چرخش ضعیف ایران در آتن
علیرضا کاشیان - بزرگراه فناوری - این روزها در رسانه‌های نوشتاری و اینترنتی ایران، بحث نشست راهبری اینترنت در آتن با حرارت بیشتری دنبال شده است. حتی کارگروهی نیز در متن وزارتخانه ارتباطات و فناوری اطلاعات شکل گرفته و یا به‌قولی در حال شکل‌گیری است. ولی به‌راستی سهم ما در مذاکرات آتن چقدر بوده و اصولا رویکرد مدیران اجرایی ما در برابر نشستهای جهانی که دربرگیرنده مسایل کلیدی مدیریت منابع اینترنتی در سال‌های آتی است چگونه بوده است
؟ یک حضور لوکس و پرهزینه و یا یک نیاز برای نسل آتی؟ بر اساس تجربه‌های شخصی که همراه با شرکت در جلسات و نشستهای بین‌المللی و همچنین مطالعه هفتگی آخرین تحولات راهبری اینترنت بوده و عضویت من به‌عنوان دبیر اجرایی کارگروه راهبری اینترنت کمیسیون ملی جامعه اطلاعاتی در سال 1383 و 1384 و مدیریت کارگاه راهبری اینترنت در جریان اجلاس منطقه‌ای آسیا اقیانوسیه تهران در خرداد 1384، باید بگویم که دیدگاه ما در ایران از آنچه امروز دنیا از مذاکرت راهبری اینترنت انتظار دارد، یک دیدگاه شبه‌افراطی مخلوط با عدم دریافت واقعیت حرکت‌های کنونی در جهان است. اگر امروز ما با اخم و عصبانیت از کنار یک نفر عبور کنیم و سلام نکنیم، شاید نتوانیم توقع داشته باشیم که مدتی بعد آن فرد با روی باز و دستان پر به سراغ ما بیاید.
امروز دیالوگ مشارکت در راهبری اینترنت، حرف اول را می‌زند. شرکت موثر و مشارکت در بحث‌ها، ارایه نظرات مثبت و سازنده و تولید اندیشه‌های جدید در مذاکرات که خالی از کینه و بغض‌های سیاسی است و حتی انعکاس رویکرد اطلاع‌رسانی داخلی به خارج از ایران، همه و همه از رسالت‌هایی است که کشور ما می‌تواند و یا بهتر است بگوییم می‌توانست دنبال کند. زمانی که ما در یک فرصت حدودا یک‌ساله، با شرایط نشست آتن آشنا هستیم و حتی می‌دانیم که کشورهای مختلفی در حال رفت‌وآمد و تولید محتوا هستند، ما دست به سینه به صحنه شلوغ بین‌الملل می‌نگریم و تنها چند روزی مانده به نشست، به فکر نوشتن گزارش، برگزاری جلسه در تهران، شرکت قدرتمند و تدوین استراتژی حضور می‌افتیم. ما به‌عنوان کشوری که همواره با استراتژی ضد آمریکایی در این نشست‌ها شرکت می‌کرده شهرت بالایی داریم تا حدی که خیلی از کشورها به‌راحتی درک می‌کنند که به‌دلیل خصومت و عدم اعتماد ما به ایالات متحده و به‌طور معکوس، ادبیات گفتار ما تنظیم و در جلسات بین‌المللی قرائت می‌شود. راهبری اینترنت فراتر از بحث آمریکایی یا غیرآمریکایی بودن مدیریت منابع است.
راهبری اینترنت شامل تولید آگاهی عمومی در کشورهای در حال توسعه، مبارزه بین‌المللی با هرزنامه‌ها، محافظت از منابع اینترنتی کشورها و همچنین بحث در زمینه نحوه برخورد با حریم شخصی و حل مشاجرات بین‌المللی با احترام به حق حاکمیت ملی کشورها در قالب مشارکت سه عضو اصلی دولت‌ها، جامعه مدنی و شرکت‌های خصوصی است. بخشی از این مذاکرات نیز مرتبط با منابع اصلی سه‌گانه یعنی آدرس‌های IP، دامنه‌های اینترنتی و شماره‌های پروتکل‌هاست که به‌دلیل کنترل یک‌جانبه آمریکا بر موسسه آیکان، مورد شکایت تعدادی از کشورهاست.
ولی باید اعتقاد پیدا کنیم که پیروزی ما در صحنه بین‌المللی، از توان تولید محتوای علمی، استنتاج غیرمغرضانه و مشارکت فعال به‌وجود خواهد آمد که متاسفانه ما در یک سال گذشته در آن سهم بالایی نداشتیم و بیم می‌رود برای خالی نبودن عریضه، با یک هیات در نشست ظاهر شده و شروع به ایراد نظرات آنچنانی از دیدگاه کشورمان در سطح بین‌المللی کنیم، در صورتی که این نظرات پشتوانه مطالعاتی، علمی و سوابق مثبت جهانی ندارد و حداقل ردپای کمرنگی از ما در یک سال گذشته مشاهده شده است. امید دارم شاهد حرکت منطقی بر پایه مشارکت محتوایی در مذاکرات راهبری اینترنت از طرف ایران باشیم.
- ۸۵/۰۸/۰۱