ITanalyze

علی شمیرانی – اگر می خواهید خبرنگار خوبی باشید از گیر دادن و پرسیدن پرسش های سخت و پیگیری وعده ها خود داری کنید تا همیشه برخی از مدیران با آغوش باز و گشاده رو پذیرای پرسش های کیلویی و کلی شما باشند.

در حوزه آی تی این روزها مد شده که مدیران از دست برخی خبرنگاران فراری هستند. علت نیز روشن است ایشان نمی توانند پاسخ پرسش های این دسته از خبرنگاران را بدهند. ولی کافی است که شما از موضع ملتمسانه و دادن هر نوع تضمین، آن هم قبل از چاپ یک مطلب، اعتماد مدیر مربوطه را جلب کنید تا وی نیز مطمئن شود که نه تنها خطری برای وی ندارید بلکه کاملاً گوش به فرامین وی نیز بوده و از موضع ضعف مطلق با وی گفت و گو می کنید تا به این ترتیب افتخار مصاحبه با این مدیر را به کمترین خاصیت ممکن به دست آورید.

به این ترتیب هم شما مصاحبه تاریخی خود را گرفته اید و هم مدیر مربوطه کنترل شما و نشریه تان را در دست دارد و خیالش راحت است که خدای نکرده خطایی از شما سر نمی زند و یک وقت واقعیت را آنطور که هست در نشریه خودتان منعکس نمی کنید.

اما در این میان آنچه باقی می ماند وجدان حرفه ای و مخاطبانی هستند که به شما، صداقت شما و نشریه شما اعتماد کرده اند. آنها که کار حرفه ای می کنند به خوبی می دانند که از دست دادن اعتماد مخاطب چه معنایی دارد و بازگرداندن آن نیز بسیار سخت و در موارد زیادی تقریباً محال است.

برخی ازمدیران فعلی در حوزه IT به هیچ وجه تاب یک نقد کوچک را هم ندارند و کافی است تا احساس کنند شما قصد باج دادن و انجام یک مصاحبه کاملاً هدایت شده را ندارید، آن وقت می گویند که مثلاً آقای دکتر یا مهندس قصد مصاحیه با هیچ نشریه را ندارند و یکدفعه شما متوجه می شوید که رییس دفتر ایشان کذب محض گفته و آقای مدیر یک مصاحبه کم ارزش و کم فایده با یک جریده انجام داده است که فاقد ارزش اطلاعاتی است.

آنوقت است که منظور آقای مدیر و رییس دفتر ایشان به درستی درک می شود که ایشان قصد مصاحبه با نشریه شما را ندارند. حالا چرا؟ چون شما شعار، وعده و اطلاعات خلاف واقع ایشان را نمی خواهید بشنوید و به دنبال مخلص کلام و اصل ماجرا هستید.

من واقعاً نمی دانم ارزش نخستین نخستینی که در مطبوعات درج می شود چیست. واقعاً استفاده از واژه نخستین در برخی جراید بسیار نابجا شده است. مثلاً کم مانده طرف تیتر بزند نخستین مصاحبه مهندس بعد از حمام کردن! یا تیتر بزند اولین مصاحبه دکتر... پس از تولد فرزندش!

کمی فکر کنیم. محیط مطبوعات آن قدر تنگ نیست که بخواهیم با کم فروشی و به هر قیمتی به گدایی خبر، مصاحبه، آگهی و مخاطب بپردازیم. در پیش گرفتن چنین رویه ای غیر حرفه ای نه تنها زمینه فعالیت حرفه ای و سالم سایر همکاران مطبوعاتی را تخریب می کند بلکه به ناگاه به خود می آیید و می بیند این شما نیستید که نشریه را اداره می کنید بلکه این آقای مهندس و دکتر هستند که کنترل نشریه و افکار عمومی را به ثمن بخس و به قیمت بی اعتباری شما در دست گرفته اند.

یا حق