صورتحساب‌های سبز و صورت های سرخ
ندا لهردی - در خانه را که باز می‌کنی با صدای افتادن برگه قبض ترجیح می‌دهی برگردی و در را ببندی! اتفاقی که اگر چه هر ماه با کاغذ‌های رنگی مختلف تکرار می‌شود، اما نه‌تنها هنوز رنگ عادت به خودش نگرفته، گویا از نوع دوماهه با کاغذ‌های سبز و سفیدش از بقیه دردناک‌‌تر هم شده است. کابوس دیدن اعداد و ارقام نجومی در قسمت‌های مختلف صورتحساب تلفن‌همراه هم جای خود دارد. اعدادی که هر چند هر کدام در جایگاه خاص خود قرار دارند اما گاهی بعضی از آنها به دید کاربر مقروض چندان منطقی به نظر نمی‌رسند.
این روزها انگار کنار آمدن با مبالغی تحت عنوان هزینه‌‌ها، خدمات ویژه و یا جابه‌جایی برای کاربران آنقدر‌ها هم راحت نیست.
در این میان بالا رفتن میزان آگاهی مردم از قیمت‌‌های مشابه در کشورهای دیگر و تنها اپراتور خصوصی کشورمان، به دنبال ایجاد یک مقایسه اولیه نارضایتی آنها را باعث شده است.
یکی از کارشناسان ارتباطات در این مورد می‌گوید: با توجه به مبلغ اولیه‌ای که هر فرد هنگام ثبت‌نام سیم‌کارت‌های دولتی و با فعال کردن بعضی خدمات در استفاده‌‌های اولیه می‌پردازد، حضور هزینه‌های جانبی دیگر عجیب به نظر می‌آید. به عنوان مثال هزینهای که در زیر عنوان جابه‌جایی درج شده و بابت مکالمه کاربر در فواصل دورتر و شهرهای دیگر دریافت می‌شود با وجود تغییر قیمت پالس‌ها و هزینه مکالمات بین‌شهری منطقی نیست.
این در حالی است که یکی از مسوولان شرکت ارتباطات سیار که خواست اسمی از او برده نشود، درباره این موضوع می‌گوید: هزینه خدمات ویژه مربوط به مواردی از قبیل فاکس، دیتا، مکالمه سه نفره، نمایشگر، عدم نمایشگر و محدودیت مکالمه است که در صورت فعال شدن هر کدام توسط کاربر و استفاده از این خدمات منظور می‌شود. اغلب این خدمات در صورت تقاضای خود کاربران فعال می‌شود. در این بین تنها هزینهای که از تمام مشترکان دریافت می‌شود مبلغ مربوط به نمایشگر است و بابت آن در هر قبض هزار تومان منظور شده است. در حقیقت این مبلغ علاوه بر ترافیک مکالمه‌ای به خاطر ترافیک سیگنالی ایجاد شده توسط هر کاربر دریافت می‌شود. وقتی هر کاربر از خدمات نمایشگر استفاده می‌کند شرکت مجبور است از کانالهای بیشتری برای ارتباط استفاده کند. استفاده از نمایشگر منوط به ایجاد کانالهای سیگنالی است که بسیار هزینه‌بر هستند.
او معتقد است تمام پارامترهای تعیین‌کننده نرخ مکالمه در مبلغ نهایی هر صورتحساب دخیل هستند: اگر در کشورهای دیگر بابت این خدمات هزینهای دریافت نمی‌شود و یا کاربران سیم‌کارت‌های اعتباری تالیا مبلغی برای این خدمات نمی‌پردازند، در مقابل نرخ مکالمه بیشتری از آنها دریافت می‌شود.
او درباره استفاده از چند سیم‌کارت توسط یک کاربر می‌گوید: تا حالا تقاضای زیادی برای استفاده از این خدمات نداشته‌ایم اما این کار از لحاظ فنی برای شرکت ارتباطات سیار کاملا عملی بوده و اگر تا حالا عملی نشده است تنها به دلیل نبودن تقاضای کافی از طرف کاربران است.
با این همه ماجرای صورتحساب‌های دو ماهه به این‌جا ختم نمی‌شود. گاهی کابوس این صورتحساب‌ها در حد همان تصور ترسناک باقی می‌مانند و این همان زمانی است که اصلا قبضی به دست کاربر نمی‌رسد.
ازدحام کاربران در دفاتر مشترکین برای گرفتن کپی قبض و البته پرداخت300 تومان در مقابل، گواه خوبی برای این موضوع است. رسیدن قبض‌های اشتباه با مبالغ نادرست هم که دیگر جای خود دارند.
این در حالی است که آمار نشان می‌دهند تا ششم فروردین‌ماه امسال 170میلیون SMS فرستاده شده که از این تعداد تنها 130میلیون پیام به طور درست فرستاده شده است.
این تعداد درآمدی در حدود یک‌میلیارد و 800 میلیون تومان برای شرکت ارتباطات سیار به همراه خود داشته که قطعا می‌توانست بخشی از آن به بهبود نارسایی‌های مربوط به شبکه تلفن همراه و کاهش نارضایتی کاربران اختصاص داده شود.
حالا شاید زمان آن باشد که به داشتن اپراتورهای دیگر برای قرار گرفتن خدمات بهتر و ارزان‌تر در اختیار کاربران بیشتر فکر کنیم.
منبع : دنیای اقتصاد
- ۸۵/۰۱/۱۸