ITanalyze

سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی پس از سال ها از مطرح شدن مقوله ای به نام توافقنامه سطح خدمات (SLA) که البته خسارات زیادی را هم متوجه کاربران و مصرف کنندگان متعددی کرده، به تازگی اعلام فرموده اند که تدوین مقررات مربوط به آیین نامه SLA شرکت ارتباطات زیرساخت در سازمان تنظیم مقررات مورد بررسی است.

و خب در ادامه خبر هم آمده که پس از بررسی به تصویب کمیسیون می رسد و بعد هم برای اجرا ابلاغ می شود و بعد هم بر حسن اجرا نظارت خواهد شد و بلاخره روزی نامعلوم در آینده اجرا خواهد شد.

اس ال ای از آن مواردی است که سالها موجبات زیان بسیاری شده و قانوناً هم کاری از کسی ساخته نیست.

جالب آن که در بخش دیگری از این خبر آمده است که رگولاتوری منتظر است تا اپراتورها نیز SLA پیشنهادی خود را ارایه دهند تا آن را در قالبی جامع تدوین کند که برای همه اپراتورها قابل اجرا باشد و بتوانند خدمات بهتری را به مشترک خود ارایه دهند.

ضمن عرض خسته نباشید به برادران رگولاتوری، باید گفت که چندان در تدوین این آیین نامه عجله نکنند تا خدای ناکرده این مقررات به صورت ناقص و با مشکل تدوین نشود. از این رو پیشنهاد می شود با صبری زیاد و در قالب برگزاری ده ها جلسه،‌ سمینار، سالگرد، میزگرد، نشست، سمپوزیوم، ستاد پیگیری، گردهمایی، نظرسنجی، هم اندیشی و ... از یک سو و مطالعه منطقه ای، بومی، ملی، فراملی و جهانی تمامی SLA های جهان، نسبت به تدوین جامع ترین،‌ کاملترین،‌ بهترین، بی نقص ترین، اجرایی ترین، مورد اعتمادترین، الگوترین و شگفت انگیزترین SLA جهان اقدام لازم به عمل آید.

عجله نکنید وقت بسیار است.ما می توانیم در کتاب رکوردهای گینز هم ثبت شویم.

م.ر.بهنام رئوف - یک کارشناس مخابرات (!) در گفت و گویی بیان کرده است که رد صلاحیت شرکت ... (اسمشو نبر) برای وجهه کشور مناسب نیست!.

این کارشناس(!) گفته که اعلام عدم صلاحیت برنده مزایده اپراتور سوم در این برهه زمانی به دور از منطق است چرا که ‌هر گونه بحث و یا اشکال‌‏گیری در مورد برنده مزایده اپراتور سوم باید قبل از فرآیند مزایده انجام و بررسی می‌‏شد.

این کارشناس(!) همچنین اضافه کرده که مزایده اپراتور سوم در چندین مرحله انجام گرفت که یکی از آن مراحل ثبت و تائید صلاحیت شرکت‌‏کننده‌‏ها بود و دیگر بررسی مدارک و پیشنهادات که در آن زمان رسانه‌‏ها و یا کارشناسان باید در مورد صلاحیت شرکت ... (اسمشو نبر) اعتراض و یا مورد بررسی قرار می‌‏دادند.

به اعتقاد این کارشناس (!)‌ این اعتراض بعد از تائید برنده جای شک و تردید دارد که از این اعتراضات هدفی پشت پرده است یا خیر، بعد از برنده شدن اتصالات در مزایده اپراتور سوم این اعتراض‌‏ها حتی برای فضای سرمایه‌‏گذاری کشور مناسب نیست.

(ادامه ...)

در خبرها آمده بود که قرار است برای انتخاب نام اپراتور سوم یک نظر سنجی برگزار شود.

همانطور که مطلع هستید شرکت اتصالات از کشور امارات متحده عربی برنده این مزایده شد. همان کشوری که درباره اش پیش تر حرف زده شد.

اما یکی از خوانندگان سایت در بخش نظرات خبر نظرسنجی برای انتخاب نام اپراتور سوم خیلی ساده و در دو کلمه نوشته بود، PERSIAN GULF به نظر هم اسم بدی نمی آید و هم محک خوبی برای دوستان اماراتی است تا نام خلیج فارس را برای خود انتخاب کنند.

علی شمیرانی – موضوع قطع اینترنت در کشور ما موضوعی غیر عادی، عجیب و نگران کننده برای کاربران ایرانی محسوب نمی شود.

در ایران همه عادت کرده اند که هر از چند گاهی یک خبر دقیقا مثل خبر چند ماه قبل بخوانند که باز هم لنگر یک کشتی به فیبر نوری گیر کرده و پاره شده و اقدامات جهت ترمیم ادامه دارد و منتظر باشید امروز فردا شاید هم پس فردا درست شود.

از این موضوع که پارکینگ کشتی های در تردد در خلیج فارس گویی دقیقا در محل قرار گرفتن فیبر نوری مسیر ایران است، بگذریم به داخل و ضعف تامینی کشور خودمان باز گردیم.

به همین منظور نامه به شدت سرگشاده ای خطاب به آقای مسوول اینترنت تنظیم شده که در پی می آید.

"آقای مسوول محترم اینترنت کشور ، شما می دانید که قطعی، افت کیفیت و اصولا بروز هر نوع مشکل در اینترنت کشور به هیچ وجه من الوجوه قابل انکار و پنهان سازی از دیدگان فوق تیز کاربران ایرانی نیست، از این رو به جنابعالی توصیه اکید می شود که ضمن ابراز پوزش از وضع به وجود آمده، به جای آنکه منتظر سیل تماس های خبرنگاران جهت تایید صحت و سقم پارگی جدید باشید، خود شخصا اقدام به انتشار اطلاعیه رسمی نمایید.

بی شک این اطلاعیه گذشته از این که به نوعی قوت قلوب کاربران در راستای اقدام به اقدامات عاجل است به نوعی حکایت از تحت کنترل بودن اوضاع و این که قبل از رسانه ها و کاربران می دانید چه اتفاقی در کشور رخ داده است نیز دارد.

توصیه دیگر آنکه خواهشا پس از هر پارگی لحظه به لحظه کاربران و رسانه های تشنه کسب اطلاعات بیشتر و اصولا آخرین پیشرفت ها در جهت ترمیم را بی خبر نگذاشته و بازهم منتظر سونامی تلفن های خبرنگاران نمانید و خودتان مرتبا و به احترام مشترکانتان بگویید که کار در چه مرحله ای هست.

در پایان خواهشمند است به توصیه هایی که در پی آمد در پارگی بعدی که زمان کوتاهی نیز با آن باقی مانده توجه لازم را مبذول فرمایید تا بیش از این موجبات سردرگمی و نگرانی همگانی و افزایش اشغالی خطوط ارتباطی خود و دیگران نباشید."

با سپاس

یک سردرگم

علی شمیرانی – در خبرها آمده بود که قرار است بر اساس یک طرح دو فوریتی سازمان تنظیم مقررات از وزارت ارتباطات جدا و مستقل شود.

موضوع استقلال رگولاتوری از گذشته البته محل بحث بوده و شخصا از جمله طرفداران این مهم بوده ام. اگرچه گذشته از انواع گزارش های درج شده در این باره طی سال های گذشته و تلاش های مستقیم و غیر مستقیم رگولاتوری و سایر نهادها و اشخاص،‌ اینگونه به نظر می رسد که گویی مشکل به وجود آمده در موضوع PAPها و اینترنت پرسرعت کار را به جدایی سازمان مذکور از وزارت ارتباطات کشانده است.

هر چند که از کم و کیف و صحت و سقم این ماجرا اطلاع دقیق و موثقی در دست نیست، لیکن آیا موضوع اینترنت پر سرعت و ورود مخابرات به این مقوله را می توان به حساب این خبر گذاشت یا نه؟ خود جای پرسش است.

به هر تقدیر وجود رگولاتور مستقل و البته پرقدرت در کشور از اهمیت بالایی برخوردار است، اما این که چند شرکت خصوصی عامل این انتزاع شده اند محل بحث است.

چراکه در اینصورت کار رگولاتوری و نحوه جدایی این سازمان از دولت به مراتب سخت تر خواهد شد. در خصوص چرایی این موضوع نیز باید منتظر گذشت زمان ماند و در زمان مقتضی به مشکلات جدایی رگولاتوری از وزارت ارتباطات و مسایلی که گریبان این سازمان را خواهد گرفت، پرداخته خواهد شد.

علی شمیرانی – همیشه تلفن همراهم رو شب ها خاموش می کنم، به این دلیل که می دونم شب ها یا قراره کسی برای کار غیر مترقبه ای زنگ بزنه یا خبر مرگی قراره برسه !

ساعت 12 شبه و من فراموش کردم که تلفن همراهم رو خاموش کنم. چشمام از خستگی کار کمتر از چند دقیقه که سر روی بالش میذارم در حال گرم شدنه که یکدفعه

دینگ دینگ!

گوشیم خبر داد که یک پیامک رسیده.

حسم می گه که نمی تونه پیامک مهمی باشه پس سعی می کنم که بی توجه دوباره با تخیلاتم به خواب برم که بلافاصله

دینگ دینگ!

خب شاید دوبار پیامک بیخود اولی ارسال شده باید سعی کنم بخابم.

دینگ دینگ!

این دیگه چه صیغه ایه دیگه سه بار پشت سر هم رو ندیده بودم. لعنتی! ولش کن تو باید بخابی الان کافیه تا چشمات رو باز کنی تا اون موبایل لعنتی رو ساکتش کنی، اونوقته که احتمالا باید تلویزیون روشن کنی و یک بحث فلسفی عمیق رو بیننده باشی تا شاید لالایی مجری تو رو بخواباند.

پس سعی می کنم به خودم آرامش بدم من باید

دینگ دینگ!

اوووه این چهارمیش بود، این چه وضعیه دیگه صدای توی سرم داره از زبانم میاد بیرون که بگم،

دینگ دینگ!

