هکر داعش در مالزی به دام افتاد

پلیس مالزی یک هکر 20 ساله را به اتهام همکاری با گروه تروریستی داعش و تلاش برای نفوذ در بخش اطلاعات امنیتی آمریکا بازداشت کرد.

پلیس مالزی ملیت و نام این جوان را اعلام نکرد، اما تصریح کرد که وی مظنون است برای گروه تروریستی داعش فعالیت می کرده و تلاش داشته است با نفوذ در سرورهای آمریکا، اطلاعاتی در مورد نیروهای امنیتی این کشور کسب کند.
'خالد ابوبکر' بازرس کل پلیس مالزی روز جمعه در بیانیه ای اعلام کرد این جوان خارجی بوده و روز گذشته در عملیات بخش ویژه مبارزه با تروریسم پلیس بازداشت شد.
این مظنون سال گذشته به بهانه پیشبرد اهداف تحصیلی در رشته رایانه وارد یک مرکز آموزش عالی خصوصی مالزی شد.
این مقام بلندپایه پلیس مالزی اعلام کرد که فرد مظنون با یکی از رهبران گروه تروریستی داعش در سوریه ارتباط برقرار کرده و تلاش داشته است با نفوذ در سرورها، اطلاعاتی در مورد نیروهای امنیتی آمریکا کسب کند.
به گفته خالد ابوبکر، اطلاعات بدست آمده به سمت رهبران گروه تروریستی داعش به منظور اقدامات بیشتر هدایت می شده است.
وی اعلام کرد که این مظنون با همکاری 'اف.بی.آی' بازداشت شده و تحت قانون استرداد سال 1992 در انتظار استرداد به آمریکا است.
'جنید حسین' یکی از اتباع انگلیس و از هکرهای شناخته شده داعش نیز هفته جاری در سوریه کشته شد.
آمریکا و مالزی در ادامه همکاری های نزدیک اخیر خود قرار است مرکز منطقه ای در کوالالامپور پایتخت مالزی برای مقابله با تبلیغات اینترنتی و آنلاین گروه تروریستی داعش و مبادله اطلاعات راه اندازی کنند.
به گزارش ایرنا مالزی اخیرا به ائتلاف غرب علیه داعش به رهبری آمریکا پیوست، اما این خبر تاکنون در رسانه های مالزی منعکس نشده است و تنها 'باراک اوباما' رئیس جمهور آمریکا این موضوع را اعلام کرده است.
آمار رسمی دولت مالزی نشان می دهد تاکنون بیش از 120 مظنون به داشتن ارتباط با داعش در این کشور دستگیر شده اند، هر چند آمار غیررسمی تعداد بیشتری را نشان می دهد.
تاکنون دستکم 14 مالزیایی که در گروه تروریستی داعش جنگ می کردند در سوریه و عراق کشته شده اند.

دو سال بعد از افشاگری های ادوارد اسنودن در مورد جاسوسی های سایبری و مخابراتی آژانس امنیت ملی آمریکا، نامزدهای حزب دموکرات در مورد اینکه وی خائن است یا قهرمان اختلاف نظر دارند.

به گزارش ام اس ان بی سی، در جریان اولین مناظره میان نامزدهای دموکرات انتخابات ریاست جمهوری سال آینده آمریکا که شب گذشته در لاس وگاس برگزار شد، مشخص شد که این افراد بر سر هیچ چیز به اندازه عملکرد ادوارد اسنودن اختلاف ندارند و در حالی که برخی او را به علت دفاع از حریم شخصی کاربران اینترنت ستایش کردند، دیگران نیز اسنودن را متهم کردند که امنیت ملی امریکا را به خطر انداخته است. البته هیچ یک از نامزدها حاضر نشدند او را قهرمان بدانند.

در حالی که اسنودن از سوی دولت آمریکا به جاسوسی متهم شده ، هیلاری کلینتون وزیر خارجه سابق و یکی از نامزدهای حزب دموکرات آمریکا از اسنودن به علت نحوه افشاگری هایش انتقاد کرد و گفت برای حفاظت از افرادی که دست به چنین اقداماتی می زنند مجاری خاصی پیش بینی شده و اگر او به شیوه های پذیرفته شده ای انتقادات و افشاگری هایش را انجام می داد شاید با واکنش مثبتی مواجه می شد.

کلینوتن افزود: وی اطلاعات مهمی را سرقت کرده که به دست افراد نامناسبی افتاده و لذا من فکر می کنم وی باید در بازگشت به آمریکا عواقب اقدامات نامطبوع خود را بپذیرد و مجازات شود.

لینکلن شیفی فرماندار سابق رودآیلند با دفاع از اسنودن رفتارهای نظارتی دولت آمریکا را غیرقانونی دانست و گفت:  اسنودن خواسته همین را به ما نشان دهد و باید او را به خانه بازگردانیم.

مارتین اومالی فرماندار سابق ایالت مریلند از حزب دموکرات ایالات متحده نامزد دیگری بود که اظهار داشت اسنودن با افشاگری هایش زندگی مردم آمریکا را به خطر انداخته  است. افشاگران به روسیه فرار نمی کنند تا پوتین از آنها حفظات کند. اگر او این را قبول دارد باید به آمریکا بازگردد.

به گزارش فارس برنی سندرز سناتور ایالت ورمونت نامزد دیگر دموکرات ها با دفاع از اسنودن خواستار توقف برنامه کنترل و نظارت آژانس امنیت ملی شد و افزود: البته اسنودن قانون شکنی کرده و به همین علت باید مجازات شود. اما جنبه آموزشی اقدام وی هم باید در نظر گرفته شود.

اسنودن روز گذشته در مصاحبه با بی بی سی پیشنهاد کرده که حاضر است به آمریکا بازگردد و به خاطر افشای جزئیات عملکرد آژانس امنیت ملی آمریکا به زندان برود، ولی تاکنون هیچ پیشنهاد رسمی در این زمینه دریافت نکرده است.

وی افزوده است: آنچه که تاکنون گفته شده، این است که شکنجه‌ام نخواهند کرد که یک شروع است. اما فراتر از این نرفته‌ایم.

وی در این مصاحبه اتهام خیانت به آمریکا را رد کرده و تاکید کرد: اگر من خائن هستم، به چه کسی خیانت کرده‌ام؟ من تمام اطلاعاتم را به روزنامه‌نگاران و جامعه آزاد دادم. من هزینه سنگینی پرداخت کردم، ولی از تصمیمی که گرفتم احساس راحتی می‌کنم. اگر فردا دیگر نباشم، از آنچه کرده‌ام خرسندم و احساس رضایت می‌کنم.

یکی از ویژگی‌های جدید اندروید ۶ (marshmallow)، توانایی استفاده از کارت حافظه به عنوان حافظه داخلی تلفن هوشمند بوده که بخصوص برای دستگاه‌های با حافظه داخلی کم بسیار سودمند است و به کاربر امکان می‌دهد که بدون محدودیت خاصی برنامه‌های مختلف را روی کارت microSD نصب کند، اما این کار در تعدادی از دستگاه‌ها باعث بروز مشکلاتی از جمله Bootloop گوشی می‌شود. به چند نمونه از مشکلات اندروید ۶ که با تنظیم کارت حافظه به عنوان حافظه داخلی دستگاه به وجود می‌آید و نحوه برطرف کردن آنها توجه کنید:

مشکل بسته شدن اجباری (force close) اپلیکیشن‌ها
بعد از انتخاب کارت حافظه microSD به عنوان حافظه داخلی، اپلیکیشن‌هایی که تاکنون به خوبی کار می‌کردند، بدون دلیل خاصی force close می‌شوند که برای رفع این مشکل لازم است کارت حافظه خود را فرمت کنید. در واقع وقتی که از کارت حافظه به عنوان حافظه داخلی استفاده می‌کنید، به دستگاه اجازه فرمت کردن کارت حافظه را داده‌اید؛ اما توجه کنید که این مرحله را بدون انجام دادن رد نکنید تا پس از انتقال اپلیکیشن‌های موجود به کارت حافظه و نصب اپلیکیشن‌های جدید در آینده، به مشکلی بر نخورید. همچنین توصیه می‌شود وقتی که اپلیکیشن‌ها را به کارت حافظه انتقال دادید، گوشی هوشمندتان را راه‌‌اندازی مجدد کنید تا مشکلات باقی‌مانده هم برطرف شود.

مشکل bootloop اندروید 6
به گزارش الف وقتی برنامه‌ها را به کارت حافظه منتقل کردید، دوباره به حافظه داخلی برنگردانید چون این کار موجب بروز مشکل در بوت شدن گوشی می‌شود؛ همچنین وقتی که کارت حافظه را به عنوان حافظه داخلی انتخاب کردید از ایجاد هر گونه تغییرات سیستمی در دستگاه خود پرهیز کنید تا با یک سری از مشکلات آزار دهنده روبرو نشوید، اما اگر حالا با این مشکلات روبرو هستید، با روشی که به شما آموزش می‌دهیم با فرمت کردن پارتیشن‌های دیتا، آن‌ها رارفع کنید:
– دستگاه را خاموش کنید
– دستگاه را در حالت ریکاوری روشن کنید؛ برای این منظور دکمه‌های پاور و ولوم پایین را با هم فشار دهید و نگه‌دارید تا گوشی صفحه بوت را نشان دهد که در این حالت لوگوی FASTBOOT را در بالای صفحه مشاهده می‌کنید.
– اگر ریکاوری TWRP روی دستگاه شما نصب شده باشد، با فشردن ولوم بالا یا پایین به منوی این ریکاوری وارد شوید و با فشردن دکمه پاور، آن را انتخاب کنید.
– در منوی TWRP به قسمت Wipe بروید و آن را انتخاب و تایید کنید؛ سپس صفحه را از پایین به بالا سوایپ نمایید.
– پس از انجام مراحل بالا با انتخاب گزینه Reboot system گوشی خود را دوباره راه‌اندازی کنید.
همچنین می‌توانید از stock ۳e recovery و ریبوت کردن دستگاه به منظور بازگرداندن به تنظیمات کارخانه استفاده کنید.
نکته: راه‌اندازی مجدد (restart)، بخصوص پس از ایجاد تغییرات سیستمی، مشکلات زیادی را برطرف می‌کند و گاهی برای رفع بسیاری از نواقص عملکرد گوشی، فقط کافی است آن را راه اندازی مجدد کنید

شرکت آمریکایی اپل بار دیگر به جرم نقض حق انحصاری اختراع دانشگاه ویسکانسین در گوشی‌های آیفون و آی‌پد به پرداخت غرامت محکوم شد.

به گزارش تسنیم، این شرکت از اختراع فناوری دانشگاه مذکور بدون مجوز بهره‌برداری کرده و همین باعث شده است تا هیات منصفه دادگاه ایالات متحده رأی به نفع دانشگاه صادر کند زیرا به عقیده قاضی، استفاده از این فناوری در بهبود پردازنده‌های اپل بسیار نقض داشته است. اکنون اعضای هیات منصفه دادگاه مشغول بررسی چیپ‌های پردازشی A۷، A۸ و A۸X که در گوشی‌های آیفون ۵S، ۶، ۶ پلاس و تعدادی آی‌پد بکار رفته است، هستند.

هرچند که اپل حکم سرقت اختراع را قبول ندارد و تلاش‌های بسیاری نیز در گذشته برای راضی کردن اداره اختراعات آمریکا کرده بود، اما راه به جایی نبرده است؛ طبق اظهارات مسئول بررسی این پرونده در صورت اثبات چنین ادعایی، اپل می‌بایست حدود ۸۶۲ میلیون دلار غرامت پرداخت کند.

سی و پنجمین نمایشگاه جیتکس دوبی در سال 2015 به عنوان دروازه ورود به کسب و کارهای مرتبط با فناوری اطلاعات در خاورمیانه، آفریقا و آسیای جنوبی (MEASA)، متخصصین حوزه ICT  را در 6 محور کلیدی این صنعت در منطقه هدف قرار خواهد داد که انتظار می‌رود در طی 10 سال آینده  نقش بسزا و ویژه ای در سرمایه گذاری و هدایت خدمات و فناوریهای IoT داشته باشند.

نمایشگاه جیتکس 2015 با مشارکت 9 دانشگاه از 10 دانشگاه برتر در خاورمیانه، 20 بانک از بزرگترین بانکهای کشورهای عربی و 5 شرکت برتر در حوزه نفت و گاز برگزار خواهد شد و بدین ترتیب این رویداد بزرگ برای متخصصین فناوری اطلاعات که در حوزه‌های نفت و گاز، آموزش، سلامت و بهداشت و بانکداری خُرد و ساخت و ساز فعالیت می‌کنند با فراهم نمودن اجتماعات مبتکرانه و متمرکز بر این صنایع  (GTX Communities) جذابیت ویژه ای خواهد داشت.

در این رابطه خانم تریکسی لوه میرمند (TRIXIE LOHMIRMAND)، قائم مقام ارشد مدیریت در مرکز تجاری دوبی (DWTC) اظهار داشت: "در حالی که عصر "اینترنت چیزها" با قدرت در خاورمیانه پیشروی می‌کند، محورهای صنایع با سرعت یکسان در حوزه فناوری اطلاعات وارد نمی‌شوند." وی افزود: " اجتماعات GTX با برخورداری از امکان پژوهش، ابزارها و شبکه‌ها، در نمایشگاه جیتکس 2015 بخش ویژه ای را برای افراد،شرکتها و ارگانها فراهم می‌آورد که در آن بر اساس 6 محور درآمدزا و با در اختیار گرفتن آخرین دستاوردهای نوآورانه و فناوریهای روز قادر خواهند بود کسب و کار خود را به صورت کامل دیجیتالی نموده و در عصر "اینترنت اشیا" با موفقیت گام بردارند."

به موازات تم اصلی جیتکس که "اینترنت، آینده همه چیز"است، اجتماعات مبتکرانه GTX دربرگیرنده کنفرانسهایی با محورهای تکنولوژی، میزگردهای ویژه مقامات ارشد اجرایی شرکتها و ارگانها و سری جلسات نوآوری و هوشمند و همچنین سری گزارشات "راهبری اندیشه" و نظرسنجی و مصاحبه با رهبران پیشگام در عرصه فناوری در وب سایت نمایشگاه ارائه خواهد گردید.

امسال قرار است داده‌های بزرگ و تکنولوژی ابری خاورمیانه بازار اینترنت اشیا را از حد معمول جهانی فراتر برده و به ۲ میلیارد دلار برسانند.

هفته تکنولوژی جیتکس با داده‌های بزرگ و پردازش ابری،بر نظام  کسب و کارهای عمودی تمرکز می‌کند.

یک مشاور اقتصاد جهانی، اعلام کرد: دولتها، ارتباطات راه دور (telecom) و شرکتهای نو، خاورمیانه را تبدیل به یکی از سریعترین پذیرندگان اینترنت اشیا در جهان می‌کند و در جیتکس ۲۰۱۵ این بخش کلیدی را به نمایش می‌گذرد.

دلویت(Deloitte) پیش بینی کرد که بازده اقتصادی سخت افزار در بخش اینترنت چیزها در خاورمیانه با رشدی بیش از حد جهانی  به 1.95  میلیارد دلار در سال  برسد. خاورمیانه و آفریقا آماده هستند که به بزرگترین رشد جهانی در ترافیک داده‌های ابری دست پیدا کنند و قرار است ترافیک داده‌های ابری در خاورمیانه و آفریقا از30 اگزابایت در سال 2013 با رشد 8 برابری به 260 اگزابایت در سال 2018 برسد.

در جیتکس 2015 سازمان‌ها می‌توانند به بهترین راه حل‌ها برای مدیریت، دریافت، و آنالیز داده‌ها برای شناخت بیشتر از مشتریان و شرکتها از طریق اینترنت چیزها دست پیدا کنند.

مراکز اطلاعاتی و راه حل‌های ابری به دولت‌ها و شرکت‌های مخابراتی کمک می‌کند تا با اتوماسیون کردن سیستم‌ها، ارائه خدمات در بخش‌های صنعت، بهداشت، آموزش، گردشگری و خدمات رفاهی به شهروندان را بهبود بخشند.

در میان مشارکت کنندگان بزرگ نمایشگاه جیتکس امسال، میراس (Meraas)، یکی از شرکت‌های هلدینگ بزرگ دبی وجود دارد. این شرکت در نمایشگاه جیتکس، سرمایه گذاری مشترک اخیر خود با علی کلاد (Alicloud) و علی بابا (Alibaba) و شرکت جدیدی که برای سرویس دهی ابری به مردم و سازمان‌های خصوصی در منطقه قرار است تاسیس شود، حضور می‌یابد.

پایگاه خبری مارکت موگل انگلستان نوشت: بیت کوین (Bitcoin) پس از آنکه ارزشش ظرف یک ماه پنج برابر شد و از 200 دلار در 30 اکتبر 2013 به بیش از یک هزار و 100 دلار در 30 نوامبر 2013 رسید، در کانون توجهات قرار گرفت و تیتر اول روزنامه ها شد. بیت کوین یک فضای مجازی است که در آن از تکنیک های رمزگذاری برای ایجاد واحدهای پول و بررسی انتقال وجوه استفاده می شود و سیستم آن مستقل از بانک مرکزی است.

