ابوالفضل شاکری – سال آخر دولت اصلاحات و در شرایطی که اپراتور یک کشور هممرز و مسلمان، برنده قانونی بزرگترین مناقصه مخابراتی در ایران شده بود، ناگهان در یک چرخش 180 درجهای، روابط ما با این کشور برای مدتی تیره و تار شد و شرکتی که حدود یک دهه پیش از آن با سرمایهگذاری سفیدپوستها در کشور افریقای جنوبی ثبت شده بود، رسماً از سوی مسوولان ایرانی بهعنوان برنده نهایی این مناقصه اعلام شد.
اکنون 15 سال از آن خطای استراتژیک مسوولان امنیتی میگذرد و این اپراتور از طریق سومین و جوانترین مدیرعاملش در ایران، درصدد تمدید بیسروصدای این قرارداد 15 ساله است.
هفته گذشته در جریان خبرسازیهای این شرکت چندملیتی پرحاشیه و پرنفوذ، خبری هدفمند مشابه خبرهایی که در سال 83 علیه کشور مسلمان و هممرزمان منتشر شده بود، با این مضمون که امتیان بینالمللی از منطقه خاورمیانه میرود، منتشر شد.
این خبر از جهاتی در شرایط کنونی با اهمیت تلقی میشود.
شاید مهمترین علت اهمیت زمانی انتشار این خبر آغاز مذاکرات بیسروصدا و کاملاً محرمانه شرکت چندملیتی امتیان–ایرانسل با مسوولان ارشد ایرانی باشد. چراکه ششم آذرماه امسال دوره 15 ساله پروانه این شرکت به پایان میرسد.
شرکتی که براساس مصوبه بهمنماه سال 1383 نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی موظف شد که 21 درصد از سهامش را 13 سال پیش از طریق بورس واگذار کند؛ ولی بدلیل قدرت و نفوذش در ایران، هیچگاه این قانون اجرایی نشد.
یکی از تاکتیکهای این شرکت چندملیتی در سالهای گذشته برای تمکین نکردن به قانون در ایران، اعلام خروج داراییهای ارزیش بهعنوان اهرم فشار بر مسوولان ایرانی در دوران تحریم بوده است.
موضوعی که برای رد آن حداقل این نویسنده و چند خبرنگار دیگر تاکنون چند مطلب نوشتهاند، ولی بدلیل قدرت و نفوذ این شرکت چندملیتی، هیچگاه اجازه حتی بررسی این موارد توسط دستگاه قضایی را ندادهاند.
برای روشن شدن اذهان افکار عمومی تنها گوشهای از اقدامات تأملبرانگیز و فاش شده؛ از اقدامات 15 ساله این شرکت چندملیتی که حضور بسیار پرمعنایی در کشورهایی نظیر سوریه، افغانستان، یمن و جمهوری اسلامی ایران دارد را در ادامه بهصورت فهرستوار یادآور میشود.
مهمترین نکته اینکه در سالهای اخیر و همزمان با تشدید تحریمهای ترامپ علیه کشورمان تنها سرمایهگذاران خارجی در دو حوزه مخابرات و دخانیات از شمول تحریمهای ترامپ برای سرمایهگذاری و فعالیت در ایران معاف بوده و همچنان معاف هستند.
شاید بررسی و نگاه موشکافانه به دو مقوله مخابرات و دخانیات خواب مسوولان ایران را قدری آشفته کند، ولی اگر بازهم برای ادامه مذاکره با این شرکت چندملیتی اصرار دارند، باید چند پرده دیگر از اقدامات این شرکت را یادآور شد.
همین چند ماه پیش بود که خبر دستگیری سفیر پیشین آفریقای جنوبی در ایران به اتهام رشوهگیری برای به جریان انداختن پرونده این شرکت در مناقصه بینالمللی اپراتور دوم تلفن همراه ایران در سطح رسانههای جهان منتشر شد.
خبری که بهسرعت به امپراتوری 14ساله دومین مدیرعامل این شرکت در ایران، پایان داد.
از نکات جالبتوجه درباره این شرکت چندملیتی که نفوذ و قدرت بیاندازهای در ایران داشته و تا حدودی هنوز هم دارد، همین بس که با وجود سه دور تغییر وزیران دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح (مالک 15 درصد سهام) و ارتباطات و فناوری اطلاعات (بهعنوان نماینده دولت در نظارت بر شبکههای مخابراتی)، هیچ وزیری نتوانست دومین مدیرعامل این شرکت را که یک کارمند بازنشسته دولت بود را طی 14 سال مسوولیتش، برکنار نه، درهیات مدیره در پست دیگری منصوب کند.
