ITanalyze

تحلیل وضعیت فناوری اطلاعات در ایران :: Iran IT analysis and news

ITanalyze

تحلیل وضعیت فناوری اطلاعات در ایران :: Iran IT analysis and news

  عبارت مورد جستجو
تحلیل وضعیت فناوری اطلاعات در ایران

هیهات من الذله

| پنجشنبه, ۲۷ بهمن ۱۳۸۴، ۰۶:۱۵ ب.ظ | ۰ نظر

سهیل مظلوم واجاری* - البته نمی دانم چرا عنوان مقاله آقای مهندس مسعود شنتیایی قایم مقام محترم سندیکای تولیدکنندگان فناوری اطلاعات " آیینه چون نقش تو بنمود راست " بود. زیرا نه در کنفرانس مطبوعاتی گروه موسوم به مجمع منحله تشکل های فناوری اطلاعات و ارتباطات اثری از شفافیت بود و نه در مقاله اخیرالذکر ایشان که بیشتر در مقام سخنگوی کلیه کسانی بود که از مواضع شفاف سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور متضرر شده و یا احتمالا چندان خشنود نبوده اند. البته اگر ایشان به نمایندگی از کنسرسیوم ا‌پراتور دوم تلفن همراه در بخش آغازین مقاله خود به مقالات " ما که خود استاد بودیم " آقای مهندس سعیدی و یا " دور فلک درنگ ندارد " نوشته اینجانب تاخته اند، لازم نبود از عنوان قایم مقام " سندیکای تولیدکنندگان فناوری اطلاعات " که به هرحال قرار بود تشکلی خصوصی باشد استفاده نمایند. زیرا همگان را به یاد شعر زیبای " ... گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست " می اندازد. به معنی این که اگر بخش خصوصی اعتراض و نقدی به کنسرسیوم و مسیر آتی آن داشته که این راه در نهایت موجب می شود که منافع بخش خصوصی داخلی و به ویژه تولیدکنندگان محترم را تامین نکند ارایه نماید. توقع این است که حداقل به نام بخش خصوصی با آن مخالفت نکنند. اگر ایشان به عنوان نماینده کنسرسیوم نقطه نظرات خود را مطرح نموده اند، لااقل از عنوانی استفاده می کردند که رابطه نمایندگی ایشان را نشان می داد. البته این احتمال وجود دارد ایشان به نمایندگی از آن کنسرسیوم سخن نگفته باشند ولی خواسته اند با بیان ناسزا در اول مقاله خود، چراغ سبز را به آن دسته از مقاماتی که احتمالا دل خوشی از مواضع سازمان نداشته و احتمال می دهند که فریادهای بخش خصوصی ICT مبادا از این طریق به گوش رییس جمهوری (که خود مشوق اعلام اعتراض های اینچنینی است) برسد، نشان داده و گفته اند که لطفا ما را دریابید و در یارکشی علیه سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور شرکت فرمایید که " هدف وسیله را توجیه می کند."

اگر این احتمالات نباشد، آنگاه احتمال دیگری مطرح خواهد شد که نکند خدای ناکرده عده ای در تلاشند با تشکل سازی و تشکل بازی فضایی را ایجاد کنند که یا بخش خصوصی از اتحاد ناامید شود و یا آنچنان درگیر خود شود که فراموش کند که وظیفه ذاتی اش چه بوده و چگونه باید تلاش و مجاهدت نماید تا سهم آن از بازار فناوری اطلاعات و ارتباطات اندکی فزونی یابد.
انتخابات