ساتوشی ناکاموتو در سال 2008 پروتکل بیت کوین را طراحی کرد و شبکه آن را در سال 2009 راه اندازی نمود. از منظر کاربران، بیت کوین چیزی بیش از یک نرم افزار تلفن همراه یا برنامه کامپیوتری که یک کیف بیت کوین شخصی فراهم می کند و به کاربر اجازه ارسال و دریافت بیت کوین را می دهد، نیست.

بیت کوین را می توان از بازار بیت کوین با پرداخت پول خرید یا بابت فروش کالا و خدمات آن را دریافت کرد.
در حالی که بیت کوین یک پدیده نسبتا جدید است، اینک شمار در حال افزایشی از اشخاص حقیقی و حقوقی در جهان از آن استفاده می کنند. در پایان اوت 2013، ارزش بیت کوین های در گردش افزون بر 1.5 میلیارد دلار آمریکا بود. بیت کوین اینک لقب 'پول آینده' را یدک می کشد.
بیت کوین یک پیشرفت بزرگ در بازارهای مالی محسوب می شود و به دلیل ویژگی برخط بودنش، شیوه کاملا جدیدی را برای اداره کسب و کارها فراهم می کند. این سیستم که مستقل از بانک های مرکزی عمل می کند، راه حلی است برای مشکلات موجود با بانک ها، رکودهای جهانی و بحران یورو.
بیت کوین هنوز در ابتدای راه است، با این وجود، به طور حتم در بازارهای برخط ، آینده دارد. هرچند خطراتی از جمله ناپایداری و رشد بازارهای غیرقانونی را نیز به همراه دارد.

** آینده بیت کوین و سیستم بانکداری مرکزی
سیستم بانکداری مرکزی بر این فرض استوار است که یک مسوول مرکزی برای اداره و حفاظت از پول، بررسی اعتبار پول و اجرای سیاست های پولی لازم است تا سیاست های افتصادی کنترل شوند.
بانک مرکزی آمریکا برای دلار آمریکا، بانک انگلستان برای پوند استرلینگ و بانک مرکزی اروپا برای یورو، همگی اقتصاد کشورهایشان نقش محوری دارند.
با این حال، در بیت کوین غیبت یک مسوول مرکزی به این معنی است که یک روش جایگزین برای اداره تراکنش ها و معاملات و اطمینان از اینکه هیچکس نمی تواند این پول دیجیتال را کپی کند، لازم است.
برای همین، ایجادکنندگان بیت کوین، سیستمی با رمزگذاری عمومی را توسعه دادند که در آن از تاییدیه های دیجیتال برای مشخص کردن هویت دارندگان حساب استفاده می شود و جزییات محفوظ می مانند.
معمول ترین استفاده تاییدیه های دیجیتال، بررسی این است که آیا کاربر فرستنده پیام، همان کسی است که ادعا می کند؟ این تاییدیه ها همچنین برای دریافت کننده ابزارهایی را فراهم می کنند تا پاسخ خود را رمزگذاری کند.
این سیستم در جلوگیری از کلاهبرداری بسیار موثر است، زیرا در حالی که شفافیت آن بدین معنی است که تمام تراکنش های مالی برای بررسی صحت تراکنش ها در دسترس همه کاربران قرار می گیرد، جلوی پول تقلبی را نیز می گیرد. با این حال، شفافیت شبکه بیت کوین، بازارهای غیرقانونی را قادر می سازد تا بدون بازرسی، در سطح جهانی کار کنند.
با وجودی که معاملات انجام شده شفاف هستند، هویت خریداران و فروشندگان کاملا نامعلوم است. هیچ حساب، آدرس پستی الکترونیکی یا نامی وجود ندارد، در عوض، هر معامله ای تنها یک آدرس و کلید عمومی – خصوصی خود را دارد. در این سیستم، هر شخص می تواند آدرس های مختلفی نیز داشته باشد که کار رهگیری معاملات بسیار دشوارتر می کند.
مهمترین مزیت بیت کوین با دستورات برخط، انتقال پول و تغییر نرم افزارهایش، ارتباط آن با دنیای دیجیتالی فعلی ما است.
در آمریکا مردم معمولا از پی پال (Pay Pal) برای خرید برخط استفاده می کنند، اما این سیستم برای هر معامله، هزینه ای را مطالبه می کند. این یعنی، انتقال پول زیاد معمولا پرهزینه است و 3.4 درصد کل رقم انتقالی است. انتقال پول زیاد از طریق بانک نیز چند روز طول می کشد. با این وجود وقتی از بیت کوین استفاده می کنی، پول به طور مستقیم از حساب، یا به حساب، منتقل می شود و این انتقال، فوری و بدون هزینه است و به موقعیت یا ارزش پولی که جابجا می شود بستگی ندارد.
شرکت پی پال، یک شرکت آمریکایی است که یک سیستم پرداخت جهانی را اداره می کند.
به گزارش ایرنا هزینه های مبادلات ارزی نیز در سیستم بیت کوین حذف شده و تبدیلات ارزی مستلزم صرف زمان و پول نیست. این امر خصوصا در بازار جهانی شده کنونی سودمند است، زیرا در بیشتر جوامع، بخش بزرگی از کالاها وارد می شوند.
اگرچه بیت کوین، گام بلندی در جهت کاراتر کردن بازار جهانی پول است و انقلابی در این بازار بوجود آورده است، با این حال، نمی تواند سیستم بانکداری مرکزی کنونی ما را تغییر بدهد.
استقلال سیستم بیت کوین از مقررات بانک مرکزی به این معنی است که دولت نمی تواند در آن دخالت کند و سیاست های مورد نظر خود را که ممکن است به طور ناخواسته به این پول صدمه بزنند را پیش ببرد.
تسکین پولی و افزایش عرضه پول، از جمله سیاست های رایج بانک های مرکزی است که رشد اقتصادی را تقویت می کند اما از ارزش پول نیز می کاهد.
با این حال، این سیاست ها ، برای اقتصاد سازنده هستند و بدون آنها اقتصاد دچار مشکل می شود.
بله، بیت کوین ممکن است از بحران یورو جلوگیری کند، اما، بدون وجود تنظیمات بانک های مرکزی، ممکن است اقتصاد دچار مشکل شود. این به خاطر ارزش بشدت ناپایدار و در حال نوسان بیت کوین است. اگر ارزش بیت کوین سقوط کند، تولید ناخالص داخلی کشور می تواند فقط ظرف یک روز نصف شود.
بنابراین، در پاسخ به این سوال که رشد بیت کوین چه تاثیری بر آینده بانکداری مرکزی دارد؟ باید گفت، در زمان حاضر، تاثیر چندانی ندارد اما در آینده می تواند بازارهای برخط را تغییر داده و به پول مکمل تبدیل شود.

در حالیکه مناقشه بر سر فیلم زندگینامه استیو جابز بنیانگذار شرکت اپل بالا گرفته است، یکی از دوستان وی از ساخت فیلم و ترسیم شخصیت او در فیلم دفاع کرده است.

جان اسکالی که یکی از همکاران جابز در تاسیس اپل به شمار می آید، گفت: لحظات بسیاری در فیلم وجود دارد که من و استیو وزیانیک (از دیگر دوستان جابز) می گفتیم دقیقا جابز همینطور بود.

اسکالی که از 1983 تا 1993 مدیریت اپل را برعهده داشت، یکی از شخصیت های کلیدی در فیلم زندگینامه ای استیو جابز است.
فیلم داستانی استیو جابز سومین فیلمی است که با موضوع زندگی جابز ساخته می شود. اما مانند فیلم های قبلی با اعتراضاتی از سوی نزدیکان و حتی همسر او روبروست که می گویند تصویر خشنی از جابز ترسیم می کند.
وی گفت: من استیو جابز جوان را به خوبی می شناختم و او شخصیتی بسیار بزرگ تر و بهتر از آن چیزی بود که مخاطب بعد از دیدن این فیلم به آن می رسد.
اما دنی بویل کارگردان و آرون سورکین فیلمنامه نویس این فیلم که پیش از این در فیلم میلیونر زاغه نشین با هم همکاری کرده بودند؛ معتقدند فیلم بر اساس قواعد هنری ساخته شده است.
فیلم همچنین رابطه جابز با اسکالی را که اکنون 76 ساله است به خوبی بررسی می کند، در ضمن جابز را به عنوان یک پدر و شخصیتی کارآفرین مطرح می کند که قربانی اخلاق شناخته شده خودش است.
بعضی صحنه های بسیار مورد مناقشه زمانی است که شخصیت ها در حال مجادله بر سر تبلیغات در اپل و خروج جابز از این شرکت هستند.
فیلم زندگینامه استیو جابز برای اولین بار در جشنواره تلوروید (5 سپتامبر/ 14 شهریور) به نمایش در آمد به صورت محدود از 9 اکتبر (19 مهر) در نیویورک و لس آنجلس و از 23 اکتبر (اول آبان) در سراسر آمریکا به نمایش عمومی در خواهد آمد.
به گزارش ایرنا استیون پاول جابز (1955 تا 20111)، کارآفرین، مخترع، بنیانگذار و مدیر ارشد اجرایی شرکت رایانه ای اپل و یکی از چهره های پیشرو در صنعت رایانه بود. جابز بیست و یکساله به همراه دوستش استیو وزنیاک ۲۶ ساله، در سال 1976 شرکت اپل را تأسیس کردند. اولین رایانهٔ شخصی که شرکت اپل به بازار معرفی کرد، اپل I نام داشت. یک سال پس از آن در سال ۱۹۷۷ اپل II نیز راهی بازار شد.
معرفی آی پاد در سال ۲۰۰۱، پرده برداری از آی تیونزاستور در سال ۲۰۰۳ و معرفی آی فون و آی پد در سال های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۰ از جمله اقدامات دوران جابز بود .
در اکتبر ۲۰۰۳ سرطان جابز تشخیص داده شد و در اوت ۲۰۱۱، او از سمت مدیرعاملی اپل استعفا داد. تیم کوک، از مدیران ارشد اپل، مدیرعامل شد و جابز به عنوان رئیس هیئت مدیره به فعالیت هایش ادامه داد. جابز بر اثر عوارض ناشی از سرطان لوزالمعده، در سال ۲۰۱۱ و ۵۶ سالگی درگذشت.

ادوارد اسنودن گفت: شرکت مایکروسافت دسترسی به پیامهای رمزگذاری شده ارسالی در آوت‌لوک و اسکایپ را در اختیار آژانس امنیت ملی آمریکا گذاشته است.

به گزارش ایسنا روزنامه گاردین به نقل از اسناد محرمانه ای که به تازگی توسط ادوارد اسنودن، مامور سابق آژانس امنیت ملی آمریکا افشا شده گزارش داد: این نهاد امنیتی آمریکایی با همکاری مایکروسافت به پیامهای شخصی کاربران اسکایپ و آوت‌لوک و هات‌میل دسترسی داشته است.

در این گزارش آمده است: مایکروسافت همچنین دسترسی به حافظه مجازی اسکای درایو را در اختیار آژانس امنیت ملی آمریکا قرار داده است.

ادوارد اسنودن اسنادی را در اختیار گاردین قرار داده که نشان دهنده یک رابطه پیچیده بین این آژانس دولتی و مایکروسافت است.

مایکروسافت در بیانیه ای مدعی شد، تنها کاری را که مجبور بوده انجام داده تا در چارچوب قانون فعالیت کرده باشد.

در این بیانیه آمده است: وقتی ما محصولاتی را ارتقا می‌دهیم یا به روزرسانی می‌کنیم از لزوم تبعیت از درخواستهای قانونی موجود یا آتی معاف نیستیم.

روزنامه گاردین در ماه ژوئن فاش کرد که آژانس امنیت ملی آمریکا مدعی استفاده از نرم افزار "پریزم" برای دسترسی به تمام شرکتهای نرم افزاری بزرگ از جمله اپل و گوگل است.

این افشاگری باعث شد که جیمی والز، موسس ویکی پدیا پیشنهاد ممنوعیت رمزگذاری داده ها از سوی دولت انگلیس را "احمقانه" بخواند. تحت چنین حکمی سرویس‌هایی همچون واتس آپ که از اطلاعات رمزگذاری شده استفاده می‌کنند ممنوع خواهند شد.

اسنودن در پی یک سری افشاگریها درباره آژانس امنیت ملی آمریکا در این کشور طبق قانون جاسوسی تحت پیگرد قرار گرفته است. وی از کشورهای مختلفی درخواست پناهندگی کرده و هم اکنون در روسیه زندگی می‌کند.

وی اخیرا در توئیتر حساب کاربری باز کرد ولی به طرز ناشیانه ای فراموش کرد که نوتیفیکیشن ایمیل را خاموش کند و پس از بدست آوردن بیش از یک میلیون فالوور ظرف چند ساعت با 47 گیگابایت ایمیل روبرو شد.

مسافران سامانه حمل و نقل تندرو و انبوهِ سنگاپور (MRT) می‌توانند در 33 ایستگاه اصلی این سامانه از وای‌فای رایگان استفاده کنند.

به گزارش ایسنا، همچنین مقامات سنگاپور قصد دارند تا سال 2020 میلادی سرویس وای‌فای رایگان را در تمام ایستگاه‌های این سامانه ارائه کنند.

اخیرا پنج ایستگاه دیگر در سنگاپور به سرویس وای‌فای مجهز شدند و به این ترتیب اجرای طرح پایلوت تجهیز 33 دستگاه به این سرویس، نهایی شد. روزانه در سنگاپور 700 هزار لاگین در سرویس رایگان وای‌فای به ثبت می‌رسد که از زمان شروع این طرح در سال 2014 افزایش چهار برابری داشته است.

به گزارش خبرگزاری شینهوا، افزایش سرویس‌دهی رایگان وای‌فای در سامانه حمل و نقل تندرو و انبوهِ سنگاپور به مسافران امکان می‌دهد تا در طول رفت و آمدهای روزانه از خدمات اینترنتی بهره‌مند شوند.

آیا برای یادگیری زبان‌های خارجی ‌باید هفته‌ای حداقل سه جلسه به کلاس‌های آموزشی رفت و هزینه قابل توجهی پرداخت؟ یادگیری زبان‌های خارجی یکی از کارهای مشکل و هزینه‌آوری است که امروزه به کمک اینترنت به کاری ساده و تقریبا بدون هزینه مبدل شده است. برای یادگیری زبان دیگر لازم‌ نیست فایل‌های صوتی طولانی‌مدت را بارها و بارها گوش دهید یا در ساعاتی مشخص از هفته بر سر کلاس درس حاضر شوید؛ ساعاتی که ممکن است با دیگر کارهای شما تداخل داشته باشند.

‌سایت‌های زیادی وجود دارند که هر زمان بخواهید می‌توانید به آنها سر بزنید و به یادگیری زبان‌های خارجی صرف‌نظر از زمان و مکان بپردازید. در ادامه به برخی از ‌سایت‌های مفید و البته رایگان در این زمینه اشاره خواهیم کرد. سایت Duolingo یکی از بهترین سایت‌هایی است که به لطف استفاده از آن می‌توان به صورت کاملا رایگان به یادگیری زبان‌های خارجی پرداخت. در کنار سایت، برنامه‌های مخصوص تلفن همراه و دسک‌تاپ نیز طراحی شده‌اند تا به‌راحتی و با شیوه‌های مختلف به یادگیری زبان خارجی مدنظر خود بپردازید. یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های Duolingo مقایسه عملکرد شما با دوستانتان با استفاده از حساب فیس‌بوک و فهرست دوستان است که به کمک این ویژگی انگیزه بیشتری برای یادگیری هرچه بیشتر و بهتر زبان‌های خارجی خواهید داشت.

دیگر ‌سایت آموزش رایگان زبان، Livemocha نام دارد که تفاوت آن با سایر ‌سایت‌های مشابه استفاده از اشخاص متخصص نظیر معلم‌ها، متخصصان زبان یا حتی دانش‌آموزان رده‌بالا در آموزش زبان به کاربران است. با وجود اشخاص واقعی در پروسه آموزش، یادگیری زبان کامل‌تر و دقیق‌تر صورت خواهد گرفت؛ چراکه ناظر پیش از ارایه درس بعدی مطمئن خواهد شد که دانش‌آموز درس کنونی را به‌خوبی فراگرفته باشد. ‌

به گزارش عصر ارتباط سایت Busuu از نظر امکانات مجموعه‌ای از بهترین امکانات LiveMocha و Duolingo را در خود جای داده است. ‌سایت و برنامه مرتبط با آن از رابط کاربری ساده و قابل فهم بهره می‌برند که به لطف این مساله یادگیری زبان بسیار ساده‌تر خواهد بود. با وجود ناظران زنده همانند LiveMocha، پیش از حصول اطمینان از یادگیری یک درس به سراغ درس بعدی نخواهید رفت. استفاده از بیشتر امکانات Busuu رایگان است با این وجود برای استفاده از برخی از امکانات حرفه‌ای سایت باید ماهیانه 99/9 دلار پرداخت کرد.