و این پنچمین پیام مزخرف جهت آشنایی من با آخرین تحولات دنیایی بود که در آن زندگی می کنم.

انگار تا صبح قراره پیامک بیاد، برای آن که مجبور به شنیدن دینگ دینگ ششم، هفتم و احتمالا صدم نباشم عصبانیت بد خواب شدن رو به جان خریده و بلند می شوم. تلفن به حالت آفلاین در میاد و من آسوده می خوابم تا یادم نرود که دیگر تلفن همراهم را در شب و زمان استراحت خاموش کنم.

تازه یکبار که تلفنم روشن مانده بود و در شب پیامک آزار رسانی و نه اطلاع رسانی به دستم نرسیده بود، به جای زنگ تلفنم با صدای زنگ رگبار پیامک های اطلاع رسانی زودتر از همیشه بیدار شدم.

دوستانی که در حوزه فناوری اطلاعات به نوعی در کسوت مسوول یا خبرنگار مشغول هستند به خوبی با معضل جدید پیامک آزار رسان آشنا هستند. از سایت های مختلف و شرکت های مختلف جفت جفت نه یکی یکی پیامک می رسد که "آقای فلانی سر خود را خاراند"، یا "پسری در آمریکا پیچ کامپیوتر خود را خورد و البته اتفاقی برایش نیفتاد!"

زمانی از این که در جریان خبرهای مهم حوزه کاری خود قرار بگیرم خوشحال بودم ولی آنقدر این موضوع به شکل نا مطلوب و غیر صحیحی مورد استفاده قرار می گیرد که دیگر علاقه ای به دانستن این که دست فلان مسوول الان در کجای سر یا صورتش قرار دارد ندارم.

باید این را بگویم که

دینگ دینگ!

دینگ دینگ!

دینگ دینگ!

اجازه دهید چیزی نگویم و برم آخرین مزخرفات ارسالی را پاک کنم با پوزش!

دینگ دینگ!

دینگ دینگ!

علی شمیرانی - بالاخره تلاش های روزنامه نگاران حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در تحکیم جایگاه رسانه ای خود به عنوان بخشی مهم و قابل دفاع در حوزه های خبری آثار خود را نمایان می کند.

طی سال های گذشته روزنامه نگاران زیادی بودند که به دنبال تفکیک حوزه تخصصی خود با سایر همکارانشان بودند که با نوعی تعجب به آنها نگاه می کردند که مگر می شود که از کامپیوتر یک صفحه ساخت و آن را یک حوزه به حساب آورد؟

این اتفاق آهسته آهسته رخ داد و جالب آن که اصلا یک روزنامه برای نخستین بار در کشور با محوریت فناوری اطلاعات و ارتباطات متولد شد. اما اتفاقی که طی سال های گذشته رخ نداد بی توجهی انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران و متولیان برگزاری جشنواره مطبوعات است که همچنان زیر بار اختصاص بخشی از جشنواره به آی تی نویسی نمی روند.

اگرچه خیلی ها سعی کردند جشنواره تخصصی روزنامه نگاران این حوزه را دایر کنند که هر کدام از این تلاش ها نیز به دلایلی به ثمر ننشست. امروز اما وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات اقدام به فراخوان دریافت آثار برای برگزاری نخستین جشنواره آی سی تی و رسانه کرده تا این اقدام به نام آنها در کشور به ثبت برسد.

از مدت ها قبل در جریان شکل گیری این جشنواره قرار داشتم و با شناختی که مدیران روابط عمومی وزارت ارتباطات دست اندرکار در جشنواره مذکور دارم، بعید است که جشنواره بدی از کار درآید. لذا به همه همکاران رسانه ای خود در این حوزه توصیه می کنم که فارغ از نتایج به عنوان یک حرکت صنفی در این جشنواره مشارکت کنند.

علی شمیرانی - این اینترنت پرسرعت هم در مملکت ما داستان غریبی پیدا کرده است . یازده شرکت خصوصی که معلوم نبود طی سه سال گذشته کجا هستند و چه می کنند و کسی حتی یک نشست خبری هم از ایشان ندیده بود، مسوول توسعه اینترنت پرسرعت در کشور شدند. اتفاقا مخابرات هم از ورود به این بازار منع شد.

اما در حالی که سه سال از این مهلت قانونی جهت توسعه اینترنت پرسرعت می گذرد، در همین پایتخت مملکتمان هم نقاط زیادی وجود دارد که امکان دریافت اینترنت پر سرعت را ندارد. از سوی دیگر نقاطی هم که در تهران مثلا به اینترنت پرسرعت متصل است به هیچ وجه کیفیت متناسب با وجه و وعده داده شده دریافت نمی کنند. خب اینجا که تهران است و وضع این چنین است شما به راحتی می توانید بفهمید در شهرستانها و شهرهای کوچک چه خبر است.

مدتی است که اما شرکت های مخابراتی با پایان زمان منع فعالیت مواجه شده اند، تازه سر کله آن یازده شرکت خصوصی پیدا شده و طبق معمول روش بسیاری از اینترنت کاران مملکت فریاد وامصیبتا سر میدهند و به زمین و زمان نامه نگاری می کنند که نگذارید مخابرات وارد این عرصه شود چون ما ورشکست می شویم و از همین حرفای مرسوم.

تازه قبل تر ایشان به کاهش قیمت اینترنت از سوی دولت نیز معترض بودند!

مخابرات که هنوز عرضه این سرویس را آغاز نکرده و اعلام هم کرده جایی می رود که بخش خصوصی حضور ندارد که البته به اعتقاد من مخابرات از همین تهران خودمان باید شروع کند که در بخش های زیادی از آن یازده شرکت مذکور نیستند.

اصلا بگذارید ما هم به طرفداری از این یازده شرکت PAP خصوصی وارد عمل شده و بر سر مخابرات فریاد بکشیم که آقایان به حریم خصوصی ها وارد نشوید. اما ببخشید در آن صورت این یازده شرکت چه تضمین و تعهدی برای پوشش این پدیده کهنه در دنیا، قیمت و کیفیت آن خواهند داد.

ببخشید اگر فرض بگیریم که مخابرات سه سال دیگر نیز از فعالیت در این عرصه محروم شد، آیا سه سال بعد که سراغ این یازده شرکت رفتند باید از ایشان تازه اطلاع رسانی و نامه نگاری و فریاد وامصیبتا و این نگذاشت و آن همکاری نکرد و از این صحبت ها ؟!

ببخشید اگر سه سال بعد هم اینترنت پر سرعت مونوپول این یازده شرکت ماند و همین تهران خودمان هنوز هم در وضع مشابه امروز قرار داشت جواب عقب ماندگی مملکت را این یازده شرکت می دهند یا دولت باید بدهد؟ اصلا مهم نیست چه کسی جواب بدهد بفرمایید اصل عقب افتادگی را چطور می توان جبران کرد و چه تضمینی برای آن وجود دارد؟

علی شمیرانی – سازمان نظام صنفی رایانه ای در روزهای پایانی خود با فواره های شایعات و زمزمه های فروخفته مواجه شد. به خاطر ندارم تا کنون اینقدر سازمان مذکور از درون نقد شده باشد. یکی دیگر از شایعاتی که البته خیلی هم جدید نیست به موضوع دبیر کل جدید سازمان نظام صنفی رایانه ای مربوط می شود.

اطلاع دقیقی از زمان قانونی جهت انتخاب دبیر جدید برای این سازمان ندارم و البته موضوع اصلا به قانون و زمان هم مربوط نمی شود. موضوع اینجاست که شنیده شده یکی از مسوولان سابق این سازمان قصد دارد این بار در کسوت دبیری سازمان به این نهاد رجعت کند.

الان که دبیر آقای صادق زاده نماینده سابق مجلس است که گفته می شود در جای دیگری به غیر از سازمان نظام صنفی مسوولیتی گرفته و البته شنیده شده در خصوص نحوه و میزان پرداخت حقوق به وی نیز حرف و حدیث هایی پیش آمده است.

به هر حال گفته می شود که انتخاب صادق زاده در زمانی قبل از انتخابات، کاملا حساب شده بود. البته تیتر این مطلب خبری نبود و من فراموش کردم علامت سوال در انتهای آن بگذارم. تیتر درست این گونه است.

آیا دبیر کل جدید برای نظام صنف رایانه؟

علی شمیرانی – در ایران و اصولا هر جای دنیا استفاده از اسم مستعار به دلایل مشخصی انجام می شود. مثلا شما می ترسید که با نوشتن اسم واقعی خود، زودتر دستگیر شوید!

یا آن که گاهی شما با موضوعی مخالف یا موافقید اما ترجیح می دهید از خود واقعیتان در این ماجرا مایه نگذارید که معلوم نشود شما چه موضعی در قبال موضوع مورد نظر دارید. گاهی هم پیش می آید که ترسی در کار نیست و موضوع مایه گذاشتن یا نگذاشتن از اسم خودتان نیست بلکه موضوع این است که شما دارید بر علیه کسی می نویسید که اتفاقا همکار نزدیک یا صنفی شماست.

خب خیلی ضایع می شود اگر با اسم خودتان مثلا پنبه همکارتان را بزنید. مدیر داستان ما نیز از جنس مورد آخر است. شنیده شده فردی در سازمان نظام صنفی رایانه ای که دست به قلم هم هست هر از چند گاهی برای

گرفتن حالی از کسی با اسم مستعار می نویسد.

من نمی توانم اینجا اسم این آقا را بیاورم ولی مسوول محترم در سازمان نظام صنفی بداند که او و آن اسم مستعارش در کل صنف و در میان روزنامه نگاران تابلو شده است . دوست عزیز شما لو رفته اید لذا تا اطلاع ثانوی یا ننویسید، یا جگر داشته و با اسم خودتان بنویسید و یا اسم مستعار دیگری برای خودتان انتخاب کنید.