ایشان در ابتدای مقاله سه نسبت " فرمایشی "، " هول هولکی " و " غیرقانونی " را به انتخابات نظام صنفی رایانه ای داده اند. لازم است بگویم که وقتی آیین نامه تشکیل نظام صنفی رایانه ای در تاریخ 23/4/83 توسط هیات دولت ابلاغ شد، مراسم اعلام رسمی آن در تاریخ 10/5/83 در هتل سیمرغ تهران برگزار و از دست اندرکاران تصویب آن قدردانی و در همان جلسه جدول زمان بندی برگزاری سمینارهای آشنایی با نظام صنفی رایانه ای در 13 استان و برگزاری انتخابات در حداقل 10 استان تا تیرماه 84 اعلام شده و اجرای آن طبق یک جدول زمانی ده ماهه پس از تصویب در نشست شهریورماه 83 شورای عالی انفورماتیک کشور آغاز گردید، چگونه هول هولکی تلقی می شود. آیا ما باید همیشه با سرعت مورچه حرکت کنیم؟ آیا ما حق نداریم در کارهای خودمان برنامه ریزی و زمان بندی مشخص داشته باشیم؟ و باید تا همیشه حسرت آن سوی آب ها در دل ما و فرزندان ما باشد؟ از اینها گذشته آیا واقعا این فقط در این مورد کارها با نظم انجام شده است که آقایان این قدر متعجب شده اند؟ تجربه نشان داده است در همه کارهایی که نمایندگان صنف حضور و همراهی داشته اند، همواره عزت و آبرو برای کشور نداشته است که مثال ها در این زمینه بسیار زیاد است.

برگزاری انتخابات فرمایشی به معنی آن است که کسی فرموده و عده ای هم در این خیمه شب بازی و نمایش به هنرنمایی و حرکات موزون پرداخته اند. حداقل جا داشت ایشان به پاس حضور خود و تبلیغاتشان برای کسب رای در این انتخابات از عبارت فرمایشی استفاده نکرده و کلیه حاضرین در جلسه مجمع عمومی موسس را به عروسک های خیمه شب بازی تشبیه نمی کردند.

لفظ غیرقانونی معمولا در مقابل لفظ قانونی به کار برده می شود و قانون نیز به موضوعی اطلاق می شود که از تصویب مجلس شورای اسلامی گذشته باشد. آیا نظام صنفی رایانه ای که طبق ماده 12 قانون حمایت از پدیدآورندگان نرم افزار که در تاریخ 4/10/79 به تصویب مجلس محترم شورای اسلامی رسیده است ریشه قانونی ندارد؟ آیا مطابق ماده 17 این قانون، تصویب آیین نامه اجرایی تشکیل نظام صنفی رایانه ای به عهده هیات محترم دولت واگذار نگردیده است؟ آیا طبق ماده 69 آیین نامه مذکور هیات محترم دولت تشخیص موارد مبهم یا سکوت را به شورای عالی انفورماتیک واگذار نکرده است؟ و آیا شورای مذکور صحت انتخابات را که به درخواست شخص جنابعالی توسط یکی از اعضای شورا (نه دبیرخانه آن) مطرح شده بود بررسی و تایید نکرده است؟ علاوه بر این آیا مگر اندک افراد معترض به انتخابات تهران درخواست های خود را به نهادهای نظارتی مطرح نکرده و جواب های قاطع دریافت نکردند؟

پس چگونه می توان انتظار داشت که با وجود دلایل فوق کسی انتخابات مذکور را فرمایشی، هول هولکی و غیرقانونی بداند؟ و لابد اگر که کسی بگوید که هدف شما غوغاسالاری و ایجاد تشویش اذهان عمومی نسبت به نحوه فعالیت سازمان فراگیر صنف است، در جواب بگویند که " برای پیشگیری و در نطفه خفه کردن هرگونه انتقاد و اعتراض در آینده " این صحبت ها شده است.

حال که صحبت از قانونی بودن شد، راستی سندیکای شما چند نفر عضو رسمی و واقعی دارد؟ از آخرین انتخابات آن چند سال گذشته است؟ اگر می شود لطفا اعلام بفرمایید تا همگان بدانند.

