سامانه‌ای برای نوادگان‌مان
زهرا میرخانی - 6 ماه از راه‌اندازی سامانه دسترسی آزاد به اطلاعات می‌‌گذرد که حالا به گفته معاون این سامانه، حدود هزار دستگاه دولتی و خصوصی، مشمول پیوستن به قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات هستند که تاکنون تنها 144 دستگاه به سامانه مذکور پیوسته‌اند.
البته از همان زمان افتتاح سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات و همزمانی آن با انتخابات ریاست جمهوری شائبه‌هایی مبنی بر تبلیغاتی‌بودن این سامانه مطرح بود و حالا پس از گذشت 6 ماه از افتتاح رسمی آن به نظر می‌رسد این شائبه‌ها چندان هم بیراه نبوده است.
در خصوص راه‌اندازی این سامانه و بی‌توجهی به آن ذکر چند نکته اما ضروری به نظر می‌رسد:
گفته می‌شود هزار دستگاه دولتی و غیردولتی مشمول پیوستن به این سامانه هستند که با این حساب تا کنون تنها 15 درصد آنها به این طرح لبیک گفته و به سامانه دسترسی آزاد به اطلاعات پیوسته‌اند.
بیایید فرض کنیم قوه قضاییه، مجلس، نهادهای عمومی و غیردولتی برای پیوست به این سامانه تعلل و بی‌توجهی می‌کنند، هرچند که اجرای قانون برای آنها هم الزام‌آور است اما آنچه بیشتر از هرچیز جلب توجه می‌کند این است که متاسفانه حتی خود دولتی‌ها هم پای کار نیامده‌اند و با گذشت 6 ماه از افتتاح، گویا الزامی را هم احساس نمی‌کنند. به عنوان نمونه پس از 6 ماه از الزام دستگاه‌ها برای پیوست به این سامانه، به تازگی وزیر علوم درمورد نپیوستن این وزارتخانه و برخی زیرمجموعه‌های آن به سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات گفته است موضوع پیوستن همه مجموعه‌ها را به این سامانه پیگیری می‌کنم! بنابراین در شرایطی که هنوز خود دولتی‌ها ورود نکرده‌اند نمی‌توان به نهادهای غیردولتی چندان خرده گرفت.
بخشی از فلسفه راه‌اندازی سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات جدیت مبارزه با رانت و رانت‌خواری و شفاف‌سازی است. بنابراین دولت که داعیه مبارزه با فساد را دارد در نخستین اقدام باید بتواند به مردم اطلاعات کافی، کامل و دقیق ارایه دهد. البته فعلا بحث پیوستن نهادهای دولتی و غیردولتی به این سامانه مطرح است و در فازهای بعدی که هر هزار دستگاه دولتی و خصوصی به سامانه بپیوندند، باید روی نحوه ارایه اطلاعات، کیفیت و سرعت ارایه اطلاعات کار کرد که البته با این سرعت و اراده‌ای که کار پیش می‌رود بعید به نظر می‌رسد نوادگان ما هم از قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات بهره‌مند شوند.