ITanalyze

هیچ سازمان تروریستی به اندازه داعش در استفاده از اینترنت و برای سربازگیری موفق عمل نکرده است. اما داعش چگونه می تواند از این وسیله به این خوبی استفاده کند، در حالی که زیرساخت های مخابراتی و ارتباطی به حد وسیعی در در مناطق تحت تسلط آنها نابود شده است.
هیچ سازمان تروریستی به اندازه داعش در استفاده از اینترنت و برای سربازگیری موفق عمل نکرده است. اما داعش چگونه می تواند از این وسیله به این خوبی استفاده کند، در حالی که زیرساخت های مخابراتی و ارتباطی به حد وسیعی در در مناطق تحت تسلط آنها نابود شده است.
این پرسش بحث برانگیز را می توان با شرکت های اروپایی در میان گذاشت که اینترنت این منطقه را تامین می کنند و این گروه نیز از طریق اینترنت اهداف تبلیغی خود را در بوق و کرنا می کند. موردی که هنوز مشخص نشده این است که آیا این شرکت ها می دانند در حال انجام دادن چه کاری هستند یا نه. اشپیگل آنلاین با توجه به مدارکی که به آنها دست پیدا کرده، مشخص کرده است که آنها خوب می دانند قضیه از چه قرار است. این مدارک نشان می دهند که این شرکت ها به راحتی می توانستند بلادرنگ و بدون دردسر اینترنت گروه داعش را قطع کنند.
برای مثال اگر لازم بود کسی در عراق و سوریه به اینترنت وصل شود فقط کافی بود که تکنولوژی لازم را از استان هاتای خریداری کند. نقطه ای از ترکیه که بین دریای مدیترانه و مرز سوریه قرار دارد. در محله بازار در مرکز انتاکیه، دستفروشان از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را در بساط خود دارند از قبیل ترشی جات، لباس عروس، اجاق گاز، تخت خواب و وسایل الکترونیکی از جمله همین وسایل الکترونیکی لازم برای دریافت اینترنت. انتاکیه برای هزاران سال محلی برای داد و ستد و تجارت بوده است. این رویه حتی امروز هم ادامه دارد و اجناس مختلفی در این بازار به فروش می رسد.
هزاران بشقاب در بالای خانه های نصب شده و اجازه می دهد که مردم به راحتی به اینترنت دسترسی داشته باشند. در این مدت تجارت اینترنت ماهواره ای در این منطقه به شدت رونق گرفته است. آنها به جای اینکه ارتباط اینترنتی خود را از طریق کابل ها برقرار کنند، تنها به یک بشقاب ماهواره با آنتن دریافت و انتقال و مودم نیاز دارند. نتیجه این می شود که شما به اینترنت پرسرعت دسترسی دارید که سرعت دانلود آن 22 مگابیت بر ثانیه است و سرعت آپلود آن به 6 مگابیت بر ثانیه می رسد. دسترسی به اینترنت از طریق ماهواره آسان است اما اصلا ارزان نیست. در حال حاضر اگر هر سوری قصد داشته باشد تا از این طریق به اینترنت وصل شود، 500 دلار هزینه لازم دارد. هزینه هر بسته اینترنت شش ماه، با حجم نسبتا جمع و جور هم 500 دلار می شود.

یک موهبت
تکنولوژی برای مناطق روستایی که فاقد زیرساخت های لازم هستند یک موهبت به حساب می آید. این تکنولوژی آنها را قادر می سازد تا با دوستان، خانواده و سایر نقاط جهان از طریق ای میل، فیس بوک یا اینستاگرام در ارتباط باشند. برای نیروهای اپوزیسیون و فعالان مدنی و سیاسی در کشورهای غیردموکراتیک، اینترنت وسیله مهم ارتباطی به حساب می آید.
سازمان های امدادرسانی نیز برای هماهنگ کردن کارهایشان از اینترنت ماهواره ای استفاده می کنند. مشکل اما اینجاست که گروه های تروریستی هم به این تکنولوژی متکی هستند و به آنها اجازه می دهد حتی در نقاطی که زیرساخت های ارتباطی وجود ندارد یا به طور کامل از بین رفته است، از این وسیله در حکم ماشین تبلیغاتی خود استفاده کنند. این گروه با این وسیله می تواند اطلاعات خود را جا به جا کند یا اینکه یک حمله را در نقطه ای دیگر طراحی کند.
در انتاکیه، درخواست برای خرید تجهیزات اینترنت ماهواره ای از آن سوی مرزها افزایش قابل توجهی پیدا کرده است. دو نفر از دلالان خرید و فروش تجهیزات ماهواره ای برای اینترنت و تامین پهنای باند آن در این منطقه، هر یک به طور جداگانه 2500 کاربر سوری دارند. با این اوصاف آنها در ماه 100 هزار دلار درآمد دارند. آنها هم تجهیزات و هم خدمات لازم را برای تامین اینترنت فراهم می کنند. البته آنها مدعی اند که این خدمات و تجهیزات را به شرکای خود در سوریه می فروشند و نمی دانند که در سوریه چه کسانی از این خدمات استفاده می کنند. بر این موضوع هم نمی توان چندان خرده گرفت.
فرض بر این است که هر کسی با پول خودش می تواند بشقاب های ماهواره ای برای دریافت اینترنت خریداری و نصب کند. اما این منطقه، منطقه ای است که داعش در آن حاکم است و این گروه نیز به شدت فضای اینترنت مناطق تحت تسلط خود را رصد می کند. در برخی مناطق آنها دسترسی مردم را به اینترنت به طور کامل قطع کرده اند، این در حالی است که در برخی مناطق دیگر آنها از اینترنت استفاده می کنند و حتی شبکه های محلی اینترنت بدون سیم را در برخی نقاط برقرار کرده اند یا اینکه در کافه های تحت نظارت خود اینترنت پرسرعت برقرار کرده اند. اما در مجموع باید گفت این اینترنت بدون اجازه داعش قابل استفاده نخواهد بود.
فعالان سوری مدعی اند که بشقاب های اینترنت ماهواره ای در همه جا دیده می شود: در بام های مراکز رسانه ای داعش و خانه هایی که در آن شبه نظامیان داعشی ساکن هستند.

یک تجارت سودمند
بیشتر بشقاب های ماهواره ای که به سمت خاورمیانه در حرکتند از طریق بندر روتردام هلند، سومین بندر بزرگ دنیا، فرستاده می شوند. سالانه 12 میلیون کانتینر به خاک اروپا قدم می گذارند که در میان آنها هم بشقاب ماهواره و هم مودم دیده می شود. بیشتر این مودم ها و ماهواره ها ساخت خاور دور است و عمده مشتریان آنها هم در پاریس، لندن و لوکزامبورگ است.
شماری از شرکت های توزیع کننده در زنجیره فروش تکنولوژی های مورد نیاز در اینترنت ماهواره ای حضور دارند. در ابتدای این زنجیره عمده اپراتور ماهواره ای اروپا، یعنی «یوتل سَت» حضور دارد که زیر نظر شرکت ارتباطی آوانتای بریتانیا و «SES»  لوکزامبورگ قرار دارد. کمپانی های فرانسوی نیز سالیان سال است که در این تجارت حضوری پررنگ دارند و مشتریان خود را در اقصی نقاط دنیا به خوبی مورد حمایت قرار می دهند. شرکت های توزیع، تجهیزات و امکانات ماهواره ای را از شرکت های بزرگتر خریداری می کنند و آنها دوباره آن را به شرکت های خصوصی می فروشند. آنها همچنین با یکدیگر یا با سایر شرکت ها همکاری می کنند. مثلا در این زمینه می توان به شرکت «ژرمن ست» در شهر شمالی «نوشتاد روبنبرگ» اشاره کرد که با شرکت های اصلی همکاری می کند.
این مورد باری شرکت «ویکتور کوهن» یک تجارت پرسود است، زیرا چند سالی است فعالیت های خود را تا ترکیه گسترش داده است. البته فروش در ترکیه نسبتا کند بوده است برای اینکه ارتباطات ماهواره ای گرانتر از اینترنت در شکل کلاسیک خود یعنی «DSL» است. اپراتورهای ماهواره ای اطلاعات تعداد مشتریان خود را می دانند اما شواهدی وجود دارد که آنها مایل به افشای آن اطلاعات نیستند. به عنوان مثال در ترکیه، هر کس که مایل باشد از اینترنت ماهواره ای استفاده کند باید مشخصات خود را در سازمان مخابراتی این کشور موسوم به «BTK» که اساسا یک نهاد حکومتی است ثبت کند. براساس اطلاعاتی که توسط آژانس های مربوطه صورت گرفته، مشخص شده که 11 هزار نفر در ترکیه در سه ماهه نخست سال 2015 از این طریق به اینترنت وصل می شده اند. رقم به دست آمده نشان می دهد که ترکیه نسبت به مدت مشابه سال گذشته اش تنها با 500 کاربر بیشتر رو به رو بوده است.
اما در سال های 2013 و 2014، شرکت مستقر در نوشتاد به تنهایی بیش از 6 هزار بشقاب ماهواره ای برای دریافت اینترنت به ترکیه صادر کرده است. اطلاعاتی که توسط اشپیگل آنلاین هم جمع آوری شده این موضوع را ثابت می کند. احتمال دارد بیشتر این بشقاب های ماهواره ای برای مدت زیادی در ترکیه باقی نماند و سر از نقطه دیگری درآورد. گمانه زنی ها حاکی از این است که به احتمال فراوان این بشقاب های ماهواره ای سر از سوریه در می آورند و در آنجا نصب و راه اندازی می شوند.
سوریه یک بازار قطعی و پرسود برای دلال های بشقاب های ماهواره ای است، زیرا مردم این کشور هیچ راه دیگری برای دسترسی به اینترنت ندارند. در این شرایط قیمت هر بشقاب به شدت افزایش پیدا می کند و رقم های رد و بدل شده بالاتر می رود.

