همکاری اطلاعاتی رژیم صهونیستی و امارات متحده عربی برای جاسوسی سایبری خطر تهاجم علیه زیر ساخت‌های ارتباطی و مخابراتی ایران را در مقابل چنین مخاطراتی را نشان میدهد.
به گزارش فارس، وضعیت این روزهای خاورمیانه به این ضرب المثل معروف که «آب که سر بالا برود، قورباغه ابو عطا می‌خواند»، بسیار شبیه شده است. شاهد آن هم قدرت یافتن برخی از کشورها همچون قطر و امارات است که سال‌ها نقش موثری در سیاست‌های کلی منطقه خاورمیانه نداشته‌اند.
با این حال سقوط برخی از حکومت‌های استبدادی در طول ۱۵ سال گذشته، زمینه را برای نقش آفرینی جدی‌تر آنان فراهم کرده است. قطر تا سال‌ها با استفاده از منابع مالی خود و همکاری دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا خود را به عنوان قدرتی تعیین کننده در معادلات منطقه از سقوط حکومت قذافی در لیبی گرفته تا تامین خودروهای تویوتا برای گروه داعش مطرح کرده بود.
اگرچه حالا قطر با فشار عربستان سعودی و آمریکا به حاشیه رفته است، اما امارات متحده عربی همچنان با اقداماتی همچون مشارکت در حمله همه جانبه به یمن، احداث پایگاه‌های نظامی در مناطقی همچون جزیره «سکوترا» و سومالی لند و همکاری گسترده با سرویس‌های اطلاعاتی غربی به دنبال تعریف یک جایگاه ممتاز برای خود است.
انتشار گزارش جدیدی از عملیات جاسوسی سایبری امارات و همکاری عمیق دستگاه اطلاعات این کشور با رژیم صهیونیستی در این پروژه نشان دهنده جاه‌طلبی‌های این امیر نشین حاشیه خلیج فارس است.
گزارشی که اخیراً در نشریه «نیویوک تایمز» منتشر شد، برای اولین بار بخش‌هایی از این پروژه پنهان را آشکار کرد.
بنا بر این گزارش از سال ۲۰۱۳ شخصیت‌های گوناگون و مختلفی از سوی دستگاه امنیتی امارات مورد هدف قرار گرفته‌اند. جمعیت هدف تنها به یک گروه و یا قشر خاص محدود نمی‌شدند و همه طیف همچون سیاستمدار، روزنامه‌نگار، فعال حقوق بشر و تجار را در بر می‌گرفت.
مدیریت این پروژه با «خالد بن‌محمد»، رئیس سازمان اطلاعات امارات و فرزند «محمد بن‌زاید» بوده است. بر اساس گزارش نیویورک تایمز امیر قطر، شیخ حمد، بیش از ۱۵۰ تن از اعضای خاندان آل ثانی، سعد حریری، محمد بن‌نایف، امیر عبدالعزیز (فرمانده سابق گارد ملی عربستان)، متعب‌بن عبدالله سردبیر روزنامه العرب، اعضای سازمان عفو بین‌الملل مستقر در منطقه، روزنامه‌نگاران عربی، معارضین دولت امارات در لیست قربانیان این جمله سایبری قرار داشته‌اند.
آلوده کردن گوشی‌ها با پیام «تخفیف‌های ویژه رمضان»
هدف اصلی این حملات نیز گوشی‌های همراه قربانیان بوده است. در ابتدا پیامی با محتوای فریبنده به سمت هدف ارسال می‌شد و سپس با لینک بر این پیام تلفن همراه آلوده می‌شد.
با آلوده شدن گوشی پیمانکار سازمان اطلاعات امارات، به تمامی اطلاعات گوشی تلفن همراه از جمله مکالمات، ایمیل‌ها، چت‌ها، شماره تلفن و حتی صدای اشخاص در صورتی که نزدیک به موبایل باشند دسترسی دارد در موارد مربوط به سفارش‌های سازمان اطلاعات امارات، مسیج‌هایی با محتوای «تخفیف‌های ویژه رمضان» و مواردی از این دست به سوژه‌ها ارسال می‌شد
اطلاعات به دست آمده از این پروژه نقش بسیار مهمی در بسیاری از پرونده‌های مد نظر امارات داشته است. اطلاعات به دست آمده از مقامات سعودی نقش مهمی در کمک به بن سلمان برای شناسایی هرگونه تهدید و کودتا در داخل خاندان آل سعود داشته است.
به این ترتیب شاهزادگان ناراضی آل سعود قبل از هر تحرکی سایه سازمان امنیت سازمان عربستان سعودی را بالای سر خود می‌دیدند. ابعاد نقش آفرینی اطلاعات این پروژه بر ماجرای هک شبکه «الجزیره» و همچنین محاصره قطر ناشناخته است.
