| تحلیل وضعیت فناوری اطلاعات در ایران |
1-اگر روزی به یک سیب گاز زدید و دیدید یک کرم در آن نشسته و به شما می خندد ناراحت نشید، شما باید زمانی ناراحت شوید که وقتی به یک سیب گاز زدید ببینید که نصف یک کرم داخل آن است.
2-کنفسیوس می گوید، پیدا کردن یک گربه سیاه داخل یک اتاق کاملاً تاریک کار بسیار سختی است به خصوص اگر اصلاً گربه ای در کار نباشد.
علی شمیرانی – حدود 4 سال است که مشرکان تلفن همراه به بازی گرفته شده اند. از وقتی که تلفن همراه به ایران وارد شد جمله مشترک مورد نظر در دسترس نمی باشد و اختلال های تلفن همراه به زودی برطرف می شود نیز وارد ایران شد. واقعاً این مردم تا چه زمانی باید با این وعده های مشمئزکننده که به دروغی بزرگ تبدیل شده و چهار سال است تکرار می شوند مواجه باشند؟
شماره تلفن 09990 را نیز که برای ذکر اختلال ها آنهم جهت رفع اشکال!!! معرفی شده را فراموش کنید. چرا؟ چون خود من به عنوان یک شهروند و متاسفانه کاربر این وسیله... از حدود 45 روز قبل و طی تماس با مدیرعامل شرکت مخابرات، مدیر کل روابط عمومی شرکت مخابرات، مدیر اداره بهینه سازی ارتباطات سیار و بالاخره 09990 خواستار پیگیری و رفع مشکل شدم و جالب آنکه تا همین الان تو گویی که با هیچ جایی تماس نگرفته ای. تازه من از کانال های مختلف و به قولی پارتی بازی و از این حرفا جلو رفتم وضع این چنین است ولی بقیه ملت رو نمی دونم چی به سرشان می آید.
چهار سال است که با جسارت تمام گفته می شود مشکلات را حل می کنیم و این مشکلات نه تنها پابرجا بوده بلکه بیشتر نیز می شوند.ظاهراً تمام رسانه ها نیز کارکرد خود را از دست داده اند و تمام مطبوعات و صدا و سیما نیز با درج اخبار و گزارش های متفاوت نتوانستند تغییری در این وضعیت آزاردهنده ایجاد کنند.
ولی همین روزها و با به سرآمدن وعده مضحک درست شدن اختلالهای موبایل منتظر باشید تا این دروغ را بشنوید که مشکلات تلفن همراه به زودی برطرف می شود!
علی شمیرانی - اگر روزی قانون مبارزه با اسپم را بخواهند در ایران به شکل جدی به اجرا دربیاورند شاید اولین سایتی را که بتوان تعطیل کرد سایت www.sare.ir باشد. این سایت تقریباً یکی از بزرگترین ارسال کنندگان هرزنامه یا به قول فرنگی ها اسپم است. خود من تقریباً اگه زود به زود به ایمیل یاهوم سر نزم پر از چرندیاتی می شود که مسوول محترم این سایت لطف کرده و برای من ارسال می کنند.
جالب آنکه خیلی ها با این سایت و هرزنامه هایی که ارسال می کند آشنا هستند و به محض این که اسم سایت رو میبری همه میگن اوه اوه عجب مزخرفیه! من خودم واقعاً نمی دونم باید چیکار کنم. حتی یک بار به این سایت ایمیل زدم وازش خواستم که من را از لیست ارسال چرند نامه هایش خارج کند ولی مثل اینکه صاحب سایت مرحوم شده و چرندنامه ها همچنان ارسال می شوند!
یکی از دوستان می گفت تو که خبرنگار حوزه IT هستی لاقل یک کاری بکن. ولی من که جوابی براش نداشتم. اگه کسی به این بابا دسترسی داره حتما سلام من رو بهش برسونه.
علی شمیرانی - بالاخره طرح تکفا دارای آرم شد. البته نمی دانم این آرم متعلق به شورای عالی اطلاع رسانی نیز هست یا نه؟
در طراحی این آرم نیز تلاشی برای استفاده از نشانه های مرتبط با فناوری اطلاعات نشده است . اگرچه تلاشم برای یافتن تصویر آرم مذکور در اینترنت بی نتیجه ماند و روی سایت تکفا هم اثری نیافتم ولی در مورد شکل وشمایل این آرم هم قضاوتی نمی کنم.