چه شرکت هایی احتمال دارد بدانند؟
بعید است که کمپانی های دخیل در فروش این بشقاب های ماهواره ای ندانند که دست به دست داعش داده اند و در اهداف آنها شریک شده اند، زیرا آنها می دانند که این بشقاب ها در کدامین نقطه آرام می گیرند. یک منبع اطلاعاتی اشپیگل که در انتاکیه شاهد عینی این مساله بوده می گوید اغلب کسانی که برای خرید بشقاب ها به این بازار سر می زنند، مردانی با محاسن بلند هستند و به یکباره سفارش ده ها تجهیزات ماهواره ای برای دریافت اینترنت می دهند. آنها دست در جیب های گشاد خود می کنند و به طور نقدی پول تجهیزات لازمه را برای دریافت اینترنت پرداخت می کنند. همچنین آنها در سبد کالاهای خود دستگاه های رادیویی با محدوده پوششی چند کیلومتری هم خریداری می کنند.آیا این مدرکی است که مردان داعش از دلال ها، به عنوان وسیله ای برای خرید تجهیزات اینترنتی خود از ترکیه استفاده می کنند؟
اشپیگل آنلاین از تمامی شرکت هایی که در این زمینه حضور جدی دارند درخواست کرد اظهارات خود را شرح دهند، در این میان تنها شرکت «SES» و «یوتل ست» به درخواست اشپیگل آنلاین پاسخ دادند. مقامات شرکت «SES» که یک شرکت لوکزامبورگی است می گویند آنها بشقاب های خود را به پخش کننده های عمده می فروشند و هرگز محصولات خود را به مشتریان انتهایی این زنجیره (داعشی ها) نفروخته اند. مقامات این شرکت تاکید می کنند هیچ اطلاعی ندارند که کاربران تجهیزات آنها داعشی هایی هستند که در سوریه و عراق حضور دارند. این کمپانی می گوید اگر بداند این چرخه در نهایت به جایی ختم می شود که تجهیزات آنها در سوریه آرام می گیرد، این رویه را به تندی متوقف خواهد کرد.
مقامات «یوتل ست» هم در فرانسه با تشریح بیشتر امکانات ماهواره ای خود می گویند پایانه های ماهواره ای مدرن بسیار کوچک و جمع و جور هستند و امکان اینکه استفاده غیرقانونی از آن بشود بسیار پایین است. مقامات یوتل ست می گویند که هیچکدام از خدمات دهندگان آنها در سوریه نیستند و هیچگونه ارتباط مستقیمی با مشتریان نهایی خود ندارند. وکلای شرکت «آوانتی» آلمان نیز از هشدارهای مبهمی صحبت کردند و گفتند که نقل قول هایی وجود دارد که نمی توانند آنها را بیان کنند. اما به نظر می رسد اظهارات آنها هم چنان دور از اظهارات «SES» و «یوتل ست» نباشد.
به طور حتم، برخی از اطلاعات به دلیل مسیر طولانی که این بشقاب ها طی می کند از بین می رود. کمپانی ها می گویند زمانی که یک پخش کننده در انتاکیه یا در شهر دیگری در سوریه، مثلا حلب، محصولات خود را می فروشد، می شود حدس زد که کدام کمپانی این محصول را از اروپا به ترکیه فرستاده است.
ترکیه مهم ترین مسیر انتقال تجهیزات الکترونیک و وسایل مورد نیاز برای ارتباط اینترنتی ماهواره ای محسوب می شود و هزاران دستگاه از این طریق به سوریه انتقال می یابد. به این ترتیب کمپانی های خدمات ماهواره ای و شرکت های واسطه می توانند از محل دقیق کاربران آگاه باشند، هنگام نصب و راه اندازی تجهیزات ماهواره ای و برقراری ارتباط اینترنتی کاربران می بایست مشخصات «جی پی اس» (سامانه موقعیت یاب جهانی) مکان خود را ثبت کنند و چنانچه اطلاعات غلط بدهند ارتباط به خوبی برقرار نمی شود. مختصات «جی پی اس» برخی از دستگاه های منتقل شده به سوریه مربوط به سال های 2015 و 2014 در اختیار اشپیگل آنلاین قرار گرفته است.
این اطلاعات نشان می دهد دستگاه دقیقا در مناطق تحت کنترل گروه دولت خودخوانده اسلامی قرار دارند و بسیاری از آنها در شهر حلب هستند که به طور کامل در اختیار تروریست ها نیست. مختصات ثبت شده از دستگاه های یادشده نشان می دهد که بسیاری از آنها در مرکز اصلی تروریست های داعشی در شهر رقه، همچنین شهرهای الباب و دیرالزور قرار دارند. شمار دیگری از دستگاه هایی که رد آن ها مشخص شده در مناطق تحت تصرف تروریست ها در عراق به ویژه در شهر موصل مستقر شده اند.

[سرعت اینترنت داعش 22 مگابیت بر ثانیه]

چرا کمپانی ها این رویه را متوقف نمی کنند؟
به رغم اینکه این نوع دسترسی به اینترنت در دنیا، جزو دسترسی های پرهزینه است اما این بشقاب ها هواخواهان بسیاری پیدا کرده اند و رشد فروش بالایی دارند. اگرچه بیشتر کمپانی ها اطلاعات درونی شان را آشکار نمی کنند اما اگر یک کمپانی قصد داشته باشد تا ماهواره خود را بر مدار قرار دهد، رقمی بین 300 تا 400 میلیون یورو هزینه در بر دارد. تازه باید از برخی هزینه های دیگر که در طی راه اندازی یک ماهواره به وجود می آید، فاکتور گرفت.
سرمایه گذاری های صورت گرفته در این 15 سالی که اینترنت ماهواره ای باب شده، باعث شده که کمپانی ها به فکر بازگشت سرمایه خود باشند. حالا می شود توضیح داد که چرا اپراتورهای ماهواره ای زیرساخت های لازم را برای داعش فراهم می کنند تا آنها به اهداف پروپاگاندایی خود برسند. برای اپراتورهای ماهواره ای کار چندان سختی نیست که دسترسی این افراد را به اینترنت مسدود کنند. با استفاده از پورتال شبکه «OSS» و تنها با یک کلیک می توان دسترسی آنها را به اینترنت مسدود کرد. همچنین این اپراتورها می توانند به تمامی اطلاعاتی که از این طریق رد حال رد و بدل شدن است دسترسی داشته باشند.
این درست است که اپراتورهای ماهواره ای آرزو دارند به زودی جانشین شبکه های تلویزیونی شوند و آنگونه که «میشل دی روزن» به اشپیگل آنلاین توضیح داد به نظر می رسد این کمپانی ها بیشتر به دنبال دستیابی به اهداف سودطلبانه خود هستند و یا شاید هم آنها نمی دانند که چه کاربرانی پای سرویس های آنها نشسته اند و در حال حاضر نیز این اطلاعات را با مقام های امنیتی اروپایی و آمریکایی در میان گذشته اند. زمانی که این مساله را با مقامات کمپانی ها و مقامات امنیتی مطرح کردیم آنها حاضر به پاسخگویی نبودند. (منبع: هفته نامه صدا - ترجمه حسین موسوی)

کندی سرعت اینترنت در گیلان در انجام کارها اختلال ایجاد کرده‌است.