بیشتر رایانه‌های امروزی با توجه به برخورداری از بیش از سه گیگابایت حافظه از سیستم‌عامل‌های 64 بیتی بهره می‌برند. اگر میزان حافظه رایانه شما چهار گیگابایت یا بیشتر باشد با نصب نسخه 32 بیتی ویندوز، تنها سه گیگابایت از آن قابل استفاده خواهد بود و به همین دلیل باید از نسخه 64 بیتی استفاده کنید. نصب نسخه 64 بیتی تنها برای شناخت بیش از سه گیگابایت حافظه رایانه کاربرد ندارد، بلکه این نسخه از ویندوز نسبت به نسخه 32 بیتی امن‌تر نیز خواهد بود. نسخه‌های 64 بیتی در برابر بدافزارها و ویروس‌ها به شکل صددرصد امن و غیرقابل نفود نیستند، اما از امکانات و ابزارهای امن‌تری بهره می‌برند. این مساله به غیر از ویندوز در مورد سیستم‌عامل‌های پرکاربرد دیگر نظیر لینوکس نیز صدق می‌کند. اما چرا نسخه 64 بیتی ویندوز امن‌تر است؟

امنیت بیشتر با فضای بیشتر آدرس‌دهی

ابزار ASLR یا Address Space Layout Randomization یک ابزار امن برای ذخیره داده‌های مربوط به برنامه‌های در حال اجرا در حافظه رایانه به‌صورت تصادفی است. پیش از ظهور ASLR محل ذخیره‌سازی داده‌های مربوط به برنامه‌ها قابل‌ پیش‌بینی بود و همین موضوع امنیت داده‌های برنامه‌های حساس را به مخاطره می‌انداخت. اما با کمک این امکان هکرها باید ابتدا و با زحمت زیاد مکان داده‌ها را در حافظه رایانه پیدا کنند و یک حرکت اشتباه در حدس زدن محل ذخیره داده‌ها می‌تواند به خراب شدن برنامه و شکست عملیات نفوذ منجر شود. ابزار ASLR در نسخه‌های 32 بیتی نیز وجود دارد، اما در نسخه‌های 64 بیتی از قدرت بالاتری برخوردار است؛ چراکه فضای آدرس‌دهی بیشتری در اختیار داشته و به کمک این ویژگی امکان حدس زدن مکان اطلاعات به‌مراتب سخت‌تر خواهد شد.

جلوگیری از نصب درایورهای تاییدنشده

نسخه 64 بیتی ویندوز تنها به درایورهای قابل اعتماد و تاییدشده اجازه نصب می‌دهد. تمام درایورهای مورد استفاده باید تایید شده باشند و این محدودیت شامل تمام درایورهای موجود در کرنل (Kernel) و درایورهای نصب‌شده توسط کاربران می‌شود. محدودیت مذکور از نصب درایورهای مشکوک و بدون تایید جلوگیری خواهد کرد که این مساله می‌تواند به شکل چشمگیری از فعالیت بدافزارها جلوگیری کند. با وجود این ویژگی، طراحان بدافزارها باید درایورهای مدنظر خود را از خارج از محیط ویندوز راه‌اندازی کنند یا اینکه از تاییدیه‌های جعلی استفاده کنند که کار پیچیده و سختی خواهد بود.

حفاظت بیشتر از کرنل

امکان KPP که با نام PatchGuard نیز شناخته می‌شود یک امکان امنیتی است که تنها در نسخه 64 بیتی ویندوز یافت می‌شود. برنامه‌ها و حتی درایورهایی که در حالت کرنل اجرا می‌شوند با وجودKPP  از تغییر و دستکاری کرنل ویندوز منع خواهند شد. در نسخه 32 بیتی ویندوز برخی از برنامه‌ها نظیر آنتی‌ویروس می‌توانستند تغییراتی در کرنل سیستم‌عامل ایجاد کنند، اما در نسخه‌های 64 بیتی این اتفاق به‌هیچ‌وجه رخ نخواهد داد. برای نمونه، اگر PatchGuard متوجه شود برنامه یا درایوری قصد ایجاد تغییر در کرنل سیستم‌عامل را دارد به‌سرعت اجرای ویندوز را متوقف کرده و پس از نمایش صفحه آبی، رایانه راه‌اندازی مجدد خواهد شد.

جلوگیری از اجرای بدافزارها در حافظه

امکان DEP به سیستم‌عامل اجازه می‌دهد قسمتی از حافظه را به‌عنوان مکان ذخیره‌سازی داده‌های غیرقابل اجرا نشانه‌گذاری کند. برای نمونه، در یک سیستم‌عامل بدون DEP، هکرها می‌توانند کدهای خود را جایگزین داده‌‌ها و کدهای یک برنامه کرده و با استفاده از این روش کدهای خود را اجرا  کنند. با وجود DEP، هکرها همچنان می‌توانند عملیات جایگزینی و بارگذاری کدها را انجام دهند، اما قادر به اجرای آنها نخواهند بود. سیستم‌عامل‌های 64 بیتی از DEP با پشتوانه سخت‌افزاری بهره می‌برند؛ ضمن اینکه با برخورداری از یک CPU مدرن می‌توان از این امکان در نسخه‌های 32 بیتی نیز استفاده کرد، هرچند برخلاف نسخه 64 بیتی در نسخه‌های 32 بیتی DEP را باید به‌صورت دستی فعال کرد.

سد قدرتمند WOW64

نسخه‌های 64 بیتی ویندوز قادر به اجرای برنامه‌های 32 بیتی هستند، اما این کار از طریق رابطی با نام WOW64 انجام می‌گیرد. این رابط در زمان اجرای برنامه های 32 بیتی محدودیت‌هایی را روی این برنامه‌ها اعمال می‌کند که موجب جلوگیری از اجرای بدافزارهای 32 بیتی و صدمه‌های احتمالی ناشی از اجرای آنها خواهد شد. بدافزارها باید 64 بیتی طراحی شده باشند تا بتوانند از سد WOW64 عبور کنند و با توجه به این مطلب بخش قابل توجهی از بدافزارهای قدیمی خطری برای سیستم‌عامل 64 بیتی نخواهند داشت.(منبع:عصرارتباط)

ویندوز 10 از امکانات کاربردی مفید و زیادی برخوردار است که در کنار بالا بردن کارایی و محبوبیت سیستم‌عامل جدید مایکروسافت در صورت توجه ناکافی، برخی از آنها ممکن است امنیت و حریم خصوصی شما را به خطر بیندازند. برای بالا بردن امنیت ویندوز10 پیش از هرکاری بهتر است به مدیریت تنظیمات امنیتی سیستم‌عامل بپردازید که در ادامه به توضیح کارایی و تاثیر برخی از مهم‌ترین آنها خواهیم پرداخت.

تنظیمات عمومی

پس از باز کردن قسمت تنظیمات سیستم‌عامل و مراجعه به بخش Privacy روی گزینه General کلیک کنید. در این قسمت با پنج گزینه روبه‌رو خواهید شد که یکی از مهم‌ترین آنها Turn on SmartScreem Filter است. این گزینه آدرس‌های مرورشده از سوی شما در فروشگاه برنامه‌های ویندوز را به سرورهای مایکروسافت می‌فرستد تا با بررسی آنها سیستم‌عامل از سلامت و مضر نبودن‌شان اطمینان حاصل کند. بهتر است این امکان در حالت روشن باشد با این توضیح که امکان فوق تنها بر SmartScreen تاثیر می‌گذارد و مرورگر Edge از تنظیمات جداگانه‌ای برای انجام این کار برخوردار است. گزینه مهم دیگر،Let Websites Provide Locally Relevant Content خواهد بود که در صورت به‌کارگیری زبان‌های غیرانگلیسی از ‌سایت‌ها درخواست می‌کند با زبان مورد استفاده مخاطب سازگار شوند. اگر نمی‌خواهید ‌سایت‌ها از زبان مادری شما باخبر شوند بهتر است این امکان را غیرفعال کنید.

تنظیمات مکان

ویندوز10 مانند اندروید و iOS می‌تواند از اطلاعات مربوط به مکان کاربران در انجام وظایفی نظیر پرکردن خودکار برخی از اطلاعات مانند کدپستی یا نمایش پیش‌بینی وضعیت آب و هوای منطقه استفاده کند. اگر کاربر نسخه دسک‌تاپی ویندوز10 هستید این تنظیم تاثیر چندانی بر کارهای شما نخواهد داشت و  بهتر است آن را با مراجعه به تنظیمات و قسمت Privacy Location غیرفعال کنید.

کورتانا و جست‌وجو در منوی استارت

کورتانا یکی از مفیدترین ابزارهای تعبیه‌شده در ویندوز 10 است که البته با برخی از امکانات خود می‌تواند حریم خصوصی شما را به خطر بیندازد. کورتانا از ضبط و نگهداری صدای کاربر در تشخیص فرمان‌های صوتی بعدی استفاده می‌کند، با کمک ردیابی مکان به برخی از پرسش‌های کاربران پاسخ می‌دهد، تماس‌های کاربران را برای استفاده‌های بعدی ذخیره می‌کند و با بررسی تقویم ویندوز کاربران را از وقایع پیش رو یا قرار ملاقات‌ها آگاه می‌سازد. خوشبختانه تمام امکانات و فعالیت‌های مذکور را به‌راحتی می‌توان غیرفعال کرد. برای غیرفعال کردن کورتانا کافی است در منوی استارت عبارتی دلخواه را تایپ کنید تا در قسمت سمت چپ منو آیکون دفترچه یادداشت آشکار شود با کلیک روی این آیکون و انتخاب تنظیمات می‌توان دستیار ویندوز را به‌طور کامل غیرفعال کرد.

تنظیمات مرورگر  Edge

تغییر تنظیمات  مرورگر جدید مایکروسافت نیز نقش عمده‌ای در حفظ حریم خصوصی شما خواهد داشت، به‌خصوص تنظیماتی که در بخش تنظیمات پیشرفته وجود دارند. با فعال بودن گزینهHave Cortana assist me in Microsoft Edge، این دستیار ویندوز، تاریخچه مرور اینترنت‌تان را به یاد خواهد سپرد تا از آن در پاسخ به پرسش‌‌های آینده شما کمک بگیرد. گزینه مهم دیگر با عبارت Help Protect Me آغاز می‌شود و همان‌طور که از نام آن نیز می‌توان حدس زد، برای حفاظت از شما در مقابله با سایت‌های مضر است. این امکان بهتر است در حالت فعال باقی بماند، اما اگر دوست ندارید آدرس‌های مرور‌شده‌تان از سوی سرورهای مایکروسافت بررسی شوند می‌توانید آن را غیرفعال کنید.

تنظیمات Wi-Fi

در هفته پیش در مورد امکان جدید ویندوز10 با نام Wi-Fi Sense و کاربرد آن در اتصال به شبکه‌های Wi-Fi دوستانتان در فیس‌بوک، Outlook، اسکایپ و بالعکس بدون نیاز به دانستن کلمه عبور شبکه Wi-Fi اشاره کردیم. برای جلوگیری از این به‌اشتراک‌گذاری کلمه عبور شبکه خود می‌توانید به آخر نام شبکه عبارت ‌optout را اضافه کنید. برای نمونه، نام شبکه را Asreertebat_optout انتخاب کنید. از طریق منوی تنظیمات و گزینه‌ Network & Internet و سپس گزینه‌های Wi-Fi و Manage Wi-Fi Settings نیز می‌توان تنظیمات مربوط به این بخش را تغییر داد.

جلوگیری از ارسال اطلاعات به مایکروسافت

تا به حال بارها به پیغام خطای مشهور به Close Program برخورد کرده‌اید، پیغام خطایی که از شما در خواست می‌کند اطلاعات مربوط به خطای رخ داده را برای بررسی و رفع آن به مایکروسافت ارسال کند. این ارسال اطلاعات می‌تواند شامل داده‌های موجود در حافظه رایانه و نام برنامه‌های مورد استفاده باشد و اگر این موضوع چندان باب‌میل‌تان نیست، بهتر است با مراجعه به منوی تنظیمات، سپس Privacy و گزینه Feedback & Diagnostics، به تغییر تنظیمات این بخش اقدام کنید. در این قسمت دو گزینه وجود دارد که یکی Feedback frequency برای ارسال نظرهای خود به مایکروسافت و دیگریDiagnostic and usage data برای ارسال اطلاعات مربوط به برنامه‌های مورد استفاده و مشکلات به‌وجود‌آمده به مایکروسافت برای بررسی و رفع آنها است.(منبع: عصرارتباط)

سرانجام مدل‌های جدید گوشی هوشمند اپل با نام آیفون 6s‌ و 6s Plus به‌صورت رسمی وارد بازار جهانی شد و تا اندازه‌ای مورد استقبال کاربران قرار گرفت. البته شاهدان عینی توضیح دادند صف‌های مقابل فروشگاه‌های اپل برای خرید این دستگاه نسبت به سال‌های گذشته خلوت‌تر بود.

بسیاری از مردم بر این باورند که آیفون گوشی گرانی است و به همین دلیل سراغ آن نمی‌روند. در برخی کشورها برای آنکه یک دستگاه آیفون جدید خریداری شود باید حقوق بیشتر از یک ماه را کنار گذاشت. کاربران برخی کشورها هم با چند ساعت کار کردن می‌توانند یک دستگاه آیفون 6s را خریداری کنند. بر همین اساس کارشناسان یک بررسی جامع در سراسر جهان انجام دادند تا میزان توانایی مردم برای خرید این گوشی هوشمند مشخص شود.

گفته می‌شود آن‌دسته از مردمی که در شهر پکن زندگی می‌کنند اگر دستمزد 27 روز خود را کنار بگذارند، می‌توانند یک آیفون 6s خریداری کنند. این بررسی را بانک سوییسی UBS انجام داده و توان مالی ساکنان 71 شهر جهان برای خرید آیفون جدید را بررسی کرده است.

این بررسی هر سه سال یک‌بار انجام می‌شود و در مطالعه سال جاری که نتایج آن هفته گذشته منتشر شد کارشناسان دریافتند ساکنان شهر زوریخ با دستمزد 21 ساعت کاری می‌توانند آیفون 6s خریداری کنند و از این نظر بیشترین میانگین درآمد را در جهان دارند.

لندنی‌ها برای آنکه بتوانند این گوشی را بخرند باید 41 ساعت کار کنند و آنهایی که در شهر مکزیکوسیتی ساکن شده‌اند، باید درآمد معادل 200 ساعت کاری خود را صرف خرید این دستگاه کنند. محققان همچنین دریافتند در شهر کیِف پایتخت اوکراین باید 627 ساعت معادل 78 روز کار کرد تا بتوان این گوشی را خرید.

در نایروبی و جاکارتا کارمندان ‌باید 468 ساعت معادل 59 روز کار کنند تا امکان خرید یک دستگاه آیفون 6s برای آنها فراهم شود. البته باید توجه داشت بسیاری از موبایل‌سازان محلی توانسته‌اند گوی سبقت را از آیفون اپل بربایند. برای مثال شرکت Micromax بزرگ‌ترین فروشنده تلفن همراه در هندوستان محسوب می‌شود و گوشی‌های خود را متناسب با درآمد مردم هند عرضه می‌کند. شرکت چینی شیائومی هم که بازار چین را در دست دارد، گوشی‌های هوشمند پیشرفته و ارزان را با سلیقه چینی‌ها و متناسب با درآمد آنها در اختیارشان می‌گذارد.

فهرست زیر نشان می‌دهد که برای خرید یک دستگاه گوشی هوشمند آیفون 6s با حافظه داخلی 16 گیگابایت، ساکنان هر شهر باید چند ساعت کار کنند:

• آتن: 2/98 ساعت
• بانکوک: 6/149 ساعت
• پکن: 8/217 ساعت
• شیکاگو: 4/28 ساعت
• ژنو: 6/21 ساعت
• هنگ‌کنگ: 9/51 ساعت
• جاکارتا: 468 ساعت
• کیف: 2/627 ساعت
• لندن: 2/41 ساعت
• لس‌آنجلس: 27.2 ساعت
• مکزیکوسیتی: 6/217 ساعت
• میامی: 27 ساعت
• مسکو: 3/158 ساعت
• نایروبی: 468 ساعت
• دهلی‌نو: 3/360 ساعت
• نیویورک: 24 ساعت
• پاریس: 42.2 ساعت
• ریو دو ژانیرو: 9/139 ساعت
• رم: 7/53 ساعت
• شانگهای: 8/163 ساعت
• سیدنی: 34 ساعت
• توکیو: 5/40 ساعت
• تورنتو: 37.2 ساعت
• زوریخ: 6/20 ساعت

بانک سوییسی UBS برای انتشار این گزارش میانگین درآمد کارمندان شهرهای مذکور را در فاصله ماه‌های مارس تا آوریل 2015 جمع‌آوری کرد.(منبع:عصرارتباط)

میثم لطفی - ویکتور کوئیرز، 34 ساله که حدود یک‌دهه از زمان تاسیس آژانس املاک او در کالیفرنیا می‌گذرد، این روزها به‌قدری از لحاظ مالی قدرتمند است که هفته گذشته 500 هزار دلار به یک انجمن خیریه کمک کرد. او در پنج سال نخست فعالیت خود یک‌بار اعلام ورشکستگی کرد و پس از آن تصمیم گرفت برای همیشه از عرصه خرید و فروش مسکن خارج شود. ولی همسرش پیشنهاد داد آگهی فروش املاک و زمین‌هایی را که به آنها مراجعه می‌کنند را روی شبکه اجتماعی اسنپ‌چت به‌اشتراک بگذارد تا افراد بیشتری به آنها دسترسی داشته باشند. طولی نکشید که این اتفاق موجب رونق کسب‌وکار آنها شد و سرانجام کوئیرز در کنار همسرش در فاصله سال‌های 2012 تا 2015 میلادی توانست بیش از 50 شعبه از آژانس خود را در شهرهای مختلف آمریکا تاسیس کند و به کمک شبکه‌های اجتماعی به یکی از بزرگ‌ترین بنگاه‌های املاک در این کشور تبدیل شود.