ایشان در بخشی دیگر از اظهارات خود فرموده اند که بنده به جرم اعلام رسمیت همکاری چند تشکل با یکدیگر در یک مرکز رسمی ایشان و دیگران را مورد اعتراض قرار داده ام. خوشبختانه امروز که این مقاله کتابت می شود حداقل از سوی رییس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران که همان مرکز رسمی مورد ادعای ایشان است، پذیرش و شروع فرآیند ایجاد کنسرسیوم و ... توسط گردهمایی مذکور به خاطر عدم انطباق با قوانین اتاق متوقف و ابطال گردیده است.

حالا اگر کسی قبل از دستور اکید آقای مهندس خاموشی گفته بود که این اقدام بنا به دلایل حقوقی کاملا روشن، خلاف است، توهین به پیشکسوتانی کرده بود که دو برابر سن اینجانب (که چهل ساله هستم) سابقه کاری دارند؟
شفاف سازی سوابق

ایشان در ادامه دست به افشاگری در خصوص سوابق کاری بنده زده و لابد با همان تعبیر خودشان که اگر یک نفر در رسانه ای عمومی کارمند عنوان شود باعث هتک حیثیت وی می شود، خواسته اند که از اینجانب هتک حیثیت کرده و اظهار داشته اند:" آخر مگر خود کارمند سابق و کارمند فعلی چند شرکت عضو هیات مدیره قدیم و جدید همزمان نبوده". اولا کارمندی نه باعث کسرشان است و نه باعث هتک حیثیت. و اما در مورد اصل موضوع که ظاهرا اشاره ایشان به عضویت بنده در شرکت تسا می باشد. باید عرض کنم که آقایان قطبی و داداش زاده که بنده افتخار همکاری با ایشان در شرکت تسا را داشتم، از شریف ترین مردان روزگار و صنف ما هستند و واقعا در طی چهارسال همکاری با مجموعه ایشان درس های بزرگی از معرفت و صداقت از آنها آموختم ولی باید خدمت آقای شنتیایی عرض کنم که حاصل چهارسال همکاری بنده با این مجموعه علیرغم شرایط مطلوبی که با کنایه و افترای ایشان در همزمانی با صرف بودجه های هنگفت تکفا در دوره مسوولیت بنده در انجمن بوده است، متاسفانه از لحاظ اقتصادی توام با موفقیت نبوده لذا تصمیم گرفته شد به شرط پرداخت 477.000.000 ریال ضرر و زیان از این مجموعه جدا شوم. البته بخشی از آن پرداخت و بخشی دیگر نیز طی دو فقره چک (به شماره های 149004 و 149005 به عهده بانک تجارت) پرداخت خواهد شد. از آنجایی که آقای احمدی نژاد در اقدام بسیار بدیع و جالب کل اموال خود را از طریق رسانه های عمومی اعلام کرده اند، به تاسی از ایشان و در ادامه روند شفاف سازی باید عرض کنم که کل ثروت و مایملک اینجانب که حاصل حداقل 15 سال سابقه کاری با مدرک کارشناسی ارشد در سطوح مختلف کارمندی، کارشناسی و مدیریت که حدود 8 سال آن همراه با عناوینی نظیر دبیر، عضو هیات مدیره، ریاست هیات مدیره انجمن و نایب رییس سازمان نظام صنفی رایانه ای بوده است، شامل موارد زیر است:

1- سه دانگ از یک آپارتمان در شهرک آپادانا تهران به ارزش کل حدود 80 میلیون تومان

2- سه دانگ از یک قطعه زمین هشت صد متری با یک ویلای نیمه ساز در شمال کشور با ارزش کل 30 میلیون تومان

3- یک دستگاه خودروی سواری سمند با ارزش حدود 10 میلیون تومان که البته اگر حدود 20 قسط سیصد هزار تومانی دیگر در وجه بانک سامان پرداخت گردد، به اسم اینجانب خواهد شد.

4- یک قطعه زمین کشاورزی به مساحت 5400 مترمربع در شمال که از طریق خانوادگی به اینجانب رسیده است.