علی شمیرانی - شبکه یکپارچه شتاب خدمت نوینی در شبکه بانکی کشور محسوب می شود. این شبکه از زمانی که یکپارچه شده است کار مردم نیز بسیار تسهیل شده است. اما وای به روزی که این شبکه یکپارچه، یکپارچه بخوابد. آنوقت است که شما نیز می توانید حس یک مرغ پرکنده را درک کنید.

البته هیچ کاری از دست شما در چنین مواردی بر نمی آید جز آن که با ماشین خود سرگردان کوچه و خیابان شوید و دایم کنار بزنید تا یک ای تی ام را که به شما چشمک سبز می زند، پیدا کنید و کارتان را انجام دهید.

و زمانی هم که ای تی امی به شما چشمک نمی زند مطمئن باشید هیچ خدمتی به شما نخواهد داد.

یعنی واقعا وقتی شبکه می خوابد باید بخابد؟ یعنی دنیا و فناوری ها اینقدر پیشرفت نکرده اند که بتوان یک شبکه را دایما بالا نگه داشت؟

پس دنیا چه می کند؟ ما چه می کنیم؟ مگر چند است؟ برق هم که نمی رود؟ چرا چشمک همه ای تی ام ها سبز است؟ چرا چشمشان آبی نیست؟ چرا من این چیزها را می گویم؟ چرا نصف شب دنبال پول افتادم؟ چرا مردم عصبانی هستند!!!

علی شمیرانی – نه البته این موضوع منحصر به زمان و مقطع خاصی نیست. ولی باور کنید برخی مدیران به راحتی خوردن یک لیوان آب دروغ می گویند. در حوزه فناوری اطلاعات که ما هستیم کم نیستند مسوولانی که دروغگویی بخش لاینفک گزارش عملکرد آنها محسوب می شود.

علت نیز روشن است. مسوول مربوطه یک دروغ بلند مدت می گوید،‌ رسانه ها به ناچار مدت ها اطراف مسوول مربوطه نمی روند چون تا سررسید دروغ مدتی مانده است. زمان اتمام اجرای دروغ فرا می رسد. مسوول مربوطه به علت تکه و پاره ای از مشکلات نامعلوم یک دروغ میان مدت جدید می گوید. روزها و ماه ها می گذرد و دوباره موعد سر رسید دروغ است و این بار به علت خرده ای دیگر از مشکلات دروغ های کوتاه مدت شروع می شود. دروغ پشت دروغ.

مثلا 4 سال است چند مسوول در حوزه فناوری اطلاعات وعده اجرای چند طرح را داده اند که هنوز یک برگ از آن نیز منتشر نشده است و جالب آن که مسوول مربوطه با زشتی تمام همچنان حرافی می کند که کار رو به اتمام است. آن هم کاری که حتی یکنفر هم چیزی از آن نه شنیده نه دیده و نه می داند.

علت دروغگویی ها روشن است، شما حرف می زنید و به این ترتیب مثل کنه به صندلیی که در واقع هیچگاه لیاقت دریافت آن را نداشتید می چسبید. شما دروغ می گویید چون اصولا کسی با دروغ گویی ها و شعارها و وعده های توخالی شما برخوردی نمی کند.

به خودم و همکاران رسانه ایم توصیه می کنم تا زمانی که حتی یک دروغ آقای مدیر باقی مانده است، از انتشار سایر اخبار کذب آن مسوول و نهاد اکیدا خودداری کنند، چراکه در غیر اینصورت رسانه ها و روزنامه نگاران صرفا یک ابزار فاقد شعور از سوی برخی مسوولان تلقی خواهند شد.

علی شمیرانی - روز گذشته به میزبانی روزنامه فناوران، تعدادی از کاندیدهای انتخابات سازمان نظام صنفی رایانه ای با تعدادی از روزنامه نگاران به بحث و تبادل نظر پرداختند. نکته جالب و متفاوت در نشست مذکور این بود که این بار روزنامه نگاران میزبان بودند و اعضایی از سازمان نظام صنفی رایانه ای به عنوان میهمان و البته پرسشگر دعوت داشتند.

کاری به اسامی در این نشست ندارم چون بیشتر این سخنان طرفین بود که شنیدنی بود. تا یادم نرفته باید بگویم که در این نشست روزنامه نگاران به رسم مرسوم مراسم هایی از این دست در انتهای جلسه اقدام به دست اندازی مدیران نظام صنفی نکرده و اتفاقا هیچ کول دیسکی هم به میهمانان اهدا نشد!

از هر دری بچه ها و نمایندگان نظام صنفی به هم تاختند. البته اصل حرف ما یک چیز بود و آن این که روزنامه نگاران که خود را بخشی از صنف می دانند، مستحق داشتن رابطه ای در این سطح نیستند.

البته طرف مقابل رسانه های موجود در این حوزه را به بی محتوایی و کم محتوایی متهم می کردند و می گفتند در حوزه های دیگر رسانه ها محتوای به مراتب بهتری نیز تولید می کنند و از این جور بحث ها.

البته یکی از همکاران روزنامه نگار نیز می گفت، هر وقت شما در قد اندازه کسانی همچون استیوجابز و بیل گیتس شدید ما هم تضمین می کنیم که اینجا روزنامه فایننشال تایمز برایتان منتشر کنیم!

چون آن روزنامه بابت یک آگهی کوچک ده هزار دلار می گیرد و اقتصاد آن حوزه آنقدر رشد کرده که می توان با آن پشتوانه روزنامه ای نیز در آن قد و اندازه منتشر کند.

به هر حال از این طرف می پرسیدند و انتقاد می کردند و از آن طرف روزنامه نگاران پاسخ می دادند و شفاف سازی می کردند. در نهایت نیز گفته شد که روزنامه نگاران در دور جدید فعالیت سازمان نظام صنفی قصد ندارند همان تعامل شوخی وار و ابزارگونه را با سازمان مذکور داشته باشند و در صورت ادامه این روند و به واسطه فرصت برای رشد سازمان قصد تجدید نظر در نوع تعامل خود را با این سازمان دارند.

آقایان نماینده سازمان نظام صنفی هم قول بررسی و پیگیری و رفع ابهامات و اشکالات وارده را دادند و ادامه کار موکول شد به بعد از انتخابات نظام صنفی.

نرم افزار فشرده سازی پیامک فارسی که به کاربران امکان می دهد تا با حجمی مشابه با پیامک های معمول لاتین پیامک فارسی ارسال کنند، طبق پیش بینی ها به کاربران عرضه نشد.

به این ترتیب از اول تیر ماه کاربران دو انتخاب دارند یا باید پیامک لاتین که گران شده را به راحتی و بدون دردسر ارسال کنند و قید پیامک فارسی را بزنند، و یا این که به مکافات و در شرایط نبود 4 حرف گ چ پ ژ پیامک های فوق کوتاه (VSMS) ارسال کنند.

منظور از پیامک های فوق کوتاه که معادل فرنگی آن Very Short Message Service است به پیامک های جدیدی گفته می شود که اخیرا در ایران به کارگرفته می شود و بر اساس آن کاربران می بایست با استفاده از 70 کاراکتر که نصف یک پیام کوتاه محسوب می شود منظور و قصد خود را برای طرف مقابل ارسال کنند تا کمی ارزانتر برایشان تمام شود.

اگرچه شاید معادل کوتاه تری هم برای پیامک های فوق کوتاه بتوان یافت و اسم آن ها را "پیامکک" گذاشت!

ظریفی می گفت به این ترتیب شاید با توجه به فشاری که به مغز کاربران تلفن همراه در ایران برای موجز نویسی وارد می شود به زودی زبان جدید و حتی تعدادی شاعر پدیدار شود!

آی تی آنالیز – شنیده های تایید نشده حکایت از واگذاری سایت ایران.آی آر به شرکت فناوری اطلاعات (دیتای سابق ) دارد.

سایت Iran.ir از جمله طرح های مورد علاقه شورای عالی فناوری اطلاعات به شمار می رود که گفته می شود با پیگیری های به عمل آمده ردیف بودجه مشخصی نیز به این سایت تعلق گرفته است.

اما اخیراً شنیده شده که این سایت قرار است که به شرکت فناوری اطلاعات که به گفته آگاهان از سنخیت بیشتری در اجرای این طرح برخوردار است واگذار شود.

هم اکنون بخشی از پرسنل دبیرخانه شورای عالی فناوری اطلاعات مشغول نگهداری و به روز رسانی سایت Iran.ir هستند.

ITanalyze.ir - اپراتور روسی مگافون که گفته می شود یکی از نامزدهای کلیدی رقابت برای دریافت پروانه اپراتور سوم ایران محسوب می شود، با استقبال و تدارکات ویژه ای وارد ایران شد.

یکی از نکات جالب و البته تا حدودی غیر عرف در خصوص حضور این اپراتور در کشور، به نحوه معرفی آن به جامعه ارتباطی و مخابراتی کشور مربوط می شد.

در واقع اپراتور روسی را خود روسها و مدیران روابط عمومی مگافون معرفی نکردند بلکه اولین خبر مربوط به حضور ایشان را وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات اعلام کرد.

در جلسه معارفه این اپراتور نیز در حد معاون وزارت ارتباطات حضور داشتند که خبر از اعلام وجود ایشان درکشور می دادند.

به این ترتیب به نظر می رسد با روند فعلی مگافون روسیه که با استقبال گرم و میهمان نوازی میزبانان ایرانی خود مواجه شده، در آینده نیاز چندانی به روابط عمومی و صرف هزینه های معمول برای تبلیغات نخواهد داشت. چرا که خب تا اینجا که وزارت ارتباطات این زحمت را پذیرفته و چه بسا از این جا به بعد را نیز ایشان قبول زحمت خواهند کرد.

استقبال از اپراتور سوم روسیه یعنی مگافون در حالی صورت می پذیرد که در خصوص حضور سایر نمایندگی های تقریبا مشابه و حتی چینی ها که بخش اعظم شبکه مخابراتی کشور را در سیطره فعالیت خود دارند نیز چنین اتفاق و خوشامد گویی انجام نشده است.

مگافون روسیه قدر این استقبال و موقعیت را بداند!