آژانس املاک زنجیره‌ای کوئیرز از جمله مراکزی محسوب می‌شود که بخش اعظم درآمدهای خود را به کمک کانال‌های موجود در شبکه‌های رسانه‌ای از جمله اسنپ‌چت، اینستاگرام و پریسکوپ به‌دست می‌آورد و بیشترین مشتری‌های خود را از طریق پلتفرم‌های رسانه‌ای جذب می‌کند. مدیر این مرکز می‌گوید: «شبکه‌های اجتماعی یک بنگاه املاک بزرگ محسوب می‌شوند که آگهی‌های تبلیغاتی در آنها بیشترین بازده را دارد ... ولی باید به‌درستی بدانید که چطور در این عرصه حضور یابید و با مشتریان خود برخورد کنید».

بنگاه‌های مجازی

بسیاری از آژانس‌های املاک در سراسر جهان سراغ فیس‌بوک می‌روند و در برخی موارد صفحات اختصاصی روی توییتر را در اختیار می‌گیرند. ولی آن‌دسته از آژانس‌هایی که کارشناس امور مجازی را استخدام کرده‌اند، به‌خوبی می‌دانند که حضور در دیگر شبکه‌های اجتماعی از جمله اینستاگرام و اسنپ‌چت می‌تواند خریداران جوان را به سمت آنها بکشاند. از جمله آژانس‌های زنجیره‌ای املاک در آمریکا که توانسته است با مطالعه دقیق در این زمینه به موفقیت‌های فراوان دست پیدا کند می‌توان به Redfin اشاره کرد. این مرکز فناوری‌های موجود در شبکه‌های اجتماعی را به یک مدل کاربردی برای فروش زمین و مسکن تبدیل کرده است و با تمام مشتریان خود از این طریق ارتباط برقرار می‌کند.

این شرکت هم‌اکنون تبلیغات گسترده در اینستاگرام دارد تا تصاویر خانه‌های اجاره‌ای و فروشی را به مشتریان نشان دهد و از این طریق آگهی‌های خود را به‌صورت گسترده‌تر به انتشار برساند. آنجلا نیومن، مدیر این شرکت بزرگ می‌گوید هدف اصلی آنها تبلیغ ابزار موبایلی آژانس Redfin از طریق شبکه‌های اجتماعی است تا بتوانند خود را به همه مردم جهان معرفی کنند.

این شرکت هم‌اکنون کارشناسانی استخدام کرده است تا به‌صورت مستمر فعالیت‌های آن را در فیس‌بوک، اینستاگرام، پینترست و یوتیوب مدیریت کنند. در این فعالیت‌ها نه‌تنها تصاویر مربوط به خانه‌های اجاره‌ای و فروشی منتشر می‌شود، بلکه کاربران می‌توانند بودجه خود را روی صفحه اختصاصی Redfin در شبکه‌های اجتماعی مختلف اعلام کنند تا شرکت بتوانند بهترین گزینه را در کوتاه‌ترین زمان برای آنها انتخاب کند. نیومن بر این باور است که اگر کسی قصد خرید خانه در کشور آمریکا را داشته باشد و به صفحات Redfin در پلتفرم‌های مختلف مراجعه کند، بی‌تردید می‌تواند خانه مورد علاقه خود را در فاصله زمانی یک روز بیابد.

آژانس زنجیره‌ای Redfin دریافته است که باید در هر شبکه اجتماعی رفتار متفاوتی داشت تا از این طریق مشتریان بیشتر جذب شوند. در فیس‌بوک کاربران تمایل دارند آگهی‌های تبلیغاتی را مانند اخبار جدید مطالعه کنند و به همین دلیل مطالب باید به این صورت تنظیم شوند. در پینترست و اینستاگرام کاربران تمایل به تماشای مطالب تصویری دارند و به همین دلیل در این دو شبکه اجتماعی باید تاکید اصلی روی جنبه بصری آگهی‌‌ها باشد. در شبکه اجتماعی یوتیوب هم Redfin یک کانال اختصاصی راه‌اندازی کرده است که در آن نحوه خرید صحیح املاک را آموزش می‌دهد و به‌جز تبلیغات، نشان می‌دهد که چگونه مردم می‌توانند بیشترین استفاده را از منابع مالی خود ببرند.

تجربه حضور آژانس‌های فروش مسکن در شبکه‌های اجتماعی در شرایطی صورت می‌گیرد که صاحبان بیشتر این مراکز در گروه سنی بالاتر از مشتریان خود به سر می‌برند و همین مساله موجب شده آنها به‌خوبی نتوانند نیازهای مشتری را شناسایی کنند. میانگین سن اعضای «انجمن ملی صاحبان آژانس املاک» (NAR) در کشور آمریکا 57 سال اعلام شده است که این رقم با سن والدین غالب خریداران مسکن در کشور آمریکا برابری می‌کند. مرکز NAR در آخرین گزارش خود اعلام کرد 91 درصد اعضای آن عضو شبکه‌های اجتماعی هستند و تا اندازه‌ای در این زمینه فعالیت می‌کنند. با این وجود هنوز هیچ آمار و اطلاعاتی منتشر نشده که نشان دهد فعالیت اجتماعی این مراکز در دنیای مجازی تا چه اندازه موفق بوده است.

بزرگ‌ترین آژانس اینترنتی

لینکدین که بزرگ‌ترین شبکه اجتماعی سازمانی و گسترده‌ترین پلتفرم تخصصی مجازی در جهان محسوب می‌شود، از نظر حضور آژانس‌های املاک و بنگاه‌های مسکن توانسته فیس‌بوک و توییتر را پشت ‌سر بگذارد و در این زمینه هم عنوان نخست را از آن خود کند.

دو مرکز تحقیقاتی NAIOP ماساچوست و Solomon McCown مطالعه مشترکی انجام دادند تا وضعیت آژانس‌های املاک در دنیای پلتفرم‌های اجتماعی مشخص شود. این بررسی نشان داد لینکدین بزرگ‌ترین پلتفرم برای حضور کارگزاران مسکن و بنگاه‌های املاک محسوب می‌شود و پس از آن فیس‌بوک با در اختیارگرفتن 20 درصد بازار در رتبه دوم قرار دارد.

کارشناسان در این بررسی متوجه شدند از میان تمام آژانس‌های املاک که فعالیت‌های خود را در شبکه‌های اجتماعی دنبال می‌کنند، 81 درصد از طریق دستگاه‌های موبایلی به صفحه اختصاصی خود سر می‌زنند و بقیه هم رایانه‌های رومیزی را برای این کار در اختیار می‌گیرند. باید توجه داشت که جذب مشتریان جدید انعقاد قرارداد با آنها نیز در بیشتر مواقع از طریق گوشی هوشمند انجام می‌شود و تنها کمتر از هفت درصد صاحبان آژانس املاک ترجیح می‌دهند در شبکه‌های اجتماعی حضور نداشته باشند.

از هر 10 نفر که مدیریت آژانس املاک را بر عهده داشتند، 9 نفر اعلام کردند که شبکه اجتماعی موجب رونق کسب‌وکارشان شده و زندگی تخصصی آنها را تغییر داده است. این بررسی نشان داد که لینکدین با 300 میلیون کاربر در 200 کشور جهان محبوب‌ترین شبکه اجتماعی برای بنگاه‌داران محسوب می‌شود و توانسته به یک عرصه قابل اعتماد برای فروش خانه در دورافتاده‌ترین نقاط تبدیل شود. لینکدین برای آنکه بتواند خدمات خود را با کیفیت قابل قبول در اختیار کاربران جهانی بگذارد، به‌صورت فصلی از مدیران شرکت‌های بزرگی چون یاهو، گوگل، مایکروسافت،‌TiVo، PayPal و Electric Arts کمک می‌گیرد. این شبکه اجتماعی که توسط «جِف وینر» مدیریت می‌شود، امکانات اختصاصی را در زمینه‌های مختلف ارایه می‌دهد و همین مساله موجب شده تا صاحبان آژانس‌های املاک بتوانند به‌خوبی نیازهای خود را در این پلتفرم پاسخ دهند.

لینکدین که خدمات آن به‌صورت عمومی عرضه می‌شود، مدل تجاری خود را به‌گونه‌ای تعریف کرده است که درآمدها به‌واسطه اشتراک کاربران جهانی، فروش آگهی‌های تبلیغاتی و راهکارهای هوشمند سازمانی به‌دست می‌آیند. این سایت در واقع متخصصان جهانی را گرد هم می‌آورد تا کارایی آنها را به حداکثر برساند و احتمال موفقیت پروژه‌های آنها را بیشتر کند. به همین دلیل آن‌دسته از آژانس‌های تبلیغاتی که در لینکدین سرمایه‌گذاری کرده‌اند، بیش از رقبای خود در فیس‌بوک و توییتر توانستند با مشتریان ارتباط برقرار کنند.

بنگاه‌های فناورانه

«انجمن ملی صاحبان آژانس املاک» در آمریکا بر اساس بررسی جدید خود به این نتیجه رسیده که با وجود بمباران اطلاعاتی در شبکه‌های اجتماعی، مردم به این فضا اطمینان دارند تا بتوانند خانه مورد علاقه خود را از این طریق انتخاب کنند. این مرکز متوجه شده که برای خریداران خانه دشوارترین اتفاق پیدا کردن گزینه‌های مناسب است. آمارها نشان می‌دهد از هر 10 نفری که برای پیدا کردن خانه جدید به‌صورت اینترنتی جست‌وجو می‌کنند چهار نفر با مشکل پیدا کردن گزینه‌های مناسب مواجه هستند و به‌درستی نمی‌دانند که چطور می‌توانند یک خانه ایده‌آل با قیمت مناسب را بیابند. با این وجود گفته شده که بیشتر مردم سعی می‌کنند به کمک آژانس املاک گزینه مناسب را پیدا کنند؛ به نحوی که در سال 2014 میلادی 88 درصد معاملات مربوط به خرید و فروش خانه در آمریکا را آژانس‌های مسکن مدیریت کردند که این رقم در سال 2010 میلادی 83 درصد گزارش شده بود. بررسی‌ها همچنین نشان داد 94 درصد جوانانی که قصد خرید خانه دارند، از سایت‌های اینترنتی و به‌خصوص شبکه‌های اجتماعی برای پیدا کردن گزینه‌های جدید استفاده می‌کنند. جوانان معمولا سراغ آن دسته از آگهی‌های تبلیغاتی در شبکه‌های اجتماعی می‌روند که تصاویر خانه را نشان داده باشد، اطلاعات جامع مربوط به موقعیت خانه را شامل شود و یک تور مجازی برای حضور قسمت‌های مختلف خانه ارایه دهد. به طور میانگین این سه قابلیت در هر آگهی تبلیغاتی که باشد، بین 10 روز تا دو هفته خانه مربوطه را به فروش می‌رساند.

آژانس‌های املاک این روزها دریافته‌اند که برای حضور در بازار رقابتی باید در شبکه‌های اجتماعی فعالیت مستمر داشته باشند و از این طریق با مشتریان خود ارتباط برقرار کنند. با این اتفاق میزان تمایل فروشندگان خانه به استفاده از فناوری بسیار زیاد شده است؛ به نحوی که بررسی‌ها نشان می‌دهد طی یک سال گذشته 93 درصد بنگاه‌های املاک از طریق پست الکترونیکی با مشتریان در ارتباط بوده‌اند و 85 درصد هم به‌صورت مستمر به مشتریان پیامک زده‌اند.

ولی در میان این فناوری‌ها شبکه‌های اجتماعی بیشترین اهمیت را دارند. «انجمن ملی صاحبان آژانس املاک» در آخرین گزارش رسمی خود اعلام کرد که از میان همه بنگاه‌های فعال در آمریکا 80 درصد در لینکدین حضور دارند، 71 درصد خدمات فیس‌بوک را به‌کار می‌برند و بقیه هم در توییتر، اینستاگرام، پینترست و اسنپ‌چت آگهی‌های خود را تبلیغ می‌کنند. حدود 81 درصد صاحبان آژانس املاک در آمریکا اعلام کردند از شبکه‌های اجتماعی برای بیشتر دیده‌شدن، قرارگرفتن در معرض عموم و بازاریابی استفاده می‌کنند، 66 درصد این پلتفرم‌ها را برای ایجاد ارتباطات و شبکه‌های جامع به‌کار گرفته‌اند، 59 درصد از آنها برای تبلیغات استفاده می‌کنند و 51 درصد هم شبکه‌های اجتماعی را با هدف افزایش انگیزه میان مشتریان مورد استفاده قرار می‌دهند.

به هر حال باید توجه داشت که صاحبان آژانس‌های املاک به‌صورت مستمر به‌دنبال روش‌هایی می‌گردند تا بتوانند مشتریان را ترغیب به خرید و فروش خانه کنند و تجربه آنها طی چند سال اخیر نشان داده که شبکه‌های اجتماعی بهترین و کاربردی‌ترین ابزار در این زمینه محسوب می‌شوند. البته باید گفت به‌جز آمریکا، پلتفرم‌های اجتماعی در دیگر کشورها هم با هدف خرید و فروش خانه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

(منبع:عصرارتباط)

بسیاری افراد، "اینترنت" و "وب" را دو مفهوم مترادف در نظر می‌گیرند، در حالی که این موضوع درست نیست. در واقع، وب، یک جزء از اینترنت است. وب، یک محیط است که از طریق آن اطلاعات قابل دسترسی است. در تصور بسیاری از مردم، وب منحصرا به وب‌سایت‌هایی اطلاق می‌شود که از طریق موتورهای جست و جوی سنتی (همچون گوگل) قابل دسترسی و جست و جو هستند. در حالی که این محتواها (که با عنوان "لایه سطحی" یاد می‌شود)، بخشی از وب هستند. "وب عمیق در واقع به مجموعه‌ای از محتواهای اینترنتی اشاره دارد که به دلایل فنی بسیار، توسط موتورهای جست و جو، نشانه‌گذاری و آدرس دار نمی‌شوند و به همین دلیل است که با کمک این موتورهای جست و جوگر قابل ردیابی نیستند.

در حقیقت، موتورهای جستجوگر تجاری همچون گوگل (Google) و بینگ (Bing)، از الگوریتم‌هایی برای نمایش دادن نتایج جست و جو استفاده می‌کنند که بر مبنای پرطرفدار بودن و یا رتبه­ وب‌سایت‌های مختلف استوار است. با این وجود، این موتورهای جست و جو، تنها حدود 5% از محتوای اینترنت را پویش می‌کنند.

آن چه بیان شد، بخش‌هایی از یک گزارش با عنوان «وب تاریک» است که به تازگی (ژولای 2015)، در مرکز پژوهش‌­های کنگره آمریکا (Congressional Research Service) و توسط یکی از متخصصان امنیت داخلی آمریکا (Kristin Finklea) ارائه شده است. در ادامه مهم‌ترین بخش‌های این گزارش، مرور خواهد شد.

در این گزارش، لایه‌های مختلف اینترنت، بسیار متفاوت با آن محتواهای سطحی و ظاهری که با یک جست و جوی اولیه در دسترس همگان هستند، معرفی شده است. در حقیقت، محتواهای دیگری نیز در اینترنت وجود دارد که به عنوان وب عمیق (Deep Web) شناخته می‌شوند. این محتواها توسط موتورهای جست و جوی معمولی هم‌چون گوگل، فهرست بندی نشده و قابل شناسایی نیستند. دورترین نقاط از وب عمیق نیز وب تاریک (Dark Web) نام دارد که شامل بخش­‌هایی از وب می‌شود که در واقع به صورت خودخواسته و عامدانه، پنهان شده‌اند!

 لایه‌های اینترنت

بنا بر گزارش مرکز پژوهش­‌های کنگره آمریکا، در سال 2005 آمار کاربران اینترنتی در سطح جهان یک میلیارد نفر بوده است که این عدد در سال 2010 به 2 میلیارد نفر رسید و در سال 2014 از 3 میلیارد نفر تجاوز کرد. در ماه ژوئن 2015 بیش از 40% از جمعیت جهان به اینترنت دسترسی داشته‌اند.

