ITanalyze

فرشید رضایی – مدت زیادی از تشریح شروط رگولاتوری برای ارتقای نسل دو اپراتور کشور یعنی همراه‌اول و اپراتور ایرانی خارجی ام.تی.ان-ایرانسل می‌گذرد. در این مدت حتی در روز امضای تفاهم‌نامه رومینگ ملی که اپراتورها ظاهرا با رضایت خاطر دور یک میز نشستند تا شبکه خود را در اختیار رایتل قرار دهند، هیچ اظهار نظری نسبت به شروط رگولاتوری برای ارایه مجوز نسل‌های بالاتر نشده است.

رایتل اما خشنودی خود از این تصمیم را با انبوه تبلیغات تلویزیونی در ایام جام جهانی و طرح شعار پوشش آنتن‌دهی از خزر تا خلیج فارس اعلام کرد.

اما دو اپراتور دیگر هنوز هیچ نظری له یا علیه شروط رگولاتوری برای دریافت مجوز نسل‌‌های بالاتر ارایه نکرده‌اند.

در این خصوص شاید اپراتورها منتظر نظر نهایی رگولاتوری هستند تا ببینند پایان این شرط و شروط کجاست. چراکه در این مورد شنیده شده یکی از شروط رگولاتوری امکان دست بردن در پروانه اپراتورها است به نحوی که هر جا صلاح دید بتواند تغییراتی در پروانه‌ها ایجاد کند.

موضوعی که به کل می‌تواند امنیت سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی یک اپراتور و سهامدارانش را به آسمان ببرد. چراکه هر لحظه رگولاتوری می‌تواند تصمیمی بگیرد که یک اپراتور را از بخشی از بازار محروم کرده و اپراتور دیگر را غالب کند. به این ترتیب زمین ارتباطات کشور تبدیل به زمین شطرنج رگولاتوری می‌شود تا هر گونه که خود صلاح دید بازار را به قولی تنظیم کند.

ظاهرا این موضوعی نیست که اپراتورها بتوانند به راحتی با آن کنار بیایند. تا اینجا نیز اپراتورها به ویژه همراه‌اول که چندان با روی خوشی از سوی رگولاتوری مواجه نشده، ترجیح داده‌اند سکوت اختیار کرده تا شاید این مهم از سوی رگولاتور مورد تجدید نظر قرار گیرد.

به هر حال انتظار سکوت مطلق از سوی اپراتورها موضوعی نیست که همیشه ادامه یابد. مگر آنکه رگولاتوری به مرگ گرفته باشد که اپراتورها به تب رضایت دهند.(موبنا)