علی شمیرانی – نمی دانم این موضوع جامعه اطلاعات یا جامعه اطلاعاتی کی به سرانجام رو شنی می رسد؟ دیروز و در اجلاس WSIS در بیلبوردها ، متن ها، و هر جایی که امکان درج مطلبی وجود داشت یکجا خورده بود جامعه اطلاعات یکجا خورده بود جامعه اطلاعاتی.
این درحالی است که هنوز هم معلوم نیست عبارت درست برای ترجمه Information Society چیست و ظاهرا در این خصوص اجماعی حاصل نشده. شاید برخی بگویند این اهمیتی ندارد که بگوییم جامعه اطلاعات یا جامعه اطلاعاتی و مهم مفهومی است که همه یک برداشت از آن می کنیم. اما من فکر می کنم دستگاه های دولتی به ویژه جایی همچون شورای عالی اطلاع رسانی باید باید تکلیف خود را با نحوه به کار گیری این واژه روشن کند چون به این شکل نیز مناسب نیست.
علی شمیرانی - تهران طی روز های دهم تا دوازدهم خرداد ماه جاری شاهد برگزاری کنفرانس آسیا اقیانوسیه دررابطه با اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی (WSIS) در محل سالن اجلاس سران خواهد بود.
اما دراین کنفرانس که متولیانش آن را سطح بالا و بسیار پر اهمیت می دانند خبری در حد و اندازه آن اهمیت دیده و شنیده نمی شود. در برگزاری این اجلاس علیرغم زحماتی که کشیده شده نوعی شتاب زدگی دیده می شود وهمچون گذشته موضوع حساس و مهم اطلاع رسانی که نقش بزرگی در جلب افکار عمومی بازی می کند به حاشیه رانده شده است.
متاسفانه وقتی در داخل کشور به این شکل و بی برنامه حرکت می شود می توان حدس زد که در خارج کشور کوچک ترین فعالیتی صورت نگرفته است. وقتی در داخل فرد و گروهی را مسوول اطلاع رسانی رویدادی به این مهمی می کنند که کمترین شناختی از رسانه ها و فعالان مطبوعاتی حوزه فناوری اطلاعات ندارند و همچون افراد عامی به رسانه ها و مطبوعات نگاه می کنند و در این خصوص اطلاع رسانی نمی شود، به خوبی می توان پیش بینی کرد که همین طور تا رده های بالاتر اجرایی چه خبر است.
نمی دانم ما چه موقع قرار است یک کار اصولی بکنیم. دو روز دیگر اجلاسی برگزار می شود که اگر سماجت خبرنگاران نبود به غیر از نشست خبری دیروز هیچ اطلاعات دیگری از آن منتشر نمی شد. واقعاً مشکل اطلاع نرسانی از رویدادهای این چنین تا کی ادامه خواهد داشت. چند خبر، فکس و اطلاعیه از ستاد برگزاری این اجلاس به رسانه ها ارسال شده واقعاً تا چه زمانی ما این چنین غیر اصولی می خواهیم عمل کنیم. خوب آیا شما که داخل کشور در تهران هستید و نمی دانید چه خبر است آیا می توانید بپذیرید که اقدامی در جهت اطلاع رسانی خارجی صورت پذیرفته است؟
آیا ضعف های اطلاع رسانی موجب از بین رفتن تلاش ها نمی شود؟ آیا ضعف های اطلاع رسانی همچنان به ما آسیب وارد می کند ؟ واقعاً قدر و منزلت اطلاع رسانی در کشور ما چه زمانی باید به اثبات برسد؟
بنده از یک ماه گذشته در جریان برگزاری این نشست مطبوعاتی قرار گرفتم که آقای بهروزی ،مدیر سایت سیتنا پیگیر آن بود .. ایشان توانست با هر نه نفر اعضای منتخب نظام صنفی رایانه ای اصفهان رایزنی کرده تا یک وقت مشترک را برای برگزاری این کنفرانس تعیین کند ... بعد هم از تمام خبرگزاریها و خبرنگاران برای حضور در این کنفرانس دعوت کرد ... بسیاری از آن اعضای منتخب هم کلی قول و وعده دادند که در این کنفرانس بسیاری از مسایل پشت پرده حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات استان اصفهان را بر ملا خواهند کرد و هویت واقعی بسیاری از مسولان و مدیران را فاش ... اما دریغا همه اینها فقط و فقط ادعای پوچ است و پوچ ..