در کشور آمریکا، روزانه 100.000 دامنه جدید اینترنتی ثبت می‌شود و تعداد سایت‌های اینترنتی در حال رشد است. این دامنه‌ها و سایت‌ها به لایه سطحی وب، تعلق دارند و این در حالی است که برخی تخمین‌ها، اندازه وب عمیق را بین 4000 تا 5000 برابر بزرگتر از لایه سطحی وب می‌دانند. در خصوص اندازه وب تاریک آمار دقیقی وجود ندارد و مشخص نیست که چه میزان از وب عمیق به عنوان وب تاریک مورد استفاده (قانونی یا غیر قانونی) کاربران قرار می‌گیرد.

دسترسی به وب تاریک

این موضوع که دسترسی به وب تاریک از طریق موتورهای جستجوگر معمولی امکان‌پذیر نیست بدان معنا نخواهد بود که کاربران نمی‌توانند به این لایه از وب دسترسی پیدا کنند. بلکه افراد عادی نیز می‌توانند با استفاده از برخی نرم‌افزارهای خاص (هم چون Tor) به وب تاریک دسترسی پیدا کنند. با قرار گرفتن این نرم‌افزارها بر روی کامپیوترهای داوطلب، مسیر حرکت داده‌های وب کاربر در میان ترافیک داده‌های کامپیوترهای یک سری کاربر دیگر قرار گرفته تا امکان ره‌گیری انتقال داده‌های کاربر اصلی غیر ممکن شود. علاوه بر آن، به تازگی برخی از توسعه دهندگان نرم‌افزاری، ابزارهایی را طراحی کرده‌اند تا کاربران حتی بدون نیاز به نصب این نرم‌افزارها (Tor) بتوانند به محتواهایی که توسط آن‌ها میزبانی می‌شوند، از طریق دسترسی به وب تاریک، دسترسی پیدا کنند.

در وب تاریک، کاربران معمولا از Hidden Wiki که سایت‌های اینترنتی را به صورت موضوعی دسته‌بندی می‌کند و مشابه ویکی پدیاست، استفاده می‌کنند. در این لایه از وب، افراد می‌توانند با راه‌های مختلفی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و به جست و جوهای گسترده‌تری در  طول وب عمیق بپردازند.

کارشناسان، کل فضای وب را به کوه یخی تشبیه می‌کنند که تنها 4 درصد آن در معرض دید کاربران معمولی قرار دارد

فعالیت‌های غیرقانونی در پنهان‌ترین لایه وب

اطلاعاتی که بر روی وب عمیق قرار دارند، در بر گیرنده­ محتواهای اینترانت‌های شخصی (شبکه‌های داخلی که برای شرکت‌ها، موسسات دولتی و یا دانشگاه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد)، پایگاه‌های داده­ تجاری و ... هستند. ادامه­ بررسی وب پنهان، به وب تاریک می‌انجامد که شامل محتواهایی است که عمدا پنهان شده‌اند. وب تاریک، یک عبارت کلی برای توصیف سایت‌های اینترنتی مخفی است که بدون استفاده از نرم‌افزارهای خاص، قابل دسترسی نیستند. کاربران وب تاریک کسانی هستند که به دنبال انتقال و دریافت اطلاعات هستند؛ به گونه‌ای که احتمال آشکارسازی و شناسایی آن فعالیت‌ها، بسیار کم باشد.

در ادامه گزارش مرکز پژوهش‌­های کنگره آمریکا در خصوص فعالیت‌های انجام شده در وب تاریک، چنین آمده است که هرچند در برخی موارد، وب تاریک به دلایل منطقی و مشروع مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ با این وجود فعالیت‌های مجرمانه و غیرقانونی، بخش عمده فعالیت‌های کاربران وب تاریک را تشکیل می‌دهد. جستجوها و فعالیت‌هایی که در محیط وب تاریک انجام می‌شود، عمدتا به خرید و فروش کالاهای غیر مجاز، داروهای قاچاق، اسلحه‌ها، پول‌های تقلبی و موارد مشابه آن مربوط می‌شود.

با این وجود، مشخص نیست که چه مقدار از وب تاریک برای بازار قاچاق، اختصاص یافته است و به علت بی‌نام و نشان بودن و غیر قابل ره‌گیری بودن سرویس‌های ارائه‌دهنده آن، مشخص نیست که در این وب، چه مقدار ترافیک داده دیجیتالی به یک سایت مشخص اختصاص یافته است.

فعالیت‌های نظامی و امنیتی در وب تاریک

همان‌گونه که بزه‌کاران می‌توانند بر بی‌نام و نشان بودن فضای وب تاریک تکیه کنند، نیروهای انتظامی و نظامی و سرویس‌های اطلاعاتی نیز می‌توانند از همین قابلیت بهره‌برداری کنند. آن‌ها می‌توانند از این خدمات برای مراقبت و پایش تحت وب استفاده کنند و از آن طریق به عملیات‌های مد نظر خود بپردازند.

نیروهای نظامی می‌توانند از وب تاریک برای حفظ اطلاعات و انتقال امن آن‌ها استفاده کنند. بسیاری از نظامی‌ها از وب تاریک برای مطالعه محیط عملیاتی خود و نیز به منظور کشف فعالیت‌هایی که ممکن است برای نیروها ایجاد خطر کند، استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، بررسی‌ها نشان داده است که داعش و گروه‌های حامی آن به دنبال استفاده از قابلیت بی‌نام و نشان بودن و غیر قابل ره‌گیری بودن وب تاریک هستند تا علاوه بر انتقال اطلاعات و انتشار تبلیغات و اخبار خود، با استفاده از اعتبارهای مجازی، برای عملیات‌های خود، بودجه تامین کنند.

بنابراین، عدم قابلیت ره‌گیری عملکرد در وب تاریک می‌تواند به عنوان یک پوشش در برابر تشخیص مجرمان و تروریست‌ها مورد استفاده آن‌ها قرار بگیرد. از این قابلیت هم­چنین برای تشکیل یک محور برای عملیات خرابکارانه و حملات سایبری همچون از دسترس خارج کردن یک وب‌سایت و یا تداخل در ارتباطات و ... استفاده می‌شود.

استفاده‌های دولت‌ها از وب تاریک:

استفاده از وب تاریک به استفاده‌های غیرقانونی محدود نمی‌شود؛ بلکه دولت‌های مختلف می‌توانند برای انتقال امن اطلاعات برای مقاصد امنیتی و نظامی و انتظامی از آن بهره‌برداری کنند.

در این گزارش هم چنین به این نکته اشاره شده است که سوء‌استفاده‌هایی که از محیط وب تاریک شده است موجب آن شده که توجه قانون‌گزاران و مقامات رسمی به این موضوع جلب شود. پژوهشگران و محققان حوزه امنیت، همواره در حال کار بر روی وسایلی هستند تا بتوانند خدمات و سرویس‌های مخفی را مشخص کرده و افراد و کاربران این محیط را مورد شناسایی قرار دهند.

به عنوان نمونه در این گزارش به برخی از تاکتیک‌های وزارت دفاع آمریکا در این راستا اشاره شده است:

به منظور مقابله با تحرکات داعش و گروه‌های تروریستی در فضای وب تاریک، وزارت دفاع آمریکا می‌تواند با مجموعه‌ای از تاکتیک‌های مقابله‌ای، این فعالیت‌ها را تحت نظر بگیرد.

1) آژانس پروژه‌های پیشرفته دفاعی(DARPA) که از سازمان‌های تابعه­ وزارت دفاع آمریکاست، در حال کار بر روی یک پروژه مطالعاتی موسوم به (Memex) است تا یک موتور جستجوی جدید طراحی کند که الگوها و روابط میان داده های دیجیتال آنلاین را بدست آورده و به منظور تشخیص فعالیت های غیر مجاز و غیر قانونی، به نیروهای مختلف امنیتی کمک کند. در واقع هدف نهایی پروژه­ی (Memex)، تشکیل دادن یک نقشه­ی جامع از محتواهای موجود بر روی اینترنت است.

ممکس، موتور جستجوی وب عمیق

علاوه بر بخش­‌های نظامی، در بخش‌های مختلف دیگر دولت آمریکا، پروژه‌های دیگری در همین راستا تعریف شده‌اند:

2) آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA)، برنامه­ (XKeyscore) را در دستور کار خود دارد (این برنامه توسط ادورارد اسنودن فاش شده است). بر مبنای این برنامه، هر کاربری که نرم افزار خاص ورود به وب تاریک را از اینترنت دانلود کرده است، به طور خودکار، مورد پیگرد قرار خواهد گرفت و تمامی فعالیت‌های او ثبت خواهد شد.

3) سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی آمریکا نیز این موضوع را در رأس فعالیت‌های خود قرار داده‌اند. موسسه مطالعات پیشرفته جاسوسی در آمریکا (IARPA) نیز برنامه‌ای با عنوان "حملات سایبری، روش‌­های پیش‌بینی، تشخیص، مقابله و دفاع در برابر آن" را توسعه داده است.

دور زدن فیلترینگ با استفاده از وب تاریک!

در بخش دیگری از این گزارش، به این نکته اشاره شده است که برخی کاربران عادی با دلایل متفاوتی هم‌چون دور زدن فیلترینگ، دستیابی به محتواهای مسدود شده و یا حفظ امنیت و حریم ارتباطات حساس تجاری و امنیتی از وب تاریک، استفاده می‌کنند؛ با این حال، بازیگران خبیث بسیاری همچون بزه‌کاران، تروریست‌ها و جاسوس‌ها، بر روی نفوذ و بهره‌برداری از این خدمات (به عنوان راه‌کاری برای ارتباط، هماهنگ کردن اعضا و عملیات‌های خود) برنامه‌ریزی می‌کنند.

این بخش از گزارش به خوبی نشان می‌دهد که استفاده از این نرم‌افزارها و ورود به دنیای وب تاریک، چگونه امنیت کاربر را به مخاطره می‌اندازد و این در حالی است که به ویژه در میان برخی کاربران ایرانی عمده استفاده از این نرم‌افزارهای خاص، برای دور زدن فیلترینگ و امثال آن است.

در همین راستا، چندی پیش شبکه اجتماعی فیس‌بوک نیز که تا پیش از این از دسترسی افراد از طریق وب تاریک جلوگیری می‌کرد، به تازگی راه «وب تاریک» را به دنیای خود باز کرده است تا برای کاربران این امکان وجود داشته باشد که به صورت ناشناس به این شبکه اجتماعی دسترسی پیدا کنند و نیز ساز و کارهای فیلترینگ نتواند مانع دسترسی کاربران به این وب‌گاه شود. این در حالی است که بسیاری از کاربران استفاده کننده از این نرم‌افزارها، از مخاطرات ورود به فضای پر مخاطره وب تاریک آگاه نیستند. (منبع:مشرق)

آمریکا با ایجاد زیرساخت‌های اطلاعاتی و توسعه فضای سایبری در سطح جهانی، توانسته کشورهای دنیا را برای دسترسی به هرگونه اطلاعات و فضای سایبر وابسته کند تا در مواقع بحرانی بتواند با ایجاد اختلال یا قطع این خدمات اطلاعاتی-سایبری مانند «جی‌پی‌اس» GPS، به دشمن یا رقیب خود آسیب جدی وارد کند. اکنون بسیاری از کشورها به دلیل طرح‌ریزی نکردن برای ایجاد شبکه ملی اطلاعات، برای برقراری ارتباطات داخلی و فرامرزی، تحت اختیار ایالات متحده هستند و آمریکا در بزنگاه‌هایی مانند شرایط جنگی می‌تواند به نفع یا علیه کشور مزبور به سامانه ارتباطاتی آن خدشه وارد کند؛ مانند کاری که با سامانه موقعیت‌یاب جهانی «جی‌پی‌اس» GPS انجام می‌دهد که می‌توان به نمونه اخیر آن در حملات هوایی روسیه بر ضدداعش در کشور سوریه اشاره کرد.

چند روز پس از آغاز حملات هوایی ارتش سوریه علیه داعش، ژنرال "آناتولی نیستچوک" فرمانده پایگاه پانزدهم نیروی هوایی روسیه  در جمع خبرنگاران گفت: آمریکا در سامانه «جی‌پی‌اس» GPS با اطلاعات تحریف شده موقعیت جغرافیایی و ارتباطی، سامانه های ناوبری جهانی را مختل می‌کند. وی افزود: آمریکا بارها از این روش استفاده کرده و به همین دلیل روسیه به این سامانه اعتمادی ندارد و از داده های ماهواره‌ای خود بهره می‌گیرد.

نیستچوک با تاکید بر اینکه روسیه از سامانه جهانی «گلوناس» GLONASS خود بهره می‌گیرد، ادامه داد: تجزیه و تحلیل‌ها انجام گرفته نشان می‌دهد که رقیب از این تحریف‌ها برای رسیدن به اهداف خود بهره می‌گیرد.

البته برای جلوگیری از وابستگی به سامانه آمریکایی «جی‌پی‌اس»، دو کشور چین و روسیه نیز اقدام به ساخت شبکه‌ ماهواره‌ای موقعیت‌یاب جهانی کردند؛ چین در این رابطه سامانه‌ای به نام «بیدو» (BEIDOU) را طراحی کرده که درصدد تکمیل آن در سطح جهانی است؛ اما روسیه از زمان شوروی سابق کمی بعد از آنکه ارتش آمریکا در سال ۱۹۷۸ «جی‌پی‌اس» را وارد عرصه کرد، «گلوناس» GLONASS را به عنوان یک سیستم مشابه و جایگزین ساخت تا بتوانند سیستم اطلاعات موقعیت‌یاب بومی و مستقل داشته باشد.

«گلوناس» چیست؟

«گلوناس» GLONASS در واقع مخفف عبارت Globalnaya Navigatsionnaya Sputnikovaya Sistema یا Global Navigation Satellite System است. این سرویس با «جی‌پی‌اس» هم دوره بوده و وظیفه مشابهی را انجام می‌دهد و هر دو در آغاز به منظور موقعیت‌یاب ساخته شدند.  «گلوناس» بیشتر به منظور استفاده در شرایطی مانند حرکت هواپیماهای جت و موشک های بالستیک و به صورت اختصاصی توسط ارتش روسیه ساخته شده است. مراحل توسعه «گلوناس» به دهه ۷۰ میلادی باز می‌گردد؛ در آن زمان از این سیستم برای تشخیص و پیش‌بینی وضع هوا، اندازه‌گیری سرعت و محاسبه زمان هم استفاده می‌شد. به واسطه ماهواره‌هایی کمی که «گلوناس» از آنها استفاده می‌کرد، افراد کمی به موفقیت آن امیدوار بودند اما در سال ۲۰۰۱ به دستور ولادمیر پوتین -رئیس جمهور وقت روسیه- توسعه «گلوناس» به اولویت کشور تبدیل شد و بودجه‌های مربوط به توسعه آن افزایش یافت.

«گلوناس» چگونه کار می‌کند؟

این سرویس از چند جزء اساسی بهره می‌برد. اولین مورد، تشخیص وضعیت ماهواره نسبت به صور فلکی است. یک گروه از ماهواره‌ها با کمک هم این سیستم را به کار می‌اندازند. این ماهواره‌ها با کمک یکدیگر می‌تواند دقت و سرعت ماهواره‌ها را تشخیص داده و اطلاعاتی دقیق را از نقاط و مسیرهای روی زمین ثبت کنند. همچنین نقاطی روی زمین هستند که به دقت بیشتر این اطلاعات کمک می‌کنند.

تفاوت «جی‌پی‌اس» و «گلوناس» در چیست؟

چند تفاوت اصلی بین «گلوناس» و «جی‌پی‌اس» وجود دارد.در حال حاضر ماهواره‌های کمتری «گلوناس» را در قیاس با «جی‌پی‌اس» یاری می‌دهند. «جی‌پی‌اس» در حال حاضر با کمک ۳۲ ماهواره در ۶ خط چرخشی عمل می‌کند در حالی که این اعداد برای «گلوناس» به ترتیب ۲۴ و ۳ مورد است. این به معنی دقت کمتر و سرعت کمتر «گلوناس» در مکان‌یابی است.

اما تفاوت عمده بین این دو نحوه ارتباط بین دریافت کننده‌ها است. در «جی‌پی‌اس» ماهواره‌ها از فرکانس‌های رادیویی مشابه و کدهای متفاوت برای ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند. اما در «گلوناس» با وجودی که از همان امواج استفاده می‌گردد، از کدهای منحصر به فردی بهره برده می‌شود. این ویژگی اجازه می‌دهد که ماهواره‌ها بتوانند تنها در یک مسیر با یکدیگر ارتباط داشته باشند؛ چیزی که در «جی‌پی‌اس» دیده نمی‌شود.

دقت «گلوناس» در چه حد است؟

دقت «گلوناس» با «جی‌پی‌اس» قابل قیاس است. اما همیشه بهترین نتیجه را نمی‌دهد. در نتیجه‌ای که سازمان فضایی روسیه (Rescosmos)   در تعیین دقت «گلوناس» در سال ۲۰۱۱ به دست آمد، دقت آن قابل قبول ارزیابی شد.

