مردم روباتهای خنگ را بیشتر دوست دارند
|
چهارشنبه, ۲۲ مهر ۱۳۹۴، ۰۲:۴۰ ب.ظ |
۰ نظر
برخلاف اینکه برنامهنویسان و متخصصان روباتیک سعی میکنند با مهارت زیاد روباتی را بسازند که بیعیب و نقص به انسان شبیه باشد، مردم روباتهایی را دوست دارند که کمتر به انسان شباهت داشته باشند و حتی ظاهری خنگ و احمقانه داشته باشد.
BBC- متخصصان دانشگاه لینکلن دریافتهاند که افراد بیشتر روباتهایی را به آغوش میکشند که اشتباه میکنند و به جای اینکه ظاهری شبیه به انسان داشته باشند، احساساتی انسانگونه دارند و به طور مثال احساس خستگی میکنند. در این مطالعه، روباتهایی برنامهریزی شدند که کارهایی را اشتباه انجام میدهند و محققان واکنش انسانها را در مواجهه با این روباتها مانیتور کردند. محققان معتقدند که نتیجه این مطالعه، میتواند در آینده طراحی روباتها تاثیرگذار باشد.
دکتر جان ماری از دپارتمان علوم کامپیوتر دانشگاه لینکلن و همکارش مریگانکا بیسواز، برای این مطالعه سه روبات مختلف را طراحی کردند. اولین این روباتها «اروین» نام دارد که مخفف روبات احساساتی با شبکه هوشمند (Emotional Robot With Intelligent Network) است. این روبات در دانشکده علوم کامپیوتر این دانشگاه طراحی شد و روباتی است که ظاهری کاملا احمقانه دارد، اما پنج احساس ابتدایی انسانها را نشان میدهد. روبات بعدی Keepon است که یک روبات زرد رنگ کوچک است که برای مطالعه روی «توسعه اجتماعی با تعامل با کودکان» طراحی شده است و سومین روبات یک روبات انساننمای ساخته شده توسط پرینتر سهبعدی است که مارک، مخفف همراه روباتیک چند عملکرده نام دارد.
این محققان یک سری «سوگیریهای شناختی» (cognitive biases) را برای روبات تعریف کردهاند تا براساس آن روبات را به گونهای برنامهریزی کنند که گاهی کارهای اشتباه انجام دهد و فرضیات غلط داشته باشد، ولی در عین حال، احساساتی دقیقا شبیه به انسان از خود نشان دهند. مثلا وقتی خستهاند یا حوصلهشان سر رفته یا هیجانی میشوند، صورتشان کاملا گویای این حالات باشد. گفتنی است که سوگیری (bias) تمایل به طرفداری از یک نظریه یا قضیه بدون بررسی درستی یا نادرستی آن است. سوگیری غالبا به طور ناآگاهانه در داوری شخص اثر میگذارد. در این آزمایشها مشخص شد که نیمی از موارد، تعامل انسان با روباتها متاثر از این سوگیریها نبوده است. بیسواز میگوید: نخوه پاسخگویی و واکنش انسانها را به روباتها مانیتور کردیم و در عین ناباوری متوجه شدیم که افراد زمان طولانیتری به روباتهایی که اشتباهات رایج انجام میدهند، توجه نشان میدهند و بیشتر نسبت به احساسات روباتها واکنش نشان میدهند. روباتهایی که هدف از طراحی آنها انس گرفتن با انسانهاست، روباتهایی هستند که امروزه بیشتر روی بورسند. زیرا این روباتها به خوبی میتوانند با افراد مسن و کودکانی که اوتیسم دارند، تعامل کنند و تا حدودی نیز کارهای آنها را انجام دهند. ولی بیشتر تعاملات روباتهای انساننما براساس یک سری قوانین ساختاری و رفتاری است. بیسواز میگوید: ادراک انسان از روبات اغلب متاثر از داستانهای علمی و تخیلی است؛ با این حال، تناقضاتی بسیار واقعی میان درک روبات برتر و روباتهای غیرصمیمی و هدف محققان در زمینه تعامل رباتهای انساننما وجود دارد.
وی میافزاید: یک روبات همراه نیاز به این دارد که رفتارهای دوستانه و توانایی تشخیص احساسات کاربران را داشته باشد و براساس آنها عمل کند. برعکس، روباتهایی که فقط ظاهری شبیه به انسان دارند ولی حالت آهنی بودن خود را حفظ کردهاند نمیتوانند تعامل درستی با انسانها داشته باشند. گویا فقط میخواهند تقلید کنند، آن هم به شکلی که اصلا حس انسانگونه را به انسان القا نمیکنند.