مفهوم اینترنت پرسرعت زمانی دلچسب است که به راستی قابل لمس باشد اما مدت‌هاست از این مفهوم در گیلان خبری نیست و سرعت اینترنت از سرعت لاک‌پشت نیز پایین‌تر است.

اختلالات اینترنتی موجب می‌شود کاربر سرعت اینترنت و پهنای باند را نسبت به آنچه که گفته می‌شود بسیار کمتر احساس کند و پهنای باند برخلاف تعهد اپراتورها است.

با توجه به اینکه امروزه بیشتر فعالیت‌ها از طریق اینترنت انجام می‌شود نیاز به تکنولوژی هر روز در حال افزایش است، اما مناسب با آن خدمات زیرساختی هنوز مهیا نیست و با کندی شدید سرعت اینترنت مواجه هستیم.

کندی سرعت اینترنت در گیلان به حدی است که موجب اختلال در کار و گرفتن وقت زیاد از کاربر شده و نمی‌توان فعالیت‌ها را به‌هنگام انجام داد.

به گزارش خبرگزاری فارس از رشت گفته می‌شود بخشی از اختلال به وجود آمده از شرکت ارتباطات زیرساخت بوده و یا تجهیزات شبکه دسترسی اکسس است که با کندی و یا قطعی اینترنت مواجه می‌شویم.

رعایت نکردن ضریب به اشتراک‌گذاری پهنای باند توسط اپراتورهای ارائه‌دهنده نیز موجب ضرر کاربر شده و در نتیجه از سرعت دلچسب اینترنت محروم می‌شود.

شهرام شریف - اختلالات اینترنت همانند زخم کهنه‌ای همچنان بر پیکر شبکه ارتباطی کشور قرار دارد و با توجه به رشد دسترسی و افزایش مصرف پهنای باند و نیاز روزافزون کاربران عادی و حرفه‌ای حالا این اختلالات تاثیرهای به مراتب بیشتر و خسارت‌بارتری دارند. تاثیر این اختلالات شاید با تاثیر بهداشتی آلودگی هوا قابل مقایسه نباشد اما خسارت‌های اقتصادی آن کم از یک فاجعه ملی نیست.
در زمانی نه چندان دور که حجم پهنای باند و تعداد کاربران در ایران محدود بود، می‌شد گل آلوده شدن کیفیت اینترنت در ایران را به یک یا دو عامل اصلی نسبت داد. گیرکردن لنگر کشتی‌ها مشهورترین آنها بوده است، اما واقعیت این است که وضعیت شبکه اینترنت در ایران حالا بسیار پیچیده‌تر از آن است که با یافتن یک یا دو عامل اصلی بتوان به رفع آن امیدوار بود.به طور طبیعی کاربران اینترنت در ایران شرکت‌های اینترنتی را  مقصر کیفیت بد  اینترنت خود می‌دانند. شرکت‌های اینترنتی هم شرکت زیرساخت را عامل این نابسامانی می‌دانند. زیرساخت که ساکت‌ترین زیرمجموعه وزارت ارتباطات است در معدود اطلاعیه‌های خود وجود یک مشکل را تایید کرده، ولی همه آنها را به عوامل ( قطعی فیبر جهانی و ... ) نسبت می‌دهد. وزیر ارتباطات و معاونانش هم معمولا اگر وارد بحث اختلالات کیفیت اینترنت شوند به حمایت از زیرمجموعه خود – شرکت زیرساخت – و در مقابل شرکت‌های اینترنتی خصوصی موضع می‌گیرند و کاربران را به شکایت از این شرکت‌ها دعوت می‌کنند.  این چرخه نامطلوب اما فاقد یک عنصر اساسی برای قضاوت است: «اطلاعات» .  در تمام این چرخه،  اطلاعات دقیق از وضعیت کیفیت اینترنت در دسترس عموم قرار نمی‌گیرد به همین دلیل تشکیک در صحت و سقم اظهارنظرهای انجام شده به راحتی صورت می‌گیرد.

شاخص‌های آلودگی کیفیت اینترنت
برای اینترنت هم همانند هر سرویس دیگر، شاخص‌ها تعیین کننده وضعیت آن هستند. خوشبختانه در حوزه تکنولوژی،  دسترسی وسیعی به ابزارهایی برای سنجش میزان نامطلوب بودن وضعیت اینترنت وجود دارد. این ابزارها به مراتب دقیق‌تر و کامل‌تر از ابزارهایی هستند که مثلا در زمینه سنجش آلودگی هوا به کار می‌روند. مشکل اصلی اما این است که بخش عمده این ابزارها نیازمند قرارگیری در محل‌های مختلف از جمله سرچشمه ورود اینترنت به کشور، Core شبکه داخلی، نحوه توزیع ترافیک، وضعیت بخش دسترسی (شرکت‌های اینترنتی و اپراتورهای موبایل) و مواردی از این دست است. خوشبختانه باید گفت چنین  ابزارهایی برای مانیتورینگ هم اکنون در همه این نقاط وجود دارد و اتفاقا رگولاتوری (سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی ) آن را در اختیار دارد، هر چند بنا به مصالح سازمانی یا هر دلیل دیگر حاضر به انتشار عمومی آنها نیست. با این حال می‌توان با توجه به اظهار نظرهای متخصصان مهم‌ترین شاخص‌های تعیین کیفیت اینترنت را  به شکل زیر برشمرد.

پهنای باند اینترنت و غیر اینترنت
کمبود پهنای باند یک شاخص اصلی در تعیین کیفیت اینترنت است. بحث درباره میزان پهنای باند در کشور و نحوه توزیع آن همواره یکی از جنجالی‌ترین بحث‌های حوزه تکنولوژی بوده است. در حالی که وزرای ارتباطات دولت احمدی نژاد چندان اعتقادی به توسعه پهنای باند نداشتند با روی کارآمدن روحانی موضوع  توسعه پهنای باند و جبران کمبودهای گذشته در دستور کار قرار گرفت با این حال فشارهای زیادی بر وزارت ارتباطات و شرکت زیرساخت همچنان برای توسعه پهنای باند وجود دارد. طرفداران شبکه ملی اطلاعات در برخی نهادها مانند مجلس فشار زیادی برای عدم افزایش پهنای باند اینترنت ( در ازای تاکید بر پهنای باند داخلی) وارد کرده‌اند. با این حال رشد پهنای باند طی این دو سال بسیار قابل توجه است؛ هر چند به نظر می‌رسد رشد دسترسی به اینترنت از میزان رشد پهنای باند بیشتر باشد. طی هفته‌های اخیر شرکت‌های اینترنتی از کمبود پهنای باند سخن گفته‌اند؛ هر چند برخی خبرها حاکی است افزایش پهنای باند و جبران کمبودها همچنان در دستور کار وزارت ارتباطات قرار دارد.

مدیریت ترافیک
بحث مدیریت ترافیک اینترنت را هم می‌توان به شاخص‌های آلایندگی کیفیت اینترنت افزود.  اگر 15 سال قبل تنها یک مسیر ارتباطی اینترنت در کشور وجود داشت حالا 21 درگاه بین‌المللی اینترنت ایران را تامین می‌کنند. بحث چگونگی مدیریت خطوط اینترنتی از چالش‌های اصلی بخش‌های فنی شرکت‌های اینترنتی است. در بین شرکت‌های اینترنتی هم اکنون خطوطی تحت عنوان خوب و بد وجود دارد که کیفیت هر کدام متفاوت است. منظور از خطوط، پهنای باندی است که از طریق هرکدام از خطو‌ط STM1 به شرکت‌های اینترنتی فروخته می‌شود ( هر STM1 برابر با ظرفیت 150 مگابیت است ) .  مدیران فنی شرکت‌ها اعتراض دارند که برخی از این خطوط مسیریابی یا به اصطلاح ترانزیت بین‌المللی بهتری دارند و چون انتقال را سریع‌تر انجام می‌دهند خطوط بهتری تلقی می‌شوند. در مقابل خطوطی که از مسیرهای دورتری به سمت مقصد مسیریابی می‌شوند، باعث کندی و از دست رفتن بسته‌ها ( Packet Lost) می‌شوند. این همان چیزی است که به تجربه کارنکردن اینترنت توسط کاربران منتهی  می‌شود. به رغم قیمت یکسان همه این خطوط، توزیع آنها در کشور در اختیار شرکت زیرساخت قرار دارد و به شکل تصادفی صورت می‌گیرد. از طرف دیگر در بسیاری اوقات جابه‌جایی‌های مداوم در نوع ترانزیت ترافیک دیده می‌شود که مشخص است توسط شرکت زیرساخت صورت می‌گیرد. به گفته برخی مدیران فنی شرکت‌های اینترنتی یک عامل نامطلوب همین عدم ثبات در خطوط ارتباطی است.