در پایان ۲۰۱۱ سرویس «گلوناس» به یکی از اهدافش دست یافت؛ در آن سال دقت «گلوناس» در محیط طبیعی (بدون ابر و ساختمان و اشباع امواج رادیویی) ۲٫۸ متر ارزیابی شد. این البته از دقت «جی‌پی‌اس» کمتر است امابرای اهداف نظامی و تجاری کاربردی است. البته دقت «گلوناس» بستگی مستقیمی به این دارد که در چه نقطه‌ای از زمین باشید؛ دقت آن در نیم‌کره‌ شمالی زمین بالاتر و دلیل آن نیز ایستگاه‌های زمینی بیشتر در این نیم‌کره است.

آیا گستره استفاده از «گلوناس» به اندازه «جی‌پی‌اس» است؟

در حال حاضر بسیاری از سازندگان تلفن‌های هوشمند، چیپ‌های موقعیت‌یاب «گلوناس» را در ابزارهای خود جای می‌دهند؛ «سونی»، «اپل» و «اچ‌تی‌سی» و بسیاری از شرکت‌های دیگر این چیپ‌ها را در ابزارهای خود تعبیه می‌کنند. دقت «گلوناس» در عرض‌های شمالی‌تر و نزدیک‌تر به مرزهای روسیه بالاتر است اما در قیاس با آن، «جی‌پی‌اس» دقت متعادل‌تری در تمام نقاط زمین دارد.

سطح پایین آگاهی عمومی نسبت به «گلوناس» باعث شده که این سرویس در قیاس با «جی‌پی‌اس» کمتر شناخته شود و مورد استفاده مستقیم قرار گیرد.

سامانه چینی بیدو (BEIDOU)، رقیب استراتژیک برای «جی‌پی‌اس» و «گلوناس»

کشور چین نیز به باشگاه دارندگان موقعیت‌یاب جهانی پیوسته و در این راستا قدم‌های محکمی برداشته است. سرویس موقعیت‌یاب جهانی چین به نام «بیدو» (beidou -北斗) است که سرزمین چین و قسمت‌هایی از آسیای شرقی را پوشش می‌دهد و تا سال 2020 این سامانه با بیش از 30 ماهواره در مدار زمین آماده استفاده مشتری‌ها در سرتاسر جهان خواهد بود. چین، به عنوان کشوری که در حال تبدیل شدن به یک ابرقدرت جهانی است، اعلام کرده که خدمات موقعیت‌یابی خود را به طور رایگان در اختیار مردم جهان قرار می‌دهد.

تسلط بر مدار زمین، مسابقه‌ای برای دریافت اطلاعات استراتژیک

جهان بدون وجود شبکه‌های ارتباطی ماهواره‌ای و موقعیت‌یاب جهانی قابل تصور نیست، زیرا که خدمات الکترونیک عمومی و تجاری به مردم و همچنین خدمات تخصصی نظامی، وابستگی کاملی به این تجهیزات فضایی دارد؛ این شرایط جدید، تسلط بر مدار زمین را به مسابقه‌ای تبدیل کرده تا اطلاعات استراتژیک مکان و زمان حرکت اشیا روی سطح زمین دقیق‌تر به دست آید.

کشورهای دارای سیستم موقعیت‌یاب جهانی و شبکه‌های ارتباطاتی ماهواره‌ای می‌توانند با ارائه خدمات پولی و رایگان، دولت و مردمان دیگر کشورها را در این رابطه وابسته به خود کنند تا در زمان‌های بحرانی از این وابستگی نهایت استفاده را انجام دهند. اکنون به غیر از آمریکا، روسیه و چین، سیستم‌های مشابهی توسط اتحادیه اروپا (به نام گالیله) و هند در دست توسعه است و آنها با تولید و توسعه زیرساخت‌های اطلاعاتی، در ردیف اول خط مقدم «جنگ‌های اطلاعاتی» قرار دارند.

امری که در موارد دیگری مانند سیستم‌های عامل (نرم‌افزار)، چیپ‌ست‌های اصلی کامپیوتری (سخت‌افزار) و شبکه اینترنت، وابستگی به آنها بسیار وجود دارد و این عدم استقلال در مواقع حساس بسیار پرهزینه است؛ مانند اقدام آمریکا در قطع کامل اینترنت کره‌شمالی به بهانه هک شرکت سونی به مدت یک روز که تقریبا این کشور را فلج کرد.(منبع:مشرق)

یکی از عمده‌ترین مشکلات صاحبان تلفن همراه این است که یک گوشی هوشمند در دست دارند که هر کاری از آن ساخته است. این گوشی‌ها تقریبا یک کامپیوتر جیبی بسیار کوچک هستند که امکانات زیادی را در خود جمع کرده‌اند. این روزها شما می‌توانید یک گوشی هوشمند داشته باشید و در عین حال از داشتن ابزارهای دیگری مانند دوربین دیجیتال، پخش کننده‌های موسیقی و فیلم و همچنین گجت‌های تندرستی بی‌نیاز شوید. بدون شک چنین وسیله‌ای با این همه ویژگی کاربردی یکی از ابزارهایی خواهد بود که ما در طول روز دائما با آن سروکار خواهیم داشت و همین ماجرا باعث می‌شود که مصرف شارژ گوشی‌های هوشمند بسیار بالا باشد.

این گونه است که یکی از اساسی‌ترین و مهم‌ترین فاکتورهایی که مد نظر کاربران در زمان انتخاب گوشی است، طول عمر باتری آن است. گذشته از این موضوع این که بخواهیم دائما شارژر به دست باشیم یا این که از تمام شدن باتری گوشی‌مان هراسان باشیم، حس خوبی نیست. با توجه به این موضوع وجود یک تکنولوژی که با استفاده از آن بتوان باتری‌ها را سریع شارژ کرد بسیار ضروری به نظر می‌رسد. از آن جایی که ما در جاده تکنولوژی هیچ توقفی نداشته و دائما در حال حرکت به جلو هستیم این فناوری هم به سرعت در اختیار کاربران قرار گرفته است و در حال حاضر ابزارهای دیجیتالی را می‌بینیم که مجهز به فناوری شارژ سریع هستند.

با توجه به افزایش میزان استفاده کاربران از اسمارت‌فونها و نیاز بیشتر آن‌ها به شارژ در طول روز، زمان مورد نیاز برای شارژ شدن گوشی در جایگاه ویژه‌ای قرار گرفته است. از سوی دیگر کاربران زمان زیادی برای شارژ کامل شدن باتری گوشی خود ندارند و ممکن است پیش از شارژ کامل، گوشی خود را از آداپتور برق جدا کنند و ادامه فرآیند را به ساعاتی دیگر موکول کنند. در حال حاضر ساختار و روند شارژ گوشی‌های هوشمند با تغییراتی روبه‌رو گردیده و دیگر نیازی به انتظار چند ساعته برای شارژ کامل باتری وجود ندارد. در حال حاضر فناوری‌های شارژ متفاوتی برای گوشی‌های هوشمند وجود دارد و در موضوع ویژه این هفته به این مقوله خواهیم پرداخت و پس از بررسی فناوری شارژ گوشی‌های هوشمند، به معرفی گوشی‌هایی خواهیم پرداخت که در مقابل فناوری شارژ سریع عملکرد خوبی از خود نشان داده‌اند.

سریع و سریعتر
استفاده از کابل‌های USB ۲ و USB ۳ از روش‌هایی است که در طی چند سال گذشته به کار گرفته شده است و در ظاهر مشکلی هم ندارد. به جز این که زمان زیادی طول می‌کشد تا یک گوشی دوباره به صورت کامل شارژ شود. بیشتر مواقع ما زمان کافی برای زدن طولانی مدت گوشی خود به شارژ نداریم و به همین دلیل استفاده از این روش‌ها دیگر نمی‌تواند پاسخگوی نیاز امروزه کاربران باشد. کابل‌های USB ۲.۰ قادر به انتقال جریان ۲ آمپری در حالت حداکثری است و این مسئله سبب می‌شود تا گوشی‌هایی که به باتری با ظرفیت بالا مجهز هستند، زمان زیادی برای شارژ کامل طلب کنند. شارژرهای USB ۲.۰ در حالت استاندارد و در گوشی‌های میان رده بازار، تنها قادر به انتقال جریان ۵۰۰ میلی آمپری هستند و این مسئله می‌تواند به شدت دردسر ساز شود. فناوری USB ۳.۰ نیز با وجود سرعت بالا در انتقال اطلاعات و همچنین جریان قابل انتقال حداکثر ۵ آمپری با استقبال شرکت‌های تولید کننده مواجه نگردید و این استاندارد فراگیر نشد.

به هر صورت این فناوری می‌تواند ۲.۵ برابر سریعتر، باتری گوشی شما را شارژ کند و کاهش این میزان از زمان می‌تواند کاربران را بسیار شگفت زده کند. فناوری جدید Type-C که قرار است در محصولات آینده اندرویدی به صورت یک استاندارد مورد استفاده قرار گیرد، در نسخه ابتدایی خود قادر به انتقال جریان ۳ آمپری با شدت ولتاژ ۵ ولت است که در نهایت توان ۱۵ واتی از خود منتقل می‌کند. اما با بهره گیری از فناوری شارژ سریع می‌توانید توان ۱۰۰ واتی را در اختیار گیرید که زمان شارژ باتری را بیش از ۶ برابر سریعتر خواهد کرد تا باتری گوشی هوشمند شما تنها در چند دقیقه کوتاه به طور کامل شارژ شود. برخی از شرکت‌های تولید کننده از فناوری‌های اختصاصی خود برای شارژ سریع استفاده می‌کنند که به عنوان مثال می توان به Oppo اشاره کرد که باتری شما به سلول‌های مختلفی تقسیم می‌شود و هر سلول به صورت همزمان و جداگانه شارژ خواهند گردید. در این بررسی از محصولات شرکت‌های مختلف استفاده شده که به فناوری شارژسریع چهار شرکت کوالکام، سامسونگ، اینتل و Oppo مجهز هستند و البته شاهد حضور نماینده اپل نیز هستیم. این در حالی است که محصولات اپل به فناوری شارژ سریع مجهز نیستند و مقایسه آن‌ها با محصولات مجهز به این فناوری می‌تواند به یک مقایسه جالب تبدیل شود.

شارژ سریع شرکت کوالکام
تا چند وقت قبل شرکت کوالکام به تکنولوژی شارژ سریع خود با عنوان Quick Charge ۲.۰ می‌بالید و این تکنولوژی که مربوط به خط تولید آخرین مدل چیپست‌های شرکت کوالکام بود در تلفن‌های هوشمند رده بالا هم به کار گرفته شد. به عنوان مثال می‌توان به گوشی نکسوس ۶ اشاره کرد که شرکت کوالکام از این گوشی برای تمامی طرح‌های تبلیغاتی خود برای معرفی تکنولوژی شارژ سریعش استفاده کرد. اما این تکنولوژی هم با توجه به رقبایی که برای آن پیدا شد، خیلی سریع وارد مرحله پیشرفت شد و ما در حال حاضر شاهد ارائه فناوری Quick Charge ۳.۰ توسط کوالکام هستیم. بدون شک تکنولوژی شارژ سریع، امکان بسیار سودمندی برای کاربران پر مصرف موبایل به شمار می‌آید. کوالکام وعده داده است که Quick Charge ۳.۰ پیشرفت و بهبود قابل توجهی نسبت به نسخه‌های قبلی خود پیدا کرده است. اگر شما به تازگی با عبارت Quick Charge آشنا شده‌اید و این نام برای‌تان یک عبارت جدید است باید گفت که مشخصه خاص این فناوری از روی نامش به سادگی قابل درک است. تلفن هوشمند شما با استفاده و دارا بودن این فناوری بسیار سریعتر از زمانی شارژ خواهد شد که این تکنولوژی را در ساختار خود ندارد.

به کمک این فناوری سطوح بالایی از الکتریسیته به باتری دستگاه جریان پیدا می‌کند تا بهره‌وری شارژ آن را به بالاترین میزانش برسانند. جدیدترین محصولات ساخته شده با بهره‌گیری از این فناوری، باتری‌های خود را با ولتاژ بالاتری شارژ می‌کنند و در نتیجه نرخ بالاتری از برق از کابل‌های دستگاه عبور می‌کند. با این همه، هم تلفن هوشمند و هم شارژر باید با آن ولتاژ و جریان سازگاری داشته باشند. تلفن همراه شما ممکن است که از جریان ۹ ولت/۲ آمپر پشتیبانی کند اما اگر شارژر آن از نوع یک آمپری باشد آنگاه فرآیند شارژ دستگاه طولانی‌تر خواهد شد. به همین ترتیب اتصال یک شارژ ۲ آمپری به دستگاهی که می‌تواند صرفا جریان‌های ۰.۷۵ آمپری را بپذیرد نیز تاثیری در سرعت شارژ آن نخواهد داشت. از همین رو می‌توان یک تلفن هوشمند را با استفاده از شارژرهای جریان بالا با سرعت بالاتری شارژ کرد اما باید در نظر داشته باشید محصولات متفرقه لزوما چنین سرعتی را برای‌تان به ارمغان نمی‌آورند. تکنولوژی Quick Charge همچون دیگر فناوری‌های ارائه شده از سوی شرکت‌های دیگر برای بهینه سازی فرآیند انتقال برق در مراحل اولیه شارژ طراحی شده که به کاربران امکان می‌دهد دستگاه‌های خود را در حالی که میزان قابل قبولی از ظرفیت باتری‌شان پر است از شارژر جدا کنند. کوالکام مدعی شده است که این فناوری می‌تواند برخی از دستگاه‌ها را ظرف تنها ۳۵ دقیقه تا ۸۰ درصد شارژ کند اما به ندرت پیش آمده که این شرکت در مورد زمان لازم برای شارژ کامل دستگاه‌ها حرفی به میان بیاورد چراکه عملکرد فناوری مورد بحث در این صورت چندان هم قابل توجه نیست. انتقال برق در مراحل انتهایی شارژ باتری به مراتب آرامتر از مراحل اولیه صورت می‌گیرد و نوع تکنولوژی پشتیبانی شونده در دستگاه نیز اثری بر این موضوع ندارد، با این همه، سوال اینجاست که چرا تکنولوژی Quich Charge می‌تواند ظرفیت پر باتری را در کمترین زمانی به ۵۰ درصد یا بیشتر برساند اما همچنان برای پر شدن کامل آن به بیش از یک ساعت نیاز است؟ همان گونه که کوالکام هم ادعا کرده است ممکن است شما ۰ تا ۸۰ درصد شارژ باتری دستگاه خود را در زمانی کمتر از ۳۰ دقیقه طی کنید ولی برای شارژ ۲۰ درصد باقیمانده هم به زمانی بالاتر از ۳۰ دقیقه احتیاج داشته باشید و این ماجرا هنوز در حال بررسی است.

نسخه سوم شارژ سریع
کوالکام وعده داده است که زمان شارژ دستگاه‌های پشتیبانی کننده از این فناوری به مراتب بیشتر از مواردی است که از شارژهای معمول استفاده می‌کنید و در زمان ارائه نسل اولیه از این فناوری هم اعلام کرده بود که سرعت شارژ دستگاه‌های موبایل را تا ۴۰ درصد افزایش پیدا خواهد کرد. با این همه، یکی از نکات قابل توجه این است که نسخه سوم این فناوری در قیاس با نسخه قبلی‌اش اختلاف چندانی ندارد و این بار شرکت ارائه‌کننده آن، روی بهبود بهره‌وری و مقرون به صرفه بودن تکنولوژی یاد شده تاکید کرده است. اما اصلی‌ترین قابلیتی که همراه با Quich Charge ۳.۰ به دستگاه‌های موبایل می‌آید INOV (یا مذاکره هوشمند برای ولتاژ بهینه) نام دارد که خروجی جریان بهینه‌تر و چرخه شارژ بهتر را برای دستگاه به ارمغان می‌آورد. در وهله اول لازم است یادآور شویم که باتری‌های مختلف نیازمند ولتاژ شارژ متفاوت هستند. نسخه ۲.۰ این تکنولوژی از چهار مد مختلف با سطوح برق مختلف پشتیبانی می‌کرد که عبارتند از ۵ ولت/ ۲ آمپر، ۹ ولت/۲ آمپر، ۱۲ ولت/ ۱.۶۷ آمپر و ۲۰ ولت. اما قابلیت INOV تکنولوژی Quich Charge ۳.۰ با دستگاه ارتباط برقرار می‌کند تا ولتاژ مورد نیازش را از بازه ۳٫۲ و ۲۰ ولت با افزایش‌های ۲۰۰ میلی ولت تقاضا کند و در نتیجه طیف وسیعتری از گزینه‌های قابل انتخاب برای ولتاژ را خواهد داشت. مزیت دیگر قابلیت INOV این است که می‌تواند به صورت پویا ولتاژ شارژ باتری را در چرخه شارژ تنظیم نماید. همین که یک باتری شارژ می‌شود، به تدریج میزان جریان دریافتی‌اش هم کمتر خواهد شد و علت این‌که ۲۰ درصد باقی مانده باتری دیرتر از مراحل اولیه پر می‌شود نیز تا حدودی به همین خاطر است. کوالکام اعلام کرده که تکنولوژی جدید آن به دستگاه‌های موبایل امکان می‌دهد ولتاژ کافی برای رسیدن به جریان شارژ مطلوب را درخواست کنند و درنتیجه بهره‌وری را به بالاترین میزانش می‌رساند. اما این کار از آن جهت مفید است که میزان انرژی اتلاف شده در جریان فرایند شارژ را به حداقل می‌رساند. تا پیش از این، برق اضافه‌ای که برای شارژ باتری مورد استفاده قرار نمی‌گرفت به صورت گرما هدر می‌رفت و علاوه بر این‌که باعث گرم شدن تلفن هوشمند شما می‌شد، طول عمر باتری را نیز کاهش می‌داد. حالا کوالکام مدعی شده که نسخه ۳ این تکنولوژی ۳۸ درصد نسبت به نسخه قبلی مقرون به صرفه‌تر است و این یعنی انرژی به شکل پایدار ذخیره خواهد شد.

