مجوز گرفتن کانالهای تلگرامی بیفایده است
به نظر من در نتیجه اجرایی شدن این تصمیم، کاربران این شبکهها به سمت شبکههای جدید حرکت خواهند کرد و این شبکه بتدریج در طی دوران سه چهارماهه خلوت میشود.
مسعود کوثری، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در زمینه پیامد اجرایی شدن طرح شورای عالی فضای مجازی مبنی بر «اخذ مجوز کانالهای تلگرامی با بیش از ۵۰۰۰ عضو از ارشاد» میگوید: درخواست مجوز میتواند شرایط را تا حدودی کنترل کند، ولی مسئلهای را حل نخواهد کرد.
کوثری در گفتوگو با شفقنا رسانه تأکید میکند: طبیعتا ممکن است آن فضای آزاد موجود در شبکههای اجتماعی و تلگرام محدود شود و از اقبال این کانالها کم شود چون در فضای موجود امکان استفاده همه اقشار و گروهها وجود دارد و آزادانه میتوانند در آن به بیان افکار خود بپردازند.
او ادامه میدهد: من فکر میکنم اگر به سوی ثبت مجوز حرکت کنیم این فضای آزاد از بین میرود. البته محدودیتهایی که در کشور مطرح است و شورای عالی فضای مجازی هم به آن فکر میکند، در جای خود درست است و باید به دنبال پیدا کردن راه میانه برای حل آن بود. ولی به نظر من در نتیجه اجرایی شدن این تصمیم، کاربران این شبکهها به سمت شبکههای جدید حرکت خواهند کرد و این شبکه بتدریج در طی دوران سه چهارماهه خلوت میشود.
این مدرس ارتباطات درباره میزان قابلیت اجرایی شدن این طرح میگوید: با توجه به این که شورای عالی فضای مجازی یا نهادهای مرتبط به برخی از شبکهها دسترسی ندارند و سرورهای آن در ایران نیست، طبیعتاً این راهی است که از طریق مسئول شمردن تولیدکنندگان شبکهها پیش میرود و عملا یک راه جایگزین برای کنترل شبکههای اجتماعی است. البته تلاش شد تا بتوانند سرورهای این شبکهها در ایران قرار گیرد که این اتفاق نیفتاد و این مسئله اخذ مجوز که تولیدکنندگان را مسئول میکند هم میتواند خوب باشد و هم به افول یکبارهی شبکههای اجتماعی منجر شود.
او ادامه میدهد: اجرایی شدن این تصمیم سبب محدود شدن کانال های خبری میشود و به نظر من تعداد این کانالها به تعداد اندکی میرسد و پیغامهای فرد به فرد گسترش پیدا میکند یعنی به صورت انفرادی شبکه گستردهای ایجاد میشود و دیگر به صورت کانال نیست.
کوثری در پاسخ به این مسئله که آیا صرف مجوز گرفتن میتواند به معنای جلب اعتماد مردم شود، میگوید: درخواست مجوز میتواند شرایط را تا حدودی کنترل کند، ولی مسئلهای را حل نخواهد کرد. بلکه مسئله وقتی حل خواهد شد که در کشور شبکههای قابل اعتمادتری داشته باشیم تا اخبار را در اختیار مردم قرار دهند و این شامل شبکههای رادیو- تلویزیونی، مطبوعاتی و اینترنتی هم میشود. بنابراین محدود و کنترل میکند ولی نمیتواند صورت مسئله را حل کند.