دردسرهای ترانزیت
در مورد ترانزیت  ( پهنای باند ) و مشکلات ناشی از آن شرکت زیرساخت همواره سکوت کرد، اما مشخص است موضوعات مختلف و به خصوص تحریم، دسترسی شرکت اول و نقطه تماس اینترنت ایران با دنیا را دچار مشکلات زیادی کرده است. هنوز بسیاری از لابی‌های رسانه‌ای و سیاسی در دنیا روی شرکت‌های بزرگ اینترنتی آمریکایی فشار زیادی وارد می‌کنند که به ایران پهنای باند نفروشند. دو ماه قبل خبری در برخی رسانه‌های آمریکایی منتشر شد که اپراتور بزرگ تامین کننده پهنای باند به نام GTT از طریق یک شرکت در دبی به نام  Gulf Bridge International  یک مسیر ترانزیت اینترنت برای ایران ایجاد کرده است. در همان خبر انتقاد زیادی نسبت به این شرکت آمریکایی برای دور زدن تحریم‌ها علیه ایران صورت گرفته بود. مشخص است که همانند مشابه مشکلاتی که سایر بخش‌های اقتصادی کشور در زمان تحریم داشتند، پهنای باند اینترنت هم باید از مسیرهای ناهموارتر تامین می‌شد و به همین دلیل لزوما همواره کیفیت در اولویت نمی‌توانست باشد. شاید بتوان امیدوار بود با فراهم شدن فضای رفع تحریم‌ها دسترسی به مسیرهای ترانزیتی هموارتر، به بهبود بخشی از مشکلات اینترنت در ایران منجر شود.

مشکلات  داخلی
طبیعتا نمی‌توان کیفیت اینترنت را از مشکلات دسترسی داخلی جدا دانست. قطعا بخشی از مشکلات ناشی از شبکه نگهداری داخلی یا شبکه فنی شرکت‌های اینترنتی است. نکته اصلی اما این است که اطلاعات دقیق و واضحی از وضعیت این اختلالات در دسترس کاربران قرار ندارد. نهادهایی مثل رگولاتوری دسترسی کاملی به این اطلاعات دارند، اما تنها در صورت شکایت کاربران حاضر به پیگیری می‌شوند و در نهایت هم این اطلاعات را برای کاربر فاش نمی‌کنند. انتشار شفاف اطلاعات قطعی و اختلال و دلایل آنها می‌تواند یک راه حل برای شناسایی دقیق ضعف‌ها و مشکلاتی از این دست باشد. شبکه‌های مانیتورینگ که اطلاعات آنها در دسترس همه کاربران باشد، می‌تواند باعث از بین رفتن تمام بحث‌ها و حاشیه‌های مربوط به دلایل مشکلات اینترنت در کشور باشد. (منبع:دنیای اقتصاد)

معاون سازمان فناوری اطلاعات حداقل سرعت دسترسی کاربران در شبکه ملی اطلاعات را برای دریافت خدمات و محتواهایی چندرسانه ای ۲ مگابیت بر ثانیه عنوان کرد و از انتقال سرورهای جهانی به ایران خبر داد.

علی اصغر انصاری در گفتگو با خبرنگار مهر، در مورد کاربردهای شبکه ملی اطلاعات و زمان دریافت خدمات این شبکه از سوی کاربران خانگی، اظهار داشت: برای استفاده از زیرساخت های شبکه ملی اطلاعات، در حال حاضر در بخش دولت الکترونیک از سوی دستگاههای اجرایی و بانک ها با توجه به تکالیف برنامه پنجم توسعه، اقدامات بسیار خوبی صورت گرفته و به مرحله بهره برداری رسیده است که مردم از آنها استفاده می کنند.

وی اجرای این طرح را باعث صرفه جویی در وقت و انژری مردم و نیز شفافیت و کاهش هزینه ها و سرعت در خدمات رسانی دولت، عنوان کرد و گفت: در بخش عمومی شبکه ملی اطلاعات، پوشش دسترسی کاربران افزایش یافته و امکان دسترسی پرسرعت در سراسر کشور وجود دارد.

انصاری در مورد حداقل سرعت دسترسی کاربران در شبکه ملی اطلاعات تاکید کرد: کاربران عادی برای دریافت خدمات و محتواهای چند رسانه ای در شبکه ملی اطلاعات، سرعت حداقل ۲ مگابیت بر ثانیه را خواهند داشت که این میزان سرعت با توجه به فناوری های جدید، متناسب با درخواست کاربران قابل افزایش خواهد بود.

وی با اشاره به اقدامات شرکت ارتباطات زیرساخت و سایر اپراتورها گفت: پیش بینی می شود که از اواسط سال آینده، کیفیت دسترسی کاربران رفته رفته از سطح فعلی به سطح استاندارد نزدیک شود.

معاون توسعه شبکه ملی اطلاعات اظهار امیدواری کرد که با توسعه ظرفیت های شبکه ملی اطلاعات در تمام لایه ها، کیفیت نیز برای مردم ملموس باشد.

وی انتقال میزبانی سایتها به کشور و افزایش ظرفیت میزبانی را نیز در متعادل کردن قیمت اینترنت و افزایش کیفیت خدمات موثر عنوان کرد و گفت: این روند با توسعه زیرساخت ادامه خواهد یافت و به طور قطع مردم برای دریافت خدماتی که ترافیک بیشتری دارد، رفته رفته با تسهیلات بیشتری روبرو خواهند بود.

انصاری به انتقال کپی سرورهای جهانی اینترنت به داخل کشور به عنوان یکی از اقدامات مدنظر سازمان فناوری اطلاعات برای افزایش سرعت اینترنت کاربران اشاره کرد و گفت: در سال جاری و با مذاکراتی که داشتیم موفق شدیم کپی یکی از این سرورها که متعلق به سازمان RIPE (سازمان اختصاص منابع اینترنتی) بود را به عنوان K-Root به داخل کشور منتقل کنیم، اگر لازم باشد یک یا دو عدد دیگر از این سرورهای DNS را نیز به کشور و در بخش زیرساخت منتقل و نصب خواهیم کرد.

معاون سازمان فناوری اطلاعات مهمترین کاربرد و تاثیر وجود چنین سرورهایی را در کشور، افزایش سرعت و کاهش تاخیر درخواست های کاربران برای دریافت آدرس مقصد و مسیریابی با سایت های مورد تقاضایشان اعلام کرد.

رئیس مرکز تحقیقات مخابرات ایران گفت: استفاده از شبکه‌های توزیع محتوا (CDN) به عنوان راهکاری برای حل مشکل توزیع محتوا به کار گرفته شده است.

به گزارش خبرنگار مهر، محمد خوانساری در همایش «تبیین راهکارهای توسعه شبکه توزیع محتوای دیجیتالی» که امروز (یکشنبه) از سوی سازمان فناوری اطلاعات ایران در مرکز تحقیقات مخابرات ایران برگزار شد، به گسترش اینترنت و افزایش محتوای این شبکه اشاره کرد و گفت: برآوردها نشان می‌دهد محتوای ویدئویی در دنیا طی هفت سال اخیر با رشد چندین برابری مواجه بوده است. بر این اساس این حجم از محتوا نیازمند توسعه پهنای باند و زیرساخت شبکه‌ای است تا بتواند خدمات با کیفیتی را در اختیار کاربران قرار دهد.

وی با بیان اینکه شبکه‌های توزیع محتوا در راستای کاهش تاخیر در ارائه خدمات اینترنت از مبدأ و مقصد و افزایش رضایت کاربران و خدمات با کیفیت بالا تعریف شده‌اند، گفت: هم‌اکنون بیشترین سود شبکه‌های توزیع محتوا مربوط به آمریکای لاتین است و اروپای غربی، آسیا پاسیفیک، آفریقا، خاورمیانه و اروپای شرقی در رده‌های بعدی قرار دارد.

خوانساری با اشاره به لزوم بهینه‌سازی استفاده از پهنای باند برای افزایش کیفیت و سرعت اینترنت در کشور، گفت: استفاده از شبکه‌های توزیع محتوا (CDN) به عنوان راهکاری برای حل مشکل توزیع محتوا به کار گرفته شده است که با ایجاد این شبکه‌ها، سرعت اینترنت افزایش یافته و کاربران می‌توانند با تاخیر کم و سرعت قابل قبول از روی یک سرور در شبکه خانگی، به تمامی محتواهای درخواستی خود دسترسی یابند.