علی شمیرانی – پس از سال ها کار رسانه ای رفته رفته تجربیاتی کسب می کنی که در کار حرفه ای به کمک تو می آید. یکی از آن موارد که اتفاقاً اکثر خبرنگاران تازه کار را به نوعی به دام می اندازد به وعده های سرخرمن سال نوی برخی از مدیران مربوط می شود.

برخی از مدیران به خوبی می دانند که چگونه یکسال رسانه ها و به تبع آن مردم را سر کار بگذارند. این دسته از مدیران اول هر سال با شور اشتیاق خاصی کلی سر و صدا به راه می اندازند که بله امسال می خواهیم این کار را بکنیم فلان پروژه را اجرا کنیم.

اما این پایان راه نیست. مدیران شعاری می دانند زمانی که برخی از خبرنگاران را با سرکار گذاشتن به مدت یک سال از سر راه خود برداشتند، به بخش خصوصی که در حوزه کاری ایشان هستند می رسند. تجربه کاری به من می گوید که این مدیران با شناختی که از مدیران برخی از نهادهای خصوصی دارند راهکار ویژه ای را برای سرکار گذاشتن ایشان دارند.

به این ترتیب که مدیران شعاری در ابتدای سال کلی سر و صدا می کنند که بله ما کلی پول و بودجه در اختیار داریم. این جمله کافی است که برخی از مدیران خصوصی نیز برای آن که بچه های خوبی باشند تا مبادا از دریافت آن بودجه بی نصیب بمانند، سکوت اختیار کرده و مدیر شعاری را کمتر تحت فشار قرار دهند.

بله این است یکی از روش های برخی مدیران که من به آنها مدیران شعاری می گویم. کافی است کمی شلوغ کنی، خود را در حرف و شعار فعال جلوه بدی، به دیگران بگویی اگر بچه خوبی باشند پولی را در اختیار داری که به ساکت ها می دهی و در انتهای سال هم چند بهانه سر هم می کنی و این و آن رو مقصر وانمود می کنی که این موانع اداری و قانونی است که اجازه کار به ما نمی دهد و امید می رود در سال آینده و با همکاری های نزدیک این موانع برطرف شود!

شاید بد نباشد برخی همکاران رسانه ای نیز به جای پوشش صرف وعده های سال جاری مسوولان، گزارشی هم از عملکرد سال گذشته ایشان بخواهند. به هر حال یکسال زمان اندکی نیست.

ITanalyze.ir - بار دیگر و در حالی که موضوع شوراهای عالی در کشور به سرانجام روشنی نرسیده است، برخی شنیده ها حکایت از آن دارند که شورای عالی اطلاع رسانی با دریافت بودجه و مجوزهای خاصی در صدد تولی گری مقوله فناوری اطلاعات در کشور است.

در همین راستا شنیده شده که این شورا با دعوت از برخی فعالان حوزه فناوری اطلاعات به دنبال ساماندهی به برخی از مسایل لاینحل این بخش در کشور است.

همچنین بر اساس اخبار غیر رسمی این شورا در نظر دارد تا در گام نخست موضوع نظام جامع فناوری اطلاعات کشور را یکسره کند. اگرچه در گفت و گوی معاون فنی این شورا با ایسنا نیز آمده بود که طرح موسوم به تکفا دو تا پایان سال جاری به سرانجام می رسد و البته تاکید نیز شده بود که موضوع و نحوه اجرایی شدن این طرح به مسوولان مربوط می شود.

در حال حاضر شوراهای عالی انفورماتیک و فناوری اطلاعات که دارای نزدیکی و قرابت بیشتری به دولت هستند، در سکوت به سر می برند. این در حالی است در زمان طرح موضوع ادغام شوراهای موازی،‌مجلس نشینان از لزوم ادامه فعالیت شورای عالی فناوری اطلاعات به علت داشتن قانون مجلس پشتیبانی کرده و خواستار ادغام سایر شوراها در این شورا شده بودند.

علی شمیرانی - این روزها سیل پیامک ها و ایمیل هایی که با الفاظ مختلفی گوگل را نقد کرده و خواستار امضا یا کلیک روی یک لینک برای جمع کردن یک میلیون اعتراض می شوند ادامه دارد.

خدا به داد گوگل می رسید اگر دارای یک دفتر نمایندگی یا حتی حافظ منافع در ایران بود تا ببیند که ایرانی ها با چه تعصب و حساسیتی فریاد "خلیج همیشه فارس" را سر می دهند. اگرچه گوگل نخستین باری نیست که به تحریک و خدشه دار کردن احساسات عمومی کاربران ایرانی می پردازد.

محروم کردن کاربران ایرانی از دسترسی به برخی از خدمات این سایت آن هم دقیقا به خاطر تبعیت از اراده سیاسی دولت آمریکا از جمله اقدامات گذشته این غول محسوب می شود. امروز هم گوگل نام خلیج فارس را دستکاری کرده و به گروه کوچک جاعلان نام خلیج فارس پیوسته است.

اگرچه گوگل و امثال گوگل نمی توانند به سهولت در تاریخ یک منطقه و یک کشور دست ببرند لیکن این به معنای بی تفاوتی به شیطنت های مشابه نیست.

گوگل نامی است که امروزه پشت بسیاری از کارشناسان و فعالان اینترنت را می لرزاند. امروز یکی از پرسش های کلیدی و البته بی پاسخ نظریه پردازان دنیای مجازی این است که این سایت آمریکایی که همکاری آن با نهادهای امنیتی آمریکایی انکار ناپذیر است چه هدفی را از بلعیدن هر آنچه در اینترنت است تعقیب می کند؟

آیا این اطلاعات فردا در خدمت شر خواهد بود یا نیکی؟ این پرسش یک روزنامه نگار آمریکایی بود که چندی پیش مقاله ای از او خواندم و اسمش یادم نیست.

به هر تقدیر گوگل که خارجی ها آن را به صورت گاگول تلفظ می کنند قطعا گاگول نیست و باید منتظر اقدامات مشابه، پیچیده تر و باج گیرانه تری از آن نه فقط برای ایرانیان بلکه برای بسیاری از ممالک دیگر دنیا نیز بود.

همه می دانند اروپایی ها بی جهت گام در راهی نمی گذارند. زمانی که مهمترین کشورهای اروپایی با سرمایه اولیه 60 میلیارد دلار سعی می کنند چیزی شبیه گوگل بسازند شک نکنید که آنها هم احساس خطر کرده و به این نتیجه رسیده اند که این غول بی شاخ و دم به زودی برای آن ها نیز مشکلاتی ایجاد خواهد کرد.

و بالاخره این که گاگول عزیز آیا صدای کاربران متعصب ایرانی را می شنوی؟ اگر جای تو بودم پولی را که بابت این خوش خدمتی گرفته بودم پس می دادم و نام خلیج فارس را اصلاح می کردم.
در همین رابطه : آیا فناوری اطلاعات به دینامیت هزاره سوم تبدیل می شود؟

علی شمیرانی - با عرض پوزش از تیتر مطلب که می تواند برداشت دوگانه داشته باشد ولی فی الواقع چاره ای برای استفاده از چنین تیتری باقی نماند.

واقعیت این است که امروز در یکی از خبرگزاری های قدیمی کشور تیتر خبری را دیدم که هرچه در متن آن به دنبال تایید و مصداقی برای آن تیتر گشتم چیزی بیشتر از اطلاعات بی ارزش دستگیرم نشد.

البته علت چنین اشتباهاتی برای بسیاری قابل درک است. واقعیت این است که خبرگزاری مذکور از عدم وجود خبرنگاران با سابقه در رنج است و هر متنی که بالایش چیزی شبیه تیتر باشد جای خبر به خبرگزاری مذکور غالب می شود!

باور بفرمایید اگر به خاطر حفظ حرمت دوستان نبود عین خبر را برایتان می گذاشتم تا ببینید این خبرگزاری چگونه اصول اولیه کار خبری را هم نمی شناسد و تو گویی در آنجا چند روبات نشسته اند که هرچیزی که تیتر دارد و چند خط هم مطلب در ادامه اش نوشته شده را خبر می پندارند و برای حفظ آمار یا نمی دانم هر چیز دیگری شوت می کنند روی سایت خودشان.

دردناک تر این که ظاهرا در مراتب بالاتر این خبرگزاری هم انگار روبات های دیگری هستند که فقط کمی کهنه تر شده اند و آن ها هم درکی از کار خبری ندارند.

ولی برای آن که مثالی بزنم تا ذهن شما هم کمی درگیر عمق فاجعه شود تیتر چنین مضمونی داشت که مثلا

" ما بهترین هستیم!" بعد مثلا در ادامه متن آمده بود که دنیا جایی است که انسان ها در آن زندگی می کنند. انسان ها خانه دارند و آب هم می خورند. در سطر بعد هم نوشته شده بود ما بهترین هستیم! در ادامه هم آمده بود انسان ها به طور متوسط 60 سال عمر می کنند.

خبر تمام شد! من هرچه سایت را زیر و رو کردم و باروش های خاصی پشت صفحه خبر را هم دیدم چیزی گیرم نیامد و نفهمیدم چرا آن ها بهترین هستند!

علی شمیرانی – گاهی اوقات کلمات از تشریح برخی موضوعات قاصر می شوند. گاهی اوقات برخی کلمات آنقدر تکرار می شوند که انگار اثر خود را از دست می دهند. گاهی اوقات هم در کار رسانه حس می شود که انگار اصلا گوش کسی بدهکار نیست.

واژه عجین شده "موازی کاری" با فناوری اطلاعات هر روز به جای آن که محدودتر شود ابعاد جدیدتری به خود می گیرد. اگرچه در این مورد بسیار گفته و نوشته شده است و لیکن این به معنای گذشتن از کنار تداوم این موازی کاری ها در این حوزه نیز نیست.