5- یک خط تلفن ثابت در شهر تهران

6- یک خط تلفن موبایل

7- 25% سهام شرکت تسا که به شرح پیش گفته اگر بیست و هفت میلیون و هفتصد هزار تومان دیگر را پرداخت کنم از آن خارج خواهم شد.

8- 80% از سهام شرکت مشاورین نگاه شگرف با سرمایه ثبت شده یک میلیون تومان که در حال حاضر سی و پنج میلیون و پانصد هزار تومان قرارداد در دست انجام کار دارد.

9- دو شماره حساب جاری فعال در بانک های ملی و تجارت با موجودی تقریبا معادل صفر ریال.

10- حدود دوازده میلیون تومان بدهی متفرقه

البته اگر آقای شنتیایی و یا هر فرد دیگری در کره خاکی غیر آنچه در بالا گفته ام یافتند، وکالت دارند که به خود و یا به هر کسی که می خواهند واگذار نموده و با بوق و کرنا هم به صورت شفاف اعلام کنند.

از امکانات مادی خود گفتم. حال اجازه می خواهم که از سرمایه معنوی خود نیز یادی کنم. پس از توکل به خدا و امید به فضل او در پیشبرد امور، سرمایه دیگر من و امثال من، گوهر بی مثال اعتماد همکاران است. چه نعمتی از این بالاتر که هر فردی خود را در داخل صنف و در بین رقبای خود تنها و بی کس نبیند و به روزگار خوشی و ناخوشی جمع کثیری را با خود همراه داشته باشد. آقای شنتیایی باور کنید این سرمایه گرانقدری است که البته آسان بدست نمی آید، با کوچکترین بی مبالاتی و هوا و هوسی و ویژه خواری آسان از کف خواهد رفت. من مطمئن هستم که اگر شما هم طعم شیرین اعتماد مردم را تجربه نموده بودید، با اینجانب هم عقیده شده و همواره با صنف همراه می بودید.

آقای شنتیایی، حال که من همه دار و ندار خود و چگونگی جداشدن خود از شرکای خودم را گفتم، شما هم لطفا برای یک بار به سوالات زیر به صورت شفاف پاسخ دهید.

1- شما که خود را قایم مقام سندیکای تولیدکنندگان رایانه می دانید، لطفا بفرمایید که چه تولید می کنید؟ و آیا فکر نمی کنید که در کار مقدس تولید که عده ای با عشق و علاقه سرمایه خود را گذاشته و با تمام وجود در راستای اعتلای کشور تلاش می کنند، حضور افرادی که بخواهند از این عنوان سوءاستفاده بکنند، خیانت به آرمان های مردم و جامعه محترم تولیدکنندگان نیست؟

2- با این عنوان تولیدکننده، تاکنون چه مقدار ارز از دولت طی این سال ها دریافت نموده اید؟

3- میزان ثروت واقعی شما چقدر است؟ البته من واقعا خوشحال خواهم شد که حضرتعالی بفرمایید که مثل بنده آس و پاس نبوده بلکه به اندازه بیل گیتس ثروت دارید، ولی می دانید که ما و اکثر افراد روی زمین از میزان ثروت وی اطلاع داریم.

4- در اعلامیه سندیکا که در مخالفت با تعرفه های پیشنهادی سازمان صادر شده بود، فرموده بودید که تاکنون یک میلیارد دلار برای تولید سخت افزار در کشور سرمایه گذاری گردیده است. اگر این میزان سرمایه گذاری واقعی نیست، پس چرا برای غوغا سالاری متوسل به دروغ می شوید و اگر این مبلغ واقعی است، لطفا بگویید چه مقدار از این سرمایه گذاری متعلق به شما است و میزان سرمایه گذاری بقیه را نیز به تفکیک اعلام فرمایید.

