دولتها، بزرگترین تهدیدِ اینترنت
سمیه مهدویپیام – واشنگتنپست در حال انتشار مجموعهای از سرمقالههای طولانی به نام «سالنامه خودکامگی» (Annals of Autocracy) است. هر قسمت، محوریت «تنظیمگری/ رگولیشن اینترنتی» را برای دولتهای اقتدارگرای جهان نشان میدهد.
این مطلب، با تمرکز بر وضعیت میانمار تحت حاکمیت نظامی، یک گزارش قابل تامل و بررسی استدلال ضمنی برای آزادی بیان است.
- میانمار؛ از خودکامگی تا تهدید کاربران اینترنتی
در ماه آوریل، دولت میانمار روستای پازیگی (Pazi Gyi) را بمباران کرد؛ روستایی که به نظر میرسید با تلاش فراوان، در برابر حکومت نظامی مقاومت میکرد. دولت حداقل 175 نفر از شهروندان خود را کشت که از این تعداد، دستکم 40 نفر کودک بودند. دولت میانمار سپس شروع به دستگیری افرادی کرد که به صورت آنلاین به این قتلعام اشاره کرده یا عزادار بودند. بنابراین گروه داکسینگ را در تلگرام راهاندازی کرد و از مردم خواست مخالفان را معرفی و مکانهای فعلی خود را مشخص کنند.
یکی از پاسخها میگوید: «او در طبقه همکف آپارتمان روبروی مدرسه ابتدایی، خیابان 14، خیابان 86، پلاک 17 زندگی میکند.»
واشنگتنپست آن را کانال افشاگری نامید و توانست تعدادی از موارد خاص را گزارش کند که در آن، از ارسال یک مربع سیاه به عنوان ابراز همدردی استفاده میشد و بلافاصله، نتیجه آن بازداشت بود. بر این اساس، حدود 25 هزار نفر، از ستارههای پاپ تا دهقانان، به دلیل جرایم سیاسی دستگیر شدهاند و حدود 20 هزار نفر هنوز در زندان هستند.
سرمقاله مرتبط با میانمار، دنبالهای بود بر مقاله مهمی که واشنگتنپست در ماه فوریه منتشر کرد. جزییات موضوع این بود که «چگونه جوانان سراسر جهان توسط رژیمهای استبدادی به خاطر انتشار آزادانه محتوا در رسانههای اجتماعی زندانی شدند؟»
تیتر مطلب این بود که یک بار کلیک کردند، سپس زندانهای تاریک به سراغ آنها آمد. در اینجا واشنگتنپست موفق شد جوانان خاصی را از سراسر جهان مانند ایران، مصر، بلاروس، کوبا، اتیوپی، لیبی، مراکش، میانمار، رواندا و ترکیه به تصویر بکشد. وضعیت بهویژه در چین، حاد است؛ یعنی جایی که «دیوار بزرگ آتش»، مدتهاست هنر خود را در زمینه سرکوب آزادی بیان نشان داده است.
با توجه به محبوبیت سرکوب اینترنت توسط راستگراها و تاثیرات فاجعهبار آن بر مخالفان، ممکن است فکر کنید چپگراها درباره کنترل رسانههای اجتماعی از طریق مقررات دولتی تردیدهایی داشته باشند، اما همه گروهها از لیبرالهای ملایم بایدن گرفته تا سوسیالیستهای رادیکال، خواهان مقررات بسیار بیشتر هستند.
این امر، شاید چندان تعجبآور نباشد که اگر هرکس مخالفان خود را ساکت کند، فکر میکند به دنیا لطف کرده است! حداقل از زمانی که وحشت اخلاقی درباره هوش مصنوعی شروع شده، به نظر میرسید هر چپگرا، چیزی را که در شبکههای اجتماعی، به عنوان اشتباه پیش میآمد، سرزنش و کمابیش آن را به حال خود رها میکرد. نشریه آتلانتیک، فیسبوک را ماشین روز قیامت و بزرگترین استبداد روی زمین نامید و هیلاری کلینتون با آن موافقت کرد.
