پیشنهادهایی برای مدیریت جدید نظام صنفی
علی شمیرانی - سرانجام سازمان نظام صنفی رایانهای به عنوان نهادی که سه سال قبل به منظور تولی گری و هدایت بخش خصوصی در عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات آغاز به کار کرده بود، روز پنجشنبه اعضای دومین هیاتمدیره خود را انتخاب کرد.
اگرچه پرداختن به حواشی مربوط به برگزاری این انتخابات و نحوه شکل گیری لیستهای انتخاباتی از انتفاع افتاده است، اما این سازمان از جوانب متعددی طی روزهای گذشته با نقدهای جدی آن هم در سطح وسیع و متنوعی از سوی هیاتمدیره خود تا رسانهها، مواجه شد.
در واقع شعارهای انتخاباتی برخی از کاندیداهای سازمان نظام صنفی رایانهای را حاوی پیامهایی از کاستیها و نیازهای بی پاسخ اعضای این صنف میتوان برشمرد. اصولا نیز شعارهای کاندیداها در هر انتخاباتی روی ضعفها و شکایات خاموش آن جامعه صنفی یا مدنی متمرکز است.
اما تحقق برخی از موارد مطرح شده در همین شعارها به موضوعاتی حیثیتی و حتی حیاتی برای این سازمان تبدیل شده است.
به اعتقاد نگارنده اصلاح شیوه تعامل صنف با بخش دولتی که سهم عمده بازار فناوری اطلاعات و ارتباطات را در دست دارد، از نخستین ملزوماتی است که میبایست در دستور کار هیات مدیره جدید این سازمان قرار گیرد. موضوع دیگری که تا این اواخر گریبان سازمان و برخی از اعضای آن را گرفته بود، شفافسازی و برقراری نوعی همزیستی مسالمتآمیز با تشکلهای خصوصی در بخش فناوری اطلاعات است.
بنابر اظهارات برخی مدیران سابق سازمان نظام صنفی رایانهای، قانونا سایر نهادهای صنفی در این حوزه میبایست به نوعی منحل و به این تشکیلات جدید میپیوستند؛ اتفاقی که نه تنها تا آخرین روزهای دور اول فعالیت سازمان رخ نداد، بلکه در مواردی اختلافات تشدید هم شد و به تقابلهای جدی و شدید انجامید. از این رو چنانچه هیات مدیره جدید با استناد به قانون یا هر روش دیگری امکان کنار زدن نهادهای موازی با خود را ندارند میبایست راهکار تعامل را در دستور کار خود قرار دهد.
معضلات متعدد دیگری هم هست که صنف در گذشته به هر دلیلی قادر به رتق و فتق آن نشده و هیات مدیره باید در قالب برنامههای ویژه به آنها اولویت بدهد، اما به اعتقاد نگارنده به عنوان عضوی از جامعه رسانهای، اصلاح، بهبود و ارتقای سطح روابط این سازمان با رسانهها نیز از اهم طرحهای پیش رو محسوب میشود. چرا که با توجه به عقبه ارتباط سازمان با رسانهها که براساس شنیدهها تا شب انتخابات نیز با تندیهایی همراه بود، ذهنیت خوبی در برخی روزنامه نگاران نسبت به این سازمان وجود ندارد که این مهم نیازمند توجه ویژه است.
بدیهی است هیات مدیره جدید سازمان نظام صنفی در صورت بیتوجهی به نیازهای مسکوت مانده این سازمان، نه تنها موقعیت حرفهای و کاری خود را برای ادامه فعالیت در دورهای آتی صنف به خطر میاندازد بلکه شاید حیات و بقای سازمان نظام صنفی رایانهای را با چالشهای اساسی مواجه کند.
منبع : فناوران
- ۸۷/۰۷/۲۷