5- چگونه از شرکای سابق خود در شرکت میکرونرم افزار جدا شده اید؟ البته اگر خود شما نفرمایید شاید لازم باشد که شرکای سابق شما بگویند تا در تاریخ ثبت گردد که چگونه و تحت چه شرایطی برادر و برادرزاده های شما و همچنین بنیانگذاران شرکت میکرونرم افزار از آن جدا شدند.
تکفا

حال که صحبت از تکفا و پروژه های آن کرده اید باید عرض کنم اولا اینکه بودجه های تکفا چرا و چگونه هزینه شده است، به من چه؟ بهتر است از خودشان بپرسید. ثانیا انجمن تنها نهادی بود که در سال 82 و پس از صرف اولین سری از بودجه های تکفا نسبت به تجزیه و تحلیل آن اقدام کرد و اطلاعات آن روی سایت انجمن اعلام شده و بسیاری از رسانه ها از آن استفاده کردند.

ثالثا تا آنجایی که من خبر دارم، مجریان طرح تکفا قراردادهای واگذارشده در سال های 81 الی 83 خود را با ذکر مشخصات طرف قرارداد، مبلغ .... به صورت کتابی چاپ کرده اند؟ و اگر ایشان و یا هر کسی دیگری که می خواهد بداند که شرکت های دست اندرکار! چه میزان قرارداد داشته اند به این کتاب مراجعه نموده و به جای بیان عبارات کلی که فقط تشویش اذهان عمومی به قصد اضرار به غیر به دنبال دارد، مصادیق واقعی ویژه خواران را اعلام نمایند. اما در مورد شرکت تسا عرض می کنم که تا زمانی که مدیرعامل بودم، حتی یک ریال هم قرارداد از محل تکفا نداشته ام.

اما حالا که شما سوال فرموده اید که به سندیکا چه رسیده است؟ حیف است نگویم که تا آنجایی که من می دانم یکی از قراردادهای بزرگ تکفا که قرارداد مطالعاتی موسوم به تکفای 2 است به مبلغ نهصد و پنجاه میلیون تومان یعنی نه میلیارد و پانصد میلیون ریال با یکی از اعضای محترم هیات مدیره سندیکای تولیدکنندگان فناوری اطلاعات منعقد شده و در حال انجام است.

در مورد وام های تکفا هم که شرکت شما هم که از گیرندگان آن بوده است لابد در جریان ریز قضایا قرار دارید ولی با این حال اطلاعات آن روی سایت تکفا و انجمن قرار دارد.
نمایشگاه

راستی بحث شیرین نمایشگاه در هیاهوی تکفا گم شد. نمایشگاه الکامپ دهم که در سال 83 برگزار شد به شهادت دوست و دشمن از افتخارات فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور بود و به همین دلیل بوده است که پس از برگزاری آن خیلی ها هوس کرده اند که به هر قیمتی در این افتخار سهیم باشند.

بیان عبارات کلی حیف و میل، ریخت و پاش و امثالهم دقیقا از زمانی ایجاد شد که برخی از افرادی که شایبه دزدی، فساد و رشوه خواری آنها می رفت بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در صنعت نمایشگاهی را خلاف منافع خود دیدند و برآن شدند که باعث و بانی آن را از روی زمین نابود کنند و در این راه از دستگیری و پرونده سازی و اتحاد پنهان با برخی از افراد و خاینین به ظاهر صنفی هیچ فروگذار نکردند و از آنجایی که " و مکروا و مکرالله والله خیرالماکرین " در همه جا از جمله همین ماجرای نمایشگاه نیز مصداق داشت. نتیجه آن همه دسیسه و خیانت این شد که در یکی از روزهای خردادماه سال جاری در نشستی با آقای شریعتمداری وزیر محترم وقت بازرگانی مسایل در حضور طرفین دعوا مطرح و نتیجه آن صدور نامه 7193 مورخ 29/4/1384 وزیر خطاب به نمایشگاه گردید که منجر به پذیرش آنچه را که ما به خاطر آن مبارزه می کردیم و در روز به یادماندنی هجدهم اسفندماه مطرح شده بود و پرونده توطئه گران نیز مختومه اعلام شد.