رئیس پژوهشگاه فناوری اطلاعات و ارتباطات با اشاره به فعالیت‌های این پژوهشگاه در زمینه خدمات توزیع محتوا، گفت: این پروژه در فاز مطالعاتی از سال ۹۱ در دستور کار این پژوهشگاه قرار گرفته است و طراحی این شبکه و بهینه‌سازی پهنای باند در سال ۹۳ عملیاتی شده است.

وی با تاکید بر اینکه مرکز تحقیقات مخابرات ایران، فعالیت‌هایی را از جمله توسعه جویشگر بومی، عرضه محصولات آموزشی الکترونیکی و دولت الکترونیک و توسعه خدمات محتوای دیجیتال اجرایی کرده است، گفت: پیشنهاد می‌کنیم طرح توسعه محتوای بومی با مدیریت مرکز تحقیقات مخابرات و با تمرکز بر همکاری با نخبگان جوان دانشگاهی، عامه مردم و اپراتورها اجرایی شود.

خوانساری بر بالا بردن دانش فنی تولید محتوا در ایجاد برندهای کارآفرینی و بهره بردن از نخبگان ایرانی خارج از کشور تاکید کرد و گفت: با توجه به شکاف عمیق فناوری در حوزه توزیع محتوا در ایران نسبت به کشورهای جهان، انجام پروژه‌های تحقیقاتی در این خصوص بسیار راهگشا خواهد بود.

وی گفت: دانشگاه‌های ایران در زمینه شبکه‌های توزیع محتوا بسیار فعال هستند اما توسعه خدمات توزیع محتوا به علت عدم وجود برند ملی با مشکل مواجه است که در این زمینه انجام پروژه‌های تحقیقاتی می‌تواند علاوه بر افزایش سواد اطلاعاتی در این زمینه در خصوص توسعه این بخش نیز راهگشا باشد.

رئیس پژوهشگاه فناوری اطلاعات و ارتباطات با تاکید بر اینکه خدمات شبکه‌های توزیع محتوا در کشور باید استانداردگذاری و سطح‌بندی شود، گفت: در این زمینه مرکز مخابرات ایران با سازمان تنظیم مقررات ارتباطات طرحی را پیش می‌برند.

به گزارش مهر، در این همایش نخستین شبکه توزیع محتوای عمومی، شتاب‌دهنده وب و سامانه امنیت ابری در ایران توسط یک استارتاپ و با حمایت سازمان فناوری اطلاعات ایران معرفی شد که قرار بود رونمایی آن با حضور وزیر ارتباطات انجام گیرد اما محمود واعظی در این همایش حضور نیافت.

وزیر ارتباطات برای اولین بار یکی از شاکیان سرویس‌های اینترنتی کشور را که ظاهراً در کلاف سر در گم اختلالات شرکت زیرساخت و شرکت‌های اینترنتی گیر افتاده، به سامانه تلفنی ۱۹۵ ارجاع داد و به او گوشزد کرد که حتما عنوان کن،در شبکه اجتماعی وزیر پیغام گذاشتم.

به گزارش تسنیم، بالغ بر یکی دو هفته می‌شود که برخی سرویس‌های اینترنتی نظیر شبکه اشتراک عکس و فیلم اینستاگرام با اختلالات متعددی نظیر کندی در باز شدن صفحات، از دسترس خارج شدن کلی سرویس و باز نکردن بخش عمده‌ای از عکس‌های بدون مورد اخلاقی مواجه شده است.

پیش از این برای اولین بار سامانه فیلترینگ هوشمند روی این شبکه اجرایی شد و از همان زمان سرعت بارگذاری محتوای این شبکه پر استقبال جهانی با افت شدید روبرو شد؛ هر چند که اجرای فیلترینگ هوشمندانه چندان هوشمند هم نبوده و عکس‌های بدون مورد خاصی فیلتر گسترده شده در حالیکه برخی پیج‌های مستهجن همچنان باز است.

با این حال، ظاهرا پای اختلالات به اینترنت هم باز شده و صفحه اجتماعی وزیر ارتباطات مورد انتقادات بسیاری از جمله دلایل اختلال در زیرساخت، چرایی تأمین انحصاری پهنای باند توسط شرکت زیرساخت، دلیل پاسکاری توپ اختلالات در زمین شرکت زیرساخت و اپراتورهای اینترنتی و... قرار گرفته است.

یکی از کاربران کلوب خطاب به محمود واعظی گفته است:

"آقای وزیر ارتباطات الان یک هفته‌ای می‌شود که اینترنت مختل شده است؛ چندین بار از شرکت‌های وب درباره دلیل چنین موضوعی جویا شدم که فرمودند مشکل از زیرساخت است. آنان معتقدند گیت‌وی‌های خروجی کشور مشکل دارند.

آقای وزیر قرار بود آخر این ماه (آذر) پهنای باند دو برابر بشه، این بود وعده شما؟"

وزیر ارتباطات برای اولین بار پیج اجتماعی خود را ملاک رسیدگی به امور قرار داده و در پاسخ گفته است:

"دوست عزیز در روزهای اخیر هیچگونه مشکل یا اختلال سراسری که زمینه پایین آمدن کیفیت اینترنت نسبت به گذشته شود، نداشتیم. در نتیجه این یک بهانه یا توجیه است.

ضمنا شما در صورت داشتن شکایت یا دریافت پاسخ‌های این چنینی از طرف شرکت ارایه کننده خدمات اینترنتی که دلایل افت کیفیت مجموعه خود را به موضوع پهنای باند نسبت می‌دهند با سامانه تلفنی 195 تماس گرفته و موضوع را در میان بگذارید.

لطفاٌ به کارشناسان آن سامانه اعلام نمایید که موضوع را در این شبکه اجتماعی و در این صفحه مطرح نموده و برای بررسی و دریافت دلایل واقعی به آن سامانه معرفی شدید. بنده را در جریان پیگیری قرار دهید."

همین پاسخگویی موجب شد تا کاربری دیگر با زبانی خودمانی‌تر به گفت‌وگو با وزیر ارتباطات بپردازد.

او اینطور نوشته است:

" جناب وزیر پاسخگو (البته از شخصی که کامنت‌ها رو می‌گذارد می‌خواهم این را هم اگر می‌تواند جواب دهد). چرا می‌گویید مشکل نداریم؟ مگر فرق می‌کند؟

فرض کنیم شما می‌خواهید مشکل را بیندازید گردنISPها، مگر ISP دلش می‌خواهد برای خودش اختلال درست کند؟ او دارد سودش را از همین فروش در می‌آورد، چرا باید اختلال ایجاد کند؟ مگر غیر از شرکت زیرساخت، چه کسی پهنای باند کشور را تامین می‌کند؟ مگه انحصارش دست شما نیست؟ "

محمود واعظی این بار، چنین پاسخ داد:

"دوست عزیز بنده هیچ وقت نگفتم مشکل نداریم و همه چیز عالی و استاندارد است، بنده در پاسخ به کامنت‌هایی که در آن گفته شد "زیر ساخت باز مختل شده آقای وزیر" و "می‌گویند گیت‌وی‌های خروجی مشکل دارد" عرض کردم که در حال حاضر اختلالی به بنده گزارش نشده است و از نظر زیرساختی مشکلی وجود ندارد.

وقتی اختلال از حوزه زیرساختی نباشد یا به عبارتی اختلال سراسری یا منطقه‌ای نداشته باشیم پس مشکل احتمالی مربوط به بخش توزیع است. البته هیچ وقت شرکت یا اپراتوری به عمد ایجاد اختلال نخواهد کرد و در حوزه فناوری وقوع اختلال‌های موقتی امری کاملا طبیعی است که باید بررسی و رفع گردد.

بهتر است نگاه‌مان به مسایل اطراف منصافانه‌تر باشد و همواره جنبه‌های مثبت یک ماجرا را ببینیم."

مریم آریایی - افزایش ظرفیت اینترنت کشور و جهش سرعت اینترنت وعده‌هایی است که از ابتدای دولت یازدهم بارها و بارها از سوی وزیر ارتباطات و شرکت ارتباطات زیرساخت مطرح شده و حتی آمارهای اعلامی هم حکایت از این جهش و افزایش سرعت دارد اما آنچنان که واعظی در آغاز راه گفته بود همانطور که سرعت اینترنت با دستور بالا نمی‌رود انگار با آمار هم بالا نمی‌رود و هر بار این افزایش ظرفیت اعلامی به دلیلی برای کاربران محسوس نیست.

