هک موشک‌های ایران بر فراز اسرائیل
یک کارشناس فناوری، دیدگاهی «عجیب و تازه» درباره چگونگی هک شدن موشک‌های ایران در حین پرواز بر فراز اسرائیل ارائه داده است.
میرور (mirror) یکی از برندهای خبری و شناخته‌شده انگلیس که از سال ۱۹۰۳ فعالیت دارد در گزارشی نوشت: به گفته این کارشناس فناوری، هر دو روش «اخلال» (jamming) و «فریب‌دهی» (spoofing)، در این حوزه رایج هستند، با این تفاوت که فریب‌دهی، کمتر استفاده می‌شود و شناسایی آن نیز دشوارتر از اخلال است.
وی بر این باور است که یکی از روش‌های جدید دفاعی مورد استفاده، موفق شده موشک‌ها را به جای هدف‌های واقعی، به سمت دریای مدیترانه (و چه بسا مناطق مسکونی) منحرف کند. این ادعا در جریان درگیری اخیر میان ایران و اسرائیل مطرح شده است.
پس از آنکه اسرائیل در ۱۳ ژوئن، حملاتی را علیه ایران انجام داد و مدعی شد که این کشور در آستانه دستیابی به سلاح هسته‌ای است، ایران نیز در واکنش به این تجاوز، حملات هوایی انجام داد. بااین‌حال، ایران و رژیم صهیونیستی، طی روزهای اخیر بر سر آتش‌بس به توافق رسیدند.
حدود ساعت ۵ صبح به وقت گرینویچ، روز سه‌شنبه ۲۴ ژوئن، ترامپ اعلام کرد که آتش‌بس اجرا شده است. شروط این آتش‌بس برای هر دو طرف، اندکی متفاوت با دیگری بود: ایران چند ساعت پس از اعلام رسمی باید به درگیری پایان می‌داد و اسرائیل موظف شد که در ساعت ۷:۱۰ صبح به وقت بریتانیا، حملات خود را متوقف کند.
بااین‌حال، اسرائیل تنها چند ساعت پس از شروع آتش‌بس، ایران را متهم کرد که بار دیگر موشک‌هایی به سمت اسرائیل شلیک کرده، لذا سامانه‌های دفاعی، مشغول رهگیری تهدید شدند. در همین رابطه، یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل، مدعی شد که ایران با این اقدام، آتش‌بس را نقض کرده و این مسئله، بی‌پاسخ نخواهد ماند. بنابراین او دستور «حملات شدید علیه اهداف ایران در قلب تهران» را صادر کرد.
در این میان، یک کارشناس فناوری معتقد است او و تیمش، شاهد نوعی شیوه پیشرفته فریب‌دهی بوده‌اند که مسیر پرواز قوسی موشک‌ها را تقلید و آنها را به مناطق امن‌تر هدایت کرده است.
بر اساس گزارش MailOnline، شان گورمن، هم‌بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت Zephyr.xys می‌گوید که آنچه او و تیمش مشاهده کرده‌اند، گونه‌ای بسیار پیچیده از فریب‌دهی است و طوری طراحی شده تا موشک‌ها را به نقاطی غیر از اهداف اصلی‌شان هدایت کند.
بسیاری از سامانه‌های موشکی در جهان، از جمله موشک‌های ایرانی، برای یافتن مسیر به داده‌های سیستم موقعیت‌یابی ماهواره‌ای (GNSS) متکی هستند.
گورمن در این باره توضیح می‌دهد: «موشک‌ها، مهمات هدایت‌شونده هستند. آنها دقیقاً مانند خودروها یا هواپیماها از داده‌های طول و عرض جغرافیایی و ارتفاع، برای ناوبری استفاده می‌کنند. در واقع، همان سیستم ناوبری را در درون مهمات قرار می‌دهید تا دقیقاً در نقطه موردنظر فرود آید.»
او افزود: «ابزارهای اخلال و فریب‌دهی، به‌طرز چشمگیری مؤثر بوده‌اند؛ بدین معنا که توانسته‌اند موشک‌های هدایت‌شونده را از رسیدن به هدف اصلی باز دارند یا آنها را به محل دیگری منحرف کنند و حتی گاهی باعث شوند کاملاً از کار بیفتند.»
گورمن همچنین تأکید کرد که هر دو روش اخلال و فریب‌دهی، در حال گسترش هستند، اما چون فریب‌دهی، پنهان‌تر عمل می‌کند، تشخیص این روش دشوارتر است.
او هشدار داد که این فناوری‌ها، نه‌تنها تهدیدی برای عملیات نظامی، بلکه خطری جدی برای کاربردهای غیرنظامی و تجاری نیز هستند.
او تصریح کرد: «برخورد (تصادف)، هم در زمینه هوانوردی و هم در زمینه دریانوردی، می‌تواند مسئله‌ساز باشد. بنابراین توانایی شناسایی فریب‌دهی برای حفظ ایمنی غیرنظامیان، حیاتی خواهد بود.» (منبع: عصر ارتباط)