نکته قابل ذکر دیگر در خصوص بیان عبارت حیف و میل و ریخت و پاش شاهد آوردن از گزارش مالی سال 83 انجمن است. چطور می شود که موضوعی از چشم حسابرس قانونی و بازرس انجمن مغفول مانده و در گزارش حسابرسی و بازرسی نیامده باشد ولی ایشان با تیزبینی خود آن را کشف نموده باشند.

از طرف دیگر تا آنجا که من به یاد دارم، خود آقای شنتیایی نیز در جلسه مجمع عمومی تیرماه سال جاری انجمن که عملکرد سال 83 را بررسی کرد، حضور داشته و بیش از 45 دقیقه نیز علیه مواضع هیات مدیره صحبت کردند. همگان می دانند که طبق قانون تجارت " تصویب تراز به معنی تسویه حساب با مدیران " است. حال اگر ایشان در زمان رای گیری به تراز انجمن رای مثبت داده باشند که نمی دانم چرا اکنون این صحبت ها را مطرح می کنند و اگر در آن زمان به تراز رای منفی داده باشند خود شاهد بوده اند که اکثریت قریب به اتفاق اعضای مجمع به آن رای مثبت داده اند. در این حالت یا ایشان اکثریت صنف را شریک هیات مدیره در انجام ریخت و پاش دانسته اند و یا اکثریت را متهم به نفهمی می کنند. راستی اگر اکثریتی خلاف رای ما رای بدهد، این به معنی نفهمی آنهاست؟ در فرهنگ جوامع آیا این مفهومی غیر از استبداد دارد؟ حال ما انحصارطلب هستیم یا برخی دیگر؟
جمع بندی

آنچه من از این به اصطلاح جوابیه برداشت می کنم این است که اختلاف عمیقی بین مفهوم نهاد مدنی حداقل بین من (و دیگر دوستان) با شخص آقای شنتیایی وجود دارد.

ظاهرا ایشان نهاد مردمی را همچون شرکت سهامی می داند که اعضای هیات مدیره آن حق دارند که به اتکای سرمایه کسب شده از رای اعتماد همکاران با آن تجارت نمایند.

ایشان براساس همین فکر خطرناک تلاش داشته اند که مسایل مربوطه به نمایشگاه، تکفا و ... را تحلیل نمایند که به نظر می رسد " نقش خود را در آینه دیده اند."

در ادامه همین طرز تلقی، اعتراض و واکنش صنف به اقدامات نادرست انجام گرفته از سوی برخی مقامات دولتی را به باد انتقاد گرفته اند. زیرا اعتقاد دارند که به هر قیمت باید تعامل! کرد. ایشان ظاهرا توجه ندارند که نهادهای صنفی محل خوبی برای تجارت و معامله نیستند. نهادهای مردمی همچون امواج هستند که آرامش آنها در عدم آنهاست. اگر منافع مشروع صنف که با منافع ملی مطابقت دارد به خطر بیفتد، چه باک از دستگیرشدن، زندان رفتن و مواجهه با فرد یا افراد خودفروخته و ... .

ما به عنوان آحاد صنف باید امروز مباهات کنیم که نمایندگان ما آنقدر قدرت یافته اند که به تاسی از فرمایش رییس جمهور که گفته اند اگر هر یک از مقامات دولتی خطایی کردند، آنچنان فریاد بزنید که حتی صدای شما از دورترین نقاط کشور به گوش من برسد، نه آنکه خود را ذلیل و به خاطر ویژه خواری، ریزه خوار آنها شوند و برای لقمه نانی تن به هر خودفروشی بدهند. هیهات من الذله.

گفتنی بسیار زیاد است و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.
*رییس هیات مدیره انجمن شرکت های انفورماتیک ایران و نایب رییس سازمان نظام صنفی رایانه ای

  • ۸۴/۱۱/۲۷

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">