چگونه گوشی سریعا شارژ می‌شود؟
بسیاری از فناوری‌های شارژ سریع کارکرد یکسان دارند اصل کار آنها هم مبتنی بر دریافت برق بیشتر به‌طور ایمن است. برای رسیدن به این امر از دو روش استفاده می‌شود. روش اول به این صورت است که گوشی‌هایی که به شارژ سریع مجهزند همیشه تلاش می‌کنند تا جای ممکن برق بیشتری دریافت کنند، چه به شارژر مناسب متصل باشند و چه نباشند. اما برای رعایت ایمنی هیچ‌گاه بیش از ۲ آمپر از منبع تامین‌کننده انرژی برق نمی‌گیرند. روش دوم هم از این قرار است که وقتی گوشی مجهز به شارژ سریع به شارژر معتبر برای این کار وصل شود، دستگاه شناسایی‌اش می‌کند و پس از آن قادر به شارژ شدن با توان ۳ آمپر خواهد بود.
چیز‌هایی مثل جنس و کیفیت کابل، طول کابل و... از جمله عواملی‌اند که در سرعت شارژ دستگاه تاثیرگذارند، درنتیجه باید هنگام خرید به این موارد توجه کنید. در مورد نحوه سنجش سرعت شارژرها هم باید گفت که در حال حاضر معیار سنجش و بهتر بودن شارژرهای سریع مثلا به صورت ۶۰ درصد در ۳۰ دقیقه اعلام می‌شود که راه خوبی برای نشان دادن سرعت شارژ است، اما برای مقایسه باتری‌هایی با ظرفیت‌های مختلف مناسب نیست. معیار بهتر برای این کار استفاده از واحد میلی‌آمپرساعت در دقیقه است که توصیف بهتری از مقدار شارژ ذخیره‌شده باتری در یک دقیقه به ما می‌دهد. همچنین توجه داشته باشید که سرعت شارژ باتری‌ها از ۰ تا ۷۰ درصد بیشتر و پایدارتر از سرعت شارژ آنها از ۹۰ تا ۱۰۰ درصد است؛ دقیقا به همین دلیل است که در تبلیغات همیشه سرعت شارژ از ۰ تا دوسوم ابتدایی ذکر می‌شود. مقایسه براساس میلی‌آمپرساعت در دقیقه درک ساده‌تری از موضوع به ما می‌دهد. فرضا اگر گوشی شما باتری با ظرفیت ۳۰۰۰ میلی‌آمپرساعت داشته باشد و شارژر سریع بتواند آن را در ۳۰ دقیقه ۵۰ درصد شارژ کند، یعنی در این مدت ۱۵۰۰ میلی‌آمپرساعت شارژ گرفته که معادل ۵۰ میلی‌آمپرساعت در دقیقه است.

آیا شارژ سریع به باتری گوشی ما آسیب می‌رساند؟
وقتی به یک نفر می‌گوییم که گوشی ما در عرض مدت زمان بسیار کوتاهی شارژ می‌شود، احتمالا اولین پاسخی که می‌شنویم این است که این ویژگی مثبتی نیست زیرا باتری سریعا آسیب دیده و خراب خواهد شد.
اما آیا واقعا استفاده از فناوری شارژ سریع به باتری دستگاه ما آسیب وارد می‌کند؟ این سوالی است که پاسخ آن بسیار اهمیت دارد، خصوصا با توجه به این‌که باتری بیشتر دستگاه‌های کنونی قابل تعویض نیستند. می‌دانیم که در حالت عادی شارژ آرام‌تر، باتری را سالم‌تر نگه می‌دارد و هرچه سرعت شارژ بیشتر باشد، گرمای بیشتر تولید می‌شود و گرما هم دشمن دستگاه‌های الکتریکی است. اما هنوز هیچ مدرکی دال بر صدمه زدن شارژ سریع به عمر متوسط باتری (که حدود ۲ سال است) به دست نیامده است. در واقع تا وقتی که ما از باتری لیتیوم یون در گوشی‌های هوشمند خود استفاده می‌‌کنیم هیچ فرقی میان شارژرهای سریع و معمولی از نظر آسیب رساندن به دستگاه وجود ندارد.

کدام گوشیها بهتر شارژ می‌شوند؟
علاوه بر شرکت کوالکام، شرکت سامسونگ و Oppo هم جزء فعالانی هستند که به فکر به کارگیری و استفاده از تکنولوژی شارژ سریع افتاده‌اند. اگر به جزئیات تکنولوژی سامسونگ در شارژ سریع گوشی گلکسی اس۶ دقت کنید، متوجه این موضوع خواهید شد که ولتاژ ۹ ولتی و جریان ۱.۶۷ آمپری آن، مشابه محصول Quick Charge ۲.۰ کوآلکام است. همان تکنولوژی که در محصول گلکسی نوت۴ سامسونگ مورد استفاده قرار گرفته است. البته سامسونگ نام این محصول خود را Adaptive Fast Charging گذاشته است.
از طرف دیگر، این طور به نظر می‌رسد که شرکت اینتل نیز در استفاده از تکنولوژی نسل دوم شارژ سریع کوآلکام موفق عمل کرده است و این موضوع به دلیل موفقیت این شرکت در شارژ سریع گوشی زن‌فون‌۲ ایسوس ZE۵۵۱ML بوده و حتی از استاندارد‌های این شرکت نیز بالاتر بوده است. شارژر این شرکت قادر است در ولتاژ ۹ ولتی، میزان جریان ۲ آمپری را از خود خارج کند که در این حالت، حداکثر توان خروجی به ۱۸ وات می‌رسد. ایسوس با نام‌گذاری جدید این تکنولوژی، آن را با نام ASUS BoostMaster Technology به کاربران خود معرفی کرده است. اما هم اینک می‌دانیم که نام‌ این محصول، تنها یک اسم تجاری بوده و در این بخش هیچ تکنولوژی جدیدی تولید نگشته است. در نهایت اگر بخواهیم نگاهی به گوشیهای موجود در بازار که از تکنولوژی شارژ سریع استفاده می‌کنند داشته باشیم باید اول از همه نام گوشی گلکسی اس۶ سامسونگ را ببریم. این گوشی یکی از برترین گوشی‌ها از نظر سرعت شارژ باتری است. ظرفیت باتری آن ۲۵۵۰ میلی آمپر ساعت است و مدت زمان شارژ از صفر تا ۱۰۰ آن ۱ ساعت و ۱۸ دقیقه است در حالی که عمر باتری آن هم در حالت متوسط ۷ ساعت و نیم است. گوشی گلکسی نوت ۴ شرکت سامسونگ هم یکی دیگر از برترین گوشیها در این زمینه است ظرفیت باتری این گوشی ۳۲۲۰ میلی آمپر ساعت بوده و از صفر تا ۱۰۰ باتری آن در ۱ ساعت و ۳۵ دقیقه شارژ می‌شود. به گزارش الف گوشیهای دیگری مانند Google Nexus ۶، HTC One M۹، LG G۳، One Plus One، Samsung Galaxy S۵ Samsung Galaxy Note ۳، Apple iPhone ۶، Apple iPhone ۶ Plus، Motorola Moto G ۲۰۱۴، Motorola Moto X ۲۰۱۴، Sony Xperia Z۳ Compact و Sony Xperia Z۳ هم عملکرد خوبی در زمان استفاده از این تکنولوژی شارژ سریع از خود نشان داده‌اند و از میان این گوشی‌ها بهترین عملکرد متعلق به Samsung Galaxy S۶ بوده است و دیگر گوشی‌ها پشت سر آن قرار گرفته‌اند. برای این که بفهمید آیا دستگاه شما از فناوری شارژ سریع پشتیبانی می‌کند یا خیر باید دنبال نشان Quick Charge روی جعبه دستگاه بگردید. علاوه بر شارژرهایی که ممکن است در جعبه تلفن هوشمند شما باشد، از هر شارژر سریع دیگری که نشان Quick Charge روی آن حک شده باشد یا علامت تاییده UL داشته باشد می‌توان استفاده کرد.

بی.بی.سی اعلام کرد که گروه تروریستی داعش، تبلیغات سیاسی خود را از شبکه اجتماعی «توئیتر» به نرم افزار پیام رسان «تلگرام» منتقل کرده است.
 در چند سال گذشته این گروه در توئیتر فعال بود و حساب های مختلفی داشت اما توئیتر یکی پس از دیگری حساب هایش را بسته است. اکنون داعش از امکان تازه ای که تلگرام ماه گذشته معرفی کرده، استفاده و کانال تلگرام خود را راه اندازی کرده است.
کانال های تلگرام به کاربرانش اجازه می دهد پیام هایشان را به تعداد نامحدودی از مخاطبان برسانند.
براساس این گزارش، داعش امید دارد شرکت تلگرام که در برلین مستقر است وضعیت باثبات تری برای ارائه تبلیغاتش فراهم کند؛ اما تلگرام در وب سایت خود گفته است هر نوع محتوای غیرقانونی را که از طریق این نرم افزار در معرض دید عموم قرار بگیرد، حذف خواهد کرد.
بی.بی.سی افزود که این گروه تروریستی هم اکنون در تلگرام یک حساب رسمی دارد. این کانال ۲۶ سپتامبر(چهارم مهرماه) به راه افتاده و در حال حاضر بیش از چهار هزار و ۵۰۰ عضو دارد.
این گروه در کانال تلگرام خود مدعی شده که روز سه شنبه در شهر عدن در جنوب یمن به هتل محل اقامت نیروهای سعودی و امارات حمله کرده است.
به گزارش ایرنا به نقل از این رسانه،داعش در تابستان ۲۰۱۴ فعالیت خود را در شبکه های اجتماعی از جمله توئیتر آغاز کرد و پس از بسته شدن حساب هایش از حساب هایی غیررسمی برای تبلیغات خود استفاده کرد.
پژوهشگران موسسه «بروکینگز» در آمریکا در ماه مارس گذشته (اسفندماه) با سرشماری هواداران توئیتری این گروه تروریستی اعلام کردند که داعش توانسته اثری بزرگ روی شبکه های اجتماعی آنلاین بگذارد.
این موسسه اعلام کرده که در سه ماه پایانی سال ۲۰۱۴ با رصد هواداران داعش در توئیتر، ۴۶ هزار حساب کاربری آنان را شناسایی کرده است.

محققانی که روی شبکه نسل پنجم تلفن همراه / 5G کار می‌کنند به‌سرعت باورنکردنی 3.6 گیگابیت بر ثانیه در محیطی بیرون از آزمایشگاه دست پیدا کردند.

کمپانی چینی هوآوی همراه با اپراتور ژاپنی NTT DoCoMo که قرارداد همکاری بسته‌اند، توانستند به‌سرعت نقل‌وانتقال 3.6 گیگابیت بر ثانیه دست پیدا کنند.

محققان مذکور این کار را در باند زیر 6 گیگاهرتز مورد آزمایش قراردادند و دیتای تعریف‌شده را با این سرعت منتقل کردند. آزمایش روی این باند بسیار مهم است چراکه می‌توان بلافاصله در محیط واقعی و بدون صرف هزینه اضافی آن را پیاده‌سازی کرد.

جالب اینجاست که رقبایی مانند نوکیا و سامسونگ که هر دو باهم روی شبکه نسل پنجم کار می‌کنند روی باند فرکانسی در حال کار هستند که نیاز به زیرساخت‌های جدید دارد و باید برای فراهم کردن 5G به سبک سامسونگ و نوکیا هزینه زیادی  کرد اما روش هوآوی و شریک ژاپنی‌اش روی باند زیر 6 گیگاهرتز موفقیت بزرگی است چراکه نیاز به ایجاد زیرساخت‌های جدید ندارد.

کار هوآوی-ان تی تی ازآنجایی‌که این آزمایش را بیرون از آزمایشگاه و در محیط واقعی انجام داده‌اند، تحسین‌برانگیز است.

به گزارش خبرآنلاین، صنایع بی‌سیم علاقه بسیاری دارند تا قبل از 2020 شبکه نسل پنجم را تجاری‌سازی کنند و اپراتورهایی مانند ورایزون در امریکا ادعا کرده‌اند که بخشی از شبکه نسل پنجم را تا 2017 راهی بازار می‌کنند.

بر اساس مستندات ITU (سازمان جهانی مخابرات) سرعت 5G باید به 20 گیگابیت بر ثانیه برسد. برای مقایسه کافی است بدانید روی شبکه نسل چهار/4G ورایزون با گوشی موتورولا دروید توربو سرعت دانلود 33 مگابیت بر ثانیه است و قطعاً با سرعت‌های 5G می‌توان یک فیلم را در کمتر از یک دقیقه روی گوشی موبایل خود دانلود کرده و دید.

ورایزون از سال قبل روی پروژه مستقل 5G خود و با همکاری آلکاتل، سیسکو، اریکسون،نوکیا،کوآلکوم و سامسونگ کار می‌کند.

رئیس پلیس فدرال آمریکا، اف بی آی هشدار داده که رسانه های اجتماعی و رمزگذاری داده‌ها در اینترنت به تروریست‌ها کمک می‌کند تا حملات خود را سازمان دهند و نیروهای جدید استخدام کنند.

به گزارش فارس به نقل از وی تری، جیمز کومی از روند فزاینده استفاده تروریست ها از اینترنت و قابلیتهای مختلف آن اظهار نگرانی کرده است.

وی که در کمیته قضایی سنای آمریکا در واشنگتن حضور یافته بود به طور ویژه در مورد تهدیدات داعش هم سخن گفت و مدعی شد که اعضای این گروهک تروریستی بیش از دیگر گروه های تروریستی از ارتباطات امن اینترنتی بهره می گیرند. کومی افزود که آنها در شبکه های اجتماعی و در پشت تصاویر عادی، مقالات عمیق و پیکارهای مختلف اینترنتی مخفی می شوند و در عرض چند ثانیه حملات ویرانگر خود را آغاز می کنند.

رییس اف بی آی اذعان کرد که رمزگذاری داده ها مبارزه با حملات و تهدیدات سایبری را پیچیده تر کرده ولی این خطرات باید شناسایی و برطرف شوند، چون با امنیت ملی آمریکا در ارتباط هستند. کومی همچنین از افزایش دامنه و وسعت خملات سایبری به زیرساخت های حساس این کشور خبر داد و بالارفتن میزان اطلاعات شخصی و تجاری و دولتی سرقت شده و تشدید خسارات مادی و معنوی را نشانه این امر دانست. وی اظهار امیدواری کرد همکاری کاخ سفید، شرکت های خصوصی و دیگر دولت ها برای مقابله با این چالش خطرناک افزایش یاید.

چهره‌خوانی برای فروش بیشتر کالا

آنچه که توییتر را از دیگر شبکه‌های اجتماعی مجزا می کند، محدودیت ارسال متن در آن به 140 کاراکتر است، محدودیتی که احتمال حذفش وجود دارد.

به گزارش فارس به نقل از اد ویک، برخی منابع خبری از احتمال حذف این محدودیت از توییتر خبر می دهند و می گویند که این شرکت ممکن است محصولات و خدمات جدیدی عرضه کند که به کاربرانش امکان می دهد تا متون طولانی منتشر کرده و فعالیت های خود را بر همین اساس تنظیم کنند.

هنوز دقیقا مشخص نیست رفع این محدودیت به چه شکل رخ می دهد و آیا توییتر با حذف شمارش اسامی کاربری یا لینک ها در متون ارسالی کاربران به آنان اجازه می دهد متون طولانی تری ارسال کنند یا حذف محدودیت به طور کلی قرار است انجام بگیرد.

کارشناسان در مورد تاثیر این کار بر محبوبیت توییتر نظرات مختلفی دارند. برخی چنین اقدامی را چندان تاثیر گذار نمی دانند و برخی معتقدند از این طریق زمینه برای استفاده گسترده تر از توییتر برای بازاریابی و فعالیت های تجاری فراهم می شود.

هنوز مشخص نیست با این تغییر آیا سیاست های مربوط به ارسال عکس و ویدیو به توییتر هم تغییر می کند یا خیر. در حال حاضر ارسال ویدیوهای 30 ثانیه ای و عکس به این سایت ممکن است.  

