پشت پرده کاهش 75 درصد تعرفه ارتباطات بین‌الملل
کاهش 75 درصدی تعرفه ارتباطات بین‌الملل دلیلی شد که گفت‌وگویی را با عضو هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت داشته باشیم تا وضعیت این حوزه شفاف‌تر بیان شود.
به گزارش (ایسنا)، چندی قبل شرکت ارتباطات زیرساخت کشور از کاهش 75 درصدی نرخ مکالمات بین‌الملل به مقصد 17 کشور خبر داد و موجب ایجاد موجی از سوال و ابهام در بدنه صنف شرکتهای اینترنتی و کارشناسان این حوزه شد.
بسیاری از انجام چنین اقدامی ابراز شگفتی کردند و کاهش 75 درصدی تعرفه ارتباطات بین‌الملل را در ارتباط با برخی کشورها نامعقول عنوان و اظهار نگرانی کردند.
احمد پورنگ‌نیا - عضو هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت - در گفتوگو با ایسنا درباره اینکه چرا تعرفه‌های ارتباطات بین‌الملل کاهش یافته و اعتراض برخی فعالان این حوزه را نیز به دنبال داشت اظهار کرد: کسانی که درباره مصوبه جدید در حوزه تعرفه‌های ارتباطات بین‌الملل اظهارنظر می‌کنند، نه آیین‌نامه را دیده‌اند و نه آن را خوانده‌اند، چراکه طبیعی است ما به‌عنوان یک شرکت نمی‌توانیم ارتباطات بین‌الملل را با هزینه بالاتر برقرار کنیم اما از مردم هزینه کمتری بگیریم.
او ادامه داد: دلیل پیشنهاد در تغییر تعرفه هم این بود که هزینه برقراری ارتباط با کشورهای مختلف را براساس قیمت تمام شده از تماس گیرنده بگیریم و اگر افراد با کشوری تماس می‌گیرند که هزینه آن پایین‌تر است، مجبور نباشند هزینه ارتباط با کشوری مثل کوبا را بپردازند که هزینه آن بالاتر است.
به گفته وی زمانی که نرخ 1575 ریال توسط مخابرات تصویب شد، در زمان خودش مصوبه‌ی خوبی بوده ولی چون بنده در آن تصمیم‌گیری حضور نداشتم، نمی‌توانم نظر خاصی بدهم هرچند می‌توانم حدس بزنم که چرا چنین نرخی برای مکالمات تصویب شد که در مجموع با مالیات 167 تومان بشود.
او درباره دلیل تغییر تعرفه هم توضیح داد: از هشت سال گذشته که این نرخ مصوب شد تاکنون، تعداد تلفن‌های همراه بسیار بیشتر شده و به همین نسبت نرخ مکالمات کشورها برای تلفن‌های همراه و ثابت تفاوت پیدا کرده است؛ به عنوان مثال نرخ ترمینیشن تلفن‌های ثابت و همراه متفاوت است و اگر با تلفن‌های ثابت آلمان تماس بگیریم، نرخ آن با تماس با تلفن‌های همراه آن کشور متفاوت است و فرضا اگر دو سنت برای تلفن ثابت باشد، 12 سنت برای تلفن همراه خواهد بود.
پورنگ‌نیا ادامه داد: اگر افراد با تلفن همراه خود با کشور دیگری ارتباط برقرار کنند، در داخل کشور هزینه‌ی استفاده از تلفن همراه را می‌پردازند و با توجه به ارتباط‌شان با تلفن ثابت و یا همراه کشور مقصد، باید نرخ ارتباطات بین‌المللی تعیین شده را نیز بپردازند.
به گفته او ارتباطات بین‌الملل و تعیین نرخ برای این حوزه به‌گونه‌ای نیست که بتوان قانون خاصی را برایش در نظر گرفت. ممکن است کشوری مثل آلمان ارتباطات ثابت خود را دو سنت در نظر بگیرد، اما کشورهای همسایه آن مثل سوییس و اتریش این کار را نکنند و نرخ خود را بالاتر بدهند، مثلا برای تماس با آلمان باید دقیقه‌ای 30 تومان و برای تماس با اتریش باید دقیقه‌ای 140 تومان بپردازیم؛ پس قانون خاصی حکم‌فرما نیست و هر کسی می‌تواند برای کشور خودش برنامه‌ریزی داشته باشد.