تاکید بر اینکه وضعیت اینترنت در شأن مردم ما نیست و به دنبال آن وعده افزایش سرعت اینترنت وعده‌ای است که بارها و از ابتدای کار از سوی مدیران ICT کشور مطرح شده است. مواضع وزیر ارتباطات از همان ابتدا درباره وضعیت اینترنت، کاربران را به ایجاد انقلابی در این زمینه امیدوار می‌کرد. واعظی حتی در روز رأی اعتماد و پیش از آن هم مهم‌ترین برنامه خود را افزایش سرعت اینترنت و تلاش برای گسترش دسترسی خانوار ایرانی به اینترنت پرسرعت عنوان کرد. در شهریور ماه سال 92، وزیر، زمان مشخصی را برای عمل به تعهداتش اعلام کرد و گفت که امیدواریم طی 18 ماه آینده فعالیت‌های خوبی در زمینه اینترنت عملیاتی شود. بر اساس اعلام واعظی از زمان تصدی او در وزارت ارتباطات تا همان زمان یعنی یکی دو ماه بعد تلاش شده که ۲۰ گیگابایت در بخش بین‏الملل و ۱۵ گیگابایت در بخش داخلی پهنای باند افزایش داده شود زیرا پهنای باند در کشور ۷۲ گیگابایت بوده و باید این رقم افزایش پیدا کند. دو برابر شدن سرعت اینترنت این‌بار در یک برنامه 100 روزه قول دیگر وزیر در آن مقطع بود.

سر رسید وعده‌ها و نمودارهایی که بالا می‌رفتند

100 روز،18 ماه و یا دو سالی که بارها و بارها در آن، خبر از افزایش پهنای باند رسید اما هر بار دلیلی برای باقی ماندن کندی اینترنت پشت‌بند آمارهای مربوط به افزایش سرعت بیان می‌شد. یکی از نخستین دلایلی که برای محسوس نبودن افزایش پهنای باند برای کاربران در ابتدا مطرح شد این بود که با وجود واگذاری پهنای باند شرکت‌های ارایه‌کننده اینترنت مشترکان جدیدی را ثبت‌نام کرده‌اند و به همین دلیل پهنای باند اضافه شده به جای آن که برای بهبود وضعیت کاربران قبلی صرف شود برای جذب کاربران جدید استفاده شده است. اما اتفاقی که همیشه می‌افتاد این بود که به موازات وعده‌های افزایش سرعت اینترنت توجیهاتی هم برای ملموس نبودن این افزایش ظرفیت برای کاربران و دلیلی برای تدوام کندی‌ها بیان می‌شد.

در مقطعی دیگر دلایل این کندی و اینکه چرا افزایش سرعت به کاربران نمی‌رسد از زبان وزیر اینطور بیان شد که در حال حاضر امکاناتی که برای افزایش سرعت تهیه شده به مراکز دانشگاهی، تجاری و عمومی اختصاص داده خواهد شد، به عبارت دیگر در مرحله‌ اول مراکز عمومی در اولویت هستند و طبیعی است که در مراحل بعدی بخش خانگی مورد توجه قرار خواهد گرفت. او افزایش سرعت اینترنت را مشروط به راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات کرد، اظهار نظری که حکایت از این داشت که کاربران خانگی حالا حالاها نباید انتظار افزایش سرعت اینترنت را داشته باشند.

 در دیماه سال ۹۲ بود که وزیر ارتباطات در صفحه خود در شبکه‌های اجتماعی داخلی وعده داد: تا پایان امسال سرعت اینترنت افزایش پیدا کند. او البته تاکید کرد که سرعت اینترنت با دستور بالا نمی‌رود و گفت که همکاران من به گونه‌ای پروژه را تعریف کرده‌اند که گام به گام هم کاربران جدید و هم کاربران قدیمی سرعتشان زیاد شود.

وزیر مهلت دوساله خواست

دوبرابر کردن سرعت اینترنت قولی بود که وزیر به خود و مخاطبانش آن روز یادآوری کرد و گفت که من قول داده‌ام که سرعت اینترنت را دو برابر کنم و روی قول خودم هستم. یک فرصت دوساله به من بدهید تا مشکلات را حل کنم.

حالا اما دو سال از آن وعده دوبرابری گذشته و مهلت دو ساله‌ای که وزیر برای عمل به وعده خود خواسته بود پایان یافته و نکته مثبت ماجرا این است که وزیر روی قول خود ایستاده گرچه سرعت بر هر دلیلی برای ما محسوس نیست و همچنان برای ما کاربران ایرانی آرزویی دست‌نیافتنی است و باید به خانه‌های پایین جدول سرعت اینترنت در دنیا اکتفا کنیم.

آنچنان که اتحادیه جهانی مخابرات گزارش جهانی سرعت اینترنت در سال ۲۰۱۵ را منتشر کرد و ما همچنان انتظار نداشتیم در جرگه پرسرعت‌ترین‌ها باشیم و در جایگاه ۹۱ این جدول قرار گرفتیم؛ یعنی درست پایین‌تر از کشورهایی مانند سورینام، سنت‌لوسیا (کشوری در دریای کاراییب در آمریکای جنوبی)، سیشل، آفریقای جنوبی، پاناما و اکوادور؛ اما در هر حال جای امیدواری بود چون نسبت به رتبه 99در سال ۲۰۱۰ میلادی، ۸ پله صعود کرده‌ایم که نشان از بهبود سرعت اینترنت دارد.

یک وعده جدید با سررسید زودهنگام

حالا وزیر ارتباطات می‌گوید که پهنای باند داخل کشور در دو سال اخیر نسبت به کل سال‌های قبل ۴ برابر شده است بر همین اساس وعده می‌دهد که تا یک ماه و نیم آینده ضریب پهنای باند اینترنت در کشور از 2 هزار گیگابایت بر ثانیه فعلی به 4 هزار گیگابایت بر ثانیه افزایش می‌یابد. به عبارت دیگر تا پایان آذرماه سال جاری آنگونه که ذکر شد سرعت اینترنت کشور با دو برابر رشد شاهد جهشی صد در صدی خواهد بود که این میزان تغییر به حدی نیست که برای کاربران ملموس نباشد.

در تیر ماه گذشته واعظی در صفحه شخصی خود در پاسخ به نظرات بسیاری از کاربران در خصوص اختلالات اینترنت و کندی دسترسی به آن گفته بود: افزایش پهنای باند اینترنت تنها یکی از پارامتر‌های مهم حل مشکلات این بخش است و پارامترهای بعدی در این ماجرا این است که این پهنای باند چگونه توزیع می‌شود.

یکی از توجیهاتی که برای محسوس نبودن افزایش ظرفیت اینترنت برای کاربران مطرح می‌شود این است که به دلیل سرعت ورود تجهیزات، برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های جدید و وابسته به اینترنت، حجم مصرف اینترنت در کشور به شدت بالا رفته است و به گفته وزیر کاربری که تا پیش از این، ممکن بود یک گیگابایت ماهانه مصرف اینترنت داشته باشد هم اکنون مصرفش به ۲ یا ۴ گیگابایت در ماه رسیده است.

از سوی دیگر فروشندگان اینترنت هم تغییر رویکرد کاربران ایرانی دراستفاده از اینترنت پرسرعت را دلیل بقای این کندی عنوان می‌کنند. آنها می‌گویند که با وجود افزایش دوبرابری ظرفیت پهنای باند اینترنت، در حوزه بستر انتقال با مشکل مواجه‌ایم.

افزایش سرعتی که به کاربر نمی‌رسد

حالا قرار است آنچنان که مدیران ICT کشور وعده می‌دهند تا پایان ماه جاری سرعت اینترنت 100 درصد دیگر هم جهش پیدا کند اما پیش از به موعد رسیدن این وعده علت عدم لمس این تغییرات سرعت از سوی مسوولان وزارت ارتباطات در حال آماده‌سازی است.

چنانکه جهانگرد، معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات میزان مصرف ترافیک ارتباطی از سوی کاربران ایرانی را پرشتاب عنوان کرده و می‌گوید: هم اکنون شتاب تعداد اتصالات کاربران به شبکه از شتاب توسعه شبکه پیشی گرفته است، با وجود افزایش ظرفیت شبکه اما شتاب اتصال کاربران به حدی بالا است که شاهد هستیم هرچه شبکه توسعه می یابد بازهم متوسط دسترسی کاربران، افزایش نمی یابد. او می‌گوید: شمار کاربران اینترنت پرسرعت ADSL از ۳ میلیون نفر در دو سال قبل به ۱۱ میلیون اتصال افزایش یافته است، اما با این وجود نسبت متوسط دسترسی کاربران به اینترنت با توسعه این شبکه کامل نشده است.