دو سال است که دارم با مدیران بخش خصوصی در اصفهان مدارا می کنم ... برخی از آنها فقط ادعای شجاعت و صراحت بودن را دارند اما موقعی که باید حرف بزنند همه در سوراخهای خودشان پنهان می شوند ... به عقیده بنده هرچه به سر این قشر مدعی آید لایق آنها است چرا که غفلت از خودشان است و بس ... همه تقصیرها نه به گردن مدیران دولتی است نه به گردن دستگاههای اطلاع رسانی ... مقصر اصلی خودشان هستند که در دفاع از حقوق خود کوتاهی می کنند ...
برغم همه برنامه های از پیش تنظیم شده برای این نشست خبری به دلیل جا زدن برخی از اعضای منتخب نظام صنفی رایانه ای استان اصفهان این جلسه در روز چهارشنبه لغو و به روز یکشنبه موکول شد ...
------------------------
در حاشیه :
یادم به کنفرانس خود خبرگزاری برای اعضای هیات مدیره انجمن انفورماتیک کمیته اصفهان افتاد ... سال گذشته با کلی دردسر و تماس گرفتن یک وقت مناسب برای برگزاری یک جلسه مطبوعاتی با حضور این هیات مدیره در دفتر خبرگزاری تعیین کردیم و همه کارها انجام شده بود ... ماه رمضان هم بود ... جلسه هم بعد از نماز ظهر بود ... یک ساعت مانده به برگزاری نشست تلفن زدند دفتر ایرنا و به یک دلیل غیر قابل منتظره و عجیب جلسه را کنسل کردند ...
منبع:http://www.mardomak.blogfa.com/post-35.aspx
داستان واقعی "تجارت الکترونیک " یا E-Commerce در سازمان مدیریت صنعتی
نیمه اول:
ترم چهارم شروع شد و ما با شور و شوق فراوان سرکلاس "تجارت الکترونیک" حاضر شدیم. آقای باغبان که بعدا متوجه شدیم لیسانس الکترونیک دارند برای تدریس e-commerce یا همان تجارت الکترونیک به عنوان استاد تشریف آوردند. بعد از چند دقیقه معارفه و آشنایی تدریس شروع شد. حدود 20 دقیقه از کلاس گذشته بود که من فکر کردم انگار تدریس به زبان اسپانیولی است که من چیزی متوجه نمی شوم. یک تکانی به خودم دادم و چند سوال پرسیدم که مثلا " استاد ببخشید منظور شما از VAN چی بود که من متوجه نشدم"؟ استاد شروع کرد به توضیح دادن و من متوجه شدم که مشکل از من نیست وایشان فارسی صحبت می کنند اما چون سطح علم ایشان بسیار بالا است ما متوجه نمی شویم، نه اینکه خدای ناکرده ماست مالی کرده باشند!!!
زنگ خورد و با بچه ها صحبت کردیم که این مثلا استاد، باصطلاح امروزی ها " تو باغ نیست " و مثل اینکه کلاس را اشتباهی آمده اند. چند نفر از دانشجوها با مسئولین صحبت کردند و قرار شد بررسی کنند. بعد از زنگ دوباره تشریف آوردند و شروع به تدریس کردند. بچه ها برای اینکه حال استاد را بگیرند چند سوال نه چندان تخصصی پرسیدند و ایشان هم هاج و واج ماندند و شروع به ماست مالی کردند و ... . این بود که رفتند و دیگه هم برنگشتند. ما هم خوشحال از نتیجه کار منتظر استاد مجرب و باسواد هفته دیگه سر کلاس تجارت الکترونیک حاظر شدیم.
نیمه دوم:
و اما یک هفته بعد آقای " درخشان خسروشاهی " تشریف آوردند و خودشان را استاد تجارت الکترونیک و فوق لیسانس الکترونیک و لیسانس سخت افزار کامپیوتر معرفی کردند. اگرچه به تیپ شریفشان نمی آمد که از این نوع آدم های باسواد باشند ولی خوشحال شدیم از اینکه بالاخره یک استاد تمام عیار نصیبمان شده است.
