یک بهانه برای ترک عادات بد
شبنم کهن چی- فردا، یک بهانه است؛ روز جهانی رسانه های اجتماعی. همه روزهای جهانی، یک بهانه اند برای تاکید، تعریف، پیش بینی و نشان دادن اهمیت یک موضوع.
گاهی بهانه ای است تا انسان هایی که غرق در موضوع شده اند را بالا کشیده و فرصتی فراهم کند تا با کمی فاصله از بالا به آنچه درحال شکل گیری است، نگاه کند. گاهی بهانه ای است تا به کسانی که موضوع و اهمیت موضوع را فراموش کرده اند، تلنگری بزنند.
روز جهانی رسانه های اجتماعی می تواند بهانه ای شود برای اینکه کمی نیم خیز شویم و به آنچه در سیطره رسانه های اجتماعی شکل می گیرد، دقت کنیم. به عاداتی که همراه با استفاده درست و نادرست از رسانه های اجتماعی شکل گرفته نگاهی بیندازیم؛ به سرعت در جریان اخبار روز قرار گرفتن، پر کردن اوقات با شبکه های اجتماعی به جای پرورش خلاقیت، معاشرت و یادگیری و حتی گاهی استراحت و تفریح، اسیر سرعت شدن، برنده بودن در مسابقه اطلاع رسانی به هر قیمت و از بین رفتن اهمیت کنترل منبع و صحت اخبار، برداشت نادرست از آزادی بیان که منجر به مهیا شدن بستری برای ورود به حریم شخصی، تمسخر و توهین به دیگران می شود، گستره شدن ارتباطات اجتماعی، برقراری ارتباط مستقیم با مصرف کنندگان و تولیدکنندگان، افزایش آسیب پذیری افراد حقیقی و حقوقی، پیشگیری از افسردگی و خودکشی، تاثیرپذیری و شبیه شدن الگوهای ذهنی و ظاهری، مهیا شدن بستری برای اختلال در جامعه، افزایش همدلی و همراهی بین دولت و مردم، سهولت در کمک رسانی، در کانون توجه قرار گرفتن زندگی چهره ها.
این ها تنها بخشی از عاداتی است که رسانه های اجتماعی به وجود آورده اند؛ مخلوطی از بهترین عادات و بدترین عادات. شما کدام یک از عادات ذکر شده را دارید؟ چند عادت خوب و چند عادت بد؟ چقدر تلاش می کنید عادات بد خویش را ترک کنید؟ چند بار مکث کرده اید پیش از آنکه محتوایی را در رسانه های اجتماعی منتشر کنید یا به عقاید و رفتار دیگران واکنش نشان دهید؟ چقدر مسوولیت آنچه در رسانه های اجتماعی منتشر می کنید را به عهده می گیرید؟ تا به حال فکر کرده اید که رفتار شما می تواند تبدیل به الگوی دوستان تان شود و سعی کنید درست رفتار کنید؟
فردا بهانه خوبی است تا فهرستی از عاداتی که رسانه های اجتماعی در زندگی اجتماعی، کار و امور شخصی ما به وجود آورده، تهیه کرده و از خودمان همین سوالاتی که ذکر شد را بپرسیم. چند ساعتی از رسانه های اجتماعی فاصله بگیریم و خودمان را از دور ببینیم؛ آیا شبیه همان چیزی هستیم که دوست داریم باشیم؟ (منبع:فناوران)