شماره های رند و هزینه ای برای هیچ
اگر زمانی مالکیت تلفن همراه به زعم برخی نشانه تشخص و پرستیژ یا به قولی "کلاس" تلقی می شد، این روزها دیگر این حرف خریدار چندانی ندارد و با ورود سیمکارتهای چند هزار تومانی ، آنهم در حالی که بعضی برای سرگرم کردن یا تشویق کودکانشان برای آنها سیمکارت و گوشی می خرند ، "کلاس" داشتن مالکیت گوشی همراه، حرفی است که محلی از اعراب ندارد.
اما این جماعت خوش ذوق که به هر وسیله و مستمسکی برای سرگرم شدن و بازارگرمی چنگ می زند، این بار مقوله دیگری را "شرط لازم و کافی" کلاس داشتن قرار داده و آنهم شماره های "رند" گوشیهای همراه است .
با شنیدن شماره های رند معمولا انسان ناخودآگاه یاد آگهی های تبلیغاتی می افتد و معمولا این نکته به ذهن متبادر می شود که کاربرد چنین شماره های خوش آهنگی که به سادگی در حافظه ثبت می شوند فقط در عرصه تجاری ، بازرگانی، خدماتی و در نهایت بازار کار است و نه استفاده شخصی جوان بیست و چند ساله ای که کار درست و حسابی ندارد و از جیب بابا و مامان می خورد.
اما شاید آن جوان هم چندان مقصر نباشد. برای والدین پولداری که شب تولد فرزندشان به او خودروی گرانقیمت هدیه داده اند ، افت دارد که مثلا برای قبولی او در دانشگاه ( فلان رشته نه چندان جذاب یک دانشگاه شهرستانی) ، هدیه ای بدهند که کمتر از خودرو ارزش داشته باشد، بنابراین باید سراغ "سورپرایز " رفت و به این ترتیب در فرجام کار عده ای به این نتیجه می رسند که بهترین راه برای "سورپرایز" کردن بچه ای که هیچ چیزی در زندگی کم ندارد، خرید یک شماره رند موبایل است که بهای آن در موارد فراوان از یک خودروی لوکس هم فراتر می رود.
دست اندرکاران بازار تلفن همراه معتقدند فقط سه دسته از افراد جامعه می توانند واجد شرایط داشتن شماره رند باشند. اول پولدارها (که البته معلوم است مثل همه موارد دیگر در هر مسابقه و رقابتی روی سکو می روند ! ) ، دوم، خوش شانسها که تعدادشان زیاد نیست و بالاخره افرادی که بواسطه برخی ارتباطات صاحب چنین شماره ای شده اند.
پیش از پرداختن به ادامه مطلب ، بایستی حتما توجه شود که منظور از شماره های رند در این یادداشت ، شماره هایی است که به نحوی شاخص و چشم نواز در کنار هم قرار گرفته باشند.
یک بررسی کلی این نتیجه را بدست می دهد که حتی در میان شرکتها و بنگاههای تجاری و بازرگانی هم گروه قلیلی هستند که حاضرند برای در اختیار داشتن شماره های رند مبالغ نجومی هزینه کنند بنابراین به نظر می رسد فقط سه گروهی که پیش تر ذکر آن رفت ، می توانند متقاضیان و دارندگان نهایی شماره های یاد شده باشند.
ضمن اینکه باید در نظر داشت عیب بزرگ شماره های رند این است که شماره های دیگر به راحتی روی آنها "دایورت" می شوند و این مساله ای است که غالبا جنگ اعصاب مشترکان را بدنبال داشته است و به همین خاطر است که بیشتر مواقع این شماره های گران قیمت خاموش هستند یا مشترک مورد نظر در دسترس نیست.
اما آیا به راستی شماره های رند کارآیی ، توانمندی و ظرفیتهای فوق العاده ای ماورای شماره های دیگر دارند ؟ آیا در قبال رقم های غیرقابل باور که برای خرید این شماره ها هزینه می شود ، می توان انتظار عملکرد خارق العاده ای از این شماره ها را داشت ؟
پاسخ قطعا منفی است اما یک موضوع در این میان کاملا آشکار است، برخی حاضرند برای "خاص" بودن میلیونها تومان هزینه کنند. هزینه ای برای هیچ.
- ۸۷/۰۷/۰۲