اما باز چند دقیقه ای نگذشت که استاد سواد واقعی خودشان را نشان دادند و حتی ضعیف ترین دانشجوهای کلاس نیز ایشان را مورد تمسخر خودشان قرار میدادند. یکی از دانشجوها از فایروال (firewall) پرسید و ایشان فرمودند شما موقعی که از اکانت dial-up استفاده می کنید تا از اینترنت استفاده کنید یک username و password وارد میکنید، در این موقع شما درواقع دارید از یک فایروال استفاده می کنید. ( قضاوت باشما که ما دانشجوهای بیچاره با این استاد عالم چه کار می توانستیم بکنیم. آنهم با آنهمه توقع و خود تعریفی که چند دقیقه پیش از خودشان داشتند.)
اما ایشان مثل استاد قبلی نبودند. اولا اجازه صحبت و اعتراض نمی دادند و خودشان را استاد تصور می کردند؛ ثانیا به هیچ یک از سوالات دانشجویان جواب نمی دادند و می گفتند " آهان ، درسته ، این مورد رو بعدا که رسیدیم توضیح میدم" که البته تا آخر ترم هم توضیح ندادند و اعتراض و گفتگو با مسئولان آموزشی و حتی مدیرسازمان مدیریت صنعتی جناب آقای خیر آور هم کار به جایی نبرد و تا پایان ترم مجبور شدیم چهره زیبای ایشان را تحمل کنیم.
امتحان پایان ترم:
یک روز مانده به امتحان تجارت الکترونیک که باید برای امتحان آماده می شدم مانده بودم که چه بخوانم. کتاب استاندارد ما کتاب سازمان NCC انگلستان بود و انگلیسی ( البته من در انگلیسی مشکلی نداشتم) ولی مشکل اینجا بود که ایشان یک کتاب مربوط به تجارت الکترونیک به زبان فارسی خوانده بودند و مثلا فکر می کردند که دارند تدریس می کنند. ( چون این به اصطلاح استاد چیزی از زبان انگلیسی سرشان نمی شد ) معمولا هم چون چیزی دستگیرشان نمی شد، یا مطالب اشتباهی به خورد دانشجوها می دادند و یا از روی کتاب جزوه می گفتند که به هیچ درد نمی خورد.
امتحان شروع شد و بنده از حرص داشتم خفه می شدم. قسمتی از سوالات چهار جوابی بودند و جالب اینکه گزینه صحیح در بین جواب ها نبود و گاهی هم خود سوالات اشتباه بود.
نتیجه امتحان و نمرات:
بنده و چند نفر از دانشجویان که در طول ترم اعتراض کرده بودیم واحد مانده شدیم و دانشجویانی که به معنی اصلی کلمه" دانشجو" نبودند و حتی سرکلاس هم حاظر نمی شدند و خودشان هم اعتراف می کردند که چیزی بلد نیستند با هماهنگی قبلی که در کلاس شده بود و ما هم حضور داشتیم قبول شدند.
یک روز که داشتیم اعتراض می کردیم یکی از بچه ها ( ی درس نخوان) گفت مهم نیست استاد شما ادامه بدین، ما دوازده بگیریم کافی است. و ایشان هم گفتند شما نگران نباشید شما که سر کلاس شلوغی نمی کنید قبولید. یعنی آنهایی که اعتراض می کنند قبول نیستند و واقعا هم اینطور شد.
امتحان شهریورماه:
سوالات که پخش شد دیگر نتوانستم تحمل کنم- آقای عابدینی مسئول آموزش حضور داشتند و من با نشان دادن ورقه و اشکالات سوالات ، اعتراض دوباره خود را اعلام کردم. اما ایشان به سادگی گفتند :" خوب حالا چه کار کنیم" و رفتند.
یکی از دانشجویان سوالات را کش رفت و من توانستم اسکن کنم. حالا خودتان سوالات را بخوانید و قضاوت کنید. ( ضمنا آقای درخشان خسروشاهی اگر خط خوانایی ندارید حداقل تایپ می کردید، شاید هم اصلا تایپ بلد نیستید.)
منبع:http://www.itclass.150m.com
علی شمیرانی - اتهام خرید شاید یکی ار بزرگترین اتهاماتی باشد که می تواند به یک خبرنگار وارد شود. در جریان برگزاری انتخابات نظام صنفی رایانه ای بارها این جمله را که "بله خبرنگاران را خریده اند" از زبان خیلی ها شنیدم.