امروز دبیر شورای عالی فناوری اطلاعات خبر از برخورداری کشورها از دامنه بومی داده است. خبری که شاید اگر سازمان فیزیک نظری و یا شورای عالی اطلاع رسانی که این روزها عرصه گسترده و نا محدودی از فعالیت های متفاوت را به خود اختصاص داده بود نیز می دادند چندان جای تعجب نداشت.

چراکه با شرح وظایف و مصادره به مطلوب، شاید وزارت ارشاد، وزارت آموزش و پرورش و یا وزارت علوم تحقیقات و فناوری نیز بتوانند در مورد این موضوع خاص به اظهار نظر بپردازند.

اما شاید نتوان زیاد هم به دبیر شورای عالی فناوری اطلاعات سخت گرفت و از وی گلایه کرد. به هر تقدیر زمانی که برای مثال شورای عالی اطلاع رسانی حوزه متنوع و گسترده ای از طراحی وب سایت برای انتخابات مجلس شورای اسلامی، تا به کارگیری خط و زبان فارسی در تلفن همراه، فیلترینگ سایت های اینترنتی، تدوین نظام جامع فناوری اطلاعات و ... را تحت پوشش و برگرفته از شرح وظایف خود می داند، شاید اشکالی نداشته باشد که دبیر شورای عالی فناوری اطلاعات هم خبر مربوط به برخورداری کشورها از دامنه بومی را بدهد.

اگر سازمان فیزیک نظری هم این خبر را زودتر منتشر می کردکه خب کرده بود و خبر به اسم ایشان تمام می شد. وزارت ارشاد، شورای عالی اطلاع رسانی، شورای عالی انفورماتیک و غیره هم همینطور هر کدام زودتر وارد عمل شوند و خبری را بدهند، حق با ایشان است.

از این موارد الی ماشاالله در این حوزه پیدا می شود که در این مورد همواره خواهم نوشت.

علی شمیرانی – با طرح بحث ادغام شوراها از سوی دولت اگرچه برخی نگران مشکلات ناشی از نحوه واگذاری راهبری حوزه فناوری اطلاعات به نهاد و فرد اصلح در این حوزه بودند، لیکن به نظر می رسد تمام تلاش های دولت حتی در صورت رفع موانع قانونی و مورد نظر شورای نگهبان و مجلس به نتیجه مطلوب نرسد.

در بدبینانه ترین حالت حتی اگر بپذیریم ادغام شوراهای موازی در این حوزه اصلا شکل اجرایی به خود نگیرد، این تصور که حداقل دولت می توانست بدون ادغام هم نوعی هماهنگی و یکپارچگی درون دولتی برای خود فراهم کند، چندان دور از ذهن نبود.

اما ظاهرا برخی از شوراها خود را فرادولتی دانسته و در حالیکه شخص رییس جمهور طبق نص صریح قانون ریاست این شوراها را بر عهده دارد، ساز خود را می زنند.

به این ترتیب، با نوعی دولت در دولت در حوزه فناوری اطلاعات مواجه شده ایم که اگرچه بی هیچ شک و شبهه ای، این مصوبات دولت است که دارای ضمانت اجرایی بوده و شکل عملیاتی به خود می گیرد، لیکن اتلاف منابع در شوراهای موازی فرادولتی همچنان باقی خواهد ماند.

بی شک همه فعالان حوزه فناوری اطلاعات در نحوه برخورد دولتمردان و مجموعه نظام با این مقوله دغدغه و حساسیت های به جای خود را دارند، که قطعا همه نیز از سر دلسوزی است، اما اگر بنا باشد که هر کس به زعم خود راه خود را پیش برود که این را هم نمی توان چندان به حساب مصالح عمومی و ملی کشور گذاشت.

بی شک پذیرش و گرد منافع ملی آمدن با پذیرش نقص های احتمالی و درصدی از خطاها بهتر از حرکت به شکل شخصی، گروهی و یا نشات گرفته از ملاحظات حزبی و سیاسی است.

به هر تقدیر ظاهرا نوشتن از موازی کاری در حوزه فناوری اطلاعات پایانی ندارد و شاید به این ترتیب باید بخشی با عنوان "موازی کاری" در روزنامه ها و سایت های مرتبط با آی تی نیز باز کنیم تا به این مقوله نیز به شکلی دایمی پرداخته شود.

طی روزهای آتی با شفافیت بیشتری به مسایل پیرامون انشقاق جدید در حوزه فناوری اطلاعات خواهم پرداخت. اگرچه هدف من نیز همچون سایر روزنامه نگاران تعمیق این شکاف نیست بلکه تمام تلاش ها برای بازگرداندن همه آنهایی که مسیرهای انفرادی را در پیش گرفته اند بر سر یک میز است.

با پوزش حدود 5 روز به علت مشکلات به وجود آمده در هاست سایت امکان دسترسی به صفحه لاگین سایت دچار اختلال شده بود که به همت مهندسان این مشکل رفع شده و این سایت به روال سابق خود بازگشت.
روابط عمومی و امور بین الملل سایت !

تست

علی شمیرانی – این روزها و با قرار گرفتن در آستانه یک انتخابات دیگر در کشور پیش بینی می شود که فضای وب فارسی هم در معرض التهاب البته از نوع موقت آن قرار بگیرد.

بار دیگر فرصتی دست داده که فضای اینترنت به محملی ارزان و در عین حال پنهان برای ابراز نظرات و اعتقادات سیاسی تبدیل شود. اگرچه نفس حضور هر چند موقت سیاسیون و طرفداران تفکرات سیاسی در فضای وب نه تنها امر مذمومی نیست بلکه به نوعی فرهنگ سازی در نظر تصمیم سازان آینده کشور نیز محسوب می شود.

مشکل از جایی شروع می شود که به ویژه در فضای وبلاگستان، دستانی شروع به کار می کنند که چاره ای به جز برخورد های قانونی و تحمیل برخی از محدودیت ها به این عرصه باقی نمی گذارند. مشخصا منظور نگارنده متوجه کسانی است که با علم به تبعات هوچی گری های اینترنتی خود، صرفا به گذر از این برهه می اندیشند و کاری به محمل و سرنوشتی که بر آن می گذرد ندارند.

این درست مثل این است که یک اتاق تمیز و مرتب را برای تبلیغات انتخاباتی در اختیار گروهی بگذارید و ایشان بی آنکه به فکر سلامت و نظافت آن مکان باشند هر کار غیر قانونی را در آنجا انجام داده و در نهایت مخروبه ای به جا بگذارند که چاره ای جز پلمپ آن باقی نماند. این موضوع وقتی نگران کننده تر می شود که صاحب خانه خود با ایشان هم کاسه باشد و بی توجه به سایر مستاجرهای خود با آن واحد و گروه خاص هم داستان شود.

چنین وضعی درست مثل وضع سرویس دهندگان خدمات وبلاگ است که دارای مستاجر هستند و چندان به آینده و سرنوشت سایرین اهمیت نمی دهند. ایشان با مستاجران ناآرام موقت خود همداستان می شوند و آنقدر شور ماجرا را در می آورند که ناچار ساختمان به علت تکرار مکررات مسدود می شود و آنوقت صاحبخانه فریاد می کشد که من اینجا هزاران مستاجر آبرو دار دارم به فکر آنها باشید و ...

و این نوشدارویی است که بعد از مرگ سهراب چندان موثر نخواهد افتاد.

طی ماه های اخیر یکی از زیر مجموعه های وزارت ارتباطات که در تلاش برای کسب استقلال بیشتر از این وزارت خانه است، اقدامات زیادی را در دستور کار خود قرار داده است.

بر این اساس زیر مجموعه ناراضی با عقد قراردادهای متعدد محسوس و نا محسوس با برخی از جراید و خبرگزاری ها سعی دارد که از یک سو موقعیت قانونی خود را تقویت کند و از سوی دیگر به وزارت ارتباطات برای گرفتن اختیار عمل بیشتر فشار وارد آورد.

برخی شنیده ها نیز حکایت از آن دارد که مدیران این مجموعه تا حدودی با نهادهای نظارتی خارج از وزارت ارتباطات، ارتباطاتی برقرار کرده اند تا به این ترتیب فشار از بیرون نیز به این وزارتخانه فراهم شود.

هنوز مشخص نیست که وزارت ارتباطات تا چه حد در جریان مراودات برون سازمانی و رسانه ای این زیرمجموعه ناراضی قرار دارد.

این روزها گذشته از رایزنی های دولت برای حل مساله ادغام شوراهای موازی، تحرکات جدیدی نیز در میان شوراهای موازی به ویژه در حوزه فناوری اطلاعات به چشم می خورد.

بر این اساس دبیران شوراها قصد دارند تا به هر ترتیب ممکن، راهی برای یکسره کردن سرنوشت این شوراها به دست بیاورند.

در این میان نیز 4 شورای موازی حوزه فناوری اطلاعات به دو دسته تقسیم شده اند. در یک طرف قضیه شورای عالی انفورماتیک، شورای عالی اطلاع رسانی و شورای عالی افتا قرار دارد و در طرف دیگر نیز شورای عالی فناوری اطلاعات به تنهایی قرار گرفته است. ظاهرا دبیران سه شورای دسته نخست با نوعی هم پیمانی در تلاش هستند تا با لابی های متعدد و در سطح بالا سرنوشت دبیر خانه ها و شوراهای خود را به دست شورای عالی فناوری اطلاعات ندهند. چرا که بر اساس طرح فعلی قرار بر این است که این شوراها با شورای عالی فناوری اطلاعات که اتفاقا جایگاه مقبولی نیز نزد ایشان و صنف آی تی ندارد ادغام شود.

به هر تقدیر با توجه به عملکرد این شوراها در ارتباط موثر با بدنه تصمیم گیر در دولت و تا حدودی نیز رسانه باید منتظر گذر زمان بود.

علی شمیرانی - 12 سال پس از ورود اس ام اس به ایران بود که این سرویس تغییر نام داد و امروز که کمی هم برای تغییر نام آن دیر شده است، آن را با نام های پیامک، اس ام اس، پیام کوتاه و ... می شناسیم.