تغییر رویکرد کاربری و شتاب تعداد اتصالات البته موضوعی است که در زندگی روزمره ما محسوس است و اغلب کاربران اینترنت هم این موضوع را تایید می‌کنند که زمانی حداکثر استفاده از اینترنت به علت کندی فاحش سرعت آن سر زدن به چند سایت و چک کردن ایمیل بود، اما حالا بسیاری از کاربران چندین دستگاه برای اتصال به اینترنت دارند، همزمان در چندین شبکه اجتماعی عضو هستند و همزمان در گوشی‌های هوشمند خود فایل‌های ویدیویی بیشتری منتقل کرده و از چندین پیام‌رسان موبایلی استفاده می‌کنند و میزان استفاده و به روزرسانی نرم‌افزارهایشان نسبت به گذشته بیشتر شده است. شرایط فعلی اما شرایط خاص و ویژه ما نیست و غیرقابل پیش‌بینی هم نبوده و به همین دلیل با کلی‌گویی مدیران نمی‌توان کاربران را مجاب به تحمل کندی اینترنت علی‌رغم آمارهایی که روز به روز بالاتر می‌روند کرد. بنابراین به نظر می‌رسد تاثیر آن در عدم تحقق وعده افزایش سرعت باید از سوی نهادهای مستقل و نه خود وزارت ارتباطات بررسی علمی و آماری شود.

با تمام اقدامات انجام شده و افزایش ظرفیت پهنای باند کشور اما همچنان سرعت و کیفیت اینترنت در شان کاربران ایرانی نیست و در عین حال هیچ وعده‌ای هم برای بهبود کیفیت کاربران را امیدوار نکردهU چرا که بعد از آن دلیلی هم برای باقی ماندن مشکل کندی اینترنت کاربران بیان شده و همچنان وعده‌ها مشروط می‌ماند. دلیل اخیر یعنی افزایش کاربری و تغییر عادات کاربران هم نافی مسوولیت بهبود و تحقق وعده ارتقای سرعت نیست.

حالا اما کاربران نمی‌دانند برای افزایش سرعت منتظر شبکه ملی اطلاعات باشند و بروند دنبال اینکه این شبکه چه زمانی راه‌اندازی می‌شود، به وعده‌ها اعتماد کنند و تا پایان همین ماه منتظر بمانند و یا دلیل کندی اینترنت را در خود جستجو کنند و عادات کاربری را تغییر دهند و بی‌خیال تغییرات تکنولوژی شده و استفاده تجهیزات جدید را برای خود محدود کنند و یا  دست آخر بپذیرند که قرار نیست سهمی از آمارهای امیدوارکننده به آنها برسد. 

نتایج یک بررسی نشان می‌دهد متوسط سرعت اتصال به اینترنت پرسرعت در جهان با رشد ۱۴ درصدی در سه ماهه سوم سال ۲۰۱۵ در مقایسه با مدت مشابه سال قبل به ۵.۱ مگابیت در ثانیه رسیده است.

بر همین اساس تنها ۵ درصد از کاربران اینترنت در دنیا با سرعت ۲۵ مگابیت در ثانیه یا بیشتر به اینترنت متصل می شوند.

گزارش ۶۰ صفحه‌ای Akamai در مورد سرعت اتصال به اینترنت در کشورهای مختلف جهان نشان می‌دهد متوسط سرعت اتصال به اینترنت نسبت به سه ماهه دوم سال ۲۰۱۵ حدود ۰.۲ درصد افزایش نشان می دهد.

بر طبق این گزارش کره جنوبی با متوسط سرعت اتصال ۲۰.۵ مگابیت در ثانیه در رتبه اول و سوئد و نروژ با سرعت اتصال ۱۷.۴ و ۱۶.۴ مگابیت در ثانیه در رتبه های دوم و سوم هستند.

رتبه های چهارم و پنجم و ششم با سرعت های اتصال، ۱۶.۲، ۱۵.۸ و ۱۵.۶ مگابیت در ثانیه متعلق به کشورهای سوییس، هنگ کنگ و هلند است. رتبه های هفتم تا دهم هم مربوط به کشورهای ژاپن، فنلاند، لاتویا و جمهوری چک است.

بخشی از این گزارش به بررسی میزان استفاده از آدرس اینترنتی جدید IPv۶ اختصاص یافته و از پیشگامی کشورهای اروپایی در این حوزه خبر می دهد. بر همین اساس بلژیک، سوییس و آمریکا با اختصاص ۳۵، ۲۰ و ۱۸ درصد از آدرس های اینترنتی خود به IPv۶ در رتبه های اول تا سوم هستند و پرو، آلمان، پرتغال، لوکزامبورگ، یونان، استونی و چک در رتبه های چهارم تا دهم هستند.

به گزارش فارس، در این گزارش به رشد ۱۸۰ درصدی حملات DOS در سه ماهه سوم سال ۲۰۱۵ نسبت به مدت مشابه سال قبل هم اشاره شده و موسسات مالی، صنعت رسانه ای و تفریحی ، بخش دولتی و بخش هتل و مسافرت چهار هدف اصلی این حملات دانسته شده اند.

گفتنی است در گزارش مذکور هیچ اشاره‌ای به نام ایران وجود ندارد، اما در گزارش های قبلی این شرکت سرعت اتصال به اینترنت همراه در ایران بررسی شده و کشورمان با سرعت اتصال ۰.۹ مگابیت در ثانیه در قعر جدول و پایین تر از تمامی ۵۴ کشور مورد بررسی قرار گرفته بود.

سرعت لاک‌پشتی اینترنت در لرستان به معضلی جدی در این استان تبدیل‌شده است وپای صحبت‌ هرکدام از کاربران که می‌نشینی از سرعت‌ پایین و قطعی مستمر آن گلایه دارند.

علی شمیرانی - یکی از راه‌های حل مسایل و مشکلات، تکذیب آنهاست. به این شکل که اگر عده‌ای ولو شبانه روز بگویند و بنویسند که فلان مشکل وجود دارد، یک مسوول می‌تواند به راحتی آن را رد کرده و از اساس موضوع را یک ادعای بی اساس دانسته و یا حتی پا را فراتر نهاده و معترضان را به سیاه‌نمایی متهم کند.

به هر ترتیب سیاست تکذیب‌درمانی یکی از راه‌های گریز از حل مسایل است و اگر هم انبوهی از اخبار و شکایت‌ها واصل شود، برای آن هم به قول خارجی‌ها پلن B و راه‌کاری وجود دارد به نام استثنا خواندن مشکلات واصله!

مدت‌های طولانی است که کاربران اینترنت در کشور از کاهش ناگهانی اعتبار اینترنت حجمی خود ناراحت بوده و از کم‌فروشی برخی شرکت‌های اینترنتی گله‌مند هستند.

همین هفته‌ای که گذشت دو خبرگزاری متفاوت از شمال و جنوب کشور از کندی و کم‌فروشی اینترنت از سوی برخی شرکت‌های حاضر در شهر خود خبر دادند که نمی‌توان به راحتی آن را خبرسازی و یا سیاه‌نمایی دانست.

در این خصوص بعد از مشکلات کاربرانی در پایتخت کشور، هموطنانی در آستارا و بوشهر بودند که دقیقا از مشکل اختلال و پریدن ناگهانی اعتبار اینترنت خود گله داشتند.

سمت دیگر این ماجرا اما مسوولانی هستند که باید در نقش داور و حامی حقوق کاربران، لزوما منتظر شکایت نمانده و به مردم اطمینان دهند که مانع پایمال شدن پول و حقوق آنها می‌شوند.

اما در همین خصوص وزیر ارتباطات در پاسخ به موضوع کندی اینترنت، در یکی از صفحات اجتماعی خود اینگونه نوشته بود که « به دلیل سرعت ورود تجهیزات، برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های جدید و وابسته به اینترنت، حجم مصرف اینترنت در کشور به شدت بالا رفته است. برای مثال کاربری که تا پیش از این، ممکن بود یک گیگابایت ماهانه مصرف اینترنت داشته باشد هم اکنون مصرفش به ۲ یا ۴ گیگابایت در ماه رسیده است؛ همه این موارد و برخی مسایل دیگر در کنار پهنای باند بسیار موثر هستند.»

معاون وزیر و رییس سازمان فناوری اطلاعات نیز چندی پیش در پاسخ مشابهی علت کندی اینترنت در قبال اعلام متعدد افزایش سرعت اینترنت برای کاربران را بالا رفتن تعداد و شکل استفاده کاربران اینترنت عنوان کرده بود.

به این ترتیب پرونده اعتراض به کندی‌ اینترنت و کم‌فروشی‌ها بسته شده و مقصر خود مردم اعلام شده‌اند. لذا با پاسخی که ارایه شده، گویی از این پس گلایه و انتقاد از مشکلات اینترنت دیگر وارد نبوده و راه به جایی نخواهند برد و درج گزارشاتی در رسانه‌ها نیز تنها قلم‌فرسایی و پرکردن صفحات آنها تلقی می‌شود.