فرزندان خلف واحد ۸۲۰۰
طبق اطلاعات منتشر شده هدایت این پروژه بر عهده شرکتی به نام NSO قرار داشته است. بر اساس گزارش نیویورک تایمز، سازمان اطلاعات امارات از سال ۲۰۱۳ با انعقاد قرارداد ۱۸ میلیون دلاری با شرکت NSO، به تمام اطلاعات تلفن‌های همراه شخصیت‌هایی که مد نظرش بوده دسترسی داشته است.
تا کنون دو شکایت از شرکت NSO در این باره به ثبت رسیده است، که یکی از آنها متعلق به متعب‌بن عبدالله سردبیر روزنامه العرب در قبرس است.
سئوالی که در اینجا مطرح میشود، ماهیت و نحوه عملکرد شرکت NSO است. با جست‌وجوی کوتاهی روشن میشود که اطلاعات موجود در خصوص شرکت فوق بسیار محدود است و حتی این مجموعه حتی یک وبسایت هم ندارد.
با جستجو در شبکه‌های اجتماعی از جمله «لینکدین» می‌توان اطلاعات جالبی درباره این شرکت یافت. همچنین ردپای این شرکت را می‌توان به جای سایت‌های مرتبط با فناوری اطلاعات در سایت‌های نظامی پیدا کرد.
جایی که یکی از بنیانگذاران این شرکت از توانمندی‌های بی‌نظیر مجموعه خود در نفوذ و حملات سایبری سخن می‌گوید. بر اساس اطلاعات مندرج در شبکه لینکدین مالک این شرکت هم اکنون به شرکت «فرانسیسکو پارتنرز» است، اما نگاهی به سوابق و مقر فعلی این شرکت به خوبی ریشه این شرکت را نشان میدهد. بر اساس این اطلاعات تعداد زیادی از کارمندان این شرکت سابقه فعالیت در واحد ۸۲۰۰ سازمان اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی موسوم به «امان» را دارند و موقعیت فعلی این شرکت در «سیلیکون وادی» منطقه‌ای در ناحیه «هرتزلیا» است؛ جایی که به تقلید از منطقه «سیلیکون ولی» کالیفرنیا به عنوان محلی برای فناوری اطلاعات از سوی دولت رژیم صهونیستی در نظر گرفته شده است.
واحد ۸۲۰۰؛ از جاسوسی تا استارتاپ
در دهه ۳۰ میلادی زمانی که گروهک‌های تروریستی صهیونیستی همچون «ایرگون» به دنبال عملیات تروریستی علیه مردم مظلوم فلسطین بودند، واحدی ویژه با وظیفه شنود الکترونیکی و جاسوسی از شبکه‌های ارتباطی نیروهای انگلیسی مستقر در خاک فلسطین با حمایت آژانس یهود تشکیل شد.
پس از تشکیل این رژیم، این واحد به عنوان یک یگان امنیتی منسجم در سال ۱۹۵۲ با نام واحد ۸۲۰۰ تشکیل شد. این یگان نقش موثری در تضمین برتری اطلاعاتی این رژیم در جنگ‌های مختلف با اعراب ایفا کرده است و بر اساس برآوردهای گوناگون تعداد نفرات آن بین ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ هزار نفر متغیر است.
مقر این واحد نظامی در هرتزلیا قرار دارد. جایی که قطب فناوری در رژیم صهیونیستی در حال رشد است. نکته جالب درباره این واحد مدت زمان کوتاه حضور اعضا در این واحد است. نیروهای واحد ۸۲۰۰ در سال‌های جوانی با جدایی از این واحد به دنبال تاسیس شرکت‌های فعال در حوزه فن آوری اطلاعات می‌روند. شرکتهایی که اغلب به موفقیت‌هایی در سطح جهانی می‌رسند.
نرم‌افزار مسیریاب Waze یکی از همین شرکت‌ها محسوب میشود که با قیمتی نزدیک به ۱ میلیارد دلار به شرکت گوگل واگذار شد. به نظر می‌رسد NSO در قلب همکاری‌های گسترده اطلاعاتی بین امارات و رژیم صهیونیستی قرار دارد.
NSO؛ شرکتی برای تولید بدافزارهای رایانه‌ای
شرکت NSO بر اساس اطلاعات درز داده شده توسط «نیو کارمی»، «اُمری لاوی» و «شالب هولیو» از اعضای جوان واحد ۸۲۰۰ سازمان اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی تشکیل شد.
مهمترین محصول این شرکت بدافزاری به نام «پگاسوس» است که برای نفوذ به گوشی‌های تلفن همراه ساخته شده است. علاوه بر امارات کشورهایی همچون ازبکستان، نیجریه و حتی پاکستان نیز مشتری این شرکت بوده‌اند.
مکزیک در راس مشتریان این شرکت قرار داشته و از سال ۲۰۱۱ تاکنون نزدیک به ۸۰ میلیون دلار برای انواع لوازم جاسوسی هزینه کرده که ۱۶ میلیون دلار آن نصیب شرکت NSO شده است. علی رغم این که ادعا میشود کارتل‌های مواد مخدر هدف جاسوسی‌های این نرم افزار قرار گرفته، اما بررسی‌های صورت گرفته نشان میدهد که سیاستمداران و خبرنگاران هدف اصلی این نرم افزار بوده‌اند.
در رسوایی مربوط به ربوده شدن ۴۳ دانش آموز مکزیکی روشن شد که این نرم افزار گوشی‌های تلفن همراه آنان را مورد هدف قرار داده است.
از اندروید تا ios
در سال ۲۰۱۶ میلادی زمانی که «احمد منصور» یک وکیل اماراتی به یک اس.ام.اس تبلیغاتی مشکوک شد و آن را برای آزمایشگاه «ستیزن لب» که جزیی از دانشگاه تورنتو است، فرستاد مشخص شد هدف از ارسال این اس.ام.اس آلوده کردن گوشی وی به نرم افزار پگاسوس بوده است.
نرم افزار پگاسوس از یک حفره در سیستم عامل IOS استفاده می‌کرد که یافتن آن کار هکرهای ساده و عادی نبود. در حقیقت این برنامه در بالاترین سطح ممکن طراحی شده بود. بلافاصله پس از روشن شدن جریان شرکت اپل با صدور یک افزونه امنیتی امکان نفوذ مشابه را از بین برد، اما روشن نشد که چه تعداد از گوشی‌های موبایل آلوده شده‌اند.
شرکت NSO نرم افزاری همانند پگاسوس برای گوشی‌های اندرویدی نیز طراحی کرده بود. این نرم افزار «کریسائور» نام گرفته است. این نرم افزار از سال ۲۰۱۴ مشغول فعالیت است و پس از گذشت ۳ سال بود که کارشناسان شرکت گوگل به همراه شرکت «لوک اوت» به ماهیت آن پی بردند. این بدافزار همچون خواهر خوانده خود در کشورهایی همچون گرجستان، مکزیک، ترکیه، امارات در حال فعالیت است. سرقت اطلاعات از برنامه‌های کاربردی مختلف مانند جیمیل، واتس‌آپ، اسکایپ، توییتر و وایبر، ضبط زنده صدا و تصویر، ذخیره ورودی‌های صفحه کلید و گرفتن اسکرین‌شات از گوشی، غیرفعال کردن به‌روزرسانی سیستم برای جلوگیری از رفع آسیب‌پذیری‌ها و جاسوسی از لیست مخاطبین، پیامک‌ها، ایمیل‌ها و تاریخچه جستجوی وب از جمله امکانات این نرم افزار است.
به طور حتم همکاری شرکت NSO با کشور امارات را نمی‌توان بدون چراغ سبز مقامات رژیم صهیونیستی در نظر گرفت. چراغ سبزی که در پی قدرتمندتر شدن ایران در منطقه به شرکت‌های این چنینی داده شده است. حالا و با در نظر گرفتن تمام موارد فوق آیا می‌توان این نکته را در نظر نگرفت که ایران به عنوان یکی از اهداف این همکاری مطرح نباشد.
پرواز پگاسوس‌های اسراییلی بر فراز گوشی‌های ایرانی
جالب اینجاست که ایران در لیست اولین قربانیان همکاری دسته جمعی برای آغاز یک جنگ سایبری قرار داشته است. ویروس استاکس نت محصول مشترک آژانس امنیت ملی آمریکا و واحد ۸۲۰۰ ارتش رژیم صهیونیستی بود، که نزدیک به ۱۰۰۰ سانتریفیوژ ایرانی را منهدم کرد.
زمانی که محققان امنیت سایبری این ویروس را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند، به نام استر ملکه خشایارشاه که قهرمان یهودیان در ماجرای پوریم است، برخوردند. حالا و در میانه خصومت امارات با سیاست‌های منطقه‌ای ایران که به خوبی خود را نشان داده، زمینه برای چنین همکاری فراهم است.
بسیار محمتل است گوشی‌های هوشمند مقامات ایرانی مورد حمله نرم افزارهای ویروسی فوق قرار گرفته باشد. گرچه شاید هنوز وسعت ماجرا روشن نیست، اما شاید بد نباشد که یک بازبینی اساسی در خصوص پروتکل‌های فعلی صورت بپذیرد.
تجربه استاکس‌نت نشان داد که گاه خسارت‌های چنین اتفاقاتی ممکن است تا سال‌ها نامکشوف باقی بماند