در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات اتفاقا کم نیستند از این دست واژه های جدید که در حال رفت و آمد به فرهنگ و زبان ما هستند و متاسفانه این لغات آنقدر در فرهنگ و زبان ما طولانی می مانند و جا خوش می کنند که دیرهنگام یعنی زمانی که معادل فارسی را برای ایشان می گذاریم، نه تنها افکار عمومی با آغوش باز از آن استقبال نمی کنند و اصطلاحا کلی طول می کشد که در زبان جا بازکنند، بلکه به تمسخر نیز گرفته می شوند.

مثلا همین پیامک که این اواخر و پس از 12 سال از ورودش به کشور نام گذاری شد تا مدت ها با خنده مواجه می شد که این دیگر چه کلمه ای است، تازه بعد از آن که مقاومت ها می شکند، هنوز هم کسی را پیدا نمی کنید که در محاورات به کسی بگوید یک پیامک برای من بفرست یا رایانه خودت را چند خریدی؟

در مورد ISP، ICP ، PAP ، ADSL و ... نیز از آن جمله اند که چون دیر نامگذاری شده اند، الان اگر کسی بگوید شرکت های آوا باید مجوز بگیرند، کمتر کسی می داند که آوا یعنی همان ISP، ICP ، PAP ، ADSL یا ...؟!

لیکن این روند ظاهرا نه تنها متوقف نشده بلکه ادامه هم دارد. مثلا امروز مدیران سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی دایم حرف از وایمکس می زنند و این لغت را در ذهن مردم جا می اندازند، لیکن بعد از چند سال که معادل آمد لغت دیگری را به جای آن می گذارند و در نهایت یک واژه جدید دیگر به جمع واژه های نامانوس اذهان عمومی اضافه می شود.

بد نیست ایشان خود نیز در این زمینه پیش قدم شوند و از نهادهای واژه ساز کمک بگیرند که بعد از دوازده سال به اس ام اس نگوییم پیامک.

ITanalyze.ir - شنیده شده که هفته گذشته دستورات مربوط به مصوبه ادغام شوراهای عالی از سوی ریاست جمهوری برای اجرا ابلاغ شده است.

بر اساس این گزارش ظاهراً در دستور اخیر ریاست جمهوری از شوراهای عالی خواسته شده تا هرچه سریع تر مقدمات لازم برای اجرای مصوبه تجمیع شوراهای عالی در حوزه های مختلف را به عمل آورند.

یک مقام آگاه با اعلام این مطلب گفت : برخی از شوراهای عالی نیمه فعال در حوزه فناوری اطلاعات پس از ابلاغ این مصوبه تقریبا به حالت نیمه تعطیل درآمده اند.

وی افزود: طی مدت اخیر از شوراهای عالی که دارای بودجه مستقل هستند خواسته شده که از تعریف پروژه های جدید و ایجاد تعهدات بیشتر خود داری کنند.

به گفته این مقام آگاه از سال آینده نیز بودجه مستقلی برای دبیرخانه هیچ یک از 24 شورای عالی کشور تعریف نشده و فعالیت، بودجه و طرح های این شوراها از این پس می بایست در 4 شورای جدید پیش بینی شده پیگیری شود.

تیم گل کوچک روزنامه نگاران حوزه ICT طی یک بازی دوستانه با تیم منتخب گل کوچک برزیل با نتیجه 3 بر 2 ، تن به شکست داد.

این بازی ها که با حمایت شرکت نوکیا و در قالب بازی های فوتبال گل کوچک ویژه ماه مبارک رمضان برگزار شده بود، تیم منتخب فوتبال گل کوچک برزیل با حضور در تهران به مصاف تیم منتخب محله های تهران خواهد رفت. اما در کنار این بازی ها، تیم برزیل سه بازی دوستانه نیز با تیم های منتخب روزنامه نگاران ورزشی نویس، روزنامه نگاران حوزه ICT و تیم هنرمندان و ورزشکاران نیز برگزار کرد.

به همین منظور تیم منتخب از روزنامه نگاران حوزه ICT متشکل از: علی شمیرانی، شهرام شریف، محمدرضا بهنام رئوف، محمدعلی پورخصالیان، محمد خرسندی و حمید یزدانی به دیدار برزیلی ها رفتند که این بازی با نتیجه 3 بر 2 به نفع برزیل به پایان رسید.

گلهای تیم روزنامه نگاران ایران را به ترتیب محمد خرسندی در نیمه نخست و علی شمیرانی در نیمه دوم به ثمر رساندند.

گفتنی است که پیش از این دیدار، تیم منتخب ورزشی نویسان با نتیجه 4 بر 1 بازی را به حریف برزیلی واگذار کرد.

این مسابقه در روز 24 مهر ماه در محل مجموعه فرهنگی ورزشی انقلاب برگزار شد.

با تاسف مطلع شدیم پدر آقای مهندس کاوه ثروتی به رحمت خدا رفتند. به این وسیله ضمن عرض تسلیت به ایشان برای آن مرحوم طلب مغفرت و برای بازماندگانش آرزوی صبر داریم.

همچنین به اطلاع می رساند به همین مناسبت مراسم ختمی در روز دوشنبه 30 مهرماه از ساعت 3 تا 5 در مسجد نور میدان فاطمی برقرار است.

علی شمیرانی - این روز‌ها همه با مسایل و مشکلات ناشی از مفقود شدن کارت سوخت آشنا هستند اما وقتی کارت سوخت شما در پمپ بنزین جا می‌ماند و بعد توسط یک شهروند وظیفه‌شناس به شما باز گردانده می‌شود، اوضاع کاملا فرق می‌کند.

روز گذشته کارت سوختم در پمپ بنزین خیابان امیر‌آباد جا ماند که خوشبختانه بعد از ترک جایگاه، آقای جعفر ثمری سیاه قورابی کارمند امانتدار و درستکار پست منطقه 14 پستی (میدان ولیعصر) این کارت را نزد خود نگه‌داشته و شماره تلفن خود را به متصدی پمپ بنزین می‌دهد.

وی کارت سوخت را تحویل جایگاه نداده بود و تنها شماره تلفن خود را به آنها داده بود تا خود کارت را به صاحبش تحویل دهد. اگرچه وی تصمیم داشت در صورت عدم مراجعه من به علت عدم همکاری متصدی پمپ بنزین خود کارت را به در منزلمان بیاورد.

آقا جعفر به من گفت آقا من روزی صدتا کارت سوخت در خانه مردم توزیع می کنم و اینها امانت است پیش ما.

به هر ترتیب این کارت سوخت که این روزها ارزش طلا را پیدا کرده است در کمتر از نیم ساعت به صاحب آن باز گردانده شد که به این وسیله از ایشان کمال تقدیر و تشکر را دارم.

علی شمیرانی - دکتر وفا غفاریان از جمله شخصیت های کلیدی در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به شمار می رود وی معاون مخابراتی وزیر و رییس هیات مدیره شرکت مخابرات ایران است.

در خصوص دکتر غفاریان و این که در پس طرح های مهم و کلان زیادی در این وزارت خانه قرار دارد حرف های زیادی زده می شود. برخی نیز وی را در مرکز اتاق فکر وزارت ارتباطات می دانند. وی معمولا وارد مقولات و طرح هایی در وزارت ارتباطات می شود که معمولا کمتر کسی در وزارت ارتباطات توان و یا اجازه ورود به آن مباحث را دارد.

طرح هایی همچون لزوم ارزان سازی نرخ پیام کوتاه از جمله مواردی است که شخص دکتر غفاریان پیگیر و پاسخگوی آن است. طرح خدمات ارتباطی پیشرفته (ACS) نیز از دیگر مواردی است که وی طراحی کرده و بی سر و صدا پیگیر آن است.

اما این روزها بر خلاف تصور و روال متناسب رییس هیات مدیره مخابرات ایران درگیر مساله جدیدی شده است، که شاید چندان سنخیتی با جایگاه و نقش وی ندارد. وفا غفاریان این روزها سرگرم پاسخ به انتقادات و پرسش های پیرامون تشکیل سازمان فناوری اطلاعات در وزارت ارتباطات نیز شده است.

این در حالی است که به نظر می رسد قبل از وی این معاون فناوری اطلاعات وزیر ارتباطات، دبیر شورای فناوری اطلاعات و یا مدیر عامل شرکت فناوری اطلاعات هستند که قاعدتا می بایست در این خصوص پاسخگو باشند.

این که چه شده که وفا غفاریان به عنوان رییس هیات مدیره شرکت مخابرات ایران در خصوص تشکیل سازمان فناوری اطلاعات وارد عمل شده موضوعی است که در میان محافل کارشناسی و مطبوعاتی پاسخی برای آن نیست. (البته احتمالاتی در این مورد مطرح است که فعلا مجال طرح آن ها فراهم نیست و بهتر آن است که قبل از طرح شایعات و احتمالات، موضوع از جانب خود وی طرح شود.)

از آنجا که تعداد قابل ملاحظه ای از شرکت های اینترنتی، از طریق قاچاق تلفن اینترنتی (VOIP) کسب درآمد کرده و تدوین آیین نامه قانونمند سازی ارایه این خدمات نیز بنا به دلایل نامعلومی در وزارت ارتباطات تصویب نمی شود، زمینه برای سواستفاده های جدیدی در این حوزه فراهم شده است.

بر این اساس در حالی که از محل قاچاق مکالمات تلفن اینترنتی زیان های قابل ملاحظه ای به کشور وارد شده و می شود و نهادهای مسوول نیز نه در تدوین آیین نامه و نه در برخورد با متخلفان اقدام ویژه ای به عمل نیاورده اند، از این رو یک نوع کلاهبرداری جدید و به عبارت دیگر باج گیری از شرکت های اینترنتی شکل گرفته است.

در این خصوص شنیده شده است که یک فرد شناخته شده در حوزه شرکت های اینترنتی که به علت جایگاه خود دارای ارتباطات مناسبی نیز با برخی از نهادهای مسوول در این عرصه است، با شناسایی شرکت های متخلف اقدام به باج گیری از ایشان می کند.