به گفته او موضوع دیگر فن‌آوری‌های جدید بود که امکانات بیشتری در اختیار ما می‌گذاشت؛ به عنوان مثال هشت سال گذشته شاید سوئیچ‌های بین‌الملل ما این قابلیت را نداشت که شارژینگ را به مقصد سایر کشورها محاسبه کند و فرضا نمی‌توانست به‌جای یک نرخ، 50 نرخ حساب کند، اما در حال حاضر چنین امکانی مهیاست.
عضو هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت ادامه داد: ما پیش از این عملا هزینه‌ی اتصال افرادی را که با کشورهای افغانستان و آذربایجان تماس برقرار می‌کردند، از کسانی می‌گرفتیم که با اروپا تماس تلفنی داشتند و وقتی این موضوع را بررسی کردیم، دیدیم که این موضوع به هیچ عنوان عادلانه نیست که کسری بودجه را به دلیل تفاوت هزینه‌ها از سایر مردم دریافت کنیم.
او خاطر نشان کرد: تصمیم زیرساخت این بود که نرخی تعیین شود که براساس هزینه‌ی پرداختی ما به اپراتورها باشد و هر کسی هزینه‌ی تماس خودش را پرداخت کند. شرکت ارتباطات زیرساخت متولی برقراری ارتباطات بین‌الملل است و زمانیکه شخصی با کشوری تماس برقرار می‌کند، نمی‌تواند مستقیما هزینه‌ی تماس خود را به کشور مقابل پرداخت کند، اما شرکت زیرساخت در راستای برقراری این ارتباطات با اپراتور کشورهای مقابل توافق می‌کند تا روند ارتباطات تسهیل شود.
او درباره اینکه چرا تعرفه برخی کشورها خیلی سریع تغییر کرد توضیح داد: خیلی سریع نبود؛ ما از اردیبهشت‌ماه پیشنهاد کارشناسی را به سازمان تنظیم مقررات ارتباطات فرستادیم و چند ماه طول کشید تا کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات پس از طی مراحل کارشناسی پیشنهاد ما را تصویب کند.
پورنگ‌نیا درباره اینکه در حال حاضر گرانترین تعرفه به کدام کشور مربوط است، گفت: تعدادی از کشورها هستند که مردم ما به ندرت با آنجا تماس می‌گیرند، ولی بالاخره امکان تماس با آنجا نیز وجود دارد؛ این کشورها جزایر کوچکی هستند مانند جزایر ریونیون و یا از طریق ماهواره‌ی ثریا تماس گرفته می‌شود که بیشترین تعرفه‌ها را دارند؛ میزان تعرفه‌ی ماهواره ثریا برای هر دقیقه 1080 تا 1100 تومان است.
عضو هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت درباره ارزان‌ترین تعرفه‌ها هم گفت: ارزان‌ترین تعرفه‌ها هم به این 17 کشوری مربوط است که نرخ مکالمه با آن ها تعرفه‌ای است که جدیدا ابلاغ شده است.
وی درباره روند تصمیم‌گیری برای کاهش تعرفه ارتباطات بین‌الملل ادامه داد: کمیته‌ای در شرکت ارتباطات زیرساخت به نام کمیته تعیین تعرفه فعالیت دارد و اعضای آن متخصصان با تجربه از بخش‌های مختلف شرکت ارتباطات زیرساخت هستند و ریاست این کمیته نیز برعهده یکی از اعضای هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت است.
او ادامه داد: این کمیته به‌طور مستمر برای تمامی خدمات تعرفه تعیین می‌کند و تعیین نرخ‌های جدید بین‌المللی به هیچ عنوان تصمیمی نبوده که به یک باره گرفته شود بلکه برای تغییر آن کار کارشناسی انجام شده است.
وی خاطرنشان کرد: در سالهای گذشته هرگاه کسی می‌خواست از یک کشور با کشور ما تماس تلفنی بگیرد، ارتباط حتما باید از یک نقطه مرزی برقرار می‌شد اما اکنون از طریق کابل دریایی، دو هزار کانال ارتباطی را در لندن برده‌ایم و بسیاری از کشورهایی که به ما وصل می‌شوند و ارتباطات مستقیم از این طریق برقرار می‌شود؛ این تحولات دست به دست هم داده و موجب می‌شود که تعرفه‌ها کاهش یابند، درصورتی‌که هشت سال پیش چنین موضوعی امکان‌پذیر نبود.
