وزارت راه مسبب 28 درصد قطع فیبرنوری
استفاده از نور به عنوان وسیلهای برای ارتباط، پدیده جدیدی نیست، چرا که بشر اولیه از نور برای ارسال پیام استفاده میکرد و از طریق دود و فانوسهای دریایی به ارسال پیام مبادرت می ورزید.
به گزارش خبرنگار ایلنا ، تجربیات اولیه بشر در قرون بعد به صورت پیشرفته به کار گرفته شد، اما از آنجایی که برای برقراری ارتباط و انتقال پیام وجود فرستنده، گیرنده و محیط انتشار ضروری است، در سیستمهای مخابراتی کابل به عنوان یکی از محیطهای انتشار و انتقال اطلاعات از فرستنده به گیرنده مورد استفاده قرار گرفت.
بشر از مدتها پیش فکر جایگزینی سیستم کم هزینه، اما دارای کیفیت بهتر و کاربرد بیشتر به جای فلز را در سر میپروراند و در نهایت الیاف نوری را مناسب تر از کابلهای فلزی تشخیص داد.
ارتباط از طریق فیبرنوری به نحوی در میان کشورها جای گرفت که تقریبا کل ارتباطات یک کشور از این طریق فراهم میشود. در حالی که تا سال 68 سهم فیبرنوری در ارتباطات ایران 2 درصد بود، هم اکنون 97 درصد ارتباطات کشور را فیبرنوری با طول مسیر 33 هزار کیلومتر به خود اختصاص داده است.
از مزایای بسیار مهمی چون پهنای باند وسیع ، قطر و وزن سم، مصونیت در برابر تداخل و اثرات القایی، سادگی توسعه ظرفیت، طول عمر زیاد و مقاومت بیشتر در برابر تغییرات دما و شرایط جوی که بگذریم، کاربرد شبکه فیبرنوری را میتوان در انتقال اطلاعات کشوری، راه دور، بین الملل و تلفن همراه، اطلاعات دیتا، نظامی و انتظامی، شرکتهای نفت و هواپیمایی و انتقال اطلاعات سازمانهای صدا و سیما و هواشناسی به وضوح مشاهده کرد.
در حال حاضر ارتباطات خارجی کشور ما از نقاطی چون اتصال بندر عباس و چابهار با استفاده از پروژه بین المللی فالکون، با کشورهای ترکیه، آذربایجان ارمنستان، ترکمنستان، افغانستان از طریق کابل نوری زمین و با کشورهایی چون امارات و کویت از طریق کابل دریایی برقرار می شود.
براساس این گزارش، ظرفیت انتقال اطلاعات در فیبرنوری در سیستمهای STM16، 30 هزار و 240 کانال، STM64، 120 هزار و 960 کانال، WDM-4، 483 هزار و 840 کانال و WDM-8 ، 967 هزار و 680 کانال نشان از توانایی انتقال کابلهای نوری دارد، اگر چه همگان بر اهمیت فیبرنوری و به طور واضحتر ارتباطات واقف هستند ، اما عدم رعایت حریم این شبکه ارتباطی سبب قطعیهای مداومی در شبکه زیرساخت کشور می شود که بیشترین آسیب نیز به مصرف کننده میرسد. به طوری که طبق آمارهای منتشر شده عواملی که در قطعیهای فیبرنوری دخالت دارند اکثرا عوامل سازمانها و ادارات دولتی هستند که در مسیرهای فیبرنوری به توسعه، حفاری و فعالیت مشغول هستند، به طوری که طبق این آمار 28 درصد قطعیهای فیبرنوری در کشور مربوط به عوامل وزارت راه 12 درصد مربوط به عوامل وزارت آب و نیرو، 5 درصد شهرداری، 5/6 درصد گاز، 2 درصد وزارت نفت و 12 درصد نیز مربوط به افراد حقیقی و حقوقی می شود وعوامل جوی سایر این قطعی ها را شامل می شوند.
به این ترتیب نادیده گرفتن حریم فیبرنوری در کشور باعث شده است که در سال 84 بالغ بر 180 مورد و در سال جاری 146 مورد قطعی در شبکه فیبرنوری کشور مشاهده شود که این اختلالات رفته رفته منجر به تبعات بسیار ناگواری برای کشور می شود.
خسارات جبران ناپذیر به امنیت کشور، احتمال در عملکرد مراقبت پروازهای بین المللی و داخلی و سایر شبکههای حمل و نقل، اختلال در امور اقتصادی کشور مانند بانکها موسسات اعتباری و شرکتهای بازرگانی، قطع ارتباط شبکه کشوری و نارضایتی عمومی، اختلال در کارهای رسانهها و در نهایت سلب اطمینان سایر کشورها از توان ترانزیت ارتباطات ایران از جمله تبعات ناشی از قطعیهای به وجود آمده شبکه فیبرنوری برای کشور خواهد بود.
گفتنی است ، در حال حاضر 33 هزار کیرومتر فیبرنوری شبکه زیرساخت و 35 هزار کیلومتر شبکه استانها را تحت پوشش قرار داده است که این آمار تا پایان برنامه چهارم توسعه باید افزایش یابد.
و سخن آخر اینکه کلیه عواملی که به هر دلیل باعث اختلال در این شبکه میشوند کافی است تنها برای چند لحظه به اهمیت این شبکه فکر کنند و حریم و جایگاه این شبکه ارتباطی را نادیده نگیرند و به سازمانها و افراد حقیقی و حقوقی نیز توصیه می شود تا قبل از هرگونه حفاری در مسیرهای فیبرنوری با شرکت ارتباطات زیرساخت یا مخابرات استانها هماهنگی های لازم را به عمل بیاورند و تا جایی که امکان دارد از حفاری های بی مورد در مسیرهای عبور فیبرنوری بپرهیزند.
- ۸۵/۰۹/۰۷