این فرد با مراجعه به شرکت های اینترنتی و عنوان این موضوع که در جریان تخلف آنها قرارداشته و از طرفی نیز دارای ارتباطاتی است که با استفاده از آنها امکان به تعطیلی کشاندن شرکت را دارد، اقدام به باج گیری از این شرکت ها می کند.

بر اساس شنیده ها این فرد با همکاری تعدادی دیگر از دوستان خود تقریباً به صورت دوره ای نیز اقدام به دریافت امکانات و یا مبالغی در ازای حق السکوت می کند.

ظاهرا فرد متخلف از حدود یکسال قبل مباردت به اخاذی از شرکت های اینترنتی کرده است.

بر اساس آخرین اطلاعات هنوز از سرنوشت نهایی آیین نامه VOIP اطلاعی در دست نیست و به گفته آگاهان حتی پس از ارایه مجوز به چند شرکت نیز قاچاق مکالمات متوقف نخواهد شد چرا که در حال حاضر نیز که از لحاظ فنی امکان شناسایی و برخورد با متخلفان وجود دارد، اقدام خاصی صورت نپذیرفته و خبری از برخورد با ایشان منتشر نمی شود.

علی شمیرانی – برخی از مدیران فعال در فناوری اطلاعات کشور این روزها به غیر مستند سخن گویی روی آورده اند.

برای مثال مدیر مربوطه بی آن که دلیل و معیاری برای تایید گفته های خود به دست مخاطبان بدهد اعلام می کند که فلان اقدام را در کشور کرده است.

به این نمونه توجه کنید: " سالاریان دبیر اجرایی در آخرین روز جشنواره تسما، در ارزیابی خود ازاین جشنواره گفت: بحث محتوا را در کشور پایه ریزی کردیم و این موفقیت ماست."

ایشان همچنین گفته اند : " آنچه که اکنون اتفاق افتاده است، از نظر من یک نقطه عطف در این حوزه است."

به گفته دبیر جشنواره تسما: ": نکته این است که تا کنون هیچ کدام از نمایشگاه‌هایی که در کشور برگزار شده‌اند، به محتوا نپرداخته‌اند. همیشه در نمایشگاه‌ها نرم افزار ارائه شده که متشکل از محتوا و قالب است."

کاری به جشنواره مالتی مدیا، نمایشگاه اتحادیه صادر کنندگان نرم افزار و جشنواره رسانه های دیجیتال و خرید 850 میلیون تومان محتوا از سوی موسسه تبیان و جشنواره های دیگری در این راستا هم نداریم و فرض می کنیم جشنواره تسما با چنین انعکاسی نزد مشارکت کنندگان نقطه عطف تولید محتوا در این حوزه بوده است و بقیه چیزهای دیگری بوده است.

ولی تا آنجا که شنیده و دیده ایم، معمولا عرف بر این نیست که دبیر جشنواره از جشنواره خود تعریف و تمجید کند و آن را نقطه عطف بنامد، بلکه رسم بر این است که نظر کارشناسان و حاضران در نمایشگاه گرفته شده و قضاوت به ایشان واگذار شود.

گذشته از این ها و با توجه به اخبار واصله از این جشنواره مشخص نیست دبیر معیارهای تشخیص موفقیت جشنواره تسما چه بوده است چه بسا تعاریف متعددی از موفقیت بتوان ارایه کرد که دیگران نیز آن را موفق بدانند. ای کاش معیارهای ارزیابی موفقیت جشنواره تسما را دیگران نیز داشتند.

خود تسما که فعلا و به گفته مسوولان در دست تدوین است.
یک شوخی با تسما

منبع : خبرگزاری برنا

قوانین مورفی توسط شخصی بنام کاپیـتـان ادوارد مورفی، مهندس نیروی هوایی، در سـال 1949 پـا بـه عـرصه حضور گذاشت. وی هنگامی که روی پروژه‌ای در نیـروی هـوایــی مشغول بررسی روند کار بود متوجه شد که ترانسفورماتور به صـورت نـادرسـتی سیم‌پیچی شده است. در مـورد تکنسین مربوطه چنین گفت: "اگر این تکنسین راهی باشه تا بتونه کـارشـو درسـت انـجـام نده، اون راهو پیدا می‌کنه." قـوانین مورفی اکنون افزون بر هـزاران قانون می‌بـاشد کـه توسط افراد گوناگون در سراسر جهان گرد آمده و مـجـموعـه‌ای از قـوانـیـن حـاکـم بر زنـدگی هسـتند کـه اکثر آنها از بدبینی نشأت گرفته و جنبه شوخی دارند امـا بسـیاری از آنها نیز عینیت و واقعیت دارند. اکنون به برخی از این قوانین توجه کنید:
1- اگـر قـرار بـاشه کاری خراب بشه و درست پیش نره، حتما خراب می‌شـه آن هـم در نامناسبترین زمان!

2- اگر احتمال داشته باشه چندین کار خراب بشه، آن کـاری که بیشترین ضرر را خواهد زد درست پیش نخواهد رفت!

3- همه چیز در حال بدتر شدن است!

4- لبخند بزنید فردا همه چیز بدتر و وخیمتر خواهد شد.

5- احتمال آنکه یک شیء آسیب ببیند نسبت مستقیم دارد با ارزش آن!

6- هر کاری دو برابر آنچه فکرش را می‌کنی وقت می‌برد. مگر اینکه آن کار ساده به نظر برسد که در آن صورت سه برابر وقت می‌گیرد.

7- در صورتی که شانس انجام درست یک کار پنجاه پنجاه باشد احتمال غلط انجام دادن آن نود درصد است.

8- هر راه حلی مشکل جدیدی پدید می‌آورد!

9- همه خوب‌ها تصاحب شده‌اند، اگر تصاحب نشده باشند حتما دلیلی دارد

10- هرگاه جسم بـا ارزشی از دست شما به زمین می‌افتد به غیر قابل دسترس‌ترین مکان می‌رود (حلقه برلیان یا داخل سطل زباله می‌افتد و یا در چاه فاضلاب)!

11- شما هر موقع دنبال چیزی می‌گردید هـمیشه در آخـرین مـکانی که آن را جستجو می‌کنید می‌یابیدش!

12- هیچ اهمیتـی ندارد که شما به چه اندازه دنبال جنسی بگردید به محض آنکه آن را خریدید آن را در مغازه‌ای دیگر ارزانتر خواهید یافت!

13- همواره در خیابان در هنگام رانندگی ماشینها در لاین دیگر سریعتر حرکت می‌کنند!

14- زمانی که دستگاه معیوب خود را نزد تعمیرکار می‌برید کاملا بی عیب و درست کار خواهد کرد!

15- هر فردی راهی برای ثروتمند شدن در ذهنش دارد که عملی نمی‌باشد!

16- هر چیز خوب در زندگی یا غیر قانونی است ویا غیر اخلاقی و یا چاق‌کننده!!

17- اگر چیزی را مقاوم در برابر حماقت احمق‌ها بسازی احمق باهوش‌تری پیدا می‌شود و کارت را خراب می‌کند

18- هیچ عمل نیکی بدون مجازات نخواهد ماند!!

19- هرگاه شما چیزی را در جای امنی قرار می‌دهید تا گم نشود دیگر هیچگاه نمی‌توانید پیدایش کنید!

20- در ورزش گلف بهترین ضربه‌ها همیشه زمانی زده می‌شود که تنها باشید و بدترین آن هنگامی که در جمعی بازی می‌کنید و یا با فردی بازی می‌کنید که می‌خواهید او را با بازی خود تحت تاثیر قرار دهید!!

21- هر چیزی را که می‌خواهید، نمی‌توانید داشته باشید و آنچه را که دارید نمی‌خواهید!

22- احتمال آنکه کاری را که انجام می‌دهید دیگران ببـینند نـسب مسـتقیم دارد با میزان احمقانه بودن کار شما!

23- سنگین بودن ترافیک نسبت مستقیم دارد با میزان عجله شما برای زود رسیدن به مقصد!

24- هنگام ورود به پمپ بنزیـن جـایگاهـی را که انتخاب می‌کنید همیشه طولانی‌تر از جایگاه‌های دیگر خواهد بود.

25- وسایل نقلیه اعم از اتوبوس، قطار، هواپیما و... همیشه دیرتر از موعد حرکت می‌کنند مگر آن که شما دیر برسید. در این صورت درست سر وقت رفته‌اند.

26- هر کسی می‌تواند مدرک دانشگاهی بگیرد اما صاحب عقل نخواهد شد!

27- زباله از خلاء بیزار است آنقدر انباشته می‌گردد تا فضای موجود را پر کند!

28- هرگاه کفش نو را برای اولین بار به پا کنید همه پایشان را روی آن خواهند گذاشت!

29- زمانی که می‌خواهید لکه روی شیشه پنجره را پاک کنید همیشه لکه سمت دیگر شیشه می‌باشد!

30- قانون بقاء کثیفی: برای تمیز کردن هر چیزی چیز دیگری باید کثیف گردد!!

31- اگر امری احتمال دارد اتفاق بیافتد و خیلی هم خوشایند باشد، هرگز اتفاق نخواهد افتاد!

32- اگر حق با شما باشد هیچکس حرف شما را باور نخواهد کرد!

33- قوانین مانند تار عنکبوت می‌باشند تنها افراد ضعیف و فقیران به دام آن می‌افتند در صورتی که ثروتمندان و صاحبان قدرت آن را پاره کرده و می‌گریزند!!

34- دو عنصر در طبیعت فراوان می‌باشند: یکی هیدروژن و دیگری حماقت!!

35- جاده رسیدن به موفقیت همواره در دست ساخت است!

36- هرگاه چیـزی را دور بیاندازید به محض آنکه دیگر به آن دسترسی نداشته باشید به آن نیاز پیدا خواهید کرد!

37- کار تیمی همواره ضروری می‌باشد چون به شما اجازه می‌دهـد تـا در صورت بروز مشکل فرد دیگری را نکوهش کنید!

