مخاطرات "ایران‌هراسی سایبری"
علی شمیرانی - وقتی نام برخی کشورها به گوش ما می‌خورد یک تصویر در ذهن ما نقش می‌بنند. این تصویر اما به هیچ وجه تصادفی در ذهن ما شکل نگرفته و حاصل برنامه‌ریزی‌های کلان و طولانی است.
برای مثال آمریکایی‌ها چهره منجی دنیا و پایگاهی امن و مطمئن برای زندگی و سرمایه‌های مادی و انسانی را برای خود ترسیم کرده‌اند. آنها این موضوع را سال‌ها از طریق رسانه‌ها، فیلم‌ها و حتی غول‌ها و موجودات فضایی و تخیلی ساخته و پرداخته‌اند که در لحظاتی که دنیا در حال از پای درآمدن است، این آمریکاست که به کمک همه آمده و کار را تمام می‌کند.
روسیه چطور؟ روسیه سال‌ها کشوری ناامن با مردمانی سرد و بی‌احساس از سوی بلوک غرب ترسیم شده بود. اما با بازگشت مجدد پوتین، او از خود و کشورش چهره‌ای قدرتمند ارایه کرد و اینکار از طریق درج تصاویر شخصی پوتین و در پست سرش کلیساهای معروف این کشور روی جلد مجلات بزرگ دنیا گرفته تا انبوهی از اخبار و تبلیغات در شبکه‌های اجتماعی و تلویزیونی شکل گرفت.
عربستان چطور؟ تا پیش از بن‌سلمان مردم دنیا عربستان را کشوری صحرایی با مردمی بدوی و حاکمانی خشن می‌شناختند. با حضور بن‌سلمان اما در دنیا چهره‌ای جدید از شخص بن‌سلمان به عنوان یک چهره اصلاح‌گر و کشوری با درهای باز به مدرنیته ترسیم شد. البته تا قبل از فاجعه خاشقچی!
بد نیست بدانید عربستان از دوره بن‌سلمان و حتی روسیه در بازگشت مجدد پوتین، برای بازسازی چهره جدید خود و کشورهایشان، از شرکت‌های روابط‌عمومی غربی استفاده کردند. شرکت‌هایی که کارشان ارایه خدمات بین‌المللی برای تبلیغات و اطلاع‌رسانی و ارایه راهکارهایی به همین منظور است. اگرچه این شرکت‌ها ظاهرا بعد از حملات روسیه به اوکراین و بعد از قتل خاشقچی در عربستان، همکاری خود با پوتین و بن‌سلمان را فسخ کردند.
در واقع عربستان و روسیه مانند کشورهای مختلف دیگر به منظور بهبود بخشیدن به وجهه کشور خود و پیشبرد منافعی که در خارج از مرزهایشان دنبال می‌کنند شرکت‌های روابط عمومی غربی را به استخدام خود در می‌آورند. موضوعی که بیانگر نقش و اهمیت بالای بکارگیری شرکت‌ها و متخصصان ارتباطات و روابط عمومی در عرصه‌های بین‌المللی است.
برسیم به پرسش اصلی، ایران چطور؟ همه می‌دانیم که چهره ایران نزد افکار عمومی دنیا مطلوب نیست و هنوز هم توریست‌ها از اضطراب و ترس خود از لحظه ورود به فرودگاه ایران می‌نویسند. ساخت این چهره ترسناک از ایران از گذشته تا کنون دو دلیل دارد، خصومت غرب و متحدانش با ما و البته کم‌کاری خود ما.
حالا اما پروژه ایران‌هراسی سایبری کلید خورده و فضای رسانه‌ای و سایبری دنیا پر است از اخبار منفی از هکرها و عملیات‌های تخریبی منتسب به ایران. مشکل ایران‌هراسی سایبری اما تنها به ترسیم تصویری مهاجم و عامل بی‌ثباتی سایبری در دنیا از ایران محدود نمی‌شود، مساله اینجاست که در نتیجه تداوم بی‌توجهی و انفعال نسبت به ترسیم چهره جدید از ایران، می‌توان در آینده بسیاری از حملات سایبری دنیا را به ایران نسبت داده و احتمالا منتظر محکومیت‌های بین‌المللی، تحمیل تحریم‌های سایبری و تجهیزات فناورانه (به بهانه استفاده از آنها به عنوان سلاح از سوی ایران) و حتی صدور مجوز قانونی و بین‌المللی برای تهاجم سایبری یا نظامی به ایران هم باشیم.
صورت مساله روشن است و باید قبل از آنکه دیر و ناممکن شود، اقدامات گسترده‌ای در عرصه اطلاع‌رسانی و روابط عمومی بین‌الملل را در دستور کار بگذاریم.(منبع:عصرارتباط)
- ۹۷/۰۹/۰۵