ضریب نفوذ 39درصدی اینترنت در ایران
بر این اساس، برآوردها حاکی از آن است که تا پایان سال ۱۳۹۵ ضریب نفوذ اینترنت در کشور به ۵۰ درصد می‌رسد و دسترسی خانوارها به اینترنت تا پایان سال جاری از ۵۰ درصد فراتر خواهد رفت
نتایج بهدستآمده از طرح آمارگیری دسترسی خانوار ایرانی به ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات از ضریب نفوذ ۵۰ درصدی اینترنت و میزان دسترسی بیش از ۵۰ درصد خانوارها تا پایان سال خبر می‌دهد.
مهر- چهارمین طرح آمارگیری دسترسی خانوارها و استفاده افراد از فناوری اطلاعات و ارتباطات با نمونه‌گیری وضعیت ۲۵ هزار خانواده ایرانی اواخر بهمن تا پایان اسفند ۹۴ انجام شد.
این طرح با هدف جمعآوری آمار و اطلاعات مرتبط با توسعه فناوری اطلاعات در کشور براساس ۱۶ نشانگر توصیهشده توسط اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU) اجرایی شد که در آن، سازمان فناوری اطلاعات ایران به همراه مرکز آمار ایران، نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات و زیرساختهایی مانند اینترنت در دستیابی به اهداف توسعه پایدار تدوینشده توسط سازمان ملل متحد را در میان خانوار ایرانی ارزیابی کردند.
جامعه آمارگیری در این طرح، همه افراد عضو خانوارهای معمولی ساکن، گروهی و موسسه‌ای در مناطق شهری و روستایی تا پایان سال ۹۴ بوده و شاخص دسترسی به اینترنت نیز به گونهای تعریف شد که در هر خانوار موردنظر، یکی از اعضای خانوار در ۳ ماه گذشته از اینترنت استفاده کرده باشد.
ضریب نفوذ اینترنت به ۵۰ درصد می‌رسد
براین اساس، برآوردها حاکی از آن است که تا پایان سال ۱۳۹۵ ضریب نفوذ اینترنت در کشور به ۵۰درصد می‌رسد و دسترسی خانوارها به اینترنت تا پایان سال جاری از ۵۰ درصد فراتر خواهد رفت.
طبق این بررسی‌ها درحال‌حاضر ضریب نفوذ کاربران اینترنت در کشور ۳۹ درصد اعلام شده و خانوارهای دارای دسترسی به اینترنت ۴۴ درصد هستند.
آینده فناوری اطلاعات ایران مطابق با اهداف ITU
این درحالی است که طبق چشم‌انداز مدنظر از سوی اتحادیه جهانی مخابرات که تا سال ۲۰۲۰ را هدف قرار داده است، کشور ما در کنار کشورهای درحالتوسعه باید تا سال ۲۰۲۰ دسترسی ۵۰۰ درصد خانوار را به اینترنت فراهم کند و ۵۰درصد افراد نیز بتوانند از اینترنت استفاده کنند که به نظر می‌رسد رسیدن به این هدف تا پایان سال ۹۵ محقق می‌شود.
اتحادیه جهانی مخابرات (ITU) به‌عنوان بالاترین نهاد سیاستگذاری در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات، هر ۴ سال با حضور نمایندگان همه کشورهای عضو برگزار می‌شود که در آخرین اجلاس جهانی خود تصمیم‌گیری درباره نظام پایش شاخصهای ICT کشورها را در سال ۲۰۱۵ به‌عنوان «برنامه جهانی شکلدهی به آینده بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات کشورها» در دستور کار قرار داده است.
این چشم‌انداز که با عنوان «Connect۲۰۲۰» شناخته می‌شود، چشم‌انداز مشترک، اهداف و مقاصدی را مشخص می‌کند که کشورهای عضو در همکاری با تمامی ذینفعان در اکوسیستم فناوری اطلاعات و ارتباطات، متعهد به دستیابی به آنها در سال ۲۰۲۰ میلادی (۱۳۹۸ شمسی) هستند.
در این برنامه از همه کشورهای عضو دعوت شده است تا با طرح‌ها، پروژه‌ها و اقداماتی که در نظر می‌گیرند، در پیاده‌سازی موفق برنامه CONNECT۲۰۲۰ مشارکت داشته باشند. همان‌گونه که در چشم‌انداز این برنامه بدان پرداخته شده، موضوع اصلی فناوری اطلاعات و ارتباطات، توسعه پایدار است که در چهار محور اصلی توانمندسازی و دسترسی به ICT، از بین بردن شکاف دیجیتالی، پایداری و نوآوری و مشارکت تعریف شده است.
کاهش مشترکان تلفن ثابت
برآوردهای اتحادیه جهانی مخابرات (ITU) در گزارش اندازه‌گیری جامعه اطلاعاتی ۲۰۱۵ حاکی از آن است که تا پایان سال ۲۰۱۵ میلادی ۹۵ درصد از افراد جهان تحت پوشش شبکههای تلفن همراه قرار گرفته‌اند که تعداد مشترکان موبایل از ۲.۲ میلیارد نفر در سال ۲۰۰۵ به ۷.۱ میلیارد نفر در سال ۲۰۱۵ افزایش یافته است. بااینوجود اگرچه تعداد مشترکان موبایل به جمعیت جهان نزدیک شده اما هنوز کشورهای درحالتوسعه، برای دسترسی و استفاده جهانی از تلفن همراه باید راه زیادی را طی کنند.
در همین حال طبق برآوردها تعداد مشترکان خطوط تلفن ثابت کاهش مستمر دارد به نحوی که از ۱.۲۵ میلیارد نفر در سال ۲۰۰۵ به حدود ۱.۰۶ میلیارد نفر در سال ۲۰۱۵ کاهش یافته است.
همچنین بررسی‌ها نشان می‌دهد که تعداد مشترکان جهانی پهن باند موبایل از ۰.۸ میلیارد نفر در سال ۲۰۱۰ به ۳.۵ میلیارد نفر در سال ۲۰۱۵ افزایش یافته است.
از سوی دیگر براساس این بررسی‌ها مشخص شده که تعداد کاربران اینترنت بهسرعت در حال افزایش است و برآورد می‌شود که ۴۰ درصد از جمعیت جهان، کاربر اینترنت باشند. با وجود این آمارها اما هنوز اختلاف زیادی در دسترسی و استفاده از ICT در کشورهای پیشرفته و درحالتوسعه و کشورهای کمتر توسعهیافته وجود دارد.
کشورهای درحالتوسعه با تاخیر بعد از کشورهای توسعهیافته در دسترسی به فناوری اطلاعات قرار دارند و کشورهای کمتر توسعهیافته در دسترسی به ICT و اینترنت ضعف دارند که بهویژه این ضعف در کشورهای آفریقایی مشهودتر است.
در بین این کشورها، شکاف دیجیتال بهویژه بین مناطق شهری و روستایی بهوضوح مشاهده می‌شود و نیز شکاف دیجیتال معناداری بین زنان و مردان در بسیاری از کشورها و شکاف گستردهای بین افراد با درآمد بالا و پایین وجود دارد.