اما اگر منصف باشیم باید بگوییم کم نیستند کاربرانی که نوع نیاز و استفاده آنها از اینترنت تغییر و عبارت درست‌تر افزایش یافته است.

اما آیا شیوه موضع‌گیری مدیران دولتی متولی این عرصه و ریختن آب پاکی روی دست کاربران، زمینه‌ساز سواستفاده از سوی شرکت‌های اینترنتی فرصت‌طلب نخواهد شد؟ به عبارت دیگر آیا خیال آنها بابت رویکرد مسوولان راحت نشده و به آنها اجازه دست بردن در حقوق مصرف‌کنندگان اینترنت را نخواهد داد؟

آیا رسانه‌ای کردن و تاکید چندباره بر چنین پاسخی منجر به سست شدن همین میزان نظارت اندک به تخلفات برخی شرکت‌های اینترنتی نشده و دیگر نباید منتظر جریمه و اعلام اسامی شرکت‌های متخلف در این عرصه بود؟

آیا نوع پاسخ و نگاه مسوول توسعه و تنظیم بازار اینترنت به منزله پایان به انتظار مردم برای بهبود وضعیت اینترنت به رغم انواع وعده‌ها و خبرها از افزایش ظرفیت اینترنت است؟

به هر حال ظاهرا دوران بازی با کلمات و گفتاردرمانی به سر نیامده و الگوی جایگزینی "نزول" با کلمه "سود"، همچنان مشتری و کاربران خاص خود را دارد.(منبع:فناوران)

ثبت نام و دریافت اشتراک اینترنت پرسرعت ADSL مدتی است در شهرهای مختلف دشواری‌هایی به دنبال دارد، دشواری‌هایی که به گفته معاون مخابرات ایران بحث استقبال مردم از شبکه‌های موبایلی در آن بی‌تاثیر نیست.

علی ملک جعفریان - معاون راهبرد و توسعه کسب و کار شرکت مخابرات ایران در پاسخ به این سوال که چرا مشترکان در دریافت ADSL تا این اندازه با مشکل مواجه شده‌اند، اظهار کرد: بحث اینترنت و واگذاری آن تنها به شرکت مخابرات مربوط نمی‌شود. اکنون علاوه بر مخابرات 10 شرکت ندا یا PAP هم در حال واگذاری سرویس هستند و این مشکلات برای آنها نیز وجود دارد، چرا که در کشور ما مشکل اینترنت معضلی ساختاری است.

او در عین حال عنوان کرد: در حال حاضر در بیش از نیمی از مناطق استان تهران و در بالغ بر 70 درصد کشور، واگذاری ADSL از سوی مخابرات و شرکت‌های PAP به صورت به روز انجام می شود.

وی در ادامه با بیان این‌که شرکت مخابرات طبق برنامه‌ریزی‌های خود، عملکرد مناسبی در زمینه توسعه اینترنت داشته، اظهار کرد: برهمین اساس اکنون حدود 50 درصد مشترکان اینترنت کشور از مخابرات سرویس می‌گیرند.

معاون شرکت مخابرات ایران ادامه داد: البته باید توجه داشت که در زمینه‌ی واگذاری اینترنت و توسعه دسترسی مشکلاتی نیز وجود دارد که اولین آنها به بحث انحصار پهنای باند از سوی دولت بازمی گردد، چرا که این مساله هزینه‌های ما را افزایش می‌دهد و اگر واردات پهنای باند از انحصار دولت آزاد شود، قطعا روند واگذاری با سرعت بیشتری دنبال خواهد شد.

ملک جعفریان در ادامه متذکر شد: طی سال‌های گذشته اقبال مردم به اینترنت پرسرعت در تمام دنیا وجود داشت، اما در ایران این روند بسیار کند بود، به عنوان مثال اگر در کشوری مانند کره جنوبی در سال 2003 میلادی حدود 15 هزار مشترک اینترنت پرسرعت وجود داشت ما در آن زمان حتی یک مشترک هم نداشتیم یا زمانی که در سال 2010 تمام مردم کره به اینترنت پرسرعت دسترسی داشتند، ما در ایران تنها حدود 200 هزار کاربر ADSL داشتیم.

وی ادامه داد: در هر صورت به نظر می‌رسد که طی دو سال گذشته با وجود افزایش استقبال مردم از ADSL شرکت‌های PAP و ارائه‌کنندگان اینترنت کار خود را به درستی انجام داده‌اند، اما برای این موضوع نیاز به یک برنامه‌ریزی صحیح دولتی است تا دسترسی به پهنای باند ارزان میسر شود.

به گزارش ایسنا معاون شرکت مخابرات ایران همچنین متذکر شد: اگر بخواهیم مشکل پهنای باند را در کشور حل کنیم، باید انحصار پهنای باند برداشته شود. ما نمی‌توانیم بگویم در تمام بخش‌ها رقابت وجود داشته باشد، اما واردات پهنای باند در انحصار باشد، چرا که این موضوع در حال حاضر تعرفه‌ها را به شکل قابل توجهی افزایش داده است.

ملک جعفریان در عین حال عنوان کرد: از سوی دیگر هزینه‌های سرمایه‌گذاری در این حوزه ارقام بالایی را دربرمی‌گیرد که بازگشت این سرمایه‌گذاری با کندی صورت می‌گیرد.

وی افزود: نکته دیگر آنکه درخواست اینترنت تا سال‌های گذشته رقم چندان بالایی نداشته و بسیار کند پیش می‌رفت، اما طی دو سال گذشته به یکباره شاهد افزایش قابل توجه تقاضا در این زمینه بوده‌ایم که این موضوع ایجاب می‌کند که برای پاسخگویی به این نیاز برنامه‌ریزی‌های متعددی صورت بگیرد. اکنون همان‌طور که اشاره شد به دلیل بالا‌بودن هزینه‌های خرید پهن باند و همچنین کند‌ بودن بازگشت سرمایه، بسیاری از شرکت‌ها تمایل چندانی برای سرمایه‌گذاری در این حوزه ندارند.

مدیرعامل پیشین مخابرات خراسان ادامه داد: از سوی دیگر طی سال‌های گذشته هزینه‌های شرکت‌های مختلف تا چندین برابر حتی حدود 10 برابر افزایش پیدا کرده است و اکنون شرکتی مانند مخابرات با تعرفه‌های قدیمی خود قادر به پاسخگویی مناسب به نیازها نخواهد بود.

ملک جعفریان همچنین اظهار کرد: بخشی از مشکل هم به دلیل آن است که تقاضاهایی که در زمینه‌ی واگذاری اینترنت وجود دارد، در موارد متعدد بسیار پراکنده است و درنهایت ارائه‌ ADSL در 1200 شهر کشور دشواریهای خاص خود را به دنبال دارد. در این میان برخی از شرکت‌های PAP هم تنها به ارائه‌ی اینترنت در استان‌های بزرگ پرداخته‌اند و اینگونه نیست که در استان‌های کوچک خدمات خود را ارائه کنند.

وی ادامه داد: اکنون شرکت مخابرات برای ارائه اینترنت در شهری مانند تهران در صورتی که تجهیزات خط تلفن PCM یا سیم مسی باشد، شیوه‌های متفاوتی اعمال می‌کند اما اگر خط مشترک PCM نباشد واگذاری این سرویس زمان چندانی نخواهد برد.

معاون شرکت مخابرات ایران درپاسخ به این سوال که آیا بحث سرمایه گذاری در این حوزه با افزایش تعرفه‌ها قابل حل است، گفت: ما به دنبال افزایش هزینه‌های دسترسی به اینترنت نیستیم بلکه بر این باوریم که اگر در تعرفه‌های مکالمات تلفن ثابت تجدید‌نظر شود، بدون افزایش تعرفه اینترنت هم شرکت‌ مخابرات می‌توانند سوددهی داشته و روند توسعه را دنبال کنند.

وی در پایان پاسخ به این سوال که اکنون آیا تعداد بالای مشترکان ADSL نمی‌توانند تامین‌کننده سود شرکت‌های فعال در این زمینه باشند، اظهار کرد: افزایش تعداد مشترکان می‌تواند سود این حوزه را افزایش دهد، اما راهکار مناسب آن است که تعرفه‌های کمتری برای فروش پهنای باند در نظر گرفته شود، چرا که در شرایط فعلی با تعرفه‌های موجود سوددهی شرکت‌های فعال در این زمینه حالت منطقی ندارد.