فناوری؛ دوست یا دشمن تکواندو؟
این روزها پای تکنولوژی به همه جا باز شده است و هر روز شاهد هستیم که فناوری‌های نوین با توجه به دقت بالایی که دارند در امور مختلف مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند.
در این سال‌ها اما عالم ورزش هم از تکنولوژی‌های روز بی‌نصیب نمانده است و هر روز شاهد هستیم که فناوری به مدد یک ورزش دیگر هم آمده است. در والیبال که اصطلاح «ویدیو چک» به یک اصطلاح معمول تبدیل شده و پای ثابت هر رقابت مهم والیبال در سطح جهانی است.
اما در میان تمام ورزش‌ها شاید ورزشی که بیشترین تاثیر را از فناوری پذیرفته باشد، ورزش تکواندو است که به عقیده برخی تاثیر شگفت‌انگیز فناوری‌ها بر آن حتی موجب شده ماهیت این ورزش دچار دگرگونی شود.
استفاده از هوگوها یا ضربه‌گیرهای الکترونیکی در کنار استفاده از روپایی‌های انگشتی سنسوردار موجب شده در هر لحظه داوران بدانند که هر یک از رقبا با چه شدتی به حریف خود ضربه وارد کرده و دیگر جای هیچ اما و اگری هم برای اصابت کردن یا نکردن ضربه باقی نمی‌ماند. جالب است بدانید که این هوگوهای الکترونیکی و روپایی‌های سنسوردار حتی در کشور خودمان هم تولید شده و به قیمت‌های نه‌چندان گران به فروش می‌رسند.
البته نباید فراموش کرد در کنار اینکه استفاده از فناوری‌های نوین کار داوری تکواندو را بسیار آسان کرده اما به عقیده بسیاری از مربیان و پیشکسوتان تکواندو همین استفاده از فناوری موجب محافظه‌کارتر شدن تکواندو‌کاران، کاهش خلاقیت آنها، اجرا نشدن تکنیک‌های با ریسک بالاتر و بی‌هیجان شدن تکواندو شده که چشم‌انداز خوبی را برای این ورزش به همراه ندارد.
گفته می‌شود در سال‌های آتی برخی از فناوری‌های نوینی که در تکواندو به‌کار می‌روند به همین دلایل کنار گذاشته می‌شوند. برای مثال، کلاه الکترونیکی به احتمال زیاد از این پس دیگر به‌کار نمی‌رود؛ چراکه در بسیاری از موارد سنسورها ضربه را با دقت خوبی ثبت نمی‌کنند.
همچنین سنسورهای کف پا هم احتمالا حذف می‌شوند، چون آن‌طور که یک پیشکسوت تکواندوی کشورمان گفته، سنسور این بخش به ضربه نیاز ندارد و درنتیجه در تماس اولیه با «هوگو» امتیاز ثبت می‌کند. به همین دلیل استفاده از این سنسور موجب شده مسابقات تکواندو شبیه مسابقات شمشیربازی شوند، یعنی تکواندوکار پای خود را به مانند شمشیر بالا آورده و با تماس اولیه هوگو از حریف امتیاز بگیرد.(منبع:عصرارتباط)
- ۹۵/۰۵/۳۰