پورنگ‌نیا درباره هزینه‌ی ارتباطات Voice ورودی به کشورمان توضیح داد: هزینه‌ی اتصال به کشور ایران از طریق ارتباطات Voice، هشت سنت برای تلفن همراه و شش سنت برای تلفن ثابت محاسبه می‌شود؛ به‌عنوان مثال ارتباطات با کشور امارات حدود 14 سنت است و پس از رایزنی‌هایی که برای کاهش قیمت داشتیم گفتند که نرخ ما همین است، اگر توانستید ارزان‌تر از این قیمت از دیگر نقاط جهان به ما وصل شوید، از آن طریق اقدام کنید.
عضو هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت درباره علت وجود نگرانی و ابهام از سوی کارشناسان در این باره خاطرنشان کرد: معضلی که در کشور وجود دارد این است که وقتی جلوی بسیاری از موضوعات خلاف عرف گرفته می‌شود، باز هم مدعی وجود دارد.
وی ادامه داد: حدود دو سال با بخش خصوصی که شامل شرکتهای تلفن اینترنتی و اعضای سازمان نظام صنفی رایانه‌یی بودند، تعامل داشتیم و بیش از 60 جلسه با آنها گذاشتیم و خواستیم ترافیک‌شان را از طریق شرکت زیرساخت عبور دهند، چراکه این شرکت یک شرکت حاکمیتی و متولی ارتباطات بین‌الملل در کشور است و به ما هم حکم شده که این کار را انجام دهیم.
او ادامه داد: تمام درخواست ما این بود که بیایند و ترافیک بین‌الملل خود را از طریق شرکت ارتباطات زیرساخت عبور دهند؛ با آن که در آن زمان تجهیزات ما کامل نبود، اما طی این دو سال مرکز بین‌الملل و سوئیچ‌های مورد نیاز را خریدیم تا ترافیک آنها را عبور دهیم اما آنها بعد از دو سال دلایل مختلفی آوردند از جمله اینکه میزان ضمانت‌نامه‌ها بالاست و درنهایت حاضر به انجام وعده‌شان نشدند.
او درباره اینکه بیشتر دغدغه فعالان بخش خصوصی ناشی از میزان عوارض است توضیح داد: عوارض را ما برای شرکتهای VOIP تعیین نکردیم و این توسط رگولاتوری تصویب شده است؛ بارها به فعالان این بخش اعلام کردیم که اول قرار‌دادشان مبنی بر انتقال ترافیک از زیرساخت را امضاء کنند و سپس دنبال کاهش عوارض باشند، اما وقتی حاضر به جلو آمدن نیستند، نمی‌شود کاری کرد.
پورنگ‌نیا درباره اعتقاد کارشناسان مبنی بر اینکه تعیین تعرفه‌های جدید باید توسط شورای رقابت انجام می‌گرفت، تصریح کرد: ما موظفیم تغییر تعرفه‌ها و پیشنهاد خود را به رگولاتوری بفرستیم و مصوبه را نیز از آنها دریافت کنیم، اما اگر شورای رقابت موظف به تعیین تعرفه‌هاست، باید وزارت ICT را به انجام چنین کاری مجاب کند و این موضوع تنها می‌تواند اختلاف‌نظری بین شورای رقابت و وزارتخانه باشد که ارتباطی به ما ندارد.
او درباره اینکه برخی بر این عقیده‌اند که این کاهش تعرفه‌ها در زمانی که هیچ کاهشی در سایر کشورها صورت نگرفته حاکی از این است که ارتباطات یا به سمت VOIP در حال حرکت است و یا یارانه دولتی را پشت خود دارد، اظهار کرد: به هیچ عنوان یارانه دولتی پشت این موضوع نیست و باید دانست که مکالمات جزو کالاهای ضروری یک کشور مثل نان و روغن نیست که بخواهیم برای آن یارانه بدهیم و تنها علتی که به کاهش تعرفه‌ها منجر شد، واقعی کردن نرخ‌ها بود.
وی ادامه داد: همچنین به هیچ عنوان به سمت VOIP نرفتیم، چراکه خطوط ما قابل ردیابی است و IDcaller دارد و ارتباطات نیز با همان دو صفر انجام می‌شود و قرارداد ما با اپراتورهای خارجی براساس ارتباط از طریق دو صفر یا همان TDM است و اگر بخواهیم از تکنولوژی VOIP استفاده کنیم حتما به اطلاع مردم خواهد رسید و قیمت‌ها متناسب با آن کاهش خواهد یافت.