سمیه مهدوی - اینترنت چیزها و اتصال همه چیز به هم، باعث توسعه صنعت تکنولوژی­های پوشیدنی و لوازم جانبی شده است به طوری که کمپانی‌های زیادی خود را درگیر تولید و طراحی محصولاتی از این دست کرده‌اند. اما به نظر می‌رسد که این صنعت در مراحل بسیار اولیه خود به سر می‌برد و بیش از اتصال همه چیز به هم، اکثر ابزار جانبی طراحی شده برای اتصال به گوشی‌های هوشمند به طور مستقل کارایی چندانی ندارند.

بر این اساس کمپانی‌ها برای فروش بیشتر سعی می‌کنند تا در کاربران خود نیازهای جدیدی ایجاد کنند و آنها را به خرید بیشتر ترغیب کنند، و این خود توجیه مناسبی برای تولید و معرفی محصولات جدید از طرف شرکت‌های فعال در این زمینه است. اما از نقطه نظر کاربران وضع اندکی متفاوت است. انگیزه کاربران از خرید آنچه کمپانی‌ها ارائه می‌دهند، چیست؟

قبل از اقدام برای خرید بهتر است به این سه پرسش به دقت پاسخ داده شود. 1- ابزار جدید برای برطرف کردن کدام بخش از نیازهای کاربران طراحی شده است؟ 2- آیا کیفیت ساخت و تولید محصول مورد نظر، در حدی است که از پس ادعاهای کمپانی سازنده برآید؟ 3- آیا نوع قیمت گذاری به گونه‌ای است که ارزش خرید را داشته باشد؟

در واقع بیشتر کاربران پس از پاسخ به سوالات فوق، به طور کلی از خرید ابزارهای جانبی و تکنولوژی‌های پوشیدنی فعلی منصرف می‌شوند. چرا که گاه حتی یافتن حداقل یک دلیل برای استفاده از این ابزار نیز کار ساده‌ای نیست. در ادامه به بررسی برخی ابزارهای جانبی موبایل می‌پردازیم که فعلا کارآیی چندانی نداشته و خریداران آن نیز پس از مدتی پشیمان شده و آنها را به گوشه‌ای انداخته‌اند.

تنها یک دلیل برای خرید ساعت‌های هوشمند

ساعت‌های هوشمند از جمله گجت‌های پوشیدنی هستند که در حال حاضر دریافت به موقع نوتیفیکیشن‌ها مهم‌ترین کاربرد آنهاست و دلیلی که سازندگانش از آن به عنوان یک امتیاز مهم یاد می‌کنند، این است که با خرید ساعت هوشمند دیگر لازم نیست تا کاربران برای چک کردن ایمیل‌ها، پیام‌ها و برخی تماس‌ها گوشی خود را از جیب خارج کنند!

ساعت‌های هوشمند درحقیقت نوعی ابزار جانبی برای گوشی‌های هوشمند به شمار می‌آیند و به طور مستقل کاربردی در حد یک ساعت مچی معمولی خواهند داشت با این تفاوت که استرس شارژ مداوم آنها گریبان شما را خواهد گرفت. در حقیقت برخی قابلیت‌ها از گوشی‌های هوشمند انتخاب شده و در ساعت هوشمند قرار گرفته است اما به دلیل محدودیت‌های موجود از جمله کوچک بودن صفحه نمایش، پخش ویدیو یا ارتباط با رسانه‌های اجتماعی، فعلا قابلیت انتقال به مچ دست را ندارند. محاسبه تعداد قدم‌ها و شمردن ضربان قلب و به اشتراک گذاشتن آن با دوستان  و اطلاعاتی از این دست نیز از وظایف ساعت‌های هوشمند است که برای اکثر کاربران اهمیت چندانی ندارد و یا بعد از مدت کوتاهی تکراری و غیر ضروری می‌شود.

با تمام این کاستی‌ها و بر اساس یک قانون نانوشته، عرضه ساعت هوشمند اپل، سبب شهرت این گجت در بین کاربران شد و ورق به نفع ساعت‌های هوشمند و به طور خاص اپل برگشت. با استقبال زیادی که از ساعت اپل صورت گرفت، تحلیلگران پیش‌بینی کردند که در سال 2015، نزدیک به 19 میلیون ساعت هوشمند اپل به فروش خواهد رسید و 56 درصد از این مارکت به تسخیر این کمپانی در خواهد آمد، با این وجود برخی گزارشات حاکی از آن است که 62 درصد از کاربران اپل واچ، خرید آن را به دیگران توصیه نمی‌کنند!       

ورود اپل به دنیای ساعت‌های هوشمند، سبب اعتماد بیشتر کاربران به این گجت‌ها شد، اما واقعیت این است که در حال حاضر حتی ساعت هوشمند اپل نیز قابلیت‌های چندانی ندارد و هزینه کردن حداقل مبلغ یک میلیون چهارصد هزار تومان برای چنین وسیله‌ای به هیچ وجه منطقی به نظر نمی‌رسد. 

همچنین هنوز استفاده از ساعت‌های هوشمند فراگیر نشده و آینده مشخصی برای آن قابل پیش بینی نیست، بنابراین بهتر است برای خرید آن شتاب نکنید. چراکه اگر این محصولات بتوانند خود را درگردونه تولید حفظ کنند،  قطعا در آینده با پیشرفت‌های بیشتری رو به رو خواهند شد. 

بی‌دلیل بودن خرید اسمارت بند‌ها!

اسمارت بندها ابزاری هستند که هدف اصلی از تولید آنها پایش فعالیت‌های روزانه کاربران عنوان شده است. قابلیتی که روی ساعت‌های هوشمند هم موجود است. از همین جا پیداست که روزانه با حجم عظیمی‌ از اطلاعات جمع آوری شده رو به رو هستیم. اما آیا در اختیار داشتن این اطلاعات همیشه برای شما ضروری و مفید خواهد بود؟ محاسبه تعداد قدم‌های طی شده، ضربان قلب، مسیر حرکت، میزان کالری سوزانده شده، زمان‌های استراحت و غیره از جمله اطلاعاتی هستند که توسط اسمارت بند‌ها به گوشی هوشمند کاربر منتقل می‌شود. هر چه حجم اطلاعات جمع آوری شده بیشتر باشد، احتمال بررسی آنها توسط کاربر کاهش می‌یابد به خصوص اگر این اطلاعات چندان ضروری نباشند. حتی تجربه استفاده از این ابزار در افرادی که با برنامه‌ای منظم به فعالیتهای ورزشی می‌پردازند نیز چندان مطلوب نیست، بیشتر این افراد اظهار داشته‌اند که به ندرت اطلاعات جمع آوری شده را مورد بررسی قرار می‌دهند و استفاده از این ابزار تاثیر بسیار ناچیزی بر نحوه فعالیت آنها گذاشته است.

گذشته از اطلاعات غیر ضروری مساله جدی‌تری در مورد اسمارت بند‌ها وجود دارد و آن عدم برخورداری از دقت لازم در ارائه اطلاعات است. اگر فرض کنیم که افرادی وجود دارند که به پایش فعالیت‌های روزمره خود علاقمند هستند و با دقت اطلاعات به دست آمده را رصد می‌کنند و برنامه روزانه خود را با توجه به اطلاعات دریافتی اصلاح می‌کنند! نیاز به ارائه اطلاعات دقیق، بیش از پیش خود را نشان می‌دهد. اگر قرار است که این داده‌ها مبنای برنامه‌ریزی قرار گیرند باید دقیق و قابل اعتماد باشند. اما مقایسه داده‌های دریافتی از طریق اسمارت بند‌های مختلف نشان داده است که نتیجه محاسبات آنها به هیچ وجه با هم مطابقت ندارد و حتی در مواردی تفاوت فاحشی بین آنها وجود دارد!

به هر حال عدم اعتماد به نتایج حاصله، کاربران را در استفاده از این وسیله دلسرد کرده و باعث می‌شود افراد پس از مدتی کوتاه آنها را کنار بگذارند. بنابراین اسمارت بند‌ها نیز مهمان موقت خانه‌های شما هستند و تا زمانی که اشکالات آنها برطرف نشود مشتری دائمی ‌نخواهند داشت. البته با تمام این تفاسیر شاید باشند کاربرانی با نیازهای کاملا خاص که مشتری این ابزار باشند.

هدست‌های واقعیت مجازی

چند سالی است که تب ادغام کردن فضای مجازی با فضای واقعی بالا گرفته و کمپانی‌های زیادی در صدد امکان پذیر کردن این رویا برآمده‌اند. دانشمندان و مهندسین دهه‌هاست که تلاش می‌کنند با کمک امکانات موجود مرز بین رویا و واقعیت را از بین ببرند اما تا کنون موفقیت‌های زیادی به دست نیاورده‌اند. بنابراین از جمله معایب این هدست‌ها را می‌توان، عدم وجود تکنولوژی لازم برای پیشرفت آنها دانست. نرم‌افزارهای به کار رفته در این ابزار نیز هنوز از قابلیت‌های لازم برخوردار نیستند و تاثیرات نامطلوب فیزیکی و روانی این ابزار برای کاربر هنوز مشخص نیست.

به هر حال برای استفاده از هدست‌های واقعیت مجازی راه طولانی در پیش است و هنوز نرم افزارها و محیط‌های مبتنی بر آنها به وجود نیامده است. پس خرید این ابزار نیز به اکثر کاربران توصیه نمی‌شود، مگر آنکه قصد داشته باشند تجربه‌ای کوتاه داشته باشند که البته باید بهای بالای آن را نیز بپردازند.

لنزها و فلش‌های دست و پا گیر

وجود برخی نقایص در گوشی‌های هوشمند، کمپانی‌ها را به فکر انداخت تا برای جبران این محدودیت‌ها دست به کار شوند و لوازم جانبی مورد نیاز آنها را تولید کنند. در این میان دوربین که از بخش‌های پرطرفدار در گوشی‌های هوشمند است به شدت مورد توجه قرار گرفت و لوازم جانبی متنوعی برای آن تولید شد. لنز‌هایی که روی دوربین سوار می‌شوند، فلش‌هایی که قابلیت نصب روی گوشی را دارا هستند و مونوپادها که برای ایجاد سهولت در عکسبرداری سلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همه این موارد برای افزایش لذت عکاسی با گوشی‌های هوشمند به وجود آمدند. اسپیکر‌ها نیز وظیفه بهبود کیفیت صدای تولید شده توسط گوشی‌ها را بر عهده گرفتند،  اما آیا همه آنها از کارایی لازم برخوردار هستند؟

لنزها انواع مختلفی دارند از جمله ماکرو، واید و فیش‌آی که هر یک با هدف خاصی طراحی شده‌اند. با استفاده از لنزماکرو می‌توانید تا آنجا که ممکن است به سوژه عکاسی خود نزدیک شوید، لنز واید برای افزایش زوایه عکاسی و ثبت عکس‌های دسته جمعی طراحی شده و فیش‌آی که بیشتر جنبه تزیینی دارد، تصاویر را به صورت نیم کره ثبت می‌کند، اما باید به این نکته توجه کرد که با استفاده از این لنزها حجم تصاویر اندکی افزایش می‌یابد و عملکرد این لنزها روی گوشی‌های پایین رده و حتی میان رده، نتیجه خوبی به همراه ندارد.

برای حصول نتیجه بهتر باید در دوربین گوشی‌های بالارده و پرچمدار از این نوع لنزها استفاده شود. دشواری در حمل و هم چنین نصب این لنزها در هنگام عکاسی از جمله مواردی است که باید به آن توجه داشت. فلش‌ها نیز قابلیت‌های چندانی ندارند و تنها برای تامین کمی نور بیشتر برای سوژه عکاسی طراحی شده‌اند اما غالبا هماهنگی زیادی با دوربین گوشی ندارند و گاهی با تولید نور بیش از حد حتی کیفیت عکس را کاهش می‌دهند.

همچنین استفاده از آنها به محل قرارگیری دوربین درگوشی ارتباط دارد، بنابراین انتخاب آنها باید متناسب  با مدل گوشی صورت گیرد. از همه مهمتر این که درکشور ما این لوازم جانبی با قیمت بیشتری به دست مصرف کننده می‌رسد  و افزایش جزیی کیفیت تصاویر، ارزش هزینه‌های گزاف را ندارد.ضمن این که هرگز کیفیت عکسبرداری با موبایل حتی با استفاده از این وسایل جانبی به پای دوربین‌های عکاسی نمی‌رسد.

اسپیکرها هم هیچوقت صدایی به کیفیت دستگا‌های صوتی تولید نمی‌کنند و علاوه بر آن دشواری‌هایی در حمل آسان گوشی هوشمند به وجود می‌آورند، کیفیت عملکرد آنها نیز تا حدود زیادی به کیفیت صدای تولید شده توسط گوشی بستگی دارد و به تنهایی قادر به تولید یک صدای خوب و بی نقص نیستند. بنابراین هر چه اسپیکر گرانتری بخرید بیشتر زیان کرده‌اید.   

مونوپادها هم اگرچه همچنان در ایران پرطرفدار هستند، اما کم نیستند که حالا این پایه‌ها را در انبار خانه‌هایشان رها کرده‌اند.

نتیجه‌گیری و جمع‌بندی

بنابراین بهتر است تا به سرعت مرعوب تبلیغات نشویم چراکه همیشه محصولاتی بوده‌اند که پس از تولید، فراگیر نشده و از بین رفته‌اند. تلویزیون‌های سه بعدی را می‌شناسید، این تلویزیون‌ها با وجود کم بودن فیلم‌های ساخته شده برای آنها در صورت مشاهده مکرر گاه باعث ایجاد سردرد در کاربران می‌شدند. در حقیقت راز موفقیت محصولات جدید میزان فراگیری آنهاست. روزگاری که گوشی موبایل در دست عده‌ای محدود بود، نیاز به خرید آن به این شکل احساس نمی‌شد. افراد زیادی بر این باور بودند که برای برقراری تماس می‌توان صبر کرد و خود را به نزدیکترین محلی رساند که امکان برقراری تماس با تلفن ثابت وجود دارد، اما امروز چنین چیزی مفهومی‌ ندارد، کاربردهای جدیدی برای این وسیله هوشمند تعریف شده که کنترل کودکان از جمله آنهاست. پس "فراگیر شدن" راز بقای گوشی‌های موبایل است. 

پس بهتر است ما نیز به تکنولوژی‌های جدید فرصت همه گیر شدن را بدهیم و با مدگرایی و تبلیغات، ابزاری برای تامین هزینه تحقیقات کمپانی‌ها نشویم. بهتر است به خاطر داشته باشیم که در صورت فراگیر شدن یک تکنولوژی و استفاده از تجربه سایرین ما نیز می‌توانیم به زمره کاربران آن بپیوندیم. (منبع:عصرارتباط)

کمپانی اپل در حال ساخت محصول پوشیدنی جدیدی است که یک حلقه هوشمند بوده و می تواند امکانات جدیدی را در اختیار کاربرانش قرار دهد.

در سال های اخیر، اپل علاوه بر تولید و عرضه اسمارت فون، تبلت، لپ تاپ و ... به ساخت گجت های فناورانه ای مانند ساعت های هوشمند روی آورده که نگاه های بسیاری را به خود جلب کرده است.

اکنون این کمپانی در حال ساخت محصول پوشیدنی جدیدی است که پتنت آن به ثبت رسیده و مربوط به حلقه هوشمندی است که با اتصال به اسمارت فون یا تبلت می تواند امکانات و قابلیت های جدید و متفاوتی را در اختیار کاربرانش قرار دهد.

اپل در رابطه با این حلقه هوشمند می گوید: « این پوشیدنی هوشمند دارای صفحه لمسی است که با لمس صفحه آن توسط کاربرانش فعال شده و به ارائه خدمات می پردازد. حلقه هوشمند اپل دارای میکروفونی است که دستورات صوتی را ممکن می کند. این گجت پوشیدنی حتی با حرکات دست کاربرانش می تواند پی به نوشته ای ببرد که در حال تحریر است.

اپل در ادامه آورده است : « استفاده از گجت هایی که از قابلیت لمس (تاچ) برخوردارند گاهی اوقات بسیار سخت و همینطور ناکارآمد به نظر می رسد. اما این حلقه هوشمند می تواند دید جدیدی را پیش روی مخاطبان و کاربران قرار داد.

به گزارش خبرگزاری مهر، زمانی را تصور کنید که فردی با هر دو دست خود در حال انجام کاری است و دستان او گرفتار هستند، این گجت کوچک در چنین زمان هایی بسیار کارآمد خواهد بود. یا زمانی که کاربران از کار با گجت های بزرگ برای ساعات طولانی خسته شده و نور یا بزرگی صفحه نیز باعث خستگی مضاعف آنها می شود. در این شرایط نبود گجت کوچکی مانند این حلقه پوشیدنی احساس می شود.

البته این طرح فقط یک پتنت بوده و اطلاعات بیشتری از آن در اختیار نیست. از سوی دیگر، این طرح اپل تا عملی شدن و رسیدن به خط تولید و عرضه فاصله زیادی دارد. در نتیجه باید منتظر ماند تا اولین حلقه هوشمند اپل عرضه شود.