ما باید این شرایط را لحاظ کنیم که در حال بررسی حکم دادگاه صادرشده در چهارم ژوئیه هستیم، مبنی بر اینکه مقامات دولت، بایدن را از دیدار با شرکتهای رسانههای اجتماعی به منظور تشویق، فشار، القا به هر نحو، حذف، سرکوب، یا کاهش محتوای حاوی آزادی بیان محافظتشده و منتشرشده در بستر رسانههای اجتماعی منع میکنند. متمم اول یکی از معدود مواردی است که هنوز بین ما و حکومت نظامی باقی مانده و دستور قاضی دوتی یک کاربرد نسبتا ساده است.
- مشکلات کنترل اینترنت توسط دولت
برای مثال، مقامات بهداشتی دولت بایدن تا حد زیادی موفق شدند، گزارش «نشت آزمایشگاهی» منشا کووید را سرکوب کنند. آنها آن را به عنوان اطلاعات نادرست ارزیابی کردند. شاید برخی افراد و آژانسهایی که سرکوب گفتار را ترغیب میکنند، از جمله آنتونی فائوچی، نیز در تامین بودجه تحقیقات کاربردی درباره کروناویروسها مشارکت داشتهاند.
مثال دیگری که قاضی دوتی به آن اشاره کرد، این است: «افبیآی… احتمالا شرکتهای رسانههای اجتماعی را گمراه کرده تا باور کنند داستان لپتاپ هانتر بایدن، اطلاعات نادرست روسیه است که منجر به سرکوب این داستان چند هفته قبل از انتخابات ریاستجمهوری 2020 شد.»
این، یک مثال واضح است که در آن قوانین بیطرفانه اینترنت، مستقیما برای جلوگیری از مشکلات شخصی و سیاسی برای خود رهبران اعمال شده است.
اینها مانند دستگیری مخالفان برای مربعهای سیاه نیست اما مشکلات شدید کنترل اینترنت توسط دولت را نشان میدهند. دولتها هم مردم هستند؛ البته اگر ربات نباشند!
آنها منافع شخصی، استراتژیهای تبلیغاتی، عقیدتی یا انواع تحریفات اعتقادی خود را دارند. اگر به دولت بایدن هم کنترل اینستاگرام را بدهید، به احتمال زیاد، انتقاد از خانواده رئیسجمهوری را به طور موثر منع میکند!
مقاله نیویورک تایمز درباره حکم دادگاه (که از آن زمان، متوقف شده)، به عنوان یکی از نادرستترین اخباری است که تا کنون منتشر شده و در اولین جمله، آن را به عنوان «حکمی که میتواند تلاشها برای مبارزه را کاهش دهد، توصیف میکند؛ مانند روایتهای نادرست و گمراهکننده درباره همهگیری ویروس کرونا و مسائل دیگر.»
آنها از مخالفان خود (در یک خبر)، به روشی که تایمز انجام میدهد، انتقاد میکنند. کارشناسان معتقدند هیچ مشکلی برای اولین اصلاحیه یا متمم وجود ندارد. گاهی اوقات، تشخیص متخصصان از کمدینها سختتر است!
ممکن است به شما به عنوان لیبرال نگاه کند؛ مبنی بر اینکه این، واقعا یک وضعیت اضطراری است و باید جلوی گسترش نفرت و دروغ را بگیریم.
اکنون قوه مجریه در حال رایزنی با شرکتهای رسانههای اجتماعی است تا به طور موثر، محدودیت قبلی در محتوا را ایجاد کند. شما از این موضوع قدردانی میکنید، زیرا فکر میکنید این نوع خاص از محتوا مثلا «تئوریهای توطئه جناح راست» باید سرکوب شود. همه این مکانیزمهایی که دولت بایدن برای کنترل محتوای رسانههای اجتماعی ایجاد کرده، همه این مکانیزمهایی که با اشتیاق توسط کامالا هریس و آنتونی فائوچی تایید شده، احتمالا به زودی در دستان دونالد ترامپ یا رون دیسانتیس قرار خواهد گرفت و شاید اعمال شوند.
اگر از انتقاد منع از هانتر بایدن ناراحت هستید، آیا انتقاد منع از دونالد ترامپ جونیور را ندارید؟ همچنین درباره پست کردن آن مربع سیاه، دو بار فکر میکنم.(منبع:عصرارتباط)
- ۰۲/۰۶/۰۷