یابد.
این دستورالعمل هنوز به قانون تبدیل نشده و قبل از نهایی شدن آن باید اقداماتی انجام گیرد و سپس توسط کشورهای عضو در قانون اجرا شود.
دستورالعمل مربوط به این کپی رایت
دستورالعمل حق کپی رایت در بازار دیجیتال یک پیشنهاد برای اتحادیه اروپا جهت محدود کردن محتویات نسخه برداری در سیستم عامل های آنلاین است.
دستورالعمل های اتحادیه اروپا نوعی مقررات هستند که اهداف را برای کشورهای عضو تعیین می کنند، بنابراین انتظار می رود که اگر این دستورالعمل مورد تایید قرار گیرد تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا قوانین داخلی خود را بر پایه آن تغییر دهند.
این دستورالعمل در مورد کپی رایت، سیستم عامل های آنلاین و سایت های جمع آوری کننده را مسئول نقض حق کپی رایت می کند و ظاهرا درآمد مستقیم بیشتری از طریق غول های تکنولوژی برای هنرمندان و خبرنگاران فرآهم می شود.
در قوانین فعلی، سیستم عامل هایی مانند یوتیوب مسئول نقض حق نسخه برداری نیستند، اگرچه در صورت شکایت صاحبان محتوا، باید آن را حذف نمایند.
طرفداران این دستورالعمل استدلال می کنند که این بدین معناست که مردم به شنیدن، تماشا و خواندن موارد کپی رایت شده بپردازند بدون اینکه تولید کنندگان در مورد آن ها پولی بپردازند.
ماده 13: ممنوعیت مِم (meme ban)
این ماده بخشی از دستورالعمل کپی رایت است که بیشتر مردم نگران آن هستند این ماده بیان می کند که ارائه دهندگان خدمات اینترنتی آنلاین و توسعه دهندگان باید با حسن نیت رفتار کنند تا اطمینان حاصل شود که آثار محافظت نشده غیر مجاز یا سایر موضوعات در دسترس نیستند.
طبق این ماده هر وب‌سایت‌ی که تعداد زیادی از محتوای تولید شده توسط کاربران را میزبانی می کند (یوتیوب، توییتر و فیس بوک) در صورت نقض حق کپی رایت، مسئول حذف این محتوا است.
در مورد نحوه پیاده سازی عملکرد سیستم عامل ها در شناسایی و حذف این محتواها جای بحث بسیاری وجود دارد.
ماده 11 مالیات لینک( link tax)
این ماده سایت های خبری مانند گوگل را مجاب می سازد تا به ناشران برای استفاده از محتواهای آنان در سیستم عامل خود هزینه پرداخت کنند. بدین طریق نشریات مطبوعاتی به ازای استفاده از محتویات تولید شده مبالغی را دریافت خواهند کرد.
یکی از مشکلات این ماده آن است که یک سیستم عامل باید چه مبلغی را به ناشر پرداخت نماید در حالی که از میزان اشتراک گذاشته شدن محتوا اطلاعاتی در دست نیست!
در واقع از میزان اشتراک گذاری یک محتوا قبل از پرداختن هزینه به ناشر اطلاعاتی در دست نیست.