چرا در رسانه‌های اجتماعی گیر افتاده‌ایم؟
سمیه مهدوی پیام – فوربس در گزارشی به بررسی نقش رسانه‌های اجتماعی در کاهش یا افزایش اضطراب پرداخته و سعی کرده تا به این پرسش پاسخ دهد که چرا ما اینقدر درگیر اخبار منفی هستیم.
حتما دلیلی وجود دارد که چرا در حال پیگیری اخبار منفی هستید. دلیلش این نیست که شما واقعا به لباس‌های ورزشی یا کاری که مثلا Aunt Edna در تعطیلاتش انجام می‌دهد، اهمیت می‌دهید. در واقع، شما از Kohls خرید می‌کنید و Aunt Edna را به سختی می‌شناسید. بسیاری از ما به این دلیل اخبار منفی را دنبال می‌کنیم که با استرس دست‌وپنجه نرم می‌کنیم. این، یک راه آسان برای تحلیل جهان پیرامون ما و بازنمایی همه آنها در پست‌های اینستاگرام است.
برای سال‌ها، تصور می‌شد تثبیت رسانه‌های اجتماعی با حملات دوپامین در مغز ما مرتبط است. در واقع، پاداش‌ها و بازخوردهای خرد، احساس خوبی به ما می‌دهند، بنابراین به دنبال پست‌های بیشتر و بیشتری می‌گردیم؛ خصوصا پست‌هایی که نام ما را ذکر می‌کنند. ما اغلب در فیس‌بوک پست می‌گذاریم، زیرا بعدا وقتی دوستان و خانواده، ما را با یک لایک یا نظر، تایید کردند، به دنبال یک بازخورد و پاداش کوچک هستیم.
با این حال، این، ممکن است تنها بخشی از دلیلی باشد که ما اینقدر درگیر اخبار منفی هستیم.
آدام آلتر، نویسنده کتاب و استاد بازاریابی است. کتاب جدید او، «آناتومی یک موفقیت: چگونه می‌توانیم در زمانی که مهم‌تر است، گرفتار شویم»، بسیار عالی و خواندنی است.
تقریباً در نیمه مسیر، آلتر به موضوعی اشاره می‌کند که توجه بیشتر ما را جلب می‌کند. برای بسیاری از ما، اضطراب مانند یک سیگنال است. این امر، ظاهرا مفید است و می‌تواند به ما درباره خطر یا اینکه ممکن است زمان تغییر مسیر فرا رسیده باشد، هشدار دهد. وقتی درباره امتحان ریاضی یا یک پروژه بزرگ در محل کار احساس استرس می‌کنید، این استرس، نشانه اهمیت دادن به موضوع است و اینکه باید به آن توجه کنید.
از بسیاری جهات، استرس یک هدیه است و می‌تواند ما را از خطر قریب‌الوقوع نجات دهد. همان‌طور که آلتر در کتابش می‌گوید: «اضطراب، یک سیستم هشدار همه‌منظوره است که به شما می گوید چیزی اشتباه است.» اضطراب ممکن است دریچه‌ای به سوی آزادی باشد.
دلیلش این است که برای آن دسته از ما که در گوشی‌های‌مان گیر کرده‌ایم و ویدئوهای تیک‌تاک را ورق می‌زنیم، این سیگنال ممکن است بلند و روشن باشد: «ما سعی می‌کنیم خودمان را اشباع کنیم.» این، برای من عمیقا شخصی است. من به طور منظم با اضطراب مقابله نمی‌کنم اما به دنبال مسیرهای آسان برای مقابله با فشار هستم. در دوران کودکی، هنگام درام‌های خانوادگی و دوراهی‌های مدرسه، به دنبال راه‌حل‌های آسان می‌گشتم، برخلاف اینکه استرس را به‌عنوان نشان‌دهنده اینکه چیزی اشتباه است و باید تغییراتی را ایجاد یا مشکلاتی را برطرف کنم، درنظر بگیرم.
شبکه‌های اجتماعی نیز به همین شکل است. دسترسی به آن آسان است و برای بازسازی کوتاه‌مدت به خوبی کار می‌کند. ما به این برنامه‌ها مراجعه می‌کنیم زیرا زمان یا منابع لازم برای رسیدگی به مسائل عمیق‌تر را نداریم. در همین زمینه از آلتر پرسیدم چگونه رسانه‌های اجتماعی باعث حواس‌پرتی افراد از زندگی واقعی می‌شوند؟
اولین مساله‌ای که به آن اشاره کرد این بود که به راحتی می‌توان در تکرار، گرفتار شد. او معتقد است اینکه بپرسید چرا از رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌کنید و آیا هدفی وجود دارد یا خیر، ایده خوبی است. با گذشت زمان، رسانه‌های اجتماعی در حال تخلیه و تقاضا هستند. بسیاری از مردم احساس می‌کنند در استفاده از آن گیر کرده‌اند. آنها از اشتراک‌گذاری زندگی خود پاداش اجتماعی می‌بینند. برای افراد دیگر، این، یک فعالیت سست و بی‌پایان است.»
آلتر می‌گوید مهم است که تصمیم بگیرید چه چیزی شما را به سمت رسانه‌های اجتماعی سوق می‌دهد و چگونه از آن برای کاهش استرس و اضطراب استفاده می‌کنید.
وی معتقد است اینکه فکر کنید تا بفهمید چه چیزی شما را به استفاده از رسانه‌های اجتماعی ترغیب می‌کند و اینکه آیا این امر صرفا یک کاهش‌دهنده استرس است، ایرادی ندارد. اگر در رسانه‌های اجتماعی گیر کرده‌اید و برای تسکین اضطراب به طور بی‌وقفه پیمایش می‌کنید، ممکن است هنگام ورود به برنامه‌ها، پاسخ درست در مقابل شما قرار گیرد. شبکه‌های اجتماعی دائمی که برای از بین بردن استرس استفاده می‌شوند، سیگنال‌هایی هستند که می‌خواهید از چیزی فرار کنید. اگر رسانه‌های اجتماعی، راه‌حل موقتی هستند، ممکن است زنگ خطری برای یافتن پاسخ‌های طولانی‌مدت باشد.
من قصد دارم یک برنامه (اینستاگرام) را بررسی کنم و ببینم چرا برایم جذابیت دارد و چرا از آن برای کاهش استرس با اسکرول کردن استفاده می‌کنم. آلتر معتقد است این کار، احتمالا آزمایش خوبی است تا ببینم راهی برای مقابله با استرس وجود دارد یا خیر. اگر به پاسخ جدیدی منجر شود، گزارش آن را منتشر می‌کنم. در حال حاضر، دانستن آن مایه آرامش است.
به هر حال، شاید رسانه‌های اجتماعی دریچه‌ای برای ما فراهم کرده باشد؛ سیگنالی مبنی بر اینکه مشکلی عمیق‌تر، حیاتی‌تر و اساسی‌تر وجود دارد که ارزش حل کردن دارد. (منبع:عصرارتباط)
- ۰۲/۰۴/۰۹