38- احتـمـال آنـکه طـرف نانی که به آن کره مالیده شده است بروی فرش بیافتد نسبت مستقیم دارد به قیمت فرش!

39- شما هیچگاه نمی‌توانید با نگاه کردن به خطـوط راه آهـن، بـگویـید که قطار از کدام سمت خواهد آمد!

40- 0 = ثابت = عقل * زیبایی * در دسترش بودن (معادله یـافتـن همسر بـه ایـن مفـهوم کـه هیـچ دختـر و زنی وجود ندارد که هر سه این خصوصیات را دارا باشد)!!

41- ماشینی که روبروی شما در حرکت است همیشه سرعتش از شما کمتر است!

42- هر چه عقیده‌ای مسخره‌تر باشد احتمال موفقیت آن بیشتر می‌باشد!!

43- افرادی که می‌توانند بهترین نصیحت‌ها را بکنند، نصیحت نمی‌کنند!!

44- دود سیگار هـمواره به سمت افراد غیـر سیـگاری حـرکت خواهد کرد، بدون توجه به سمت وزش باد!

45- جای پارک مناسب ماشین همیشه سمت دیگر خیابان می‌باشد!

46- اگر به نظر می‌رسد همه چیزها خوب پیش می‌روند حتما چیزی را از قلم انداخته‌ای.

47- دوستان می‌آیند و می‌روند اما دشمنان انباشته می‌گردند!

48- هرگاه به دروغ به رئیس خود بگویید که علت تأخیر شما پنچر شدن چرخ ماشینتان بوده روز بعد چرخ ماشین شما پنچر خواهد شد!

49- تقریبا داخل شدن به کاری از خارج شدن از آن آسانتر است!

50- هیچ چیز هیچگاه بهتر نشده و نخواهد شد!

و اما سرنوشت خود آقای مورفی:

یه شب تو یه بزرگراه سوخت ماشین آقای مورفی تموم می‌شه. اون شب تو بزرگراه ترافیک بوده و ماشین‌ها با سرعت مورچه می‌رفتن. آقای مورفی هم می‌زنه بقل که بقیه رو با تاکسی بره. همینجوری ریلکس کنار بزرگراه ایستاده بوده که یهو ماشین یه توریست انگلیسی که داشته خلاف جهت می‌اومده تپی می‌زنه بهش و می‌میره. اتفاقا اون روز لباسش هم سفید بوده. حالا فکر کن !!!!.... با یه لباس سفید کنار یه بزرگراه شلوغ ایستاده باشی. بعد یه گاگولی در جهت مخالف بیاد بهت بزنه و بمیری. احتمالا موقع جون دادن این جمله‌ی معروفش روی لبش بوده:

" اگه یه راه برای خراب کردن چیزی وجود داشته باشه او همون یه راه رو پیدا می‌کنه"

شبنم کهن چی - بسیاری از افرادی که به نام خبرنگار در مطبوعات کار می کنند متاسفانه فراموش کرده اند وظیفه خبرنگار به عنوان نماینده مردمی که تریبونی برای حرف زدن ندارند ، پیگیری اجرای برنامه ها و نقد عملکرد دولت و انعکاس نارسایی ها و انتقال خواسته مردم و دفاع از حقوق آنها است و بدتر این که فراموش شده مسوولان ، همگی وظیفه دارند پاسخگوی سوالات خبرنگاران باشند.

این روزها متاسفانه بیشتر کسانی که وارد کار مطبوعات می شوند از ارتباطات خود برای ارتقای شغلی استفاده می کنند... (ادامه مطلب)

در آخرین تحولات رخ داده از سوی وزیر ارتباطات مدیران کل دفتر وزارتی و روابط عمومی وزارت ارتباطات تغییر کردند.

به گزارش خبرنگار اقتصادی فارس طی حکمی از سوی محمد سلیمانی، محمود هراتیان نژادی مدیر کل روابط عمومی وزارت ارتباطات به سمت عضو اصلی هیات مدیره شرکت پست بانک منصوب شد.

در متن حکمی که از سوی سلیمانی صادر شده است، آمده: جناب آقای مهندس محمود هراتیان نژادی، با استناد به ماده 15 اصلاحی و ماده 16 اساسنامه شرکت پست بانک و نظر به شایستگی و تجارب ارزشمندتان در امور مدیریتی جنابعالی را به مدت 3 سال به سمت عضو اصلی هیات مدیره شرکت پست بانک منصوب می‌نماییم.

همچنین در وزیر ارتباطات در حکمی دیگر سید محمد حسین پور را به مدت 2 سال به سمت مشاور وزیر و مدیر کل روابط عمومی منصوب کرده است.

صبح امروز نیز هاشم ساعدی مدیرکل دفتر وزارتی و مشاور وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با مدیران این وزارت خداحافظی کرد.وی پیش از این مدیر روابط عمومی وزارت بازرگانی بود.

علی شمیرانی - اگرچه کمی دیر است لیکن من نیز با نظر دو تن از همکارانم که نقدی بر نحوه تقدیر از خبرنگاران در روز خبرنگار داشتند موافق هستم.

شبنم کهن چی و سپس شهرام شریف از جمله همکارانی بودند که روز خبرنگار را به علت نوع برخورد دعوت کنندگان از ایشان مورد نکوهش قرار داده بودند.

من نیز با نظر ایشان موافقم. واقعیت این است که همچنان در حوزه فناوری اطلاعات ما شاهد برخوردی مصرفی با خبرنگاران هستیم. برخوردی که از سال های گذشته وجود داشته است و خبرنگاران تنها زمانی به کار گرفته می شوند که قرار باشد از آنها استفاده شود. بعد از اتمام تاریخ مصرف نیز خبرنگار یا خبرنگاران مربوطه اصولا امکان دسترسی به مدیر و مدیران مربوطه را نخواهند داشت چرا که اصولا دلیلی برای این کار وجود ندارد. اگرچه این عدم امکان دسترسی به مدیران در مورد همگان شاید صدق نکند.

آن هم به یک دلیل. برخی از نویسندگان در مطبوعات و خبرگزاری ها اصولا طوری می نویسند که انگار قراردادی چیزی با فرد مصاحبه شونده داشته و در حال انجام وظیفه هستند به همین جهت هیچ گاه نیز خبری بر خلاف مطامع فرد یا مجموعه مذکور در رسانه نویسنده مذکور یافت می نشود.

در مورد علت برخورد مصرفی با خبرنگاران بسیار گفته و شنیده شده است و من قصد ورود به این بحث را ندارم، لیکن هستند عده ای به ظاهر خبرنگار که خود همواره ضمن ابراز ادب و احترام در خدمت گذاری حاضرند.

شما هم جای صاحبان منصب و قدرت باشید وقتی ببینید کسانی شبانه روز در خدمت شما و وصف نیکویی های شما هستند شاید برخوردی مشابه با آنها داشتید. از این رو من خیلی به حوزه ها، روابط عمومی ها و مدیران انتقاد وارد نمی کنم چرا که از ماست که بر ماست. بیایید کمی واقع بین باشیم.

شما هم وقتی با صدای لرزان، چشمان ملتمس و حالت نیمه مضطرب یک نویسنده مواجه می شوید که به نوعی گدایی خبر از شما می کند، چگونه برخورد خواهید کرد؟ شما نیز طبعا و نه با قصد، نا خواسته انگار که به یک مورچه نگاه می کنید از بالا و گوشه شانه هایتان او را ورنداز کرده و برای بردن لذت بیشتر می گویید" الان سرم شولوغه لطف کنید با دفتر هماهنگ کنید!"

و باور کنید طرف دفتر ندارد که اصولا منشی داشته باشد.

اگرچه خوشبختانه و خوشبختانه رگ و ریشه هایی در برخی بخش ها که به درک بالاتری در تعامل با خبرنگاران رسیده اند، مشاهده می شود که رفتاری بسیار حرفه ای و در خور شان خود و خبرنگاران را دارند. اگرچه این نیز با تلاش و خوب برخی از همکاران فراهم شده است.

به هر ترتیب این چرخ می چرخد و می آیند و می روند لذا علاوه بر آن که همکاران مخالف با نوع برخورد با روزنامه نگاران را درک می کنم، باید بگویم به هر حال با توصیفی که قبل تر آمد وضع همین است که هست،‌ زیاد به دیگران گلایه نکنید.
مطلبی از رئوف در همین مورد: لوح تقدیر نمی خوام!

علی شمیرانی - در مطلبی با عنوان نکاتی درباره نظر سنجی باشگاه فعالان ICT شهرام شریف سعی کرده تا به نوعی ایرادات وارده به تحقیق و ارزیابی جدید باشگاه فعالان آی سی تی را مطرح کرده و از چنین تحلیل و قیاسی انتقاد کرد.

من نیز شخصا اصل و بنیاد این طرح را زیر سوال می دانم. به عبارت واضح تر من از آن جهت اصل تحلیل مذکور را زیر سوال می دانم که معتقدم قطعا روش تحلیل و ارزیابی یک نشریه را با همان روش تحلیل و بررسی یه فلش مموری درست نیست.

این که اصولا در این تحلیل اشتباها یک بولتن تبلیغاتی یک نشریه قلمداد شده است باشد برای بعد لیکن وقتی می خواهیم یک نشریه را تحلیل کنیم اولا می بایست کار را به کاردان سپرد کما این که حتی وزارت ارشاد نیز برای انجام تحقیقاتی از این دست بودجه خاصی در نظر گرفته و از اساتید مجرب برای این کار استفاده می کند.

ثانیا این که اصولا استقبال خوانندگان از یک نشریه به تنهایی پارامتر ارزیابی یک نشریه محسوب نمی شود چرا که با این تعریف گاه مشاهده می شود که جراید موسوم و معروف به زرد به مراتب و در شرایط خاص، مخاطبان بیشتری را به خود جلب می کنند و از این منظر می توانند در رده های بالاتری از نشریاتی که به مقولات جدی می پردازند قرار گیرند.

امید است که این مهم مورد توجه دوستان در باشگاه فعالان آی سی تی قرار گیرد.