او درباره برنامه‌ها برای ورود IP به زیرساخت گفت: مطمئنا در سالهای آتی برنامه‌هایی برای ورود IP به بستر‌های زیرساختی داریم و دلیل آن هم کاملا مشخص است، چراکه بسیاری از کشورها در حال حرکت به سمت IP هستند و ممکن است چند سال آینده اعلام کنند که فقط از طریق IP کار می‌کنند، ما هم برای این کار برنامه‌هایی داریم ولی در حال حاضر از آن استفاده نمی‌کنیم.
پورنگ‌نیا درباره میزان کیفیت ارتباطات TDM و IP خاطرنشان کرد: یک زمانی کل شبکه آنالوگ و حرکت تکنولوژی به سمت دیجیتال بود که ما هم اجبارا به آن سمت رفتیم و در حال حاضر یک تکنولوژی جاافتاده به‌شمار می‌رود؛ این موضوع درباره IP هم صادق است.
وی ادامه داد: منظور از رفتن به سمت IP این است که از این حوزه غافل نیستیم هرچند اکنون تمام ارتباطات ما با خارج از کشور از طریق TDM است و اصلا ارتباطی از طریق IP نداریم.
عضو هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت با بیان اینکه باید از شرکتهای ISP که شایعه می‌کنند زیرساخت از IP استفاده می‌کند، پرسید که مگر این شرکت به شما نگفت که بیایید و ترافیک IP خود را از بستر زیرساخت عبور دهید؟ تصریح کرد: دلیل زیرساخت برای چنین درخواستی این بود که کار برروی IP را در برنامه‌اش ندارد.
پورنگ‌نیا با اشاره به اینکه بخش خصوصی از این دم می‌زند که با وجود عوارض و تعرفه‌های پایین زیرساخت، رقابت دیگر معنایی ندارد و این درست نیست خاطر نشان کرد: بخش خصوصی باید به دنبال پیدا کردن راه‌هایی برای کاهش هزینه‌های خود باشد و آنها مجبور نیستند تنها با این مسیر‌ها ارتباط برقرار کنند و می‌توانند با کشورهایی خارج از لیست این 17 کشور ترافیک تبادل کنند و این کشورها که نرخ ارتباط با آنها را پایین آوردیم، کشورهایی بودند که برای ارسال ترافیک به آنجا باید حدود دو سنت پرداخت می‌کردیم اما هنوز کشورهایی مانند اتریش هستند که نرخ ارتباطات بین‌المللی‌شان 17 یا 20 سنت است و نتوانستیم هزینه مکالمات با آنها را کاهش دهیم.
او همچنین درباره اختلاف نظرهایی که بر سر فراخوان واگذاری ترمینیشن به وجود آمد، گفت: در سال 87 با سه شرکت قرار‌دادی بسته شد که هم اورجینیشن و هم ترمینیشن کار کنند؛ قرارداد دو ساله آنها در تاریخ یکم اسفندماه 89 تمام می‌شد و قرار شد مجددا مزایده بگذاریم، اما به اصرار برخی همکاران قرار شد تا اورجینیشن را در آن نگذاریم زیرا با دو شرکت تعاونی تلفا و تفتان مذاکراتی داشتیم تا از طریق زیرساخت اورجینیشن انجام دهند.
پورنگ‌نیا ادامه داد: بعد از آن که بارها در جلسات انجمن شرکتهای اینترنتی شرکت کردم و در توضیحات خود به آنها گفتم که به هیچ عنوان دنبال سود نیستیم اما آنها تصورشان این بود که می‌خواهیم مجوزشان را باطل کنیم، در حالی‌که ما نهاد صادر‌کننده‌ی مجوز نیستیم که بخواهیم باطل کنیم یا خیر؛ کل صحبت این بود که ترافیک خود را از گیت‌وی قانونی کشور که زیرساخت است، عبور دهند اما آنها حاضر نشدند و وقتی عملا دیدیم که این کار را نمی‌کنند، اورجینیشن را هم در مزایده گذاشتیم.
وی ادامه داد: مسائل قانونی از قبل پیش‌بینی شده و در اسناد اولیه گفته شده بود که اورجینیشن هم می‌تواند در مزایده اضافه شود؛ شرکت تعاونی تلفا و تفتان برای سپردن تضمین 300 میلیون تومانی بر سر این مزایده با ما به توافق نرسیدند، اما پنج شرکت خصوصی از میان همین 120 شرکت عضو تعاونی آمدند و هریک برای مزایده ترمینیشن هفت میلیارد تومان ضمانت‌نامه گذاشتند و شرکتهای برنده فعالیت خود را از یکم آذر 90 آغاز کرده‌اند.