به رده‌بندی سنی بازی‌های ویدیویی اعتماد نکنید!
همه بچه‌ها به‌خوبی می‌دانند که اجازه ندارند با هر بازی ویدیویی که دوست دارند بازی کنند و والدین آنها معمولا با رصد این بازی‌ها اجازه بازی کردن کودکانشان با یک بازی خاص را صادر کرده یا وی را از این کار منع می‌کنند.
در سال‌های اخیر با رشد بازار بازی‌های ویدیویی، مادران نیز به خیل عظیم بازی‌کنندگان پیوسته‌اند و بر اساس آمار موجود حدود 74 درصد مادران آمریکایی در حال حاضر خودشان هم بازی ویدیویی انجام می‌دهند. اما آیا علاوه بر مادران کودکان، سازمانی برای تعیین این موضوع که چه بازی برای چه سن و افرادی مناسب است وجود ندارد؟
در کانادا و آمریکا ESRB (هیات رتبه‌بندی سرگرمی‌های نرم‌افزاری) به رده‌بندی بازی‌های ویدیویی می‌پردازد. این هیات شش رده‌بندی مختلف برای این بازی‌ها اعلام کرده است که شامل اوان کودکی، افراد بالاتر از 10 سال، افراد بالای 13 سال (نوجوانان)، افراد بالغ (17 سال و بالاتر) و بزرگسال( افراد بالاتر از 18 سال) است.
اگر شما بدانید ESRB چطور این رده‌بندی را درباره بازی‌های مختلف انجام می‌دهد، شگفت‌زده خواهید شد. آنها این بازی‌ها را انجام نمی‌دهند و فقط از سازنده بازی درباره موضوع آن می‌پرسند و بر همین اساس و به همین سادگی رده‌بندی خود را انجام می‌دهند.
البته ESRB یک نسخه از بازی را هم از سازنده می‌گیرند تا مطمئن شوند که او چیزی را از آنها مخفی نکرده است. فراموش نکنید که حتی اگر در مواردی هم بررسی در خصوص محتوای یک بازی صورت گیرد، ارزیابان ESRB کارشناس بازی‌های ویدیویی نیستند، بلکه بنابر اعلام ESRB، آنها فقط بزرگسالانی هستند که تجربه کار با کودکان را دارند؛ بنابراین می‌توان گفت ارزیابی آنها هیچ فرقی با ارزیابی مادر کودک ندارد.
در مجموع باید گفت با این تفاسیر بهتر است به جای اعتماد به نوشته‌های پشت بازی‌ها وقتی کودکتان می‌خواهد با یک بازی ویدیویی بازی کند، ابتدا خودتان با آن ویدیوگیم بازی کنید و میزان خشونت در آن را بسنجید و سپس اجازه بازی را برای کودکتان صادر کنید؛ ضمن آنکه در مواردی شاید بهتر باشد که در مورد اثرات احتمالی آن بازی خاص نیز در اینترنت جست‌وجو کنید تا مطمئن شوید بازی با آن آسیب روحی یا روانی خاصی به کودکتان وارد نمی‌کند.
- ۹۵/۱۰/۲۰