سیلیکون ولی به دنبال خدای هوش مصنوعی
نسترن صائبی - سرویس اینترانت، موتورسیکلت خودران و فناوری خودروهای بدون راننده، همه از آمال و آرزوهایی بود که در صنعت فناوری تحقق یافته است. به این ترتیب برای یک مهندس سیلیکون ولی که در تمامی این دستاوردها نقش داشته، البته اگر خرافاتی باشد، پروژه بعدی ایجاد یک سازمان مذهبی پرستش هوش مصنوعی خواهد بود.
درباره فردی به نام آنتونی لواندوفسکی صحبت می کنیم. لواندوفسکی که با بردن اطلاعات وایمو گوگل و فروختنش به اوبر، حسابی سر و صدا به پا کرده و پای این دو شرکت را به دادگاه باز کرده است؛ حالا یک شرکت مذهبی غیر انتفاعی! به نام «راه آینده» (The way of the future) تاسیس کرده است. بر اساس اطلاعاتی که در مورد این شرکت افشا شده، برنامه «راه آینده» در اساسنامه اش چنین ذکر شده است: «توسعه و ترویج رب النوعی مبتنی بر هوش مصنوعی و کمک به بهبود جامعه از طریق پذیرش و پرستش این رب النوع»
لواندوفسکی یکی از بنیانگذاران «اوتو» (Otto)، شرکت سازنده کامیون های خودران است که اوبر در سال 2016 این استارت آپ هفت ماهه را به ارزش 680 میلیون دلار خرید؛ اما وایمو (بخش خودروهای بدون راننده گوگل) در دادگاه ادعا کرده که لواندوفسکی پیش از ماه فوریه و استعفای ناگهانی از پروژه آلفابت و تاسیس اوتو، 14 هزار سند اختصاصی (اسرار تجاری) را از گوگل دزدیده است.
تیم «راه آینده» به درخواست های رسانه ها برای کسب اطلاعات و جزییات بیشتر درباره خداوندگار خیرخواه هوش مصنوعی شان، پاسخ نداده اند، اما تاریخ نشان داده که همواره فناوری های جدید و اکتشافات علمی، خدایان قدیمی خرافی را از بین برده و خدایان خرافی جدیدی متولد کرده اند.
آنطور که یووال هراری نویسنده می نویسد، به همین دلیل است که خدایان زراعت با خدایان و ارواح شکارچیان متفاوتند و کارگران کارخانه و دهقانان، بهشت های مختلفی را تصور می کنند و به همین دلیل است که فناوری های انقلابی قرن 21 به احتمال زیاد بیش از اعتقادات قرون وسطایی می توانند موجب ایجاد جنبش های مذهبی شوند.
هراری استدلال می کند که مذاهب باید موازی با پیشرفت های تکنولوژیکی روزگار پیش بروند، زیرا در غیر این صورت، از اهمیت آنها کاسته می شود و دیگر پاسخگوی سوالات و درک مریدان نخواهند بود.
کریستوفر بنک، کشیش اهل فلوریدا و رییس انجمن ترابشریت دوستان مسیحی می گوید که کلیسا نتوانسته در جلب نظر متخصصان فناوری موفق عمل کند. در همین حال سیلیکون ولی (به عنوان نماد صنعت فناوری) با تساهلی که از دل فناوری برمی آید، ایده های شبه مذهبی مانند تکینگی فناوری (singularity) را توسعه داده است. تکینگی فناوری فرضیه ای است که پیش بینی می کند که شتاب در فناوری در نهایت باعث می شود که هوش مصنوعی از هوش بشر پیشی بگیرد و منجر به تغییرات شگرف یا حتی پایان تمدن بشری بشود و چون توانایی های چنین هوشی ممکن است قابل درک نباشند، اتفاقاتی که بعد از تکینگی فناوری می افتند ممکن است پیش بینی ناپذیر باشند.
طرفداران تکینگی چنین می اندیشند که رشد فزاینده هوش، که در آن «فراهوش» پیوسته نسل های قدرتمندتر ذهن را طراحی می کند، ممکن است به سرعت رخ دهد و تا زمانی که توانایی های شناختی هوش مصنوعی تا حد زیادی از هوش انسانی پیشی بگیرد، متوقف نشود.
جالب است بدانید که ری کورزویل پیش بینی می کند که تکینگی حدود ۲۰۴۵ رخ می دهد. در حالی که وینج (یک آینده گرای دیگر) تاریخی را قبل از ۲۰۳۰ پیش بینی می کند. در اجلاس تکینگی سال ۲۰۱۲، استوارت آرمسترانگ مطالعه ای روی بیش بینی های کارشناسان هوش مصنوعی انجام داد و به طیف گسترده ای از پیش بینی ها رسید که میانه شان سال ۲۰۴۰ بود. البته عدم قطعیت زیادی در این بیش بینی ها وجود دارد؛ به طوری که آرمسترانگ در سال ۲۰۱۲ احتمال وقوع تکینگی بین ۵ تا ۱۰۰ سال آینده را ۸۰ درصد دانست
برای آینده گرایانی مثل ری کورزویل، این تئوری به معنای آن است که ما در آینده می توانیم کپی ذهن مان را در ماشین ها آپلود کنیم و در واقع به «جاودانگی دیجیتال» دست پیدا کنیم. افراد دیگری مثل ایلان ماسک و استیون هاوکینگ همیشه این سیستم ها را تهدیدی جدی برای انسان ها دانسته اند.
ماسک در کنفرانسی در سال 2014 گفت: با هوش مصنوعی، ما شیطان را با دستان خودمان احضار می کنیم.
در عین حال بنک شرح می دهد که هوش مصنوعی پیشرفته با مسیحیت سازگار است. این فقط فناوری دیگری است که انسان ها تحت هدایت خداوند ساخته اند و می تواند در راه خیر یا شر به کار برود. او اطمینان می دهد که فناوری می تواند ارزش های مسیحیت را تحریک کند و می گوید: من فکر می کنم که هوش مصنوعی می تواند با اهداف رستگاری مسیحیت همراه شود. حتی اگر مردم به دین سازمان یافته اعتقادی نداشته باشند، حداقل این است که به اصول اخلاقی پایبند باشند.
برای زولتان ایستوان، یکی از طرفداران فرضیه «ترابشریت» و «احیای کاتولیک»، مذهب و علم از نظر مفهومی در تکینگی به هم برمی رسند.
وی می گوید: شاید اشکال دیگری از هوش وجود داشته باشند که بسیار پیچیده تر از آنچه هم اکنون هست، باشند و در حال حاضر به کل وجود ما نفوذ می کنند؛ همان چیزی که به آن روح ماشینی می گوییم.
برای ایستوان، خدای مبتنی بر هوش مصنوعی منطقی تر و جذاب تر از مفاهیم فعلی است. او می گوید: این خدای مبتنی بر هوش مصنوعی وجود خارجی پیدا خواهد کرد و امیدواریم که برای ما هم چیزهایی بسازد.
منبع: گاردین