برکناری مدیرعامل پرحاشیه شرکت چندملیتی امتیان–ایرانسل در ایران همزمان با دستگیری سفیر پیشین این کشور در تهران و همزمان فرار شبانه مدیرعامل این شرکت در اوگاندا خود از نکات قابلتأمل برای مشتاقان تمدید این قرارداد مخابراتی پرحاشیه است.
فراموش نشده در شرایطی که در سال 86 هنوز این شبکه در تهران و مراکز استانهای کشور شبکهاش آنتن دهی مناسب و کامل نداشت، 4 به اصطلاح نصاب این شرکت چندملیتی(دو تن از آنان گذرنامههای چینی داشتند و با ویزای توریستی از مبدأ جزیره کیش وارد ایران شده بودند)، در بیابانهای خنداب اراک و در بلندیهای اطراف پروژه آبسنگین اراک در حین عکسبرداری(بقول خودشان) برای مکانیابی محل مناسب نصب آنتنهایشان با امدادهای غیبی که همواره تاکنون از این نظام حمایت کرده، دستگیر شدند.
شرکت چندملیتی امتیان-ایرانسل که زیرکانه در ایران خود را یک شرکت ایرانی وحتی با پیشوند نام ایران (ایران سل) همواره معرفی کرده، در 15 سال گذشته از جاسوسی هستهای تا بیتوجهی به حاکمیت کشورمان بر جزایر ایرانی خلیجفارس و دهها اقدام دیگر را در کارنامهاش ثبت کرده است.
امتیان–ایرانسل، در اغلب 21 کشوری که حضور دارد متهم به توزیع فلهای سیمکارت برای تسریع در توسعه و نفوذش در آن کشور و نیز ترویج بیبندوباری و زمینهسازی انواع مفاسد و به تعبیری فراهمسازی ابزار جنگ نرم است.
موضوعی که در ایران بدلیل نفوذ و قدرتش همواره بیسروصدا مسکوت گذاشته شده، ولی حتی در کشورهای آفریقایی هم با جریمههای سنگین چندمیلیارد دلاری با این شرکت بدلیل همین تخلف برخورد شده و آخرین حکم در این زمینه، مدیرعامل پیشین این شرکت بینالمللی را مجبور به کنارهگیری و استعفا از مسوولیتش کرد.
درست چند هفته مانده به پایان قرارداد 15 ساله پرحاشیه این شرکت با کشورمان و درحالیکه بشدت علاقهمند به تمدید حضور در ایران هستند، «راب شاتر» رئیس اجرایی این شبکه مخابراتی چندملیتی وابسته به سفیدپوستان استعمارگر آفریقا؛ تلویحاً گفته اگر این قرارداد تمدید نشود؛ امتیان همه سهامش در افغانستان، یمن، 37 درصد سهامش در سوریه و 49 درصد سهامش در اپراتور دوم تلفن همراه ایران را واگذار و از بازار خاورمیانه چشمپوشی خواهد کرد.
باید منتظر ماند، شاید در روزهای آینده دولتیها که بر طبل هدایت سرمایههای سرگردان بهسوی بورس میکوبند پس از 15 سال بتوانند به قانون عمل کرده و حداقل همان 21 درصد سهامی که قانونگذاران در سال 83 تعیین کرده بودند را از طریق بورس به شهروندان واگذار کرده و جلوی تداوم شرایط فعلی که یک شرکت چندملیتی بسیار پرحاشیه در دوره تحریم ضمن خوشخدمتیهایش به دشمنان نظام، 49 درصد درآمدهای این شرکت را هم بصورت ارزی از کشورمان خارج میکنند؛ را بگیرند.
شاید هم مدیریت جدید دستگاه قضایی درباره این پرونده با دقت و جامعیت بیشتری ورود کرده و بخشی از خسارات وارده به کشورمان را از محل داراییهای این شرکت در ایران به هموطنانمان بازگرداند. و شاید هم لابی اسکاتلندیها مانع شود و بلوف انگلیسیها بگیرد. (مجله آنلاین موبنا)