البته این اولین بار نیست که می شنوم در برخی از جلسات عنوان می شود ما دهان همه خبرنگاران رابسته ایم یا برخی حتی پا را فراتر نیز قرار داده و می گویند" می خواهی با یک تلفن کلی خبرنگار به جانتان بیاندازم؟! اینجا تقریباً خبرنگار مثل موجودی فاقد عقل و شعور دیده شده که فقط کافیست به او بگویید" بگیرش جو!"
متاسفم که این را می گویم ولی به گوش شخص بنده به طور مکرر رسانده اند که خبرنگاران حوزه فناوری اطلاعت چرا این چنین هستند؟ البته در این میان گاهی توهین ها و سوء تفاهم هایی نیز شنیده می شود که بنده نقداً توضیحات و جواب لازم را به آنها می دهم.
برای مثال به آنها می گویم که دستان یک روزنامه نگار تا حد کمی باز است.به آنها می گویم که برخی از مدیران مسوول خبرنگاران خود را به یک آگهی ارزان می فروشند. به آنها می گویم که هر گاه خبرنگاری زیادی تند برود با یک تلفن، یک وعده به برخی از مدیران مسوول می توان دهان اورا بست. به آنها می گویم که خبرنگار نمی تواند کاسه داغ تر از آش بشود و جایی که کسی از خود دفاع نمی کند و حاضر به صحبت نیست خبرنگار نمی تواند وارد عمل شود چون در آن صورت به او اتهام می خورد که چه قدر گیرت آمده که داری گلوی خود را پاره می کنی.
به آنها می گویم که برخی از همکاران را نخریده اند بلکه آنها به علت کمی تجربه به شکل ناخودآگاه در اختیار برخی قرار می گیرند و این را نباید حمل بر این کرد که به آنها پول داده اند که پاچه این و آن را بگیرند!
ولی با تمام این تفاسیر و بعد از کنار گذاشتن تعصبات صنفی باید بگویم که گاه من هم احساس می کنم برخی از خبرنگاران را مانند موجودی مسخ شده خریده اند و اگر چنین تصوری صحت پیدا کند می توان تصور کرد که برخی چه ارزان فروشند.
علی شمیرانی - آقای سپهری‌راد دبیر شورای عالی انفورماتیک در نشست تاریخی خود خبرنگاران را دعوت کرد تا تمام اطلاعات و متنی را که استاندار تهران در جلسه انتخابات نظام صنفی رایانه‌یی عنوان کرد بازگویی کند. البته این اقدام سپهری‌راد را که تقریبا با مطبوعات میانه‌ای ندارد را میتوان نوعی اقدام در جهت تلطیف موضوع اعتراضات به اقدام وی در جریان برگزاری انتخابات نظام صنفی دانست.
این حرف‌ها هیچ کدام نو نبود. چیزی که سوال معترضان به آقای سپهری‌راد بود و وی در این مصاحبه اصلا به آنها پاسخ نداد دو مورد بود.
اول اینکه جلسه از نظر معترضان به حد نصاب نرسیده بود ولی وی معتقد بود که رسیده و دوم این که به عنوان یک مقام دولتی و همچون سایر دولتی‌ها که پس از آغاز برنامه جلسه را ترک کردند وی این کار را نکرد و حتی بالای تریبون نیز رفت و به اظهار نظر پرداخت که این اقدام وی اوج اعتراضات را به همراه داشت.
سپهری‌راد به این پرسش نیز پاسخ نداد که چرا برای امور دبیرخانه‌ای کار از همه کمک گرفته نشد؟ به هر حال به نظر می‌رسد این اقدام آقای سپهری راد که پس از چندین سال تکیه زدن به صندلی دبیر شورای عالی انفورماتیک خبرنگاران را فرا می‌خواند به نوعی دفاع از خود محسوب می شود چرا که پیش از این اعلام شده بود معترضان قصد شکایت از وی را دارند و تا آنجا که من می‌دانم وی به اعتراضاتی که در بیرون جلسه انتخابات نظام صنفی و با حضور معترضان مطرح شد اصلا پاسخ نداد.»
علی شمیرانی - امروز مصادف با شنبه 31 اردیبهشت ماه 1384را باید در تاریخ انفورماتیک کشور ثبت کرد. بالاخره یک برگه دعوتنامه از طرف شورای عالی انفورماتیک و آنهم پس از سال ها مدیریت فردی به نام دکتر سپهری راد در این شورا برای مطبوعات فکس شد.
و چه اتفاق بزرگ ، بی سابقه و در عین حال عجیبی در تاریخ انفورماتیک کشور رخ می دهد. امروز رییس شورای عالی انفورماتیک در کمال تعجب نشست خبری گذاشته است. تکرار می شود شورای عالی انفورماتیک نشست خبری گذاشته است. ایشان پس از مدت ها دوری از ارباب جراید امروز قصد دارد درخصوص نظام صنفی رایانه ای به ایراد سخنرانی بپردازد.
افسوس که فرصت ندارم تا در این نشست حاضر شوم چون در آن صورت به عنوان اولین سوال از وی می پرسیدم که چه مصلحت شخصی باعث شده تا امروز خبرنگار دعوت کنید. شما که طی سال های مدیریت خود هیچگاه پاسخگوی نحوه عملکردتان نبودید چطور امروز می خواهید سخنرانی کنید؟
البته نظرم را عوض می کنم شاید اگر وقت هم داشتم در این نشست حاضر نمی شدم تا ایشان و دوستانی که همچون ایشان هستند بدانند که یک روزنامه نگار و یک رسانه آلت دست ایشان نیست که هر وقت ودر هر موردی که اوضاع کمی قمر در عقرب شد دعوتشان کنند و هر آنچه می خواهند بگویند. ای کاش همکاران مطبوعاتی به ویژه جوانترها نیز کمی هوشیارتر رفتار کرده و شان وجایگاه یک روزنامه نگار را حفظ کنند.
افرادی همچون آقای سپهری راد رییس شورای عالی انفورماتیک به مطبوعات تنها زمانی نیاز دارند که خود احساس کنند.
علی شمیرانی - امروز در سمینار هم اندیشی ملی مشارکت در همایش اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی واقعاً مطالبی از سوی سخنرانان مطرح شد که به هیچ وجه در حد واندازه نام این سمینار نبود. در حقیقت اکثر سخنرانان از خوبی IT و این که این فناوری چه قدر خوب است و ما ناگزیر از حرکت به سمت آن هستیم، اینکه ما باید IT را محور برنامه های خود قرار دهیم، اینکه دستگاه ها باید حضور فعالی داشته باشند وکلی حرف های تکراری و به اعتقاد من نا مربوط با موضوع جلسه.
دیگه کم مونده بود یکی بیاید و بگوید IT در حقیقت مخفف کلمه information technology است و یعنی فناوری اطلاعات!چیزی که من در این جلسه در نیافتم و بیشتر به همین خاطر نیز در آنجا حضور پیداکرده بودم به نحوه برگزاری این همایش در تهران، مفاد نقطه نظرات تهران، طرح یا پیشنهاد جدیدی جهت ارایه از سوی ایران و مسایلی از این دست بود. در حقیقت هم اندیشی چیزی بود که شاید تنها حدود یک ساعت از وقت را به خود اختصاص داد چون اصولاً چیزی برای هم اندیشی وجود نداشت و دکتر جلالی هم که پانل را اداره می کرد با این پرسش وارد بحث شد که " خوب برای شروع بهتر از یکی از حضار داوطلب شده و یک سوال طرح کند تا وارد بحث شویم!"
و خب خوب می شد فهمید که جلسه موضوعی برای هم اندیشی نداشت و انگار داشتند وقت جلسه را پر می کردند. به هر حال خسته نباشید!
علی شمیرانی - نمیدانم این به خاطر انتخابات و جابجایی قدرت در کشور است یا چیز دیگر ولی حقیقت ماجرا این است که به نظر می رسد برخی از مسوولان در حوزه IT در برابر انواع انتقادات به نوعی واکسینه شده اند.
اگرچه شاید بتوان این موضوع را به شکل دیگری نیز تعبیر کرد و گفت مسوولان گوش شنوای خود را از دست داده اند و یا به علت تعدد شغلی کارهایی مهم تر از رسیدگی به مسایل IT دارند. در این مورد آخر نمونه های زیادی را میتوان یافت. مسوولانی که بیشتر سیاسی کار هستند تا آی تی من. این دسته از مسوولان را کمتر می توان در میان خبرنگاران حوزه IT و محافل مربوطه یافت و جالب تر آنکه معلوم نیست چه کسی به کم کاری و مشکلات موجود در دستگاه مربوطه رسیدگی خواهد کرد.
به هر حال رسالت مطبوعات امری تعریف شده و محدود است ولی آنچه می ماند سابقه ای تاریخی از دوران مسولیت این مدیران در صفحه جراید و حافظه روزنامه نگاران است. مدیرانی که در طول مسوولیت خود فقط حرف و شعار تحویل دادند و مسوولیت نقص در طرح های خود را نپذیرفتند. نام این مدیران و سوابقشان قطعاً در یادها خواهد ماند. این را هم بگویم که هنوز برای نقد و نام بردن از این دسته از مدیران کمی زود است و ایشان هنوز هم دارای مسوولیت بوده و باید نقد را به زمانی حدود چند هفته دیگر موکول کرد.
دست نگه دارید و کمی صبور باشید شما که چند سال صبر کرده اید چند روز دیگه هم روش! بله فعلاً موبایل خود را که این روزها وهمانطور که قبلاً هم پیش بینی کرده بودیم بیشتر به یک اسباب بازی تبدیل شده را می توانید نگه دارد. چون در دو اظهار نظر متفاوت از سوی مخابراتی ها ، مشترکان همیشه گلایه مند این وسیله ارتباطی را به دوهفته و یکی دیگر به یکماه حواله داده اند ولی به اعتقاد من این موبایل وضعش بهتر که نمی شود بدتر نیز می شود.
یکی نیز می گفت این شبکه با تمام مشکلاتش به دولت بعدی سپرده خواهد شد. ولی وعده کهنه و تکراری نصب آنتن های BTS تقریباً حال مشترکان تلفن همراه را به هم می زند. همین چندی پیش بود که با یکی از کارشناسان مخابرات که صحبت می کردم می گفت ما مشکل پوشش نداریم و مشکل ما به استفاده بیشتر از ظرفیت شبکه باز می گردد. به هر حال تحمل بفرمایید تا زمانی که مملکت در گیر انتخابات می شود و اونوقت دیگر نمی دانید از چه کسی باید پیگیر وضعیت موجود باشید. من فکر می کنم اگر مسوولان مخابرات مثلاً می گفتند که اختلال های شبکه موبایل تا 3ماه دیگر برطرف می شود که تا آن موقع نه خبرنگاری مزاحم آنها میشد و نه در زمان موعود دیگر آقایان بودند که پاسخگو باشند.
بلاخره سایت آی تی آنالیز هم بعد از کلی فراز و نشیب بالا اومد. در این مدت که سایت به شکل نیمه آزمایشی بالا بود دائماً سرگرم جمع آوری توصیه ها و گوش دادن به نظرات دوستان و دشمنان! بودم تا از هر لحاظ بتونیم با کمک بقیه یک سایت نسبتاً قابل قبول بالا بیاریم.
مسلماً در حال حاضر کم نیست تعداد سایت های مختلف در حوزه فناوری اطلاعات که تمامشون هم قدیمی تر و با تجربه تر از آی تی آنالیز هستند. (و همین جا اعلام کنم که به حمایت همشون در ادامه راه قطعاً نیاز هست.) پس باید تلاش می شد تا یک کار نو و تا حد امکان متفاوت عرضه میشد که امیدوارم بتونیم این کارو بکنیم. در مورد اهداف راه اندازی این سایتم مطلب زیاده که به صورت مصداقی به تک تک اهدافش اشاره خواهد شد.
به هر حال وجود یک وبلاگ این امکان رو فراهم میکنه تا یک مقدار صمیمانه تر و با ادبیاتی متفاوت تر به سایر مقولات که طرح آنها در قالب خبر، تحلیل و یا هر شکل و قالب رسمی که امکان پذیر نیست پرداخته شود.
امید وارم بتونیم به هر مقدار هر چند کوچک مطالبی در این سایت عرضه شود که مفید باشد.
و بالاخره از همه دوستانی هم که به هر شکلی منتقد ومشوق ما بوده و هستند تشکر ویژه می شود.
