ITanalyze

پژوهشگران اروپایی با توسعه ابزارهایی تلاش کرده اند از واقعیت مجازی برای کمک به مغز بیمارانی که دچار سکته مغزی شده اند استفاده کنند تا مهارت های جدید یاد بگیرند.
فناوران- در یک آزمایشگاه پیشرفته در بارسلون، پژوهشگران مطمئن هستند که می توانند با استفاده از مدل های کامپیوتری که براساس واقعیت مجازی ساخته شده اند، به توان یابی بیمارانی که دچار سکته مغزی شده اند کمک کنند. آنها در این مسیر از تکنیک های توان یابی استفاده می کنند.
گلوریا درست بعد از به دنیا آوردن دومین فرزندش مبارزه اش برای بقا آغاز شد. سکته مغزی، او را تقریبا به طور کامل فلج کرد. در بیمارستانی در بارسلون، یک روش نو برای توان یابی بیمارانی که دچار سکته مغزی شده اند به کار گرفته شده است.
گلوریا می گوید: این روش واقعا امیدبخش بود، چراکه من چیزهای تازه ای یاد گرفتم. من موفق شدم که حرکات دستانم را بهبود ببخشم. آن هم به طور کاملا طبیعی. 
بازی واقعیت مجازی به عنوان ابزاری تکمیلی برای تکنیک های مرسوم توان یابی بیماران دچار سکته مغزی توسعه یافته است. هدف این بازی، آموزش دادن مغز است تا بتواند حرکات بدن را در کنترل خود دربیاورد. سوزانا رودریگوئز گونزالز، پزشک متخصص توان یابی می گوید: ما فکر می کنیم که این روش برای کسانی که تکنیک های مرسوم توان یابی را در بیمارستان تجربه کرده اند بسیار مفید است. این بیماران معمولا فکر می کنند که روند توان یابی به پایان رسیده است. در حالی که مغز آنها از بخش هایی که در سکته مغزی آسیب دیده است هنوز استفاده نمی کند. این ابزار، تاثیر واقعی خود را برای ملزم کردن مغز به یادگیری نشان داده است.
این بازی در دانشگاه پومپئو فابرا، طراحی شده است. گروهی از پژوهشگران علوم کامپیوتر، روانشناسان و زیست پژوهان یک پروژه پژوهشی اروپایی گرد هم آمدند تا از نقطه ای بسیار مقدماتی کار را آغاز کنند: انعطاف پذیری مغز تا پایان عمر حفظ می شود. بنابراین می توان از این خاصیت منحصر به فرد مغز برای توان یابی بخش های آسیب دیده در جریان سکته مغزی استفاده کرد.
پل ورسچوره، متخصص روانشناسی از دانشگاه پومپئو فابرا می گوید: بر اساس تئوری که ما داشتیم مغز، یک ماشین دائما در حال یادگیری است. مغز به طور مداوم مدل هایی را از جهان پیرامون خود می سازد. ما فکر کردیم که فرم های جدید شبیه سازی را به مغز یاد بدهیم تا به مغز بقبولانیم که می تواند کارهایی را انجام بدهد که پیش تر بلد نبود. این دقیقا آن چیزی است که ما از طریق واقعیت مجازی انجام می دهیم.
این سیستم، روند آموزشی بیمار را با عملکردش بهینه می کند. این مدل های واقعیت مجازی می توانند تاثیرات بیشتری هم داشته باشند؛  تاثیراتی بسیار فراتر از توان یابی مغز.
آنا مورا، متخصص علوم اعصاب از دانشگا پومپئو فابرا می گوید: ما می توانیم به طور مجازی بررسی کنیم که فعالیت مغز در بخش آسیب دیده بر اثر سکته مغزی چطور تغییر می کند. این بررسی در تشخیص بهتر به ما کمک زیادی می کند.
واقعیت مجازی می تواند در توان یابی کنترل بخش های فوقانی بدن کمک کند. حال محققان امیدوارند که بتوانند از این تکنیک، برای بهبود عملکرد بخش های آسیب دیده مغز هم استفاده کنند. گونزالز می گوید: مشکلات در بلعیدن غذا، نارسایی های تعادل بدن، مشکلات اعصاب و روان و مشکلات مشابه دیگر از جمله مسایلی هستند که ما می توانیم با ابزارهایی شبیه آنچه که در واقعیت مجازی از آنها استفاده کردیم، به سراغ درمانشان برویم. سکته مغزی فقط بر توانایی جسمانی فرد بیمار اثر نمی گذارد. بلکه فعالیت بخش موسوم به روان حرکتی او را هم تحت تاثیر قرار می دهد. بعد از پشت سر گذاشتن آزمایش های متعدد، اولین ابزارهای واقعیت مجازی آماده شده اند تا در کلینیک های مختلف در سرتاسر